Sizzle schreef:HC, het zou zeker goed zijn om kinderen al heel anders kennis te laten maken met het rijden.
Ik geef in de regel geen les omdat ik die ambitie niet hen en dat mijn paarden dat niet wil aandoen. Omdat het een regel is maak ik er uitzonderingen op

Ik kan mij nichtjes uiteraard niet veel aanbieden, ook omdat ze weer terug in NL weer in de manege meedraaien en ik hen niet met een probleem wil opzadelen.
Wat ik wel doe is bijvoorbeeld de balans van een onafhankelijke zit uitleggen en dat gaat bv. via spelen met een bal
http://www.mijnalbum.nl/Foto-3S78JTTV.jpg
Binnen 10 minuten was dit meisje netjes ontspannen in balans bezig met twee handen de bal te vangen terwijl het paard voor haar niet voorspelbare figuren liep. Dát neemt ze dan tussen haar oren in een netwerk van nieuwe neuronenverbindingen hard geprogrammeerd mee naar huis, is van háár en kan ze probleemloos gebruiken.
Het werkt echter ook bij volwassen al is dat lastiger naarmate ze meer hippische ballast hebben. Dan moeten ze eerst óntleren achteruit te fietsen voor ze kunnen beginnen met leren vooruit te fietsen.
Het heeft pas zin om dat aan te bieden als de ruiter stap naar de fase van bewust onbekwaam mét de wil zich te bekwamen heeft gemaakt.
Het teugeldenken is een complexe valkuil die alles met controle te doen heeft en loslaten van alles en nog wat is dan vooral bedrijgend.
Zo lang er ´ja maar´ is, is het ´nee want´ en dat is dan tijdverspilling

Áls de KNHS er al wat aan zou willen doen, en ik denk dat die wil er niet is, dan is het nog helemaal niet zo eenvoudig. Bij de ruiterij in het algemeen ontbreekt namelijk ook wil.
Koning Duarte schreef in zijn onnavolgbaar briljante boek over paardrijden al dat de wíl alles is namelijk. Willen weten dat je iets niet weet, dat wel willen weten en daar alles voor over willen hebben...
hc