Super bedankt allemaal
@Tancreda: zo voelt het inderdaad, ik voel me ook gewoon net een of ander emotionioneel instabiele doos, het ene uur kan ik enorm genieten op stal, het andere uur zit ik weer een potje te janken.
Ik laat het nu wel gewoon toe, tot vandaag probeerde ik me vooral groot te houden, door te gaan, maar toen het vanochtend met de bevalling even niet goed leek te gaan kwam alles los.
Gelukkig samen met vriendlief het in goede banen weten te leiden en ik mocht halsoverkop weg van werk , dus nu een gezond veulen, maar opeens realiseerde ik me wel op dat moment hoe stom ik bezig ben met de emoties maar niet toe te laten.
Ik mag het oneerlijk vinden, ik mag het dubbel vinden. Ik mag het ene moment lachen en het andere janken alsof mijn wereld vergaan is……en eerlijk gezegd voel ik enorme opluchting sinds ik dit toelaat, zelfs alle opgekropte emoties van Ukkepuk komen er nu pas echt uit volgens mij, van de miskramen van mezelf het afgelopen jaar, ik hoef niet alleen maar sterk te zijn.
Dochter van Klarrissa is vernoemd naar mijn zus, Esther. We noemen haar altijd Essie, dus ze zal ook als roep aar Essie krijgen en op papier Vay Essie WFTM gaan heten.
Mijn mams is helemaal trots dat ze haar beide dochters heeft vernoemd nu, dus het is goed zo 
Vanmiddag Klarrissa en Essie even op de paddock gehad, morgen hopelijk mooi weer en lekker mee de weide op
Nog lekker in de kreukels, maar wat kijkt ook Klarrissa weer beretrots naar haar dochter, blijft zo prachtig om te zien die merries die met die blik naar hun pasgeboren kroost kijken
we hebben echt topmerries, zo goed voor hun kinders, echt onwijs trots



Ga morgen eens lekker met de camera in de weides zitten, ook bij de oudere paarden, dus wees voorbereid op spam (bij mooi weer dan)