Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-03-12 12:34

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 14-03-12 12:34

Oh ja, even het verhaal compleet maken. Ik heb sinds een aantal weken een meninstructeur. Die is echt heel fijn en ik vertrouw hem volledig. We werken heel prettig samen en ik ga over twee weken ook met hem beginnen met het rijden van mijn twee paarden. Met hem durf ik t wel aan maar het kost wel een bak geld. 40 euro per menles en als ik op dezelfde dag rijd 60 euro. Dus dat kan niet iedere week.

**Geplaatst**: 14-03-12 12:40

Geplaatst: 14-03-12 12:40

Wat een herkenning!

Ik doe alleen wat ik aankan (scheelt al een slok op een borrel). Maar ondertussen bekritiseer ik mezelf er om. Pffffff.

**Geplaatst**: 14-03-12 14:07

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 14-03-12 14:07

@ Leandros; Zo! Dat is nogal een prijsje! Ik heb hier prive les voor 7,50 voor een half uur.
Mja mn instructrice is ook de pensioneigenaar

Straks als ik met Parelli begin en die meid komt, kost dat me wel 50 euro ofzo per les voor een uur. Dat gaat oko niet elke week

**Geplaatst**: 14-03-12 14:15

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 14-03-12 14:15

Toch prettig dat je als angsthaas niet alleen bent he?
Ik ben zo boos op mezelf soms. Ik kon best aardig rijden maar door mijn zenuwen rij ik gewoon echt slechter! Schaam me dood. Ik hoop dat ik door mijn lieve bijrijdpaard mijn zenuwen weer een beetje kwijt raak en weer ga rijden als vanouds..

**Geplaatst**: 14-03-12 18:03

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 14-03-12 18:03

Uhmm waarop ben je jaloers romanof?

**Geplaatst**: 14-03-12 19:54

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 14-03-12 19:54

Omdat ik er zo klaar mee ben, wilde ik vandaag echt weer een begin maken. Ik had vanmorgen dus al een succesje met m'n jongste om die te longeren. (links gaat altijd prima, rechts een drama maar na drie rondjes doorpakken gaat t goed en vandaag durfde ik door te pakken!)
Zojuist een half uurtje op m'n oudje gereden. Nog geen galop maar dat komt ook wel weer. Was toch wel trots op mezelf!

**Geplaatst**: 14-03-12 19:54

Geplaatst: 14-03-12 19:54

@ SB; Lekker draven door het bos

@ Leandros; goed zeg! Top!

**Geplaatst**: 14-03-12 20:03

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 14-03-12 20:03

Ohh maar dat doelde je op mij toch? Want ik heb niet echt bos in de buurt lol. Ben er 1x geweest met mijn pony en heb er zon 2 uur over gedaan om daar te komen hihi.

**Geplaatst**: 22-03-12 00:48

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 22-03-12 00:48

Dit topic begint stil te liggen! maar ik wilde toch nog even een twee verhalen vertellen waarvan ik zelf eentje wel onwijs grappig vind.

Eerste verhaal: ik moest zondag naar mijn bijrijdpaard, helaas stond er een vrachtwagen en mevrouw schrok zich dus steeds kapot van dat ding (de vrachtwagen stond op het terrein naast de bak en maakte veel lawaai omdat ze dat ding aan het open gooien waren om de hooibalen eruit te halen). Ik dus met paniek in mijn hoofd, ging helaas niet zo lekker.

Tweede (grappige) verhaal: ik had vandaag les op de trainingsstal (ik rijd western) en ik moest op mijn favoriete paardje Velvet rijden. Soms lui, soms een racemonster, totaal onstuurbaar, soms noujuist wel, hangt van haar bui af maar bij haar vind ik dus (bijna) niks eng. Omdat ze vandaag lui was moest ik met een zweep rijden. Dit is alleen niet zo makkelijk met '' reins '' (western teugels) vind ik

Dus we waren aan het galopperen, wat in een flinke vaart ging (met zweepje loopt ze wel door

) en toen liet ik mijn zweep vallen. Ik dus uit reactie: '' hooo, ik liet mijn zweep vallen '' maar ik was ff vergeten dat Velvet bij het woordje '' ho '' abrupt stil gaat staan. Dus ik in een behoorlijk snelle galop in de bak en in één seconde stond ze stil. Een soort slidingstop dus. Zijn we al langere tijd aan het oefenen, maar dit ging onverwachts omdat ik dus per ongeluk '' ho '' zei om een andere reden, dus ik kukelde bijna voorover hahah. Het zag er onwijs grappig uit :')

