Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-09-17 17:15

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 29-09-17 17:15

Kudde veilig bij stal en toen de hond verjaagd. Super zeg.

**Geplaatst**: 29-09-17 19:12

Geplaatst: 29-09-17 19:12

anjali schreef:
[Dat was een prima actie van je paard. Zo zie je dat een moeilijk paard soms juist een onvermoed sterk karakter kan hebben!

Callas is geen moeilijk paard. Het is een jong paard wat nog veel (meer) moet leren, en het moeilijk vindt om alleen op pad te gaan.
Dat ze toch wel heel dapper is, dat heeft ze wel bewezen. Als het erop aankomt dan bijt ze van zich af.

**Geplaatst**: 29-09-17 20:17

Geplaatst: 29-09-17 20:17

Wat een goed idee om het HO in alles te oefenen inclusief het vallen. Een heel leuk filmpje :-)

. En wat een super paard heb je toch dat ze inmiddels wel zoveel "ballen" heeft dat ze die onopgevoede k** hond (die ook maar gewoon zijn instinct volgt) op zijn nummer zet! Nooit meer inruilen dat geweldige paard!

**Geplaatst**: 29-09-17 21:42

Geplaatst: 29-09-17 21:42

Je hebt echt een hoop bereikt met Callas! Leuk idee om Ho op die manier te oefenen

Tja, lui die zulke honden hebben.....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-09-17 07:43

Geplaatst door de TopicStarter : 30-09-17 07:43

1-9-2017

Gisteren na de hondachtervolging een rotmiddag gehad. Ik zat al lang tegen het in laten slapen van mijn oudste hond aan te hikken en toen hij aan het einde van de middag niet meer overeind kon komen voor de zoveelste keer en door de pijnstillers heen zoveel pijn aan zijn rug had, was het genoeg. De dierenarts heeft hem over de regenboog geholpen. Het was een broodmagere straathond die ik 5,5 jaar geleden gevonden heb. Hij was toen al 10 of 11 schatte de dierenarts toen. Ik ben blij dat ik hem nog een paar hopelijk fijne jaren heb kunnen geven, maar je moet het ook kunnen laten gaan. Maar vrolijk word ik daar niet van.

Vandaag toch wezen rijden. Op een ritje was er alleen een deinsje voor een geparkeerde bulldozer. Keurig en plezier gehad!

2 en 3 september. Weekend waarin ik op het veldje diverse oefeningen gedaan heb. Ik was best tevreden over ons.

https://www.youtube.com/watch?v=C-_1CBJZk5s

maandag 4 september

Haal ik de paardjes gisteren op zondag binnen zo rond 21u, want er is niets meer te grazen buiten en zet ze binnen voor de nacht. Meestal doe ik dan om 23u nog even een check, dit keer was het na twaalven, want we hadden een spannende film liggen kijken die we niet uit konden zetten, hahaha. Ik denk nog, het is wel best, ik ga niet meer naar de stal. Maar toch dat stemmetje. Dus eigenlijk meer toeval dat ik laat nog een keer op stal kwam.
Altijd als ik het licht aandoe, zie ik meteen Callas' koppie boven de staldeur uit. Nu niet. Nu wil ze wel eens liggen in de nacht gezien het stro in haar staart dat ik 's morgens te verwerken krijg. En ik wilde het licht al uit doen, om ze niet te storen. Maar op de een of andere manier was ik ineens stiknerveus. Geen idee waarom, dus ik ga toch in haar box kijken en ze lag plat, als in plat op haar zij. Tegen beter weten in dacht ik, dat doet ze wel eens vaker, maar als ze me hoort staat ze toch wel op na eventjes wachten, maar eigenlijk zag ik gewoon meteen dat het niet goed was. Nou dan weet je het al. In het midden van haar box had ze alles weggegraven dus ze was al ff bezig geweest. Halster om en met veel moeite haar omhoog gekregen. Zweepje mee en ik ben gaan lopen in de nacht. En iedere keer maar willen gaan liggen. Na enen wilde ze eindelijk niet meer gaan liggen, maar de mest kwam niet af. Vorige keer koliek had ze wel gemest met lopen, nu niet. Maar goed, als ze niet meer wil gaan liggen is de ergste kramp voorbij. Dus haar weer op stal gezet, wekker gezet, uur later, om 2.00u weer wezen kijken, wel staan, niet gepoept. Wat nu? Dierenarts toch maar bellen? Weer een uur gaan lopen. Geen poep. Maar weer op stal gezet en om 4 uur weer gaan kijken. Weer geen mest. Ze was verder rustig, wilde ook eten, dus ik weet dan wel wat de veearts zegt, kijk het nog maar ff aan. Dus weer lopen, weer teruggezet en om half zes weer gaan kijken. Toen had ze wel poep. Man wat een stress is dat toch.
En waar komt het dan door? Noten of eikels of kastanjes? Eigenlijk zijn die er alledrie nog niet in grote getale. Eet ze veel zand mee, de wei is natuurlijk heel schraal, maar ze krijgt zat hooi. Schrokt ze misschien, maar neuh ze kauwt haar hooi goed volgens mij. Het enige wat ik kan bedenken is dat ze het resthooi van Shadow heeft opgegeten. Shadow krijgt nat hooi, maar laat wel eens wat liggen, wat dan zoetig gaat ruiken. Met vegen kan er in haar stal een pluk terecht gekomen zijn, want hij had meer laten staan dan anders en ik had het gangpad aangeveegd. Dat is het enige dat ik me kan bedenken dat anders was vandaag als anders. Ik was in ieder geval zelf helemaal stuk, qua heup. Dit vindt dit soort gedoe niet echt grappig.

