Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-10-23 23:49

Geplaatst: 22-10-23 23:49

wat een geweldig verhaal..het zal je gebeuren :oo

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-10-23 23:58

Geplaatst door de TopicStarter : 22-10-23 23:58

vopo914 schreef:
wat een geweldig verhaal..het zal je gebeuren

Ik moest er vandaag nog erg van bijkomen. Ik ben heel benieuwd of ze nog contact met ons gaan willen hebben. We zijn wel een lijstje aan het maken van dingen die hier nog staan en die we niet per se hoeven, zoals een fauteuil en een houten beeld van een hert. Ik heb ook zitten bedenken, we wilden toch al het toekomstige appartement soort van museum van maken. We zouden ook al die spullen die van haar waren, incl wat foto's ter ere van hen daar kunnen ophangen/neerzetten. Had ik toch al willen doen, alleen die foto's dan niet, maar dat zou wel leuk zijn denk ik. We hebben heel vrolijke foto's gevonden van mannen vooral die aan het werk zijn met bouwen en oogsten en machines.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-10-23 12:10

Geplaatst door de TopicStarter : 23-10-23 12:10

Lastige dagen dit. 3 jaar geleden overleed gisteren mijn Shadow.

Afbeelding

**Geplaatst**: 23-10-23 12:24

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 23-10-23 12:24

Ach, het gemis blijft. Mooi dat hij ook nog even in je filmpje voorbij kwam dit weekend.
Sterkte Y;(

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-10-23 12:42

Geplaatst door de TopicStarter : 23-10-23 12:42

senna21 schreef:
Ach, het gemis blijft. Mooi dat hij ook nog even in je filmpje voorbij kwam dit weekend.
Sterkte

Ja dank je, ja hij mocht erin blijven in dit filmpje, vond ik toch leuk, het was zo'n droppie met zijn gekke spikkelneus.

**Geplaatst**: 23-10-23 21:41

Geplaatst: 23-10-23 21:41

Ah, sterkte! Je lieve, leuke kleine Shadow! Al weer drie jaar en een dag geleden overleden, dit soort dagen blijven erg lastig!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-10-23 00:01

Geplaatst door de TopicStarter : 24-10-23 00:01

Jet schreef:
Ah, sterkte! Je lieve, leuke kleine Shadow! Al weer drie jaar en een dag geleden overleden, dit soort dagen blijven erg lastig!

Yep, deze dagen waren in 2020 verschrikkelijk. Callas was kreupel, Shadow stond plots met een bloedneus en werd zwakker en de d.a. kwam dagelijks maar wist niet wat het was, toen vloog de schoorsteen in de fik, brandweer over de vloer, huis blank, en binnen 5 dagen na de eerste ellende vond ik de ochtend mijn vriendje overleden in zijn box. Alle goede dingen komen in drieën, maar alle slechte ook.

Ik heb er wel van geleerd. Als mijn onderbuikgevoel zegt dat ik iets moet,dan doe ik dat nu wel. Ik heb erg duidelijk geleerd dat er genoeg d.a. zijn die gewoon niet weten waar ze mee bezig zijn. Die plattelandsd.a. zijn goed voor enten, ontwormen, misschien een koliek en veulenen, maar zodra het buiten het regelmatige valt, kennen ze het niet.

Maar ik volg nu mijn gevoel. Net als met Callas dat die d.a. zei dat het linksachter was. 2nd opinion wees uit dat het rv was afgescheurd.

**Geplaatst**: 24-10-23 00:50

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 24-10-23 00:50

Drie jaar, het lijkt wel gisteren :(:)

Wat een pech jaar was dat. Ik geef je gelijk hoor, altijd naar dat onderbuik gevoel luisteren.
Hoewel ik het liefst hoop dat je dat niet nodig zult hebben dus ik stuur je wat ~~~~ goede vibes

.

**Geplaatst**: 24-10-23 07:17

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 24-10-23 07:17

Ah sterkte. Dit soort dagen zijn nooit leuk...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-10-23 09:15

Geplaatst door de TopicStarter : 24-10-23 09:15

balance schreef:
Drie jaar, het lijkt wel gisteren
Wat een pech jaar was dat. Ik geef je gelijk hoor, altijd naar dat onderbuik gevoel luisteren.
Hoewel ik het liefst hoop dat je dat niet nodig zult hebben dus ik stuur je wat ~~~~ goede vibes .

