Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Germatje

Berichten: 2206
Geregistreerd: 24-07-04
Woonplaats: Heiloo

Re: Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-08 14:56

Ik denk dat het bang worden gevoed wordt door ouders én andere kinderen.
Ouders zijn veel te bezorgt tegenwoordig, willen aan de bakrand staan (mag bij ons al niet meer in de lagere lessen), rennen meteen naar beneden als hun kind er af valt en roepen welke pony er te gevaarlijk is voor kindlief.
Daarna voeden kinderen elkaar ook, dora was wild, dora bokte vorige keer onwijs bij mij (terwijl het een inieminie hupje was) en noem maar op, ze overdrijven ernstig. Ook tijdens lessen lopen ze elkaar af te katten, afstand houden, mijnes bokt/trap (terwijl ze dat nooit doet) en dat soort dingen..

Zelf geef ik heel soms les en heb ook wel eens bange kinderen, wat ik dan doe ik 'banketstaaf als brugman' om ze maar bv te laten galopperen, en later vragen hoe het ging en wat er nou eigenlijk eng aan was.

Novocaine

Berichten: 14
Geregistreerd: 23-03-08

Re: Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-08 14:58

Oja, ik ben trouwens ook een keer van mijn leasepony, een shet afgevallen (ook alweer tijden geleden), en er gewoon weer opgestapt.. Want ik was gewend dat je wel érgens pijn voelde na het vallen.. Bleek mijn pols dus gebroken te zijn. Dus soms ging ik er wel een beetje te ver in. Bloos

Kelly_ann

Berichten: 5220
Geregistreerd: 11-10-02
Woonplaats: Op 't durp

Re: Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-08 15:09

Novocaine schreef:
Oja, ik ben trouwens ook een keer van mijn leasepony, een shet afgevallen (ook alweer tijden geleden), en er gewoon weer opgestapt.. Want ik was gewend dat je wel érgens pijn voelde na het vallen.. Bleek mijn pols dus gebroken te zijn. Dus soms ging ik er wel een beetje te ver in. Bloos



Hardstikke leuk en aardig, maar eigenlijk zie ik de bijdrage aan de discussie niet zo heel erg.....

Novocaine

Berichten: 14
Geregistreerd: 23-03-08

Re: Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-08 15:12

Kelly_ann schreef:
Novocaine schreef:
Oja, ik ben trouwens ook een keer van mijn leasepony, een shet afgevallen (ook alweer tijden geleden), en er gewoon weer opgestapt.. Want ik was gewend dat je wel érgens pijn voelde na het vallen.. Bleek mijn pols dus gebroken te zijn. Dus soms ging ik er wel een beetje te ver in. Bloos



Hardstikke leuk en aardig, maar eigenlijk zie ik de bijdrage aan de discussie niet zo heel erg.....

Dat 't dus soms ook "goed" is als je niet meteen op je paard stapt hè.. Knipoog
Omdat je anders situaties alleen maar kan verergeren, dus dat 't niet altijd geascocieerd moet worden met lafheid.

Lydia_

Berichten: 2818
Geregistreerd: 14-09-07

Re: Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-08 15:15

Ik help mee op de manege, en hier is het inderdaad ook zo.
Maar niet alleen met het rijden, ook met het poetsen, een paard z'n hoofdstel indoen, een paard meenemen, een paard vasthouden.. Lachen

_Emm_
Berichten: 1526
Geregistreerd: 17-10-05
Woonplaats: Bodegraven

Re: Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-08 15:21

Bij mij is het 'vroeger' helemaal nog niet lang geleden. Eigenlijk nog steeds bezig Knipoog Ben nu bijna 16 en rijd vanaf mijn 7e.
Altijd als ik gevallen was er meteen weer op, mama kwam daarvoor echt de kantine niet uit hoor. Had een tijdje een vaste pony waar ik bijna elke les vanaf viel, maar bleef het een leuke pony vinden en plezier hebben in het rijden. Gewoon doorzetten!
Je leert daardoor juist beter blijven zitten met bokken en het voelen aankomen.
En ik had vaak ook meer bibbers voor de instructeur dan voor het paard, maar heb van hem wel ontzettend veel geleerd!

Ik denk ook dat het vooral de ouders zijn die kinderen bang maken. Ben op de manege een keer 2 keer in een les van de pony gevallen en reed toen nog niet zo lang. Was al wel vaker gevallen, maar was dit keer wel echt erg geschrokken. En ik zou er wel weer op gegaan zijn, maar toen kwam ook mijn moeder de bak in... Ben er uiteindelijk wel weer opgegaan, maar niet meer gegalloppeerd en er moest iemand naast blijven lopen.
Heb daarna eerst weer een tijd priveles gehad omdat ik er absoluut niet meer op durfde... Heb ik verder nooit meer last van gehad.
Kwam toen dus ook echt door m'n moeder.