**Geplaatst**: 30-09-17 21:48

Geplaatst: 30-09-17 21:48

Wat goed v Callas! Echt netjes opgelost ! Afscheid went nooit( en maar goed ook als je dat zo voelt! Zegt juist veel over de betekenis " only love ❤️ can make a memory" ) Wat raar als een hond deel v familie / roedel ineens dan weg is he....zoveel gewoontes samen ..... ... Och nee he ! Wat een schrik om Callas zo aan te treffen. Je syptomen bestrijden maar nix zo frustrerend als oorzaak niet weten

**Geplaatst**: 30-09-17 22:50

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 30-09-17 22:50

Brrr dat is toch wel 1 van mijn ergste nachtmerries.. Koliek!
Gelukkig nog nooit darm bij mn eigen paarden gehad, maar toch ben ik daar altijd erg bang voor..

We zijn alweer in september aangekomen, bijna up to date dus! Heb je de klittenband ijzers al binnen inmiddels?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-10-17 08:24

Geplaatst door de TopicStarter : 01-10-17 08:24

Hello allemaal, helaas klittenbandijzers niet gearriveerd.

Maandag 4-9 17

Ze was weer helemaal goed na haar koliek. Ritje hekkencheck, gedaan, ze had er zin in en was netjes braaf, behalve dat het nieuw geïnstalleerde naambord eng was. Dat is een bord van een halve vierkante meter dat voor ons hek is geplaatst. Heel chique maar heel eng, hahaha. Laten ruiken op de heen- en terugweg en dat was daarna OK.

Dindsag 5-9 2017

"Gemend" in voorbereiding op het slepen. Het achterwaarts gaat erg netjes daarmee. Lange lijn oefeningen gedaan en wat vrijheidsdressuur met de pas. Ging allemaal keurig. Zonder touw volgde ze me ook keurig, dus ik wil haar na afloop naar het weiland brengen waar ze die dag zouden staan. Dat is vanaf het veldje nog geen tien meter. En dat is een weiland waar ze graag in gaan. Aangezien ze me netjes volgde, neem ik aan dat ze me graag volgde naar dat land. Zie ik vanuit mijn ooghoek wat... loopt ze gewoon naar stal. Hoezo leider, echt niet. Ik loop er rustig achteraan en zeg HO. Neu hoor, madam wil gewoon naar stal. Gewoon doorlopen. Ik fluit, ze komt dan altijd, nou, vandaag maar niet, ik ga gewoon terug naar stal. Dus ik wil haar voorbijrennen, zij ook draven. Bij het hek richting stal moest ze uiteraard stoppen, dus ik haar gepakt en terug naar het veldje.

Maar wat actievere training gaan doen ipv de oefeningen die ik net gedaan had. Dus ik ga haar longeren. En eigenlijk is het raar, maar ik realiseerde me ineens dat ik maar zelden galop met longeren gevraagd heb. Eerst was het veldje te klein, toen kende ze het woord niet als het niet onder het zadel was, toen zat ik met beslag dat ze af kon trappen en met hoefschoenen ook niet ideaal. Maar vandaag had ik haar geen hoefschoenen aangedaan omdat ik alleen maar een beetje aan het trainen was met haar en dus vond ik dat ik qua gehoorzaamheid vandaag maar eens galop aan haar moest vragen.

Zó jammer dat ik hier geen filmpje van heb! Enorm! Wat een verzet kwam daar uit. Stuiteren, piepen, hoofdzwaaien. Ik doe geen galop voor jou. Dus opnieuw gevraagd. Ging ze er vandoor in volle race zo naar de uitgang van het weiland. Nou dat houd je niet, 500 kilo dat met 50km p/u wegsjeest. Moest loslaten.
Door het weiland sjeesde ze steil naar beneden door het dal en hop zo omhoog weer naar de stallen. (Net als met de hond) Dus ik naar de stallen gerend, hopende dat ze zich niet geblesseerd had door die lijn. Alles was nog heel incl paard.