(waarschijnlijk een hier-moest-je-bij-geweest-zijn-moment). Toch wel fijn dat er en noodrem op zit! Daarna moest ik dr weer aantikken, waarbij ik normaal op de schouder een tik gaf maar omdat ze steeds in de verkeerde galop zat moest ik haar op haar kont tikken (ook niet makkelijk met een westernzadel, ik tik dan per ongeluk steeds op het zadel ipv op het paard... niet echt handig) en toen gaf ze me een bok! En het leuke was: ik vond het niet eens eng! Dus ik ben heel erg trots op mezelf. Plus dit was de eerste keer dat het sturen echt super ging, ze heeft geen moment een loopje met me genomen (alle andere keren dat ik op haar reed wel, daarom is het soms ook nog wel spannend) maar het ging gewoon SUPER! en nu ben ik zooooo blij

**Geplaatst**: 22-03-12 10:46

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 22-03-12 10:46

Hoi!

Mag ik me hier ook melden? Veel herkenning...

Heb de afgelopen jaren heel veel plezier gehad van (en met) mijn nu 22-jarige ruin. Ik vertrouwde hem volledig, hij was 100% voorspelbaar. Kon buiten nog best een keer schrikken, maar ook dat was voor mij voorspelbaar. De 'uitdaging' zat er rijtechnisch dan minder in, het was een dieseltje, met ook wel z'n grenzen in waar we met z'n tweeën konden komen, dressuurmatig. Hij is nog steeds van mij, maar staat sinds augustus vorig jaar te genieten van zijn pensioen. Beetje vroeger dan gedacht, oorzaak daarvan is flinke peesblessure met niet al te goede vooruitzichten.

Toen kwam paard 2, in november, een 6 jarige merrie. Ik wilde graag iets meer uitdaging dan met mijn ruin, iets meer mogelijkheden om samen dressuurmatig stappen te maken. Dat 'iets meer uitdaging' is 'een hele boel meer uitdaging' geworden. Het is een schat van een paard, echt waar, maar voor mij nog totaal niet te lezen, niet voorspelbaar. Ze kan ineens volstrekt idioot doen uit 't niets, of juist in reactie op mijn been/als ze een oefening moeilijk vind. Soms doet ze ook maf als er wel een oorzaak is (ganzen die aanslaan naast de bak bijv.). Ben er toen ik haar nog geen 2 maanden had een keer goed hard afgevallen. En sindsdien zit de schrik in mijn lijf. Iedere keer als zij spant, iets ziet of denkt te zien, span ik mee. Totaal verkeerde reactie, dat weet ik natuurlijk wel, maar wat is dat moeilijk af te leren zeg! Ze is erg gevoelig en zodra ik onzeker word, neemt zij het meteen van me over. Die wisselwerking loopt dus niet goed, is een negatieve spiraal.

We (instructrice en ik) hebben nu dus echt flink wat stappen terug gedaan, naar de basis. Niet eens zozeer voor haar, maar vooral voor mij. Lang en laag rijden, ontspanning zoeken (bij mij en daardoor bij haar). Heel moeilijk.

Het doet me wel pijn om toe te geven dat ik het eng vind, dat ik die angst niet goed kwijt kan raken. Ik ben ook heel vaak boos op mezelf. Boos omdat het niet gaat, boos omdat het echt op niveau 0 zit nu (terwijl ik rijtechnisch best meer kan), boos omdat ik haar niet goed genoeg kan 'begeleiden' in het werk. Boos omdat zij beter verdient!

En veel twijfel: heb ik er verkeerd aan gedaan om haar te kopen? Heb ik zo'n verkeerde inschatting gemaakt van mijn niveau? Mijn instructrice is meegeweest toen ik de 2e keer ging proefrijden voor de koop. Ze gaf aan dat het een hoop werk zou worden (voor mij), maar dat ik het met begeleiding wel zou moeten kunnen. Had ik daar niet nog veel serieuzer over na moeten denken?

Tegelijkertijd de relativering... ik heb haar nog niet eens een half jaar, binnen die paar maanden zijn we al een keer gewisseld van stal wat natuurlijk spanning meebrengt, het kost tijd, tijd, tijd... En ik moet genieten van de kleine stapjes die we wel zetten. Bijv. afgelopen dinsdagavond les, zonder gekke sprongen of uitspattingen, op weg naar ontspanning. En toch zie ik er wel steeds een beetje tegenop - en dat wil ik niet! (Want ze is zo leuk...)