Zeeuwtje68

Berichten: 5875
Geregistreerd: 12-08-04

Re: Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-08 16:08

Ik ging er ook als ik er af viel meteen weer op. Denk niet dat je moet blijven rijden als je er angst voor hebt! Ga dan een andere leuke hobby zoeken!

Shadow0

Berichten: 44924
Geregistreerd: 04-06-04
Woonplaats: Utrecht

Re: Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-08 16:13

Zeeuwtje68 schreef:
Denk niet dat je moet blijven rijden als je er angst voor hebt! Ga dan een andere leuke hobby zoeken!


Dat je bang bent betekent niet dat je het niet leuk vindt of dat je dat niet kunt overwinnen. (En: iemand pushen tot dingen die hij/zij niet durft is niet altijd de manier om angst te overwinnen.)

Kelly_ann

Berichten: 5220
Geregistreerd: 11-10-02
Woonplaats: Op 't durp

Re: Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-08 16:28

Zeeuwtje68 schreef:
Ik ging er ook als ik er af viel meteen weer op. Denk niet dat je moet blijven rijden als je er angst voor hebt! Ga dan een andere leuke hobby zoeken!



Dan denk ik dat er nog maar een kleine groep mensen zou rijden in dat geval. Angst is namelijk een normale en zelfs noodzakelijke reactie.

Zeeuwtje68

Berichten: 5875
Geregistreerd: 12-08-04

Re: Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-08 16:32

Ja oke maar je hebt angst en angst, dat ze al bang zijn om erop te gaan! Ook al zijn ze er nooit vanaf gevallen. Die angst bedoel ik. En als het paard iets harder gaat dan lopen janken en schreeuwen! Ja dan zeg ik ga iets anders leuks doen. Want dit zie ik regelmatig bij kids die op les zitten!

Aniek93

Berichten: 579
Geregistreerd: 13-10-07

Re: Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-08 18:41

ik begrijp wat je bedoelt, maar misschien zijn die kinderen pony's gewend die bomproof zijn en helemaal niks doen;)
bij ons is dit niet, wel sommige doen wel eens een beetje schijterig(vind ik) maar sommige zijn banger dan andere;)

J0sef1entje

Berichten: 581
Geregistreerd: 23-10-04
Woonplaats: Terschelling

Re: Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-08 18:45

Zeeuwtje68 schreef:
Denk niet dat je moet blijven rijden als je er angst voor hebt! Ga dan een andere leuke hobby zoeken!



Dat is niet helemaal waar hoor. Ik was vroeger (een jaar of 10 geleden) echt ontzettend bang voor paarden, ik heb echt weleens staan huilen van pure ellende omdat iemand mij een halstertouw in de handen duwde omdat haar hond ervandoor ging. Echt dat het angstzweet me letterlijk op mijn rug stond. En toen besloot ik dat ik niet meer bang voor paarden wilde zijn. Ze trokken me nl onwijs aan, maar ik was wel als de dood voor ze. Ik ben toen weloverwogen zoveel mogelijk paarden gaan opzoeken. (Gevolg: mijn dochter was 4 toen ze begon met rijden, was er met de paplepel ingegoten) En ben op den duur ook zelfs gaan rijden! En geloof maar dat ik e.e.a. heb moeten overwinnen! Ook om mijn dierbare koter zomaar in zo'n grote bak los te laten op zo'n voor mij toen best nog eng beest! Maar ik ben géén ren-in-de-bak-als-je-kind-eraf-valt-moeder geworden!

VogeltjeM

Berichten: 4007
Geregistreerd: 31-12-07

Re: Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-03-08 18:19

Voor onze manege gaat het denk ik wel op dat de kinderen vroeger stoerder waren.. Ik weet nog dat ik een jaartje of acht geleden zelf manegekind was, en als we dan met de les naar het bos gingen deden we per twee wedstrijdje wie er t snelst ging, de rest van de groep stond dan te wachten.. en die pony's maar crossen Tong uitsteken en niemand die dat eng vond of gevaarlijk (tenminste in mijn beleving).
Maar tegenwoordig zouden ze dat echt nooit meer doen met de lessen, veel te gevaarlijk.. En het gebeurt best vaak dat ik een kind zie huilen omdat die niet op een bepaalde pony wil.
Dus in mijn beleving waren de manegekinderen vroeger zeker stoerder Tong uitsteken of het ook verstandig was is een ander verhaal! Tegenwoordig is het wel een stuk veiliger..