Goed, haar weer gepakt en gevraagd of mijn vriend voor de uitgang wilde gaan staan, met het schrikdraad dicht overigens, maar ik zag haar in staat door het lint te gaan.
Kom ik met haar op het veldje, moest ze even stil staan van mij om tot rust te komen en om mijn longeerlijn te organiseren. Was ze zo opgefokt dat ze niet wilde stilstaan. Ik kookte nog van woede, dus ik was enorm boos op haar en heb haar, laten we zeggen een grote bek gegeven, understatement. Dus op de Warwich Schiller methode: jij wilt niet stilstaan maar graag bewegen, dan zúl je ook bewegen om te ontdekken dat stilstaan heus leuker is. Dus superkort om me heen laten werken. Gaat ze steigeren! Zo enorm veel verzet! Dus door door door laten draven om me heen op het superkorte cirkeltje en toen weer HO. Toen deed ze ho. Hehe eindelijk. Braaf, proberen tot rust te komen, maar we stonden allebei te trillen van de adrenaline. Toen de galop overnieuw aan de lijn. Het ging nu veel beter, maar als het veldje niet had dichtgezeten was ze er weer vandoor gegaan, want ik had al mijn spierkracht nodig om haar op iets wat een cirkel leek te houden. Ik had natuurlijk ook alleen het halster.
Daarna nog wat vrijheidsdressuur-oefeningen gedaan die ze goed kan, de pas, of eigenlijk heet dat jambette, en wending om de voorhand om het allemaal positief af te sluiten.

En raai eens wat, normaal gesproken als ik ze uit het ene land haal, komt ze wel als ik roep, maar het andere, leukere land, dan komt ze wel, maar stopt ze telkens en blijft ze gewoon stilstaan. Alleen als Shadow actief komt, volgt ze hem.
En vanavond kwam ze in dit land voor het eerst sinds tijden echt actief naar me toe, zonder dat Shadow eerst moest gaan voordat ze hem volgde, zou het dan toch uitmaken dat ik boos ben geworden, ben ik dan toch te lief voor haar al die tijd?

Woensdag 6-9 heb ik haar weer eens ontluist en niet gereden. Donderdag en vrijdag heb ik fijne ritjes gereden het was stormig weer en we hadden een paar minischrikjes, maar verder was het ok. Zaterdag de 9e september heb ik op het veldje geoefend met onder andere wenden om de voorhand. Zie filmpje.

https://www.youtube.com/watch?v=4FMCH2uSV5Y

**Geplaatst**: 01-10-17 09:50

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 01-10-17 09:50

Het ook een portret ook hoor, maar zo heb ik ook weleens wat opgelost....als ze niet luisteren...dan
ga je maar een poosje aan het werk totdat je doet hoe het wel moet....

**Geplaatst**: 01-10-17 10:29

Geplaatst: 01-10-17 10:29

Ach, die galop is voor veel paarden een lastig iets hoor. Mijn merrie kan het niet. Zelfs rechte stukken in de bak lukt ons tegenwoordig niet. We hebben allebei geen balans en ik pleur nog te veel aan mijn buitenteugel om ze op de hoefslag te houden (wat uiteraard NIET mag, aangezien ze dan compleet haar buiging verliest en juist meer op de buitenschouder gaat vallen) Tot mijn grootste ergernis mag ik dus weer met mijn buitenhand op de knop rijden en enkel de binnenhand aan de teugel. Lastig hoor, enkel je paard mogen sturen met kuit en zweepje op de schouder.. Rijden ging zo goed, maar viel terug in oude gewoontes en we moesten weer van 0 beginnen. $:\$ Enorm frustrerend. Maarja, komen we wel weer door zeker. Galop aan de lead lukt haar ook niet goed. Je moet heel veel drijven voor ze überhaupt aanspringt en dan gaat ze ook erg aan de leadrope hangen. Een goede test is om dan te zien of ze het ook kunnen in vrijheid. Mijn paard vindt het echter ook lastig om in vrijheid op de cirkel te galopperen dus daaraan weten we dat ze gewoon moeite heeft met die balans.

Mijn ruin kan gemakkelijker galopperen maar net zoals bij Callas, gaat er veel emotie bij gepaard. Daar moeten ze idd gewoon doorheen. Volgens mijn instructeur moet de overgang draf-galop of stap-galop hetzelfde zijn als een stap-draf. Gewoon een overgang. Zonder gekkigheid, bokken en willen wegrennen. Hier dus ook doorgedaan onder het motto "don't take no for an answer" en op het einde van de les galoppeerde hij netjes aan, zonder emotie of andere gekkigheid.

**Geplaatst**: 01-10-17 11:32

Geplaatst: 01-10-17 11:32

Tinker eigen denk ik dan toch. De energie moet soms uit je tenen komen. Er wordt eerst gekeken 'oh ben jij het, makkie' dan gevraagd 'weet je het zeker? Nee denk niet dat je dat echt wil'.
Ondertussen begint de energie bij jou te borrelen want, verdorie, doe nu eens in 1 x iets wat ik vraag.
En daar is dan de HEYYYY, of HAAAALLLOOOO en in het uiterste geval 'ga je nu GVD.....!!!!!' en dan zie je dat smoel, je ziet hem denken 'oh moet ik .... tuurlijk doe ik dat voor je'.
Want dan is het spelletje gespeeld, hij weet dat. En heb je ineens een normaal paard die dat ene dingetje voortaan probleemloos doet.
Tinkers zijn slim. Heel slim. En soms vind ik dat vermoeiend. Maar meestal vind ik het te grappig. Nu dan. Na 3 jaar!