JudithO schreef:
Ah sterkte. Dit soort dagen zijn nooit leuk...

Nee, nooit leuk, en als het echte leven dan ook even alles tegenzit, vijverfilter lekt dus vijver loopt leeg, hooiklok heb ik vorige vulbeurt alleen gedaan, maar ik heb het hooinet niet goed vastgemaakt, nu is dat afgezakt en het hooi ligt overal verspreid, grrrr. De regen is ook toegeslagen en doet van alles wat we niet willen en het is minder lang licht wat hier vaak een moeilijkere periode wordt. Dus alles is even niet zo grappig, maar het zal wel weer beter worden. Na mopperen komt zon of zoiets, of was het nu na regen? Anyway, allebei hoop ik op...

**Geplaatst**: 24-10-23 10:30

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 24-10-23 10:30

3 Jaar alweer? Wat gaat devtijd toch snel! Gelukkig heb je heel fijne herinneringen aan je lieverdje. Sterkte, Mo.!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-10-23 11:30

Geplaatst door de TopicStarter : 24-10-23 11:30

rocymax schreef:
3 Jaar alweer? Wat gaat devtijd toch snel! Gelukkig heb je heel fijne herinneringen aan je lieverdje. Sterkte, Mo.!

Ja 3 jaar alweer. Sommige dingen blijven je bij als de dag van gisteren. Ja de grappige momenten kan ik goed voor me halen. Dat helpt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-10-23 20:30

Geplaatst door de TopicStarter : 24-10-23 20:30

Ik zit er even helemaal doorheen. Net hebben we onze Xerox, onze oudste hond volkomen onverwacht laten inslapen. Hij werd de laatste tijd steeds bozer. Vanmorgen leidde dat tot een aanval op Erwin. Hij moest naar buiten, wilde niet, Erwin pakt hem bij zijn hesje en hij bijt Erwin. Gelukkig niet door, alleen bloedblaren, maar ik ben gelijk met de nwe d.a. gaan bellen voor een oplossing en ik mocht gelijk komen om te praten (zonder Xerox). We hebben alles overwogen, maar Bachtherapie had ik al gedaan, dat werkte niet. In een kennel stoppen wil ik niet. In een andere ruimte op de gang houden, bijvoorbeeld hebben we geprobeerd, zielig werd ie gek van het blaffen. Naar een asiel voor een ander baasje wil ik niet. Ik ga een ander niet opschepen met een oude seniele hond die steeds agressiever wordt. We hebben nog overwogen om hem voor de rest van zijn nog korte leven, hij is 15, op zware pijnstillers/kalmering te zetten, maar de d.a. zei dat ze niet kon garanderen dat hij niet weer zou uitvallen. Dus hebben we besloten dat het het best is om Xerox te laten inslapen. De d.a. is gekomen en we hebben hem net begraven.

Wat een k-dag. Ik voel me schuldig maar ook opgelucht. Want het was al een heel lange tijd, eigenlijk al jaren, niet leuk meer met hem. Hij was erg jaloers, zelfs op de stofzuiger en de douche. En blafte dan de hele boel bij elkaar. We konden niet huggen, want hij moest ertussen en als dat niet mocht ging hij heel vuil grommen met zijn tanden bloot. Ik ging het katje Rocket leren het kattenluik te gebruiken, werd hij jaloers op het kattenluik en viel hij het kattenluik aan, met mijn hand er nog in overigens.

Ik put troost uit het feit dat ik hem 6 jaar geleden van de straat heb gered van overreden worden, dat hij een fijn leven heeft gehad weet ik zeker en dat ik mijn stinkende best heb gedaan om het huishouden om hem heen te leiden omdat alles in huis om dit hondje draaide, want ging het niet naar zijn wens, dan gromde hij en viel hij uit.

Maar toch voelt het k een 'gezonde' hond te laten inslapen ook al was hij al 15.

En dit alles na het bericht dat de moeder van mijn schoonzusje dood is gebleven bij een doktersbezoek.

Pfff, het is wel veel allemaal.

