Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-01-12 15:36

Geplaatst: 18-01-12 15:36

Lusteloos is ze zeker niet. Ze heeft net Yoob nog een tik verkocht toen hij te dichtbij kwam; maar dan kraakt ze heel erg in de achterhand. Ik kan de knie met mijn hand nu gewoon wegduwen en terughalen (zonder enige vorm van kracht, hij floept bijna als vanzelf weg) ze vindt dat niet prettig (slaat mij dan ook), maar ik heb geen idee wat er ik aan kan doen. Volgens de dierenarts is het zaak spieren in orde te houden; volgens mij was dat op orde, maar kennelijk zit er toch ergens nu wat fout. Heb er ook al zoveel mensen in het verleden bij gehaald, dat ik nu ook echt niet weet wie ik ervoor zou kunnen laten komen.
Dus hoop ik maar dat het vanzelf weer 'over' gaat, dat wat ze nu heeft.

**Geplaatst**: 18-01-12 15:44

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 18-01-12 15:44

Spieren op orde houden kan veel betekenen. Genoeg beweging krijgen zodat de spieren sterk genoeg zijn om alles nog te dragen, of af en toe laten behandelen door een fysio...?

**Geplaatst**: 18-01-12 15:58

Geplaatst: 18-01-12 15:58

@isapaardje, Je weet vanzelf waneer het moment is dat het echt niet meer gaat.
Zo was het met prince ook, de avond ervoor vond ik nog dat het wel ging, de dag erna voelde het ineens echt niet goed mee, ik zag ook aan Prince dat hij op was, hij gaf duidelijk aan dat het genoeg was geweest, en ik besloot op dat moment dat het goed was.
Ik heb de da gebeld en die was er met een half uur, ik kon die beslissing ook ineens nemen, want het is iets waarvan je al heel lang weet dat die gaat komen.
Ik had voor janneke al een adres achter de hand waar ze op stel en sprong terecht kon (ze stonden samen) en daardoor besefte ik dat ik al veel langer (onbewust) met deze beslissing bezig was.

Toevallig dat mijn man de dag ervoor nog een foto van Prince heeft gemaakt, als ik die nu terug zie schrik ik van hoe hij er toen uitzag, het is wel een hele bijzondere foto geworden, de foto is met een blauwe waas erover.
Ondanks dat het verdriet zo groot was, kwam er de dagen erna ook een gevoel van opluchting bij, niet meer die zorgen, iedere dag hopen dat het niet slechter is geworden, geen pijn meer voor hem, maar waar ik me dan wel weer schuldig over voelde.
Ik weet nu dat ik alles voor hem gedaan heb wat ik kon, en dat hij bij mij nog 5 fijne jaren heeft gehad, daar hou ik me aan vast.

Dus ga gewoon op je gevoel af, en geniet van je paardje

**Geplaatst**: 18-01-12 17:29

Geplaatst: 18-01-12 17:29

@ isa, vorig jaar hebben we bij ons op stal van drie paarden afscheid moeten nemen. twee fjordjes van 34 en 35 jaar, en ééntje van ongeveer 22 jaar. de twee oudsten waren al 20 jaar samen, en de laagste in rang, die onder bescherming stond van de andere, ging eerst. gewoon op waren ze, de winter was ze teveel, zelfs met goede dekens etc.
toen het eerste paardje werd ingeslapen kon je aan alles zien dat het goed was. haar vriendin was erbij en keek toe, had er ook vrede mee dat het gebeurde. toen het paardje eenmaal lag en je kon zien dat ze echt 'weg' was, draaide het andere paardje zich om en begon te grazen. het was goed.
twee weken later ging zij ook, we hadden het al voorspeld, ze hoefde niet meer op haar vriendin te passen en kon zelf ook gaan nu. ook zij was al langer zwak en ziek maar net als haar karakter een stukje sterker. je kon zó goed zien bij beiden dat het goed was, echt geloof mij maar dat zie jij ook, als het zover is.

wat gebeurt er precies met haar knie? ook patella fixatie? daarvoor heb ik nl nog een scala aan tips enzo, en evt. onze fysio. spieren on conditie houden vergt een stuk meer dan je zou denken, en met een pony die niet 100% is is dat heel moeilijk. dingen als heuveltje op, heuveltje af, maar ook nette levades met gebogen achterbenen en dat soort dingen zijn erg goed om te doen, maar als je pony echt pijn heeft wordt dat moeilijk. onze fysio geeft wel altijd kleine oefeningen en handelingen mee die je tussendoor, bijv. tijdens het poetsen in stilstand kunt doen.
daarmee kan je dan in ieder geval de gewrichten in conditie houden en een stukje spieren trainen die verantwoordelijk zijn voor de buiging van die gewrichten. bij Zneddie ging het met name om de quadriceps, deze is verantwoordelijk voor het buigen van de knie. deze moet bij hem sterker getraind worden.

**Geplaatst**: 18-01-12 18:48

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 18-01-12 18:48

Ook hier de ervaring dat je zelf in ene keer weet en voelt dat het genoeg is geweest en dat je DE beslissing kunt nemen.
merrieveulen heeft als ik het zo lees een schat aan ervaring, misschien dat je met haar eens samen kunt kijken naar geschikte oefeningen. Ik wens je heel veel sterkte en blijf schrijven hoor, we proberen met dit topic mee te denken te steunen en gewoon te "luisteren" :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-01-12 19:25

Geplaatst door de TopicStarter : 18-01-12 19:25

Wat een ontzettende lieve foto Isa

Zoals ik haar zie op de foto wil ze inderdaad nog niet gaan.
Ze zit lekker in haar wintervacht is alert en ziet er super goed uit.
Net als Marjo heb ik bij Flash ook gemerkt wanneer het genoeg was.
Maak je geen zorgen daarover, hoewel de steeds terug komende zorgen blijven geven, ze het echt aan en je bent niet te laat.