**Geplaatst**: 01-10-17 11:59

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 01-10-17 11:59

Ja, heel herkenbaar Mara2000!! Als je je dan eens kwaad maakt gaat het plots daarna gewoon goed. :')

**Geplaatst**: 01-10-17 17:24

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 01-10-17 17:24

Ik bescheur me helemaal om de opmerkingen hier over de Tinkers hahaha.
Dus ik zie ze helemaal niet vliegen ze zijn gewoon zo klever!! Hahaha
Heerlijke dieren die Tinkers ze zijn slim EN hebben echt humor ik lig hier ook vaker plat van het lachen om de mijne.

**Geplaatst**: 02-10-17 00:48

Geplaatst: 02-10-17 00:48

Mara2000 schreef:
Tinker eigen denk ik dan toch. De energie moet soms uit je tenen komen. Er wordt eerst gekeken 'oh ben jij het, makkie' dan gevraagd 'weet je het zeker? Nee denk niet dat je dat echt wil'.
Ondertussen begint de energie bij jou te borrelen want, verdorie, doe nu eens in 1 x iets wat ik vraag.
En daar is dan de HEYYYY, of HAAAALLLOOOO en in het uiterste geval 'ga je nu GVD.....!!!!!' en dan zie je dat smoel, je ziet hem denken 'oh moet ik .... tuurlijk doe ik dat voor je'.
Want dan is het spelletje gespeeld, hij weet dat. En heb je ineens een normaal paard die dat ene dingetje voortaan probleemloos doet.
Tinkers zijn slim. Heel slim. En soms vind ik dat vermoeiend. Maar meestal vind ik het te grappig. Nu dan. Na 3 jaar!

Ik heb geen ervaring met tinkers maar ik kan me hier alles bij voorstellen :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-10-17 08:48

Geplaatst door de TopicStarter : 02-10-17 08:48

Herkenbaar wat jullie schrijven. Dank voor jullie reacties! Wat jammer te lezen dat er dan zo'n grote terugval kan zijn en je weer van 0 af aan moet beginnen. Hou vol!

10-9-2017
Wat vliegt de tijd. Vandaag is het een half jaar geleden dat Bubbles is ingeslapen. Af en toe als ik ze allemaal roep, zit haar naam er ook nog tussen. Dat zijn van die gewoontes die je onbewust soms herhaalt. Ik vraag me altijd af of paarden zelf een herinnering kunnen oproepen of moet een herinnering altijd bij hen getriggerd worden. Ik denk dat als er nu een paardje ineens op het erf zou komen dat sprekend Bubbles is, dat ze dan als ze haar nog niet hebben kunnen ruiken, wel even zullen denken van hé die ken ik. Maar ik vraag me af of ze zonder een trigger die herinnering is. Denk het niet. De "kudde" heeft in ieder geval zijn vorm gevonden. Shadow is nog steeds de leider ook al is hij ruin. Callas is de beschermer van de kudde en roept ze ook bij elkaar, zelfs naar Poupette. Maar Callas gaat Poupette niet zoeken als die niet bij de kudde staat. Hinniken wel, maar dan moet ze maar komen. Callas gaat wel Shadow zoeken als ze hem kwijt is. Shadow en Poupette zijn allebei zelfstandig en als Callas niet in hun buurt is kan hen dat niets schelen. Net als op buitenritten vindt Callas het in het land dus ook niet leuk alleen te zijn. Zij is wel echt een kuddedier.

Vanmorgen stormde het en heb ik "gemend". Ging goed. Ik heb geoefend met langzaam te lopen richting de stal dat is heel moeilijk voor haar en vlotter lopen van stal af. Het moeilijkst vindt ze gestuurd worden van stal af, ze vindt het maar raar dat we telkens richting stal lopen, hoera we zijn klaar en dan weer van stal af gaan. Bah, weer weg van eten en de pony's. Ze schrok van een walnoot waar ik op ging staan, maar ze reageerde keurig op het ho.

's middags heb ik gereden en ze valt nog erg naar binnen in de cirkel, ze luistert nog steeds moeilijk naar sommige kuithulpen. Maar we werken eraan. Toen ik bijna klaar was met rijden ging mijn vriend de kantenmaaien. Dat was werkelijk té eng. Wat vreemd is want hij maait een aantal keer per week diverse stukken over geheel ons terrein, 7 hectare en vaak staan de pony's daar vlakbij. Een meter of 10 is geen uitzondering. Over Bubbles gesproken, toen zij viel in aanloop naar haar overlijden, stonden ze ook een meter of 10 van het kantenmaaien af en dat deed en doet ze niets. Maar nu was het bij het eind van het veldje, dé gevreesde plek.