Zo, mijn hart gelucht! ;-)

**Geplaatst**: 22-03-12 11:17

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 22-03-12 11:17

Herkenbaar dat een na laatste stukje EstherW!
Heb ik ook bij mn nieuwe paard, eerst ging het prima totdat ik er 2x was afgekiepeld. Toen kwam bij mij ook de vraag ; kan ik dit wel?
Nou heb ik een bijna 4jarige maar dat zegt niets met leeftijd.
Het rijden ging steeds slechter omdat ik ook ineens overal apen en beren zag.
Laatste val dus niet zo goed gegaan..

Nu ik voorlopig niet kan rijden ben ik met grondwerk / parelli begonnen om het vertrouwen/rang en band weer op te bouwen.
Heb ook regelmatig gedacht aan verkopen, maar krijg t niet over mn hart.

**Geplaatst**: 22-03-12 11:24

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 22-03-12 11:24

Ja moeilijk he Romanoff, als je zo aan jezelf gaat twijfelen. Terwijl het zo'n leuk paard is. Mijn bijrijder kan er ook beter mee uit de voeten dan ik. Dat is een voordeel (wordt de merrie tenminste nog goed aan de gang gezet!), maar ook wel frustrerend voor mij. Ik heb het wel heel erg getroffen met mijn bijrijder. Vorige week zijn we 2x samen geweest, dan gaat zij eerst rijden en ik daarna. Doet zij de galop, die sla ik dan ff over... (maakt het voor mezelf relaxter, dan hoef ik dat even niet van mezelf te 'eisen').

Ik zie nu tijdens het rijden ook álles wat er rond de bak gebeurd... veel paarden = spanning bij mij; veel auto's die terrein op komen rijden = spanning bij mij; honden die loslopen langs de bakrand = spanning bij mij... om gek van te worden! (Van mezelf dan he.)

Maar bij jou het de laatste val dus nare consequenties!? Vervelend. Ik heb nog steeds wat last van m'n pols na de val, maar trekt langzaamaan steeds verder weg gelukkig.

**Geplaatst**: 22-03-12 11:30

Geplaatst: 22-03-12 11:30

Mooi dat het rijden op Velvet fijn ging Kaninche +:)+

.

EsterW, ik herken ook wel veel. Alleen dat boos worden helpt er, volgens mij, niet aan mee om uit die negatieve spiraal te komen. Je hebt haar nog niet zo lang, al een keer verhuist en er vanaf gevallen. Inderdaad gewoon genieten van de kleine stapjes die je wel maakt.
Zelf heb ik met mijn nieuwe paard een echte gok genomen, ik heb er zelfs nog nooit op gezeten, dus nu ook geen last van angst _O-

. Het voordeel is dat ik nu een band aan het opbouwen ben voor ik begin met rijden, en dat is pas als hij mooi op gewicht is en zijn mond is nagekeken door de tandarts.

**Geplaatst**: 22-03-12 11:32

Geplaatst: 22-03-12 11:32

Ja het is lastig maar ben wel zo bewust, als ik hen verkoop en een nieuw paard koop en daar kiep ik weer vnaf zit je met hetzelfde probleem. Schiet niet op dus hahaha!

Ja bij mn laatste val 10 feb heb ik mn bovenarm gebroken..:'(
Maar Flo word lekker verder getraind door mn instructrise!

**Geplaatst**: 22-03-12 14:17

Geplaatst: 22-03-12 14:17

Ik vind het zo lastig te reageren op mensen, vooral omdat ik hier nog niet zo lang in het topic zit en lang niet iedereen 'ken'.

Ik zal ook weer even een verhaaltje typen.

Gisteren dus weer met Alba aan de gang gegaan, met barebackpad en kaptoom. Vooral bezig geweest met die buiging en klein beetje drafwerk. Ging erg goed! En Alba was verschrikkelijk lief, zoals altijd

Mijn probleem zit dus puur bij het buitenrijden, in de bak heb ik amper last van angst (soms nog wel, maar over het algemeen amper). Ik ga zaterdagmiddag een buitenrit maken met de eigenaresse, dat ging laatst erg goed, dus nu weer een keertje proberen.

**Geplaatst**: 22-03-12 14:43

Geplaatst: 22-03-12 14:43

Romanoff schreef:
Ja het is lastig maar ben wel zo bewust, als ik hen verkoop en een nieuw paard koop en daar kiep ik weer vnaf zit je met hetzelfde probleem. Schiet niet op dus hahaha!