Nemurin bij mijn draver werden de hoeven juist zachter door de siliconen, of begrijp ik je nou niet.
Af en toe is het Nederlands erg moeilijk voor me

Oh Mariska dat had ik niet gelezen dat de oude eigenaar er niets aan kon doen, sorry.
Maar ik gaf ook meer commentaar op jou en esje haar verhaal wat me nogsteeds hoog zat denk ik.

**Geplaatst**: 18-01-12 20:37

Geplaatst: 18-01-12 20:37

Ik vraag me zelfs af of de achterknie wel het echte probleem is, en of het niet hoger in de heup zit.
Ik heb er al diverse malen experts bij gehad; fysiotherapeut en osteopaat, maar ze vinden het niet.
Ook al dierenarts Maarten van Visdonk, maar die vond ook niets bijzonders.
Ja een te losse knieschijf, die conclusie hebben ze allemaal wel maar dat zou niet dit beeld moeten geven, althans niet zo extreem.

Maarrrrr ... nu heb ik altijd het idee dat ik en Isa hetzelfde euvel hebben. Ik heb ook last van mijn rechterknie. Bij tijden kan ik heel veel, maar er zijn ook momenten dat ik nauwelijks een stap kan verzetten, ook niet met pijnstillers.
Heb ook al foto's laten maken, maar niets te zien. Moet ik mee leren leven wordt dan gezegd.
Het is bij mij ook een te losse spier die de knieschijf af en toe door omstandigheden uit zijn verband laat schieten en dan door verkeerde 'wrijving' het kraakbeen gaat irriteren en uiteindelijk ontsteking geeft.
Mijn knie kraakt dan ook op die momenten en lopen is dan ook niet echt makkelijk.
Buigen al helemaal niet, maar toch kan ik bepaalde dingen zonder enig probleem doen (afgelopen vakantie had ik er in de bergen erg veel last van. Kon geen stap naar beneden zetten zonder erg veel pijn, maar naar boven lopen was geen enkel probleem).
Ik vermoed dus dat Isa ook zoiets heeft ... nadeel is dat ik dus geen flauw idee heb wat er aan te doen, aangezien tot op heden dus fysio en osteopaat mij niet verder konden helpen.

Misschien nog iets van acupuntuur? (Dat werd mij zelf nl. onlangs aangeraden eigenlijk

)

**Geplaatst**: 18-01-12 20:54

Geplaatst: 18-01-12 20:54

Je zegt van kliniek visdonk, dan woon je dicht bij mij! :oo

Dan kan ik je eventueel nog een andere praktijk aanraden, daar is Romy ook onder behandeling, kan me niks beters wensen dan hun!

**Geplaatst**: 18-01-12 22:58

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 18-01-12 22:58

Nee ik woon niet in de buurt. Visdonk was dik uur met de trailer. Dat vond ik dus helemaal niets.
Ik zit aan de andere kant van Brabant bij Nijmegen in de buurt.

**Geplaatst**: 18-01-12 23:32

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 18-01-12 23:32

Ooh, oke! Ik zit in de buurt van Roosendaal, haha!

**Geplaatst**: 19-01-12 00:36

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 19-01-12 00:36

Ja ze worden zachter van de siliconen, dat klopt. Omdat ze meer "steun" krijgen en dus minder harde ondergrond.

**Geplaatst**: 19-01-12 09:27

Geplaatst: 19-01-12 09:27

@ isapaardje, acupunctuur, mits uitgevoerd door een goed specialist (ik geloof dat onze fysio/ osteo het ook gebruikt trouwens, vorige keer dat ze er was vertelde ze iig dat ze ook naalden bij zich had) kan mijns inziens in ieder geval nooit kwaad.

ik vind je verhaal wel heel interessant, mijn Zneddie liet namelijk in eerste instantie een kleine onregelmatigheid in de bewegingsafwikkeling zien, in zijn heup! tijdens de laatste behandeling bleek ook dat hij niet alleen last had van zijn knie maar ook van betreffende heup, hij liet dit duidelijk merken toen de fysio aan zijn heup (en lendenwervels!) wilde werken.
nu is dat ook volkomen logisch mijns inziens, want de spier die verantwoordelijk is voor het buigen van het kniegewricht, de quadriceps, waarover ik het eerder had, hecht bovenaan aan de heup. je moet het even heel simpel zien als een elastokabel die de knie optakelt naar boven, waarbij dus de hoek van het heupgewricht kleiner wordt. hierbij wordt ook het SI gewricht aangesproken, deze verbindt de wervelkolom met het bekken.
ik heb even een plaatje opgezocht waarop het goed te zien is:

Afbeelding

(A is het SI gewricht, B de heup en C de knie, maar dat wist je al natuurlijk.
de quadriceps zou ik even moeten nazoeken, maar het is iig 3, 4 of 5. zoals op dit plaatje goed te zien is is dat wel een spier die je goed ontwikkeld wil hebben bij ponies zoals de onze, of voor het gemakt, de hele spiergróép 3, 4 en 5.)