Tijd om er een oefening van te maken. Ik heb haar afgezadeld en helemaal losgelaten om te kijken of ze haar eigen angst durfde te overwinnen, maar aangezien er geen voordeel (lees voer) zat in overwinnen op dit punt, kon ik haar niet overhalen. Aan het hoofdstel met de teugels niet aan de scharen, ging het wel beter, maar ze vond het wel spannend. Toen was mijn vriend inmiddels de wegbermen aan het kantenmaaien, dus hem gevraagd om schrikmedewerking. Ik vond dat ze het heel goed deed. Ik ben zelf "kots" geweest hoop ik en hoop dat dat hielp. Erg tevreden hierover! Zie filmpje.

https://www.youtube.com/watch?v=5Si64Bf0lKA

Maandag 11-9-2017 niets gedaan met Callas, Pien op visite. ;-)

12-9-2017 In de ochtend een hekkencheck gedaan. Winderig weer, motregen. Veel gedraafd omdat ze al thuis helemaal onrustig met haar hoofd hoog liep omdat ze wat hoorde in de struiken. Veel draf stap overgangen gereden. En na een minuut of tien liet ze haar hoofd zakken en was het goed. We hebben wel de bibbers gehad van vlaamse gaaien. En we wilden natuurlijk bang zijn voor waar eergisteren iets was.
Vrouwtje, ik weet zeker dat hier eergisteren iets was. Er was iets engs. Ik weet het zeker. Er is nu niets, maar ik kan maar beter vast bang zijn want ik weet zeker dat ik zometeen ga schrikken van niets.
Callas doe niet zo debiel dit is de plek voor onze poort waar we met de kantenmaaier hebben geoefend.
Ja zie je wel, vrouwtje dus er moet hier iets zijn om bang voor te zijn, maar wat?
Zucht, er is niets Callas.
Jaaaaa nu weet ik het! Er is NIETS! Er staat geen hoog gras meer. Daar moet ik even van schrikken, zeg! Zie je wel dat ik gelijk had. O wat zeg je? Go Go Go. Ok, dat kan ik ook wel doen, misschien heb je gelijk en was het toch niet zo eng.

13-9 woensdag. Gehaktdag in Nederland. Jachtdag in Frankrijk. Of dat is eigenlijk hetzelfde. Dus niet buiten kunnen rijden maar werk op het veldje.
Er is altijd wat op het veldje om bang voor te zijn. Alsof de duivel ermee speelt. (voor de bokkers, ik woon in de bossen aan een doodlopende weg. Er hoeft geen verkeer langs ons veldje maar er loopt een wandelroute.) Als ik gewoon zonder paard daar aan het werk ben, zie ik nooit iemand. Geen auto's, geen fietsers, geen crossers niets. Ben ik er met Callas, maakt niet uit wat voor tijdstip, is-er-al-tijd-wat. Rustig kunnen trainen daar is een zeldzaamheid. Dus wat hadden we vandaag in de aanbieding? Ik denk, ik ga tussen de middag op het veldje trainen, minste kans op afleiding, want voor een Fransman is zijn middagpauze heilig.
Ik wil net opstappen, komen er een aantal auto's uit het bos. Jagers. Ok, dat kunnen we wel hebben, ze rijden in colonne door. Blijft er eentje staan voor ons hek. Enorm veel gas geven, wolken rook komen eruit, stinkt enorm. Zo ongeveer bij mijn opstapblok. Dat ging hem niet worden. Callas was meteen in paniek. Wat was dat voor een smerig stinkend ding voor onze poort maar net uit haar beeld achter het schuilstalletje? Een stinkend brullend monster! Dat was heus geen auto! Aan mijn hand weg willen vluchten, maar toch bij me gebleven, dat vond ik cool. Ben ik aan de hand gaan stappen aan het andere eind van het veldje om haar aandacht bij mij houden. Na gewenning aan de rare auto (die meneer had problemen met zijn versnellingsbak, hij kreeg de auto niet geschakeld en bleef maar staan razen en klikken) was haar aandacht bij mij. Toen ben ik opgestapt zonder opstapblok. Veel sturen. En voltes en 8jes draven.
Toen ging de auto weg. Oei dat was weer raar, er had toch zeker een kwartier een razende auto gestaan en nu was er niets! En NIETS, daar moet je bang voor zijn! Maar gelukkig was het snel ok.
Wel zat haar eng-level in het oranje. Toen was een autoalarm in dorp eng, wilde ze niet goed langs het hek. Haar aandacht afgeleid met normaal draven en versnellen. Valt ze nog snel in galop.
Daarna grondwerk gedaan, wat bekende oefeningen, en slepen met mijn jas ernaast. Dat is eng, dan wijkt ze helemaal opzij. Laat ik haar los, loopt ze wel netjes mee met de slepende jas maar op meer afstand.
Daarna heb ik gedraafd naast haar op voltes alsof ik haar monterde. Linksom was makkelijk, rechtsom moeilijker uiteraard moet ze meer op mij letten, maar ging erg goed. Grondtie was ook perfect. Uiteindelijk was ik weer helemaal blij.

**Geplaatst**: 02-10-17 10:08

Geplaatst: 02-10-17 10:08

Monique1963 schreef:
Maandag 11-9-2017 niets gedaan met Callas, Pien op visite.