Ja bij mn laatste val 10 feb heb ik mn bovenarm gebroken..:'(
Maar Flo word lekker verder getraind door mn instructrise!

Ken het gevoel!

Vanavond weer les rijden. Ben heel blij met mijn instructrice. Ik heb wel gemerkt dat het bij mij niet werkt om me door anderen over grenzen te laten dwingen. Ik moet het doen als IK er aan toe ben. Het liefst met zo min mogelijk mensen om me heen.

**Geplaatst**: 22-03-12 14:46

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 22-03-12 14:46

Vannochtend les gehad, voor het eerst in een half jaar weer buiten! (laatste keer was een val -> Ribben, schouderblad en ruggenwervel zwaar gekneusd) Dus was wel weer even spannend. Gelukkig is paardlief eigenlijk heel braaf, en ging het ook echt top!
Met gelijk de opdracht om morgen alleen buiten in de bak te rijden

**Geplaatst**: 22-03-12 15:16

Geplaatst: 22-03-12 15:16

Hier nog een angsthaas (in therapie).
Ik ben 46 en heeft al vanaf mijn 3de gereden (kom uit Zuid-Afrika, en daar is het gewoon). Nooit een cap of rijbroek/-laarzen gekend totdat ik in Nederland kwam. Geen les gehad. Hoe heb ik leren rijden: mijn vader deed mij op het kleinste paard met de opdracht: vasthouden en niet bang zijn. Ik pakte dan een pluk manen en het zadel vast en hij gaf het paard een pets op de bil. En daar gingen wij dan. Zo leer jij wel zitten, goed of verkeerd. Nooit afgevallen (ook goed maar, gezien geen hoofddeksel).
Ging studeren, paarden waren verkocht. Af en toe buitenrit bij Kaapstad op ex-renpaarden met een begeleider dat net als de paarden maar een tempo kende: harder en knoeihard!! Ongeacht de obstakels in de weg, heuvel op en heuvel af, alleen maar draf en galop. ook geen caps daar. Ik vond het doodeng, maar wou mij niet laten kennen bij mijn vriendinnen uit Engeland (die allemaal lessen hadden).
Op een gegeven moment gestopt. Toen naar Nederland geëmigreerd (ja, wat liefde niet kan doen), ben weer gaan studeren, zwanger, meer studeren. Toen ik klaar was met mijn laatste studie, heb ik besloten om nu goed te gaan leren rijden. Was begonnen bij Manege Piaffe In Oud-Gastel. Eerste les viel ik eraf,want het paard struikelde (wis ik veel van been geven om te blijven lopen, mijn ervaring was met paarden dat maar al te graag wou lopen). Moedig weer opgestapt. Uiteindelijk zelfs op de grootste kreng van stal en springlessen.
Vind ik nog steeds het einde.
Verhuids naar Drenthe, en weer zwanger. Tot mijn 23ste week doorgereden en gesprongen. 4 weken na mijn bevalling weer opgestapt.
Bij de manege in Emmen waar ik toen bij reed, had ik wat angst gekregen door een aantal voorvallen. Bijv. teveel ruiters en van verschillende niveau in les, ruiters paarden niet onder controle, kleine mannetjes met te veel hormonen en grote paarden die zouden en moeten afshowen en iedereen in de hoek rijden, bar slechte instructie (als er sprake was van instructie). Paar keer er goed van afgekukeld, ook buiten. Heeft toen als klant voor mijn bedrijf een Handelsstal voor Friese paarden als klant binnegehaald, en mog daar op een oud-dekhengst rijden. Wat een verademing. Wat een heer was hij.
Nou, tijd voor een eigen paardje. Maar was helaas niet het paardje voor mij. 2 maanden onder het zadel, zeer sensibel en onzeker. Was dus er de 1ste maand nadat ik haar heb laten wennen, er zo keihard afgegaan. Toen kwam mijn reddende engel: Eline de la Haye uit Nieuw-Weerdinge en samen zijn mijn paardje en ik begonnen aan een lange weg van ups & downs. Na 1,5 jaar heb ik haar netjes ingereden en stabiel in karakter en superbraaf (ook buiten) aan haar nieuwe baasje afgeleverd. Deze keer heeft zij zelf haar baasje gekozen.
Samen met Eline op zoek naar een geschikt paardje voor mij. En heb ik een lot uit de loterij gevonden: een dikke lekkere IJslander van 21. Zij en Eline hebben mij nu in therapie, en ik ben bijna angsthaas af. Een klein stukje onzekerheid en twijfel zal altijd blijven, maar dit houdt mij scherp, en niet meer nerveus.
Dit was mijn verhaal.