secricible

Berichten: 26373
Geregistreerd: 07-07-04
Woonplaats: Maasbommel

Re: Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-03-08 16:38

Ik heb de eerste tijd echt les gehad van een pummel: de beste man was onwijs grappig, maar kon naar mijn idee niet op een zinnige manier les geven. Helaas had ik dat toen nog niet door.
De eerste keer ben ik er ook in zijn les afgevallen: als beginner met de 3de keer galop ofzo. Durfde toen niet meer te galloperen. Ben er wel meteen terug opgezet, ik wilde niet maar ik moest niet zo zeuren. Heb gewoon weer alle lessen meegereden, alleen de galop heb ik enkele weken overgeslagen.
Ik zie niet veel van de beginnerslessen, maar denk dat vooral in de stad erg veel stadskinderen ook willen paardrijden. Kom zelf uit een dorp, en daar is paardrijden veel "normaler", mensen weten er ook vaak meer vanaf.
Mijn moeder had zelf al jaren gereden, is er ook vanaf gevallen en mag nu niet meer rijden. Ze is doodsbang om er ooit nog op te klimmen, maar ze zal nooit de bak in komen rennen, zeker niet ineen manegeles met instructrice. Als ik thuis aan het rijden was geweest waarschijnlijk wel Knipoog

Irma_Maandag

Berichten: 2215
Geregistreerd: 20-12-05

Re: Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-03-08 12:24

Mijn ouders wàren er niet eens bij als ik eraf donderde; mijn vader was aan het werk, mijn moeder was thuis bij mijn jongere zusje en broertje. Ik kòn dus niet eens bang gemaakt of getroost worden door mijn ouders.
Nu was ik ook een redelijke "harde", die niet snel onder de indruk was (en ben). Ik klom er dus ook altijd weer op na een val. Later leek ik een voorkeur te hebben voor de lastige en bokkende manegedieren.
Ik denk toch dat ook dat het eerder genoemde meespeelt; in een gemiddeld gezin zijn tegenwoordig minder kinderen, waardoor ouders bijna overal bij kunnen zijn èn zich er dus gemakkelijker mee kunnen bemoeien. Ze zien alles, ook de foutjes en ongelukjes van hun kinderen; in mijn tijd kwam ik thuis met een bult of schram, als de ergste schrik of pijn alweer weg was.
Ook ik zie tegenwoordig minder doorzetters en meer onzekere kinderen, misschien dat dit toch de rol van de ouders (onbewust en goedbedoeld) is, die zaken sneller voor hun kind overnemen of oplossen.
Inderdaad, zoals eerder genoemd; een maatschappelijk verschijnsel, dit uit zich niet alleen op maneges, maar overal.

VogeltjeM

Berichten: 4007
Geregistreerd: 31-12-07

Re: Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-03-08 18:00

Irma_Maandag schreef:
Mijn ouders wàren er niet eens bij als ik eraf donderde; mijn vader was aan het werk, mijn moeder was thuis bij mijn jongere zusje en broertje. Ik kòn dus niet eens bang gemaakt of getroost worden door mijn ouders.
Nu was ik ook een redelijke "harde", die niet snel onder de indruk was (en ben). Ik klom er dus ook altijd weer op na een val. Later leek ik een voorkeur te hebben voor de lastige en bokkende manegedieren.
Ik denk toch dat ook dat het eerder genoemde meespeelt; in een gemiddeld gezin zijn tegenwoordig minder kinderen, waardoor ouders bijna overal bij kunnen zijn èn zich er dus gemakkelijker mee kunnen bemoeien. Ze zien alles, ook de foutjes en ongelukjes van hun kinderen; in mijn tijd kwam ik thuis met een bult of schram, als de ergste schrik of pijn alweer weg was.
Ook ik zie tegenwoordig minder doorzetters en meer onzekere kinderen, misschien dat dit toch de rol van de ouders (onbewust en goedbedoeld) is, die zaken sneller voor hun kind overnemen of oplossen.
Inderdaad, zoals eerder genoemd; een maatschappelijk verschijnsel, dit uit zich niet alleen op maneges, maar overal.


Zoo daar heb je over nagedacht Scheve mond En volgens mij heb je helemaal gelijk!

LaVieDivine

Berichten: 2730
Geregistreerd: 01-09-06
Woonplaats: Mechelen

Re: Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-03-08 18:17

haha ja da's wel waar... mn ma geeft les en zegt ook dat tegenwoordig iedereen wel een aandoening heeft waar ze rekening mee moeten houden...meer tijd voor het examen want ik heb dyslexie, examenspreiding want ik ben chronisch vermoeid of ik heb concentratiestoornissen en studeer dus traag, noem maar op...
en als er eentje gebuisd is (omdat ie gewoon simpelweg geen antwoord wist op zn vragen en er dus geen bal van kon. sorry maar das de waarheid) dan staan mama en papa daar met een advocaat ...