11 September op bezoek bij Monique met manlief. Alles bekijken en lekker lunchen en dan door naar Leucate ons vakantie adres. Monique met haar man nog nooit gezien. We rijden het weggetje helemaal naar boven, zoekend naar enig teken van paardenleven bij de passerende huizen. Helemaal boven bij een groot hek (met daarachter een landgoed) zien we lint om paarden op de wei te houden. Dus wij bellen naar het nummer van Monique en een vrolijk "ik kom eraan" knalt door mijn telefoon speaker. We zitten dus goed. En ach wat is het hier prachtig

.
Met open mond rijden we de oprijlaan op en kijken rond.
Op zijn Frans begroeten we Monique en haar manlief (kus-kus) en begint ons bezoekje. Uiteraard volgt een rondleiding en gaan we de paarden buiten zetten, na een heerlijk bakje koffie. Callas is prachtig, en ik voel bij me zelf door al die verhalen hier, dat ik erg voorzichtig ben met haar en haar met plezier overlaat aan Monique. Ik hou dus afstand. Duidelijk is dat die twee een goed setje vormen en Callas en Monique elkaar zeer goed kennen en van elkaar houden.
Dus ik pak de kleine poupetje om mee naar de wei te brengen. Leuk dit. Callas is super lief en laat zich gemakkelijk naar de wei brengen. Is dit nu draakje Callas? Niets van te zien, maar ik neem het zonder enige twijfel aan :))

.
Het gebied is groot, veel schuren en land en prachtig uitzicht en hele lieve mensen

en prachtige tassen gezien. Het bestellen zeer zeker waard!.

Dus na een heerlijk bezoekje, zeer lekkere lunch rijden we door naar ons vakantie adres. We hadden zoveel te zien en over en weer te vertellen dat het werken met Callas door Monique er bij inschoot. De herkenning van onze emigraties was groot en dat geeft veel vertelstof. Wellicht een volgende keer dat we met Callas iets kunnen doen. Waar Monique woont is het prachtig, afgelegen en inderdaad komt er in principe geen mensen. Want als je daar niets te zoeken hebt dan rij je de berg niet op.

Met nog meer plezier lees ik de verhalen van Mo sinds we hier geweest zijn omdat het allemaal zo herkenbaar is nu.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-10-17 11:03

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 02-10-17 11:03

Hé die Pien! Wat een leuk verslag! Dank voor je complimentjes, wij vonden het ook supergezellig en leuk om in Frankrijk eens met paardenmensen uit Frankrijk te kunnen kletsen op zijn Nederlands. Jij nog een goede tiet in NL!

**Geplaatst**: 02-10-17 11:35

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 02-10-17 11:35

Wat leuk dat jullie elkaar ontmoet hebben! Ik moest bij je verhaal over het longeren nog lachen. Heb van de week hetzelfde "gesprek" gehad met Kwiny. Ze heeft een bloedhekel aan longeren. Nou had ze dat door een blessure al zo'n 4 maanden niet gedaan. En tsja.. dan neem je het ervan he..... Ik moet dan ook wel lachen. Ze krijgt dan echt een prethoofd als ze voor me staat, steigerend en wel. Als ze dan netjes haar rondje loopt krijg ik het "boze" oog. Ja die tinkers..... Ik houd van haar hoor!!

**Geplaatst**: 02-10-17 16:06

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 02-10-17 16:06

Wat leuk dat jij ook een mini verslagje geeft van je bezoek Pien. Wat leuk om te lezen dat het met Calas eigenlijk best wel goed gaat. Je omschrijft haar "angsten" heel leuk. Het is heel herkenbaar, want ik denk dat er stiekem heel veel pony's/paarden zijn die hittepetitten over onzichtbare bakkabouters, blaadjes, scheve grassprieten, vogels etc.
Het blijft weglezen als een goed boek, maar dat maakt mij ook steeds nieuwsgieriger naar de verhalen van Shadow en Poupette. Is er ruimte voor een kleine spinoff/stukjes over de kleine ponies? :)*

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-10-17 16:22

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 02-10-17 16:22

Wat leuk dat je ook naar die kleintjes informeert Emj, ik zal zsm een klein stukje over deze stoere ukkies schrijven.

**Geplaatst**: 02-10-17 18:10

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 02-10-17 18:10

Leuk! Ik ben benieuwd naar hun karakters en avonturen.

**Geplaatst**: 02-10-17 19:17

Geplaatst: 02-10-17 19:17

Wat leuk Pien dat je ook je verslag doet.
Ik wist dat je bij Monique was geweest en ik was al aan het wachten op je verslag

.
Lijkt me wel leuk om met Ned. te kunnen babbelen die dezelfde emigratie hebben gedaan.