logisch gevolg van bijvoorbeeld een losse knieschijf is mijns inziens dan ook dat heup en zelfs wervels ook beïnvloed worden. het één is afhankelijk van het ander, en als een knie niet goed werkt en het paard wil deze ontlasten, heeft dat zijn weerslag op de rest van het lijf. dat ze problemen in de heup tegenkomen vind ik dan ook niet zo raar. een moeilijk punt is waar zit de oorzaak? is de knie de oorzaak van de heup, of is het andersom?

mijn zusje heeft een filmpje gemaakt op school van een geprepareerde paardenknie, deze heeft ze op slot gezet en weer losgemaakt, zodat je goed kunt zien wat er nu eigenlijk gebeurt (mijn Zned is ook al bekend op de faculteit, mooi gratis advies voor mij haha!). de knieschijf ligt in een soort web van banden voor de knobbel van het kniegewricht. dit 'web' kan het paard over deze knobbel haken waardoor het passief kan staan, het hangt zichzelf op in zijn eigen lichaam als het ware. normaal gesproken glipt het web weer van de knobbel af als het paard in beweging komt, maar bij een op slot slaande knie lukt dat dus niet. DA Wim Bak van Utrecht kwam met een ideetje dat ik nog niet kende tot voor kort, namelijk een stukje van de knobbel afschaven zodat het web makkelijker eraf kan glippen en niet meer vasthaakt als het paard dat niet wil.

maar goed, ik dwaal een beetje af. belangrijk is dus, als we ervan uitgaan dat de gewrichten verder goed genoeg zijn, dat de spieren en banden die voor de betreffende gewrichten zorgen dit ook goed doen. paarden die scheef of uit balans lopen belasten de spieren ook niet zoals het zou moeten, met alle gevolgen van dien. in dat geval is het dus aan ons om ons paard te leren en te laten merken dat het echt beter en fijner is om het wél correct te doen. dat begint bij de basis van de dressuur zoals die ooit bedoeld is eigenlijk. met lengtebuiging, balans en dragende beweging. oefeningen als pevade/ pesade en piaffe zijn dan het uiteindelijke doel. mooi om mee te beginnen is balkjes lopen op rechte stukken, heuveltje op en af, achterwaarts etc. dit soort oefeningetjes zijn heel simpel maar dienen net als alles correct te worden uitgevoer. veel paarden zijn er handig in om zich aan bepaalde belasting te onttrekken. toen ik met Zneddie begon met achterwaarts en levade/ pesade lukt het hem ook nog om zijn rug weg te drukken en zijn achterhand vooral niet te buigen. inmiddels doet hij dat wel, hij zit in de levade/pesade bijna op zijn eigen hakken!
maar goed, verder afwisselend links en rechts schouderbinnenwaarts (aan de hand of lange teugel uiteraard, en zowel op 3 als op 4 sporen, kijk gewoon hoe 'overdwars' je 'm krijgen kunt) om afwisselend beide benen te belasten en weer ontlasten, hier worden ze soepel en lenig van, maar vooral spreek je bij een correct schouderbinnenwaarts juist die spiergroepen aan die later verantwoordelijk gaan zijn voor de buiging en het draagvermogen van de hele achterhand.

verder ook voorwaarts blijven werken natuurlijk voor de impuls, dus dit soort oefeningen afwisselen met wat licht longeerwerk (mag ook een actieve stap zijn, het gaat er niet om hoe hard het paard gaat maar met hoeveel wil om vooruit te gaan, een stap zonder rem kan ook heel veel impuls hebben). wat ik fijn vind werken is gewoon aan een halster longeren, met een singeltje aan met een elastiek met bontje om zijn kont heen, in de knieholtes. ideetje pessoatuig maar dan zonder dat ze zichzelf in de mond rukken in het bewegen.

maar goed het komt er dus op neer dat bepaalde spieren moeten groeien, zodat andere gebieden ontlast kunnen worden, het paardje in balans en krachtiger kan gaan bewegen. met een goede begeleiding zal je zien dat ze zich er lekkerder in gaat voelen, die momenten zijn echt geweldig dan zie je zo'n kwartje vallen van 'hee, maar dat voelt best wel goed!', en dan is de weerstand (die voortkomt uit angst zich te bezeren meestal) ook weg. ik zie dat Zneddie vaak zelf, gewoon in de wei, oefeningen doet, hij doet zijn schouderbinnenwaarts keurig in het spelen met de anderen, maar zijn hele manier van lopen is ook veranderd. eerder liep hij met zijn neuslijn horizontaal en een omhoog gestrekte gespannen hals, holle rug en heiligbeen naar achter/ omhoog gestoken (wel met veel stuwing in het achterbeen, zijn achterkontpartij is altijd al goed geweest). nu loopt hij meestal met een schuine of zelfs gebogen hals, neusje een stuk voor de loodlijn en hele stukken gedragen en opwaarts. en daar voelt hij zich goed in.

ik moet weg, sorry voor het lange verhaal.

**Geplaatst**: 19-01-12 11:41

Geplaatst: 19-01-12 11:41

Nee niet sorry zeggen hoor, ik ben blij met je hele lange verhaal.
Dat plaatje is heel duidelijk en ook de uitleg erbij.