**Geplaatst**: 22-03-12 15:45

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 22-03-12 15:45

ik wens jullie even allemaal succes! en heel goed dat jullie er over praten met elkaar! zo erken je het probleem in jezelf en kun je ook de confrontatie aangaan met jezelf! niet om wijs uit de hoek te komen hoor zo bedoel ik het niet, ik bedoel respect!

**Geplaatst**: 22-03-12 16:57

Geplaatst: 22-03-12 16:57

MarjaG schreef:
Romanoff schreef:
Ja het is lastig maar ben wel zo bewust, als ik hen verkoop en een nieuw paard koop en daar kiep ik weer vnaf zit je met hetzelfde probleem. Schiet niet op dus hahaha!

Ja bij mn laatste val 10 feb heb ik mn bovenarm gebroken..:'(
Maar Flo word lekker verder getraind door mn instructrise!

Ken het gevoel!

Vanavond weer les rijden. Ben heel blij met mijn instructrice. Ik heb wel gemerkt dat het bij mij niet werkt om me door anderen over grenzen te laten dwingen. Ik moet het doen als IK er aan toe ben. Het liefst met zo min mogelijk mensen om me heen.

W.b. je laatste paar zinnen: idd., ik ga nu dus even niet galopperen, ook al roept een ander nog zo hard dat het best kan, dat ze braaf is etc. Het moet even op mijn tijd, in mijn ritme. Eerst weer wat vertrouwen kweken. En idd.: toen het dinsdagavond weer (iets) beter ging, hielp het erg dat het heerlijk rustig was, geen andere paarden in de bak, geen kijkers langs de kant (behalve mijn bijrijder, maar die mag dat ;-)

). Jammer dat ik dat niet altijd zo kan organiseren, haha.

Vervelend van je gebroken arm, zit je nog in het gips? Nog lang te gaan?

**Geplaatst**: 22-03-12 17:15

Geplaatst: 22-03-12 17:15

@ marja; Je moet je ook nooit laten dwingen om iets te doen waarbij je je niet goed voelt of het niet vertrouwd, dan gaat het geheid fout natuurlijk!

@ Laura; Fijn dath et goed ging!

@ Sjoos; Fijn dat de buitenrit goed ging! Is toch weer een overwinning! Morgen rustig opstappen in de buitenbak al ga je alleen evne stappen

@ EstherW; Nee zit niet in het gips.. direct dag na mn val geopereerd met 2 pennen en 4 schroeven in mn arm. Heel fijn.
Nu blijkt er nu wat ruimte op mn breuk te zitten dus af en toe knarst er wat en voelt het alsof mn arm dus los zit. Erg vervelend iig. In april voor foto's dan is het 2 maand terug en hopen dat mn bot aangegroeid is, of gedeeltelijk anders vrees ik dat ik nog een keer onder het mes moet

Dus voordat ik weer goed te paard zit zal rond juni/juli zijn.. als ik nog een keer geopereerd moet denk ik augustus/september?

**Geplaatst**: 22-03-12 18:02

Geplaatst: 22-03-12 18:02

Even een kleine update na mijn bekentenissen op blz 25 (wel al die tijd beetje meegelezen) heb ondertussen met begripvolle en geduldige instructeur weer van alles gedaan met mevrouw. Hij heeft me heel fijn geholpen om mevrouw te temmen (ohnee, ik had ergens last van, zij niet, hihi) In de binnenbak al zover dat ik er meteen op durf te stappen en gewoon zelf te rijden en gisteren voor het eerst weer in de buitenbak gereden met haar. Eerst nog even de instructeur erop gehad maar de 2e helft helemaal zelf. Ik was erg trots en het voelde als een fijn verjaardagscadeau (was gister jarig) van merrie Cayenne.

Ik denk vooral dat je inderdaad niet boos op jezelf moet zijn, op het moment doen wat je zelf aankunt, niet te grote stappen nemen, genieten (ja, vooral!) van de dingen die op dát moment goed gaan en dat ja maar stemmetje even de nek omdraaien (niks ja maar ik kan beter, op dit moment is dit goed)
een geduldige instructeur (soms meer therapeut, hihi) die me helpt was ook belangrijk en voor mijn merrie is ook genoeg overige beweging en ruimte om flink te bokken zonder mij erop belangrijk.