Toch zijn de schrikreactie's van Callas een stuk minder heftig.
Ze schiet niet zo snel meer meteen in het rode en er vervolgens in blinde paniek naar handeld.
Komt goed.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-10-17 09:30

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 03-10-17 09:30

Gezellig dat jullie weer gereageerd hebben. Next update:

Donderdag 14 september

Het seizoen begint te veranderen, het wordt echt herfstig. Jammer, vorige twee jaren dat we hier woonden was het pas laat in november koud. Maar het voordeel is dat ik dan niet om 7.00u in de ochtend al hoef te gaan rijden. Ik ga nu tussen de middag rijden. Vandaag was het een beetje miezerig toen ik ging opzadelen maar een klein ritje moet kunnen, we zullen niet smelten. Kom ik de stal uit begint het precies op dat moment te hozen! En waaien!
Wat nu, niet gaan en afzadelen? Wat ik zei we zullen niet smelten dus gaan maar. Uiteraard was Callas onrustig door de heftige wind, maar ja die waait in het land ook. Toegegeven ze haat regen en wind dan staat ze altijd in de uitloopstal, maar we moeten maar even doorzetten. Ik ga een kort rondje rijden van 20 minuten.
Kom ik beneden in het dal bij het voetbalveld, wat natuurlijk een open vlakte is. Zonder overdrijven zwol de wind ineens aan tot zowat orkaankracht. De coniferen rond het voetbalveld gingen zowat plat! Ik hoorde achter ons een grote boomtak afbreken. Daar schrok Callas uiteraard van, dat mocht ook. Maar ze rende niet weg. Terug naar huis vond ik te link, de wind giert daar over de helling met risico op nog meer afbrekende takken. Dus in een wat luwe hoek ben ik gaan staan om te bedenken wat ik moest doen. Het geluid van de wind was echt indrukwekkend, maar Callas werd niet onrustiger dan ze al was. Dus afstappen was sowieso niet nodig.
Ik besloot in draf het veld te verlaten om zo snel mogelijk naar de beschutting van het bos te gaan. Dat was een goed besluit want in het bos dat in een steil dal ligt, ging de wind alleen door de toppen. Pfoe dat was echt wel even heftig.
Heel kort rondje gereden en ze had toch wel eng-level oranje bereikt op het voetbalveld bleek want ze had een aantal keren de bibbers, maar ze heeft het super gedaan gezien de omstandigheden, ze liet zelfs ondanks de herrie van de storm haar hoofd zakken! Veilig zijn we weer thuisgekomen, was ik weer heel trots!

Laat ik ze 's avonds op stal, komen ze in een andere volgorde dan normaal binnen. Callas als tweede. Schrikt ze van Poupette achter haar, loopt ze mij weer omver, springt zo bovenop me! Toen ben ik toch heel boos geworden en heb haar letterlijk zo weer naar buiten geschopt met de nodige krachttermen en de deur dichtgedaan. Blauwe plekken op mijn kuiten bewonderd, de shetjes extra luid en duidelijk aandacht gegeven. Dat ze duidelijk hoorde dat het binnen heel leuk was en dat zij niet binnen mocht. 5 minuten gewacht en mocht ze weer binnenkomen. Durfde ze niet, vrouwtje boos. Stapje voor stapje kwam ze, heel bangig en ik haar telkens ho laten doen achter me. Nu wilde ze wel normaal doen, dus beloond met stem en voer gegeven.

15 september

Naar aanleiding van tips in het bokt topic ben ik begonnen met temperaturen om te zien of er een overeenkomst is tussen de meer schrikdragen en hengstigheid.

Vandaag was het een waaidag, dus eerst "gemend", ook over straat. Callas was erg alert, ook een keer een schrik. Verder netjes achterwaarts, goed geluisterd, braaf paard.

Tussen de middag een ritje gaan maken over het recreatiepad. Maar op het erf stond onze auto met een aanhanger met planken, daar moesten we erg van deinzen en toen ruiken en proeven. Ok het was niet meer spannend. Wel eng-level al in het donkergeel en daarom hadden we een schrikje om weg te rennen op de voetbalvelden voor een onzichtbaar spook, maar dat had ik snel onder controle. Door beek deed ze keurig en draven deed ze netjes over de prov weg. Er waren geen auto's altijd mooi meegenomen wel nog een enge aanhanger, blauw die ons beloerde vanachter een heg. Deins. Soms is het net een dans. Deins links, deins rechts, brr, brr, deins link, deins rechts en zo dansen we over de weg. Over het recreatiepad gedraafd en een hoog alert hoofdje maar ze luisterde wel netjes. Komen we waar ik wil afslaan, heel veel herrie van spelende kinderen van de school in de pauze. Daar werd ze erg onrustig van. In de bergen galmt dat verschrikkelijk door de straten van het dorpje en je kunt niet bepalen waar het geluid vandaan komt. Ik weet het uiteraard, maar voor haar was het een bedreigend geluid waar ze niet wist vanwaar het kwam. Dus van donkergeel naar oranje, onrust. Door het dorpje richting huis kwam het geluid achter ons en was er een vluchtreactie. Maar ook met een meter of vijf weer terug kunnen nemen.
Staan er koeien in het land! Koeien! Bruine! Met van die horens. En van die witte neuzen. Dat was toch wel red alert. Heb lang naar de koeien staan kijken, soort milkakoeien prachtige dieren met heel lieve ogen met lange wimpers, maar Callas dacht er beslist anders over. Sinds lang was ze ineens weer bezweet. Het was een beetje teveel voor haar al deze dingen die zomaar ineens binnen kwamen.
In cathalo lang met Peter/ineke staan praten, bleef ze keurig staan, geen centje pijn. Helemaal weer ontschrikt hoofd laag, level groen, naar huis gestapt, tot onder aan ons terrein. Toen klonken er in de verte schapen, heeft ze nog nooit gehoord, dus spanning opbouwen weer naar oranje. Komen we thuis, staat die aanhanger met planken daar weer! Damn! Grote schrik want van deze kant was ie echt veel gevaarlijker. Weer laten ruiken en toen was het ok en rustig uitgestapt. Ik was toch heel erg tevree en ben fijn thuisgekomen.