De oefeningen is voor mij een wat ver van mijn bed show met Isabella, want naast dat ze shetlander is waar ik niet op kan rijden, is vanwege haar hoefproblemen voor, werk aan de longe en zo, niet echt aan te raden. Ze loopt dus maar wat rond te kuieren, maar juist de laatste maanden (tot ongeveer 14 dagen geleden dus) ging ze als een speer met Yoob mee door de wei. En hoe meer hij haar liet bewegen, hoe beter die achterhand werd.

Nu is hier veel meer aan de hand, het is niet alleen dit of alleen dat. En zolang ik niet de vinger krijg achter de eerste oorzaak, krijg ik het ook niet goed op rit. Want niet alleen knie/heup (wat zorgt van die twee voor het eerste probleem?), er is ook nog een probleem in de voorhoeven. Deden die al eerste zeer, waardoor ze haar achterhand extra is gaan belasten? En waarom deden die voorhoeven zeer, door de bodem/druk (door kneuzing), of omdat er weer een stukje bot van het hoefbeen heeft losgelaten (hoedenrandje schijnt regelmatig stukje vanaf te breken, oftewel regeneratie van het bot door die chronische bevangenheid), waardoor dus soort hoefzweer ontstaat, of komt het door een inwendige ontsteking in de veel te open witte lijn kanaaltjes), die mogelijk weer te wijten zijn aan iets in de voeding wat 'mis' ging.
Ook gebrek aan voedingsstoffen komt wel eens om de hoek kijken (vanwege het sobere voeren, geef ik af en toe wat supplementen bij, maar ook daarin is het opletten dat het in balans is).

Het is niet voor niets een zorgenkindje natuurlijk ... weet ook niet of ik ooit alles wat ik met haar al heb gedaan en heb uitgedacht goed heb opgeschreven hoor.

Maar de eerste keer dat ze dit 'omvallen' had dacht de dierenarts aan ataxie (zo ziet het er dus ook uit), maar ze doorstond de oefeningen goed.
Fysio erbij en die heeft haar onderzocht en merkte op dat de knie wel een probleem is, maar niet het hoofdprobleem. Verder was de rug soepel, maar de spieren hard en gevoelig, wat wel een probleem was, maar ook niet de hoofdoorzaak. Isa kon wel met het hoofd omlaag naar achter lopen, maar niet met het hoofd omhoog. Dan was er felle weerstand van haar kant, waardoor conclusie was dat haar halswervels een probleem waren.
Osteopaat zei echter dat de halswervels prima in orde waren, maar dat de lendenpartij juist wel vast zat. En de rechter schouder. Ja tuurlijk zit er iets vast als ze zo lopen ...

Maar nooit is er een duidelijke oorzaak gevonden; dus het beginpunt zeg maar.

Ik heb daarom ook geen idee wie ik erbij moet halen op dit moment, want tot op heden (en dan had ze het nog wel eens erger dan nu) heeft niemand van deze personen me echt verder kunnen helpen.
Enige wat dus leek te werken was therapeut 'Yoob', maar omdat de wei nu merendeels dicht staat vanwege eerst de vorst (vanwege fructaangevaar mocht Isa er niet op), wordt er door beide pony's weinig gelopen. Yoob gaat nog wel eens mee aan de hand of voor de wagen, maar Isa staat maar te staan.
Dus misschien is lichte beweging aan de hand, al stapt ze dan niet lekker, toch wel een goed idee.

Zal altijd lastige kwestie blijven.
Dierenarts zei het me ook eens heel eerlijk. Ze weten het ook gewoon niet, omdat de meeste eigenaren zo'n paardje allang hadden laten gaan, dus er is weinig bekend van zo'n complex 'ziektebeeld'.

**Geplaatst**: 19-01-12 12:05

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 19-01-12 12:05

Hahaha Merrieveulen loopt mijn huiswerk op te sommen... _O-

Waarom hadden de meeste eigenaren haar al lang laten gaan dan Isapaardje? Ze is toch nog vrolijk?

**Geplaatst**: 19-01-12 16:44

Geplaatst: 19-01-12 16:44

Ik weet niet of ik ooit het filmpje hier heb laten zien van Isa op haar slechtst ... denk ik het eigenlijk niet, was ook weer van internet af omdat ik veel commentaar kreeg (en ook logisch als je het filmpje ziet

).
Maar denk dat weinig eigenaren hier keer op keer naar kunnen kijken (want zo is ze dus als ze op haar slechtst is, hoewel niet altijd zo heel erg, maar wel die onbalans in de achterhand en vooral dat trage lopen of ze niet goed weet waar ze haar hoeven moet gaan plaatsen).

Voordat ik het invoeg (het zijn 2 filmpjes aan elkaar geplakt), even hierbij duidelijk opmerken, dat hier dus uiteraard !!! een dierenarts bij gekomen is geweest. Bloedonderzoek, röntgenfoto's wezen niets uit op dat moment (ja voorhoeven chronisch bevangen, maar geen tekenen van acute bevangenheid eigenlijk). Hoefsmid kon niets vinden, warmtescan gaf aan, mogelijk hoefzweren, maar niet duidelijk zichtbaar op de scan en verder ook geen gevoeligheid bij bekloppen hoeven. Fysio kon ook niets vinden wat tot dit beeld kon leiden, alternatieve weg gaf ook niets aan (ja problemen met de lever, maar dat zou dit beeld ook niet moeten kunnen geven).
Ik heb dit filmpje toen gemaakt en rondgestuurd, in de hoop dat iemand iets zou herkennen. Er waren zelfs dierenartsen die serieus afhaakten toen ze het zagen, hier was maar 1 remedie voor .. in laten slapen. Andere kliniek had interesse, en wilden dolgraag een afspraak maken want vonden het zeer interessant wat ze zagen. Ik blij .. eindelijk iemand die wilde helpen, ik zou een trailer gaan regelen.
Echter toen ik vroeg of ze gelijk mee terug kwam, kwam het antwoord, sorry mevrouw dan heeft u iets verkeerd begrepen; we willen haar voor onderzoek, maar dat onderzoek kan niet bij leven plaatsvinden. Oké dan ... ze wilden haar gaan ontleden; nou bedankt dus ... afspraak afgezegd.
Want daar waren ze van mening dat dit iets was wat vanuit de hersenen kwam. Stoornis van prikkels.