Ik ga vet aan de patat en wijn.

**Geplaatst**: 24-10-23 20:44

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 24-10-23 20:44

Sterkte....

**Geplaatst**: 24-10-23 20:48

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 24-10-23 20:48

Soms is het beter om een dier te laten gaan. Je zegt seniel dus is hij geen gezonde hond meer. Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt. 1 van onze 3 honden werd dement en begon out of the blue onze andere hond aan te vallen. Op een gegeven moment hapte hij ineens onze 1 jarige zoon in zijn gezicht. Dat werd ook zijn einde. Je kunt geen risico lopen. Maar toch... afgeven van een dier doet altijd pijn. Troost idd dat hij het nog zo goed heeft gehad.

**Geplaatst**: 24-10-23 21:02

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 24-10-23 21:02

Sterkte Monique, je hebt het goed gedaan, als ik een dier was zou ik bij jou willen wonen.

**Geplaatst**: 24-10-23 21:11

Geplaatst: 24-10-23 21:11

~~Deze dag~~ morgen een nieuwe. Wees niet te hard voor jezelf.
Wat zal Erwin geschrokken zijn ook. Ik ben blij dat de dierenarts zo fijn meedacht.
Soms… zijn de opties ook gewoon op.

:oo

Wat erg dat iemand doodgaat tijdens een bezoek aan de dokter!

**Geplaatst**: 24-10-23 21:29

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 24-10-23 21:29

Kan mij goed voorstellen dat je er doorheen zit. Ik denk wel dat je de juiste keuze hebt gemaakt om Xerox in te laten slapen. Van alle andere opties zou hij diep ongelukkig zijn geworden.
Hij heeft zes jaar het geluk aan zijn zijde gehad om bij jullie te mogen wonen. En dat jullie zoveel rekening met hem hebben gehouden. Het was echt een hond met een gebruiksaanwijzing. Maar het blijft een klote beslissing.
En dan ook nog het bericht van de moeder van je schoonzus.
Sterkte om dit een plekje te geven.

**Geplaatst**: 24-10-23 22:35

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 24-10-23 22:35

Je hoeft je echt niet schuldig te voelen zo te horen, maar verdrietig is het wel. Ik vond hem al een beetje eng toen ik bij jullie op bezoek was, onberekenbaar.
Hij zal ook door pijn van artrose en dementie bijten, dat zal alleen maar erger worden. Zo'n hond zit zichzelf ook in de weg, ik denk dat jullie de juiste beslissing hebben genomen. Maar rot en verdrietig is het dus wel.
Mijn oudje Coco bijt ook wel eens als je haar per ongeluk pijn doet, door bijvoorbeeld verkeerd oppakken. Maar dat is een chihuahua, en ze bijt niet echt door, en het gebeurt niet vaak. Ze is nu zelfs op haar oude dag lief voor kinderen geworden, die beet ze vroegen dus ook.

**Geplaatst**: 24-10-23 22:47

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 24-10-23 22:47

Jeetje wat een heftige dag met een hele zware beslissing. Maar als ik je verhalen de laatste tijd las over hem, denk ik dat jullie hem zoveel hebben geholpen en ontlast van stress dat jullie alles hebben gedaan wat jullie konden doen. Inclusief de laatste zware beslissing. Dat eert jullie liefde voor hem. Geef elkaar een dikke hug, drink lekker een wijntje en eet veel patat en wees heel trots op julliezelf dat jullie hem zo'n mooi leven met waardig eind hebben kunnen geven :(:)

**Geplaatst**: 24-10-23 22:53

Geplaatst: 24-10-23 22:53

Zo eens met Muga.

Een verdrietige, maar wel verstandige keuze voor Xerox. Het klinkt alsof het voor iedereen stressvol was, ook voor de hond.
Ik hoop dat het jullie naast het gemis, ook wat rust geeft.
Sterkte.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-10-23 04:38

Geplaatst door de TopicStarter : 25-10-23 04:38

Hi lieve allemaal, de patat en wijn helpen niet. Ik kan uiteraard niet slapen. Dank voor al jullie ondersteunende woorden. De diverse argumenten helpen. En uiteraard hebben jullie gelijk. En wat afschuwelijk dat een hond een kind in zijn gezicht hapt. De d.a. vertelde me ook diverse verhalen uit haar praktijk van honden die niet meer betrouwbaar zijn met vreselijke gevolgen.

