Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-11-06 23:39

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 10-11-06 23:39

runningkawa schreef:
Ik ben het er niet mee eens dat de meeste paarden liever lui dan moe zijn

Ik ken een heleboel paarden die juist willen werken.
Ze vinden dat echt heerlijk en worden zelfs wat "sip" als ze dat niet mogen.

Maar kies je ze er niet onbewust op uit? ik geef zelf heel erg de voorkeur aan bloedpaardjes, ik heb nu een leuk kwpnertje met 66% engels volbloed er in (zit kafu achter, dus de werkinstelling van mijn paard komt je vast wel bekend voor Knipoog

) Ik vind het heerlijk, zo´n werklustig paard. Maar ik weet wel dat de gemiddelde koudbloed vaak wat luier zijn, niet negatief bedoeld maar die paarden hebben geleerd om effectiever met hun energie om te gaan dan zulke huppelvolbloedjes.

Dit heeft imo lang niet altijd met de manier van werken te maken, mijn luie vroegere pony heb ik echt vanalles geprobeerd om het werk leuker voor hem te maken om meer werklust bij hem te kweken. Niets hielp, ik kreeg hem wel vooruit, met zweep en sporen maar hij zou nooit uitzichzelf zo maar aan het werk gaan. Terwijl mijn huidige paardje zulke acties niet nodig zijn, hij vind bijna alles leuk.

**Geplaatst**: 12-11-06 09:38

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 12-11-06 09:38

Maar heb je die laatste pony zelf ingereden?

Ik vind het echt een superdiscussie, er worden voors en tegens gegeven zonder dat personen elkaar in de haren vliegen en het gaat om iets heel essentieels in de paardensport. Misschien een nominatie voor topic van de maand waard Haha!

?

Ik zat er nog eens over na te denken in de auto, maar meestal krijg ik een gevoel van dankbaarheid als ik aan het rijden ben. Ook met de wagen trouwens, zo'n jong beessie dat zo zijn best loopt te doen en helemaal groeit als we klaar zijn en uitbundig wordt beloond. Ik ben dan zo ontroerd dat ik helemaal geen last meer van mijn geweten meer heb!

**Geplaatst**: 12-11-06 09:46

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 12-11-06 09:46

Het probleem is dat deze paarden die wij hebben gefokt zijn om niet in de wilde natuur rond te lopen. Ik denk eigenlijk dat ze het met zijn allen wel zouden overleven. Toch heeft dit paard dat ik nu heb, echt zorg nodig. Hij is erg nerveus en dan komt hij heel dichtbij me staan. Hij heeft echt begeleiding nodig. Ook vind hij het echt geweldig als je hem poets en vertroeteld. Ook als ik kom is hij blij dat ik er ben. En als ik wegloopt schijnt hij me helemaal na te kijken. Erg aanhankelijk dus. Rijden doen we op de manier van ADB en dat kent hij zo goed dat hij het naar mijn idee geweldig vind. Ik kan aan zn hele houding zien dat het goed is.

Toch als je vooral in het algemeen kijkt heb je wel zoiets van (ik rijd zonder zweep btw) wat voor recht heb je het op je paard met een zweep of met sporen te slaan schoppen. Dat zou iemand bij mij eens moeten doen. Of waarom moet een paard in een stal staan? Zo'n klein hokje. Knipoog

AToch zou het heel vreemd zijn, als de paarden gewoon over de weg zouden lopen..Of dat je nooit meer iemand op een paard ziet. Zeker de politie heeft veel baad bij paarden. Of dat je gaat trouwen, zonder koets en paarden. Dat zou ook weer erg vreemd zijn...

**Geplaatst**: 12-11-06 09:55

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 12-11-06 09:55

Interessant topic Lachen

ik ga het even volgen Lachen

**Geplaatst**: 12-11-06 10:21

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 12-11-06 10:21

Ik kies ze er zeker op uit

(leuk overigens Visconti dat jij ook een Kafu hebt)
Ik kies idd paarden die bekend staan graag vooruit te willen.
Niet altijd even leuk als je een relaxed bossritje wilt maken Lachen

Maar het meerdendeel van de tijd wil ik toch trainen.