Enige wat na maanden zo op en neer gesukkel eruit kwam, was een zoolzweer en dus die achterknie die zwak was. Nu begint ze als ze minder goed gaat worden, als eerste die onbalans in de achterhand te krijgen. De voorhoeven begint ze dan in rust om en om te ontlasten, maar het is logisch dat ze voor pijn gaat krijgen natuurlijk.
Jammer genoeg kan ik het filmpje van daarnet nog niet uploaden, want krijg het niet van mijn telefoon. Dat volgt nog; Isa is nu niet zo slecht als hieronder op het filmpje hoor (gelukkig maar).

Even aanvulling voor mensen die mogelijk net 'aanschuiven' ...
Als dit inderdaad een probleem was vanuit de hersenen, of artrose of iets wat volledig blokkeert, is het bijna onmogelijk dat ze op goede dagen zo is als hieronder (fimpje van maand geleden ongeveer):

**Geplaatst**: 19-01-12 17:06

Geplaatst: 19-01-12 17:06

inderdaad dat denk ik ook, of gewoon niet naar omkijken. als je zo wat rondrijdt zie je toch wel vaak van die verwaarloosde landjes met een paar minstens even verwaarloosde shetten erop. hier in de buurt ook één, toen wij op weg gingen naar stal in de ochtend lag hij er al, en toen we 's avonds terugkwamen lag hij nog op dezelfde plek. dus wij aandringen op opstaan, was dat beestje echt onwijs hoefbevangen, de hoeven leken wel sultansloffen zulke tenen. die mensen hebben in de zomer de ponies op een kaal landje, maar in de winter worden ze gewoon op de koeienweides gekwakt als de koeien binnen zijn. nu was het voorjaar en het gras schoot lekker op, dus dan krijg je dat. wij hebben toen de AID ingeschakeld, twee dagen later waren de ponies op hun kale landje terug en waren de hoeven bijgewerkt.

maar goed da's maar even een voorbeeldje van hoe veel mensen tegen shetten aankijken, ze worden gewoon niet serieus genomen. toen ik met Flicka trainde voor de keuring keken mensen me ook weleens raar aan, waarom als een KWPN trainen terwijl ze zo klein is? voor mij maakt dat niets uit, ik heb dus twee kleine kruimels waar ik niet op pas, hoewel de fysio heeft gezegd dat als Zneds rug sterker wordt ik er af en toe wel opkan, sommige dingen zijn nu eenmaal makkelijker te trainen vanuit het zadel dan op andere manieren... maar goed, voor mij zijn zij net zo waardevol als een groter paard, formaat doet er niet toe.

de hoefproblemen van Isabella zijn inderdaad lastig, zoals ik al zei rij ik ook niet op die twee kleine diggies, dat is niet zo'n obstakel maar die hoeven natuurlijk wel. overbelasting van de achterhand door de bevangenheid is natuurlijk goed mogelijk, en dat zal voor haar ook een reden zijn om haar lopen aan te passen. eenmaal ingesleten manieren van lopen en bewegen zijn moeilijk te corrigeren, zeker als de oorzaak ervan (nog) niet weg is. het klopt inderdaad dat beweging hierin zo ongeveer het belangrijkste is, zoals bij heel veel problemen eigenlijk. het mooiste zou zijn als ze dadelijk weer vrij kan bewegen en rotzooien en stoeien, betere training is er eigenlijk niet.
vwb het voeren kan ik je de GKM van St Hippolyt aanraden. ik voer de mijne ook sober (dus geen brokken, kuil, muesli's en beperkt gras), en voor de aanvulling van vitaminen, mineralen en spoorelementen ben ik erg te spreken over de GKM. je hoeft er maar een handjevol per dag van te geven (advies voor pony is 40 gram), en alle componenten zijn organisch, niet syntetisch zoals bijvoorbeeld bij PAVO wel het geval is. spul is ook zeer geschikt voor bevangen dieren en IR dieren, zit iets extra Mg in ook.

hoeven zijn lastig, misschien is een hoefschoentje een optie, met foamvulling erin voor tegendruk op de zool als je met haar aan het werk wilt gaan? heb je ook foto's van de voorvoeten (ZIEN!)?

de harde en gevoelige spieren passen in het beeld van heel veel sobere rassen in NL met 'vage klachten'. hoefbevangenheid, ZE en IR horen daar ook bij. meestal heeft dit te maken met een overschot in het voer, te rijk voer, eigenlijk. wat je in wezen opmerkt is een heel lichte spierbevangenheid (denk ook maandagsziekte), dit is ook aan te tonen bij bloedonderzoek. dit soort paarden knappen meestal in de winter erg op omdat ze dan geen of arm gras te eten krijgen. ik zie het om me heen ook, in de winter bestaan de 'zomerklachten' gewoon niet. overigens ook niet als je de betreffende dieren op grasrantsoen zet.
voor die harde gevoelige spieren is de beweging ook weer belangrijk, de glucose in het systeem moet zoveel mogelijk opgebruikt worden om de spieren te ontlasten. hiervoor het meest aangeraden wordt lange wandelingen in een pittig staptempo.