Maar wat zal ik hem missen. Toch.
Wie gaat mij nu waarschuwen als Yoda een epileptische aanval krijgt?
Wie gaat er met me voetballen?
Wie volgt me overal buiten en waarschuwt me als er wat is?
Wie luistert er met een vingerknip (als hij niet jaloers was)?
Wie kwam er altijd keihard aanrennen als ik riep, no matter waar hij was?

Maar wat zal het leven vreemd vrij worden zonder jaloerse hond.
Dat ik gewoon waar ik wil, zonder me te verstoppen, mijn haar kan borstelen zonder dat hij boos werd bijvoorbeeld. Want alles wat ik beetpakte zo ongeveer was hij jaloers op en wilde hij naar bijten.
Dat ik straks een douche kan nemen als eerste ding op de dag als Erwin nog slaapt. Hij was zo jaloers op de douche dat hij hels begon te blaffen en dus deed ik dat alleen later op de dag als ik hem naar buiten kon doen, Xerox dan niet Erwin.
Dat ik van de slaapkamer naar de keuken kan wandelen zonder ruzie te krijgen met hem, want hij wilde mij niet uit het zicht verliezen dus lag hij op de drempel, we wilden hem niet in de slaapkamer, en op de drempel wilde hij niet weg. Wegsturen was een no go, dat werd grommen met de tanden bloot. Ik moest dan over hem heen stappen en hem roepen om daar weg te krijgen.
Dat ik in de keuken kan lopen waar ik wil, zonder dat hij altijd precies in de loopweg ging liggen om aandacht.
Dat als ik dan die aandacht gaf, dat hij na twee keer aaien ging grommen.
Dat ik niet meer een hond heb die ik een muilkorf om moet doen bij nagels knippen of oren verzorgen.
Dat we weer kunnen huggen zonder dat hij helemaal gestoord werd van jaloezie.
Dat als we daar iets van zeiden dat hij dan met de tanden bloot stond te grommen.
Dat ik weer een vuilniszak kan pakken zonder dat hij de vuilniszak en onbedoeld mijzelf aanviel.
Dat we weer kunnen bellen in huis, zonder naar buiten te moeten omdat hij compleet gestoord werd van jaloezie.
Dat we weer met stemverheffing elkaar kunnen roepen, zonder dat er een blafconcert komt.
Dat we 'hallo' kunnen zeggen, zonder dat hij gek werd.
Dat ik kan stofzuigen, zonder dat de stofzuiger aangevallen wordt.
Dat ik kan vegen met de bezem, zonder dat de bezem gebeten wordt.
Dat Yoda haar oren kan schudden, kan krabben in haar mand, zonder dat hij gaat blaffen naar haar.
Dat Rocket en Gingy naar elkaar kunnen blazen en aan elkaar kunnen wennen zonder dat hij met een blafconcert ze uit elkaar jaagt.
Dat ik Yoda kan aaien zonder dat hij zich er letterlijk tussen duwde.
Dat ik verder kan gaan met Rocket de kitten leren de kattenflap te gebruiken, zonder dat hij in de kattenflap bijt en zowat ook in mijn hand.
Dat ik onbezorgd Rocket kan optillen zonder dat hij naar Rocket hapt.
Dat Rocket geen bultjes meer heeft van het 'bijten'. Ze speelden heel wild.
Dat ik de vissen kan voeren zonder dat hij zenuwachtig wordt.
Dat ik visite (met kinderen) kan hebben zonder dat ik bang hoef te zijn dat hij bijt (Hij viel ooit uit naar de buurvrouw die hem wilde aaien)
Dat ik me nog bij tientallen dingen ineens zal realiseren dat er niet geblaft of gegromd wordt.
Dat ik, maar vooral we, kortom weer vrij zullen zijn zonder op onze tenen te hoeven lopen voor een hond die jaloers is op hetgeen waar ik mee bezig ben.