Imago01

Berichten: 4919
Geregistreerd: 21-07-03

Re: Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 26-03-08 21:57

Ik denk idd dat de hele maatschappij aan het veranderen is. Meer een soort Dr. Phil maatschappij. Op zich zie ik daar geen verkeerde dingen in hoor, er komt meer aan het licht dan dat men vroegah naar buiten wilde brengen of durfde te brengen.
En ook vind ik het helemaal niet verkeerd dat mensen met een leerstoornis, in wat voor vorm dan ook, meer begeleid worden, mits ze die kans met beide handjes aangrijpen. Iedereen moet een kans krijgen om van het leven te kunnen maken wát ze ervan willen maken en voor de een is het een droom om timmerman/-vrouw te worden en de volgende wil manager bij een grote organisatie worden.
Daar vind ik dan ook helemaal niets verkeerd aan, dat er meer dingen erkend worden.
Maaahaaaaaar door het bolletjeswrijven, om het zo maar even te omschrijven, worden wel meer mietige mensen gecreeerd. Tegenwoordig lijk je juist wel speciaal te zijn als je niets mankeert; juist de laatste jaren komen meer en meer 'mankementen' naar voren: de een gilt nog harder dan de ander om een pijnlijke rug, knieen, allergische dingen, zoetstofjes, kleurstofjes, ADHD, depressies, noem maar op.

Nog steeds niet verkeerd aan maar daarbij een ietwat 'Spartaanse' instelling zou voor velen niet misstaan en dat je op het ene gebied wat mankeert hoeft niet te betekenen dat je daarbij geen wat hardere instelling (voor jezelf dan) zou kunnen hebben.
Voorzichtigheid op het ene gebied kan geen kwaad maar af en toe letterlijk of juist figuurlijk op je bek gaan is een hele goede leerles en dat leer je niet door nooit risico's te willen of durven nemen...

LaVieDivine

Berichten: 2730
Geregistreerd: 01-09-06
Woonplaats: Mechelen

Re: Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-03-08 22:39

Imago01 schreef:
Ik denk idd dat de hele maatschappij aan het veranderen is. Meer een soort Dr. Phil maatschappij. Op zich zie ik daar geen verkeerde dingen in hoor, er komt meer aan het licht dan dat men vroegah naar buiten wilde brengen of durfde te brengen.
En ook vind ik het helemaal niet verkeerd dat mensen met een leerstoornis, in wat voor vorm dan ook, meer begeleid worden, mits ze die kans met beide handjes aangrijpen. Iedereen moet een kans krijgen om van het leven te kunnen maken wát ze ervan willen maken en voor de een is het een droom om timmerman/-vrouw te worden en de volgende wil manager bij een grote organisatie worden.
Daar vind ik dan ook helemaal niets verkeerd aan, dat er meer dingen erkend worden.
Maaahaaaaaar door het bolletjeswrijven, om het zo maar even te omschrijven, worden wel meer mietige mensen gecreeerd. Tegenwoordig lijk je juist wel speciaal te zijn als je niets mankeert; juist de laatste jaren komen meer en meer 'mankementen' naar voren: de een gilt nog harder dan de ander om een pijnlijke rug, knieen, allergische dingen, zoetstofjes, kleurstofjes, ADHD, depressies, noem maar op.

Nog steeds niet verkeerd aan maar daarbij een ietwat 'Spartaanse' instelling zou voor velen niet misstaan en dat je op het ene gebied wat mankeert hoeft niet te betekenen dat je daarbij geen wat hardere instelling (voor jezelf dan) zou kunnen hebben.
Voorzichtigheid op het ene gebied kan geen kwaad maar af en toe letterlijk of juist figuurlijk op je bek gaan is een hele goede leerles en dat leer je niet door nooit risico's te willen of durven nemen...


inderdaad. ik ben blijkbaar ook hoogsensitief, heb faalangst, ontzettend uitstelgedrag en kan mij hooguit 50min concenteren zonder op en neer te stuiteren op mijn stoel (dat is best lang op zich, maar dan ben ik dus weer voor een paar uur verdwenen), maar ik zit in tussen wel aan de unif (met nog steeds mooie cijfers en zonder ooit een jaar te dubbelen) en heb nooit ergens uitstel voor gevraagd of geklaagd van jamaar dit of dat... achteraf blijkt dan dat er studenten met hetzelfde weet ik veel wat allemaal gedaan krijgen en constant maar lopen te profiteren van hun 'mankementjes' ...
Hey je mag om begrip vragen als er echt wat is he, maar komaan zeg... als ik alles steeds maar uitstel weet ik dat ik een strenge planning moet maken, punt aan de lijn, van uitzonderingen voor vanalles en nog wat wordt het alleen nog maar erger...