grappig wat je schreef over het achterwaarts gaan. met het hoofd omhoog wordt het paard nl meer gedwongen om te gaan zitten, Zneddie moet dat nu ook in zijn scala aan oefeningen. NIET achterwaarts met het hoofd laag. met het hoofd omhoog belast het paard automatisch de achterhand meer en moet dan ook meer buigen in het SI gewricht, de heup en de knie. voor zover bij mij bekend heeft dit met halswervels inderdaad niets te maken, een paard kan wel atactisch worden van halswervelproblemen, maar wat jij beschrijft ken ik inderdaad meer als een probleem in de achterhand.

dat is dus wel een mooie oefening voor haar om mee te pakken, kijken of je die achterhand wat gesmeerd kunt krijgen. achterwaarts met het hoofd level, en dan steeds een stukje hoger, zonder de rug weg te drukken. meestal zijn ze met een snoepje wel over te halen.
mag ik vragen wie je erbij hebt gehad? de fysio/ osteo die bij mijn dieren komt doet beide (en nog veel meer, voorheen had ik mijn beesten bij een osteo en masseuse, maar sinds we een keer bij Ellen-Door geweest zijn hebben we dat zo gelaten, is echt niet te vergelijken hoewel die twee andere ook érg goed waren in wat ze deden, maar Ellen kan gewoon veel meer), en test de gewrichten zeg maar ook echt uit. gewrichten die niet kunnen wat ze zouden moeten kunnen maakt ze los, heel rustig dus geen geram met rubberen hamers ofzo, het páárd bepaalt waar hij klaar voor is of niet, ze neemt echt alle tijd. in wezen laat zij het paard dingen doen waardoor hij zélf zijn gewrichten losmaakt. forceren is er ook niet bij. zo tilt ze bijvoorbeeld een achterbeen op, en zet dan heel rustig een stap naar het lichaam van het paard toe, steeds ietsje verder tot het paard op één achterbeen een klein sprongetje maakt opzij om zijn balans te herstellen. ik vind haar echt heel goed en mijn apies hebben er zeker baat bij. mocht je dus nog eens iets willen proberen dan kan ik haar zeker aanraden. Ellen-Door Menalda heet zij, ze heeft ook een website.

stapwerk, gecombineerd met kleine oefeningen, zou ik zéker gaan doen. tien minuutjes per dag kan voor spieropbouw in het begin al genoeg zijn. dingen als op het blok, SB, wijken, Spaanse Pas (bij een correcte Spaanse Pas moet het paard ook de lucht in van voor, werkt twee kanten op. een zuivere Pas krijg je pas als het paard in balans op de achterhand loopt en zo de voorhand verlicht waardoor deze vrij is om te bewegen. andersom heb je dus een verlichte voorhand nodig om de Pas in beginsel überhaupt te kunnen uitvoeren), balkjes lopen en dat soort dingen. de balkjes kan je onregelmatig leggen, dus op verschillende afstanden maar ook verschillende hoogtes.
heb je weleens een bloedonderzoek laten doen voor bijvoorbeeld spierwaarden, glucose en voedingsstoffen in het algemeen?

@ Nemurin oh ja natuurlijk jij bent met hetzelfde bezig, hihi!

**Geplaatst**: 19-01-12 17:06

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 19-01-12 17:06

oh sorry ik was tegelijk met posten... ga eerst even je verhaal lezen.

**Geplaatst**: 19-01-12 17:33

Geplaatst: 19-01-12 17:33

OK ik zie op het filmpje waar ze goed is een paar dingen:

de benen zelf zijn heel beweeglijk maar ze krijgt ze niet weg, gooit er niet mee. boven de benen zelf is er weinig beweging. schouder beweegt weinig en de rug oogt heel stug en vast. spierstijfheid zie ik er idd ook in. ze kan ook niet erg hoog bokken en slaat de benen bij het bokken niet gestrekt uit terwijl je wel de indruk krijgt dat ze dat zou willen. ook opvallend vind ik dat ze eigenlijk alles laat zien van een 'showend' paard, maar de staart niet meer optilt. normaal gesproken steken ze de staart dan stijf naar achter of omhoog, kan ze dat wel?

het geheel van het lijf geeft een gevoel van stugheid, het lichaam is niet soepel en 'golft' niet, de middenhand (ribben) lijken ook erg onbuigzaam.

het slechte filmpje is inderdaad flink schrikken zeg, allemachtig! je ziet duidelijk dat ze de toon van de voorvoeren ontlast, maar ook de achtervoeten. ik krijg van dat filmpje de indruk dat ze aan vier benen hoefbevangen is, en mogelijk ook spierbevangen. bij spierbevangenheid zijn de spieren pijnlijk, deze willen ze dan logischerwijs niet graag spannen, dit zou kunnen verklaren waarom ze zo heen en weer zwaait. ze spant de spieren eigenlijk pas als het écht moet, ipv de normale kleine 'spannetjes' die een paard doet (en die praktisch onzichtbaar zijn) om zijn balans de herstellen/ behouden.
atactisch is het klinisch dan misschien wel, maar ik heb niet het idee dat ze de controle écht niet heeft. ze weet wel wat ze doet, om het zo maar te zeggen.