16 september

Vandaag niet gereden. Het hooi werd geleverd, de poetsmeisjes zijn geweest, even aan de longe gedraafd op het veldje en beetje longeren. Jagers waren in het bos, ze was onrustig en ongeduldig met poetsen. We hebben het hek tussen het zwembad van de buren en ons weiland, aan één kant afgemaakt. Dat vind ik wel heel fijn want je leest zo vaak dat een paard in een zwembad belandt.

Zondag 17 september
Tussen de middag getraind op het veldje. Henny de W in het bokt topic herinnerde me aan cirkelen met veel buiging om te flexen, dat weer eens gedaan en rechtsom kan ze beter dan linksom.

En toen was ik 's middags bezig om de voortuin aan de paarden te geven. Ik was een schriknet aan het neerzetten. Ik had niet verwacht dat de paardjes het groene gras zo aantrekkelijk zouden vinden dat ze óver mijn half opgezette schrikdraadnet zouden gaan! Maar o ramp dat deden ze dus wel. Shadow als eerste. Poupette kon ik nog net wegjagen. Behalve dat ze dus het schrikdraadnet kennelijk niet associëren met schrik, was ik bang dat ze erin zouden blijven hangen, paniek zouden krijgen en zichzelf zouden snijden. Shadow voelde donders goed dat ik boos was en ging aan de andere kant er nog eens overheen om op het erf te belanden. Callas raakte in paniek want nu was de leider ergens anders en zij durfde toch niet over het tweede stuk schriknet. Die begon te galopperen heen en weer. Echt dubbelen zoals je dat met western doet. Heel soepeltjes dat wel, maar ik zag haar in staat dwars door alles heen te gaan. Dus gelijk alle prikpaaltjes die al stonden plat gegooid en mijn vriend kwam aanrennen. Hij wilde haar terug in het grote land doen dus hij pakt haar bij de manen, want ze hebben geen halster om. Shadow ondeugend gaat wegdraven, dus Callas nog meer in paniek. Mijn vriend hield haar vast, maar ze maakte een soort spin (echt ze opteert voor quarterhorse) en hij werd letterlijk rondgezwaaid zoals in zo'n kermismolen met van die stoeltjes aan kettingen. Dus hij moest loslaten. En ze ging bokkend het land wel terug in, maar ze trapte dus gericht na, naar hem. Daar baal ik verschrikkelijk van. Gelukkig miste ze hem, maar dat vind ik een vies spelletje. Dit is de tweede keer al, een keer met vrij werken en veel verzet trapte ze ook in een bok gericht naar mij, staat op een filmpje. Weet niet wat ik daar nou weer mee moet.

**Geplaatst**: 03-10-17 09:57

Geplaatst: 03-10-17 09:57

Hoi Monique, ik lees van af 't begin mee en ik vind dat je het super doet, sommige dingen die jij doet zou ik echt nu niet meer doen, vroeger (toen ik nog jong was, zoals jij

) deed ik alles ook 'gewoon'.

Je hebt een karakterpaard die een nu een paar keer ervaren heeft dat ze sterker is dan jullie, dus kijk uit dat ze dat niet te vaak ervaart, wordt soms maar eens lekker boos op haar, wel eerlijk natuurlijk, maar volgens mij heeft ze daar veel respect voor!.
Ik heb er ook zo een, een ontzettend lieve merens merrie, maar soms moet ik haar echt even stevig aanpakken, en ik hou daar ook helemaal niet van, maar soms is het gewoon nodig voor de veiligheid van mens en dier.
Komt vast helemaal goed met jullie!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-10-17 10:01

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 03-10-17 10:01

Assebassie, welkom in het topic. Dank voor je complimenten. Dat boos worden zit eigenlijk helemaal niet in me en ik vind het vreselijk. Voel me ook altijd heel erg schuldig als ik boos ben geworden. Dat ik, toen ze me omver liep in de stal, zo letterlijk uit mijn slof schoot, lig ik echt 's nachts wakker van. Boos zijn is zo het tonen van mijn onmacht. En als ik dan boos wordt dan is het gelijk ook heel heftig voor mijn gevoel.

En lief dat je mij zo jong vindt, maar ik ben bijna 54...