Het trieste vind ik, dat al zijn gedrag voorkwam uit zijn liefde voor mij. Hij wilde mij tegen al het gevaar in de wereld beschermen, die borstel deed mij immers pijn, ik zei wel eens au, de vuilniszak leek me aan te vallen, en de stofzuiger dan, een brullend monster, de douche kon ik in verdrinken, en zo waren er in zijn ogen tientallen gevaren.

Toen ik hem zes jaar geleden of vijf jaar geleden, weet ik even niet meer vond, waren we verbaasd. Hij was een supergoed afgerichte hond. Wat voor Franse plattelandsnormen al gek was. Hij kon komen, zitten, liggen, in de mand en gewoon alles zat erin en hij was verschrikkelijk lief.

Maar hij was uitgemergeld, had alle parasieten die je kon bedenken, was praktisch kaal op zijn rug, had olifantshuid op zijn rug door het eeuwige krabben en bijten. Zijn tanden waren tot op zijn kaak afgesleten.

We hebben overal gezocht naar zijn baas, advertenties gezet op dieren vermist sites, facebook, d.a. gemeld, gemeentehuis etc. Niemand zocht hem. Waarom wordt zo'n goed afgerichte, lieve hond niet gemist en gezocht? Waarom is een lieve hond als dat zo verwaarloosd?

Met de tijd gingen we het steeds beter begrijpen en vielen de puzzelstukjes op zijn plek. We vermoeden dat een persoon veel van hem gehouden heeft, hem met veel liefde afgericht heeft. Maar dat Xerox ergens in dat traject bezitterig en jaloers is geworden en mogelijk iemand gebeten heeft. Dat hij daarna in een kennel is gestopt en zijn tanden gesloopt heeft, tot op het tandvlees, op de tralies. Dat hij gefrustreerd in zijn eenzaamheid zichzelf heeft geleerd met de bal te spelen. Hij voetbalde namelijk door zelf de bal weg te schoppen en weer te gaan halen. Dat hij daar in die kennel parasieten opdeed, misschien zich niet eens liet behandelen. We denken niet dat hij ontsnapt is, want hij zou de persoon waar hij voor door het vuur ging nooit verlaten hebben, ook al zou hij weg hebben kunnen gaan. We denken dat hij gedropt is, ver weg van huis, waar ik hem zwalkend van links naar rechts over een 90-km weg gevonden heb. En zodra hij ons/mij accepteerde als nieuwe baas, dat hij al bovengenoemde gewoontes weer is gaan ontwikkelen. We denken dat dat zijn trieste verhaal is. Een van de vele trieste verhalen tussen dieren en mensen, waar de communicatie fout gaat.

Afijn, het is wat het is. Welterusten dan toch maar.

**Geplaatst**: 25-10-23 05:44

Geplaatst: 25-10-23 05:44

Knuffel, nogmaals :(:)

. Hoewel bovenstaande beschrijving niet strookt met mijn opleiding en denkwijze. Het is niet mijn taak, noch mijn bedoeling om jouw ervaring met hem te beoordelen.
Geef het een plek, rouwen hoort bij verlies, laat het maar gebeuren.
Ik hoop dat je toch nog een beetje hebt kunnen slapen, nogal niet niks wat er allemaal gebeurd is.
Wat een verhaal Monique.
:knuffel:

**Geplaatst**: 25-10-23 07:21

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 25-10-23 07:21

Sterke Monique, bij deze heftige plotselinge beslissing.

**Geplaatst**: 25-10-23 07:30

Geplaatst: 25-10-23 07:30

Ja, het is een heftige periode geweest, die jij met al je liefde die je hebt voor hem hebt doorstaan. Je zal hem nog heel vak gaan missen, maar ik denk dat je er uiteindelijk berusting in zal vinden en beseffen dat het voor hem eigenlijk nu alleen maar beter is, na zo'n lange periode van jou moeten verdedigen. Dat zal alleen maar erger zijn geworden gezien zijn dementie.
Overigens kan ik me in het antwoord van Balance ook goed vinden, ik vermoed dat wij als nuchtere buitenstaander een iets ander idee over zijn gedrag hebben. Niet dat dat er toe doet, het gedrag was er en allen om hem heen hadden er mee te dealen. Ik ben erg benieuwd hoe vooral Yoda zich nu gaat voelen.

Heel veel sterkte met het verwerken!