wel zie ik dingen die passen in de moderne welvaartsziekten waarover je zoveel hoort de laatste tijd, onder m.n. sobere rassen.
echt bizar, ik schrijf net ook een stukje over spierwaarden, bloedonderzoek enzo, en jij zet op de seconde af tegelijk met mij iets neer over leverwaarden. ook dit past daarin. wij hebben afgelopen zomer ook bloedonderzoeken laten doen, en alle sobere paarden, op Flicka na (Zneddie kon niet geprikt worden wegens paniek) hadden afwijkende leverwaarden en spierwaarden. daarbij hadden ze 'vage klachten', zoals weinig looplust, jeuk, eigenlijk bijna alles wat bij IR hoort. ook zijn er bij ons op stal al meedere paarden HB geweest en hebben er heel veel een soort ZE, maar dan zonder vliegjes. deze beide 'ziekten' passen ook onder het kopje 'IR'.

waar dat op neerkomt is te rijk voer, even heel simpel. het gras bij ons op stal krijgt geen onderhoud en wordt bijna constant begraasd, op mijn eigen stukje waar Flicka en Zned lopen na. het gras is daardoor veel te rijk (groeistress). opvallend is dat de klachten van de paarden verdwijnen of verminderen naarmate de grasgift minder wordt. een graaskorf is daarin effectief gebleken, alleen wil onze stalhouder daar niet aan dus dat kan alleen bij privépaarden... wat dat betreft zit ik goed, ik bepaal tot op de laatste gram zelf wat mijn beesten wel en niet krijgen.

maar goed om een lang verhaal kort te maken, ik denk wel dat Isa's problemen te verlichten zijn, je houdt al rekening met suiker mag ik vragen wat ze allemaal te eten krijgt?
daarnaast zou ik je écht aanraden om beide filmpjes naar Ellen-Door te sturen, of haar bij Isa te laten komen. ik denk namelijk serieus dat zij een hoop verbetering kan brengen in haar lijfje.

ik ga nog even nadenken, kom er nog wel op terug haha!

**Geplaatst**: 19-01-12 17:48

Geplaatst: 19-01-12 17:48

sorry isapaardje maar mijn internet is momenteel weer zo traag dat een filmpje kijken niet wil lukken.
het "goede" filmje kan ik me nog herinneren van een eerdere post.
een hoop dingen in de posten van merrieveulen en nemurin herken ik echt vanuit de praktijk.
zie er heel veel in terug in mijn vroegere tinker [met ZE en lyme...]

**Geplaatst**: 19-01-12 19:15

Geplaatst: 19-01-12 19:15

Duidelijk verhaal merrieveulen en daarvoor mijn dank.
Helaas wil ik bijna zeggen, is het merendeel mij bekend.
Ik ben al jaren bezig (uiteraard zou ik eigenlijk willen zeggen) met mezelf inlezen, laten informeren, enz. wat betreft hoefbevangenheid, IR en al die welvaartsziekten. Heb ook lang eigen website gehad voor advies aan eigenaren van zulke paarden. Ook al veel mensen en ook paarden, daar mee geholpen. Behalve die van mij .. dat maakt het af en toe super frustrerend.

Nogmaals; Isa is meerdere keren doorgelicht.
Bloed kwam steeds niets bijzonders uit, dus geen spierbevangenheid of andere onderliggende oorzaak. Alternatief ook maar laten testen, maar zelfde uitslag.
Alleen dus leverwaarden, die waren niet helemaal goed, maar ook niet bijzonder slecht. Werd ook beetje op de buut gegooid die ze al had gekregen voor de afname van het bloed.
En het eiwitgehalte in het bloed was te laag.
Dat kon een punt van aandacht zijn volgens mijn dierenarts, dus moest ik eigenlijk eiwitrijk voer gaan geven, maar tja ... dat stikt weer van andere rommel die ze niet mag.

Alternatief bleek toen ook dat ze een te kort had aan vetzuren, enzymen en aminozuren.
Zelfde probleem .. hoe voer je dat bij?

Ze krijgt nu een handje grasbrok (wiesenflakes van Agrobs), een kwart pavokoek (want al die gezonde korrels lust ze niet; heb al GKM geprobeerd, Equilin (heb nog 2 kg liggen voor de liefhebber), F4F, pavo vital ... maar niets .. krijg het er absoluut niet in !! Pavokoek is het enige. ze krijgt dus de helft van een halve koek. Ook peanuts.
Verder hooi gemaaid in juli vorig jaar ... zgn. subsidiehooi (dat mag pas voor de eerste keer laat gemaaid worden ivm broedende weidevogels). En eh dat is het wel.
Yoob krijgt lucernemix met een handje ponybrok en 's avonds krijgt hij lucernemix met een halve winterpeen en ook een halve halve pavokoek.

Laatste röntgenfoto gemaakt bij Visdonk :
http://www.mijnalbum.nl/Foto-FMYJKRWP.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-4NVQAW7M.jpg

**Geplaatst**: 19-01-12 20:02

Geplaatst: 19-01-12 20:02

Och arme isapaardje!