Ik hoop dat alle angsthazen gewoon lekker de tijd nemen.... Ik ben er ook nog niet, zie er tegenop om voor t eerst op te stappen zonder dat instructeur erbij is op bijvoorbeeld zondag, maar ik vertrouw dat dat ook goed gaat komen. Dat moment gaat met een paar weken wel komen, ik weet t zeker!

Zelfkennis is t allerbelangrijkst en acceptatie ook! zoals theo en thea al zeiden, werken met het materiaal dat beschikbaar is.....

Esther, Renathe en andere angsthazen doe rustig aan!

**Geplaatst**: 22-03-12 20:54

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 22-03-12 20:54

@Natasja71: dat zeg ik idd. ook veel over mijn instructeur: ze is meer 'mental coach' de laatste weken dan 'rij-instructeur'! En ja, net wat je zegt, genieten van wat wel goed gaat i.p.v. boos worden op wat er (nog) niet is. Komt vanzelf (hoop ik - maar ja, als ik er niet op zit kan ik er nog heel stoer en realistisch over praten...!)

**Geplaatst**: 26-03-12 10:15

Geplaatst: 26-03-12 10:15

@Romanoff. Klopt. En het gekke is dat ik dan de neiging heb om nieuwe dingen te doen als ik weet dat er mensen op stal zijn, maar niemand ziet wat ik doe. Het moet dan echt op mijn manier. Heb er een tijd ook enorm tegenop gezien om in de buitenbak te rijden. Macho was dan altijd zo kijkerig, dus had ik het gevoel dat ik geen controle meer had. En nu rijd ik lekker buiten met een paard wat zich op mij richt en ik geniet ervan.
Ik hoop trouwens dat je arm goed heelt, een extra operatie zit je niet op te wachten. Ken het fenomeen van plaatjes en dergelijke. Kan je wel aanraden om zodra je mag gaan oefenen dat ook goed te doen. Volgens de arts zou het bij mij niet helemaal goed komen qua beweging, maar door stug te oefenen is het wel 99,9% geworden.

@Natasja een goede instructeur is per definitie voor mij ook een deel mental coach. Iemand die zich in jou en je paard kan verplaatsen. En dan ook de manier ziet om beiden recht te doen en te verbeteren.
Trouwens nog gefeliciteerd!
Je kunt als tussenstap natuurlijk wel zorgen dat er iemand anders eerst even in je buurt blijft als je gaat stappen zonder instructeur. Soms is dat net het stapje wat je nodig hebt om zelf ontspannen genoeg te blijven.

**Geplaatst**: 26-03-12 10:36

Geplaatst: 26-03-12 10:36

Hier ook zo af en toe een angsthaas.
Ging 3 weekjes geleden met mijn beste vriendin rijden. Ik op mijn paard en zij op de hare. Ik rijd bitloos ,zij niet. Mijn paard is echt bomproof na al die jaren dus ben ook niet bang als ik haar rijd. Haar paard is pas 5 dus nog fris in het koppie.Maar ik was altijd diegene die heeft zitten roepen dat ELK paard bitloos kan worden gereden en dat ik dat wel eens voor haar zou doen en nog meer blablabla . Enkel geduld en kennis zou dit kunnen oplossen.

Na een uurtje gereden te hebben buiten, kwamen we bij een mooi stukje ruiterpad, lekker breed dus de paarden hadden wel zin in een galopje. Waarop mijn vriendin voorstelde om even van paard te wisselen. Zo gebeurd ,zo gedaan. Spoorde haar dus aan zoals ik dat altijd bij mijn paard deed, met wat woorden om haar ook nog sneller te laten gaan.
Nou jeetje dat paard vloog me wel 30000km per uur.

En maar door blijven rennen en nog meer rennen. Probeerde haar te stoppen maar het lukte niet op de lieve manier, dus dan maar de stem eens strenger gebruiken, maar het tegendeel was waar. Paard bleef maar door rennen.En het einde van het ruiterpad naderde ook nog eens. Op een gegeven moment heb ik haar maar op een volte gezet. Uiteindelijk stond ze dan stil. Ik zag mezelf al crossen door de straat en schreeuwend dat het paard niet stopte. Maar trekken, ho nee dat wilde ik niet.

Vriendin zag mijn angst niet, heb het haar later wel verteld. (toen ik weer veilig in het zadel zat bij mijn eigen paard) Kwam niet meer bij van het lachen.

Lesje geleerd, voortaan houd ik mijn mond en ga niet meer rennen op dat paard. 8)7