en dat merk ik ook in paardrijland... hoe vaker je vraagt aan sommige kinderen of het gaat en of het leuk is, hoe meer ze zeuren en hoe angstiger ze worden... soms worden ze al bijna gelijk bijgestaan van alle kanten als ze nog maar een gil geven...

Ik geef bv intussen nog steeds les aan een meisje met autisme, maar hoewel zij écht een reden heeft waarmee je rekening moet houden, bijt ze wel al het flinkste door intussen van alle ruiters die ik zien passeren heb hier! Intussen gaat ze zelfs mee buitenrijden met mij en mét het grote paard!

tis inderdaad wel een gehele sociale verandering denk ik, maar zoals op zoveel gebieden leggen ook hier de paarden de gevoelige plekjes weer bloot

Balou_k

Berichten: 14272
Geregistreerd: 02-01-08
Woonplaats: Westdorpe

Re: Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-03-08 22:51

Ik ben 15, maar ik zie ook wat er hier gebeurd (niet erg oud maar ik had nou niet bebaald een lieve instructeur)

Bijv.
Kindlief gaat lekker poetsen
Moeder: kind kijk uit met die hoeven, straks trapt hij je in je gezicht.
Kindlief : Kan dat ?
Moeder : Ja dat kan zeker !
Kindlief : Kan jij het even doen mama ik heb pijn in mijn vinger Clown
Moeder : nee daar begint mama niet aan hoor
Instructeur : Je kunt het zelf wel kijk ik doe het voor.
Kindlief : ik heb pijn wil jij het doen ?
Instructeur : Je hebt geen pijn je doet het of je rijdt niet !
Kindlief : Huilen Mamaaaaaa
Moeder : Ze is nog klein.

Later tijdens het rijden

Instructeur : Het gaat goed zo
Moeder : Je wiebelt straks val je
Kindlief : Scheve mond
Paard : maakt een gekke bokkesprong kind ligt eraf
Moeder : (nog voordat het kind eraf ligt) Ik kom eraan hoor lieverd
Instructuur : Gaat het een beetje, de pony voelde dat je bang was.
Kindlief : sorry
Moeder : Sorry ? Dat paardenbeest is gek, wild niet normaal.
Kindlief : oh..
Moeder heb je pijn ?
Kindlief : Huilen Bleeeeehh.

Leuke moeder heb je dan he. (van een vriendinnetje van mij vroeger, nu lachen we erom Knipoog )

SHALALA

Berichten: 4373
Geregistreerd: 30-08-04

Re: Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-03-08 22:53

Vroeger moest je meer. Nu gaat het zovan Ja, maar als je niet wil hoeft het niet .. Je staat nu meer voor een keuze en je wordt meer 'bang' gemaakt door overbezorgde ouders.

Ahtnamas

Berichten: 1167
Geregistreerd: 24-09-05
Woonplaats: Almere

Re: Manegekids van tegenwoordig meer watje dan vroeger?

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-03-08 23:08

Kelly_ann schreef:
Wat ik me eigenlijk afvraag, veel mensen hier vertelen over hun gelijk er op en zo weer wegrijden ervaringen. Hebben jullie ook gevallen en angstig geworden verhalen? En hoe is dit door je ouders/instructeru opgepikt?


Ik ben er één keer niet meer opgeklommen. Maar ik was toen niet echt meer een kind, maar puber. Jaar of 13/14 van paard afgevallen en op stuitje + achterhoofd terecht gekomen. Ik kan me niet herinneren of angst of pijn de reden was om er niet meer op te klommen.

Toen ik, denk ik een jaar of vijftien was ben ik er tijdens buitenritten en met springen een aantal keren flink van afgevallen. Gelukkig geen ernstige verwondingen maar wel angst. Eerst onbewuste angst tijdens de galop in buitenritten daarna bewuste angst. Angst = verkrampen = paard merkt het = vallen. Nog steeds ben ik nu enkele jaren later een beetje angstig tijdens de galop en tijdens springen.

Maar toen ik kind was was die angst er een stuk minder. Kan me eigenlijk niet herinneren dat ik echt angstig ben geweest. Ja, met opzadelen was ik een enorme schijterd!