Als er een zijn best doet om z'n pony beter te krijgen ben jij het wel hoor!
Ik zou er moedeloos van worden

En wat het extra moeilijk maakt(ik 'volg' Isabella al een paar jaar

)is dat het zo wisselend is.
Isa kan zomaar bij wijze van morgen weer geheel rad en vrolijk door de wei scheuren.
Geen dierenarts die daar wat mee kan....dat hebben ze inmiddels ook al bewezen

Misschien toch een cushing test?
Niet de dexamethasone test natuurlijk,gewoon het ACTH en de glucose,wie weet geeft dat duidelijkheid?
Volgens mijn dierenarts had mijn paard ook geen cushing,de testen wezen anders uit

**Geplaatst**: 19-01-12 20:03

Geplaatst: 19-01-12 20:03

Isapaardje schreef:
Alternatief bleek toen ook dat ze een te kort had aan vetzuren, enzymen en aminozuren.

aminozuren is bij te voeren met gekookt lijnzaad.

**Geplaatst**: 19-01-12 20:11

Geplaatst: 19-01-12 20:11

Oh nog even aanvulling over Isa.
Staart heeft ze nooit kunnen optillen, in al die 14 jaar dat ik haar heb. Oefeningen voor gedaan, experts naar laten kijken, maar ze heeft wel gevoel in de staart, ook kracht in de staart, maar ze tilt hem niet op. Ook niet met mesten of plassen (althans nauwelijks).
Verder voelt ze dus volgens fysio wel soepel aan, ze kan ook goed inbuigen en dat soort oefeningen.
Spaanse pas heb ik haar wel ooit geleerd, maar is wat verloederd. Ze kon mooi strekken wat ze nog wel kan bij vrijheidsdressuur, maar dat doe ik ook weinig de laatste tijd omdat ik haar niet extra wilde belasten. Ik was allang blij dat ze op de wei weer lekker liep (tot dus die nattigheid begon en nu sinds een paar dagen is het duidelijk dat ze overal weer last heeft van haar hele lijf).

Lijnzaad mocht ik niet voeren van de diergeneeskundige. Heb om die reden omega 369 mix gegeven een tijd lang, maar merkte weinig verandering. Ook niet met magnesium, MSM en dat soort dingen.
Met ijzers/zonder ijzers, met schoenen, zonder schoenen, speciaal beslag, plakbeslag, ik kan het eigenlijk zo gek niet opnoemen ... alles is al eens uitgeprobeerd. En steeds als ik dacht, nu is het genoeg, ik zet haar gewoon op de wei en dan zie ik wel, knapte ze weer op. Alsof gras haar juist beter maakte (hoewel het haar ook ziek maakt natuurlijk).

Even filmpje van mijn ander paardje ter afwisseling ...
Terwijl ik met Isa bezig was, nam hij een modderbad, met dit als resultaat

Let vooral ook op zijn neus en witte voorknie

**Geplaatst**: 20-01-12 08:57

Geplaatst: 20-01-12 08:57

hahaha wat een varken! heerlijk toch als ze zo lekker lopen te genieten met zijn tweetjes!

verder zit ik eigenlijk een beetje met mijn smoel vol tanden, ik kan niets bedenken wat je nog niet hebt laten doen/ geprobeerd. de verkanteling van het hoefbeen is idd duidelijk zichtbaar, en ook daarover zijn diverse theorieën, zoals over alles natuurlijk...
wel gek dat ze haar staart niet omhoog kan optillen, hoewel ik wel betewijfel of dat echt van belang is hoor, als ze verder wel goed beweeglijk en krachtig in het lijf is... wij hadden er hier ook eentje met een rare staart, die kon het wel optillen maar bij het lopen (ook ohz) droeg ze 'm niet 'rond', zoals je hem het liefste hebt, maar alsof ze 'm tussen haar billen klemde. achteraf bleek dat paard enorm veel pijn te hebben (had ooit de schoft gebroken gehad, en dit was gaan woekeren), maar dat was niet aanwijsbaar de reden voor de staart. die staart droeg ze voor de breuk namelijk ook al zo.
misschien gewoon een eigenaardigheidje ofzo...

ik kan me je frustraties nu nog beter voorstellen, je wéét eigenlijk wat er is, iig dát er iets is maar alles wat je doet loopt op niets uit. wat dat betreft kan Isa zich geen betere mens wensen! ik zou inderdaad wel (net als jij) constant waakzaam zijn, lijkt me dat je ook maar weinig rust krijgt rondom de paarden, wetend dat ze ook zo weer een slechte periode kan hebben. hoe oud is Isa eigenlijk?

ik blijf nog wel even nadenken en als je wilt vraag ik Ellen-Door als ik haar spreek of zij denkt er iets mee te kunnen. zal ook eens de naslagwerken van mijn zusje onder handen nemen als ik daarvoor de tijd vind, we zitten hier nl midden in een verhuizing.

oh ja, schofttuig van Zned is af! moet alleen de singel nog maken maar ik ga hem het als ik straks vrij ben aantrekken en dan maak ik er foto's van.

**Geplaatst**: 20-01-12 08:59

Geplaatst: 20-01-12 08:59

oh ja vwb de nattigheid en slecht weer, is het misschien een optie om haar een (dunne) deken aan te doen? dit voorkomt ook dat kou op spieren slaat etc.

verder lijken op de röntgenfoto's de hielen van haar voorvoeten best wel hoog, heb je fotos van de voorhoeven uit diverse hoeken? en als ze loopt, komt dan eerst de hiel van de voet neer of eerst de teen?