Geplaatst: 18-10-02 23:36 Natuurlijk hangt het van het karakter van het paard af. Maar van het PAARD, en dus niet van de HENGST. Een merrie of ruin kan net zo goed lastig, dominant of gevaarlijk zijn als een hengst. Alleen als je een gevaarlijke dominante merrie of ruin hebt, heb je niet als oplossing voor dat probleem de ballen eraf te halen.
Met elk paard moet je consequent zijn, niet met hengsten meer dan met merries en ruinen. Als je eerlijk tegenover je paard bent, is hij eerlijk tegenover jou. Het is dus ook voor een groot gedeelte een opvoedkundige kwestie. Mensen die zichzelf niet in staat achten een hengst op te voeden moeten geen enkel paard opvoeden, want bij de opvoeding van een veulen moet je altijd consequent zijn en niet over je heen laten lopen. Veulens zullen je altijd uittesten, het zijn net pubers
Ook hangt er aan elk paard een gebruiksaanwijzing: niet ieder paard of elke pony is bijvoorbeeld geschikt als kinderpony.
Met de stelling dat als een hengst niet dekt, je hem dan maar moet laten castreren, ben ik het zeer zeker niet eens. Alleen als je een gevaarlijke hengst hebt is het een mogelijke oplossing voor het probleem. Ja je lost het hormonale probleem op, maar geen enkele dominante hengst wordt in een keer super lief na een castratie. Maar waarom zou je het paard niet in zijn waarde laten als hij net zo makkelijk te hanteren is als een merrie of een ruin? Zo lang mijn hengsten zich normaal gedragen (en ik zie geen enkele reden waarom ze zich in ene niet meer normaal zouden gedragen) mogen ze van mij hengst blijven.
Ik heb zelf dus 2 hengsten. De eerste is een shetje en heb ik gekocht als jaarling. Er werd mij verteld dat het een ruin was en omdat hij superlief was heeft nooit iemand er iets achter gezocht tot dat hij op 2 jarige leeftijd door een dierenarts werd nagekeken, die zei in ene dat ik een hengst had. Ik was toen 15
maar ik kon wel janken. Want zoals velen dacht ik dat hengsten gevaarlijk waren en problemen veroorzaakten. Ik kwam thuis en vertelde het verhaal aan mijn moeder, een paardenleek. Waarop zij tegen me zei: "Waarom huil je daar nu zo om, Dinkey is en blijft Dinkey, hij zal niet ineens van karakter veranderen nu je dit weet." Ik keek haar met grote ogen aan en toen pas realizeerde ik me dat ze gelijk had. Hij is nu 10 en een half, nog steeds van mij, staat bij een merrie op de wei als ze niet hengstig is en naast haar op stal. De verzorgsters zijn ermee aan het oefenen in het tweespan en kunnen er alles mee doen. Hij is heel erg knuffelig, naar zowel de merrie als naar ons. Het is een schat van een beestje wat voor de kar loopt op een dubbelgebroken watertrens, 1000% verkeersmak. Hij zal geen stap verkeerd zetten en hij gaat voor je door het vuur. Zijn enige misschien beetje negatieve punt is dat hij selectief is als het gaat om mensen: hij voelt haarzuiver aan of iemand een goed of slecht karakter heeft. Nou ja, misschien is dat juist wel een positief punt. Hij is best trots maar zolang je hem eerlijk behandeld is het een superpony.Geef mij niet als excuus "Het is maar een shetlander" want die kunnen ook heel veneinig en gevaarlijk zijn! Daarbij komt dat mijn tweede paard een Andalusche hengst van 4,5 is waar ik ook geen problemen mee heb. Ook hij is heel knuffelig, en dol op poetsen en kriebelen op favoriete plekjes. Ik heb hem in december pas een jaar maar de band die er tussen ons is heb ik nog nooit met een ander paard meegemaakt, zo hecht en binnen zo een korte tijd. Het is een sterk paard waar ik zeker geen beginnende ruiter op zou laten maar met een zo ontzettend lief karakter: hij zal nooit trappen of bijten of je met opzet pijn doen. Hij is heel voorzichtig met je, en met bijvoorbeeld de jonge katjes bij ons op stal, hij let goed op dat hij niet op ze gaat staan. Ze komen gewoon bij hem in de stal. Toen ik hem net had was hij wel happerig maar dat was snel afgeleerd. Net als elk paard heeft hij wel eens van die dagen dat hij weinig zin heeft in een potje dressuur in de bak, en net doet of hij bang is of niet begrijpt wat je van hem vraagt, maar als je hem daarvoor even aanpakt, loopt hij daarna wel super. Dat vind ik eerlijk. Ik heb hem zelf ingereden en hij heeft nog nooit gebokt of gesteigerd, ja wel een vreugdesprongen of bokjes als hij fris was maar daar straf ik hem niet voor. Het is een machtig paard om te zien, met een machtig karakter wat graag voor me werkt en superlief is op stal. Ik zou hem voor geen merrie of ruin willen ruilen.
Hengsten zijn veel gevoeliger in karakter, maar ook met rijden, dan ruinen en merries. Ze hebben idd net dat ene beetje extra. Dat showerige, dat het goed willen doen als je ze iets vraagt. Ze zijn trots en je moet ze idd in hun waarde laten. Maar gevaarlijk? Ik geloof best dat het kan, maar de mijne iig niet!
, maar het is wel gebeurd).
hekel aan heb is aan die mensen die een hengst hebben, dat ook dus echt bewust voor gekozen hebben, maar dat ze dat arme beesie straffen 
.