**Geplaatst**: 12-11-06 10:28

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 12-11-06 10:28

ik had vorige week eigenlijk best last van mijn geweten ten opzichte van mijn pony..... Bloos

ik had namelijk buitenrit genaakt en kwam onderweg een groep tegen die van een jachtrit afkomstig waren.
toen ik ze had gepasseerd gaf ik mijn pony been waarop hij dus ongelooflijk hard wegrende..
je zou kunnen zeggen dat ie op hol sloeg. hoofd omhoog en zo hard als ie maar kon..

omdat ik nogal een angsthaas ben heb ik enorm hard zitten trekken om zijn hoofd weer naar beneden te krijgen en hem op die manier weer onder controle te krijgen..
volgende dag had ik dus spierpijn in mijn schouders van het trekken......

nou toen voelde ik me wel raar, als ik spierpijn had van het trekken...hoe gevoelige moest zijn mond dan nu wel niet zijn????
Knipoog

**Geplaatst**: 12-11-06 14:47

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 12-11-06 14:47

Lenn schreef:
@ Katleentje: toch heb je het toch geweldig gedaan door voor haar te kiezen! Het was egoïstisch geweest om haar voor jezelf te houden. Maar toch een hele knappe beslissing Kan je haar niet regelmatig bezoeken? Of wordt het daar alleen maar slechter op..?

Ik heb haar 1 keer bezocht nadat ze weg was, gewoon om zeker te zijn dat ik niet bedrogen was. Bezoeken zou ik enerzijds wel willen, anderzijds zou dat misschien een beetje teveel pijn doen. Daarbij is het een heel eind rijden, dus niet iets wat je wekelijks even kan doen. Ze waren allerszinds al bezig over hengstenkeuze etc, dus ik ga volgend jaar misschien wel eens even opbellen om te vragen wat het geworden is Lachen

.

Citaat:
wat voor recht heb je het op je paard met een zweep of met sporen te slaan schoppen.

Ik denk dat als je een zweep of sporen gebruikt, louter en alleen om je paard te gaan slaan en schoppen, je het niet eens verdient om op een paard te zitten.

Ik gebruik de zweep en sporen wel, maar zonder schuldgevoel. Zweepgebruik is niet harder dan eens draaitje met de pols. Meer heeft ze ook niet nodig want ze is vooruit uit haareigen, 99% van de tijd is het alleen maar om haar even terug naar de aarde te brengen. Als ze goed bij de les is en geef haar zo'n tik, dan reageert ze nauwelijks, of ze gaat heel braafjes ietsje vlotter door. Maar als ze ergens bakkabouters ziet en totaal vergeten is dat ze aan het werken is, en ik geef haar dan een tikje, doet ze soms nog erger dan als ik haar een heb afgerammeld Haha!

. Voor de rest gebeurt het zelden of nooit dat ik mijn zweep gebruik als slamiddel. Zelfde verhaal met sporen overigens.

**Geplaatst**: 12-11-06 15:15

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 12-11-06 15:15

Als ik naar mezelf en mijn paarden kijk, denk ik dat die van mij weinig te klagen zullen hebben. Ze kunnen het hele jaar door 24/7 per dag buiten en hebben altijd de mogelijkheid om binnen te kunnen staan in een degelijke stal. Altijd voldoende eten, fris drinkwater en een schone stal.

Als ik naar het rijden kijk, dan merk ik aan mezelf dat als mijn paard er geen zin meer in heeft, dat ik er dan ook geen zin meer in heb. Ik heb haar nu 4.5 jaar en de uitdaging is een beetje weg. Ik vind het nog hartstikke leuk om haar te rijden, maar merk ik dat ze geen zin heeft om te dressuren, dan ga ik geen moeite meer doen om een 'gevecht' aan te gaan, waar we allebei niet blijer van worden. Dan ga ik liever buitenrijden, omdat ik weet dat zij dat ook leuk vindt. Ik heb met haar geen doel als ik ga rijden, ik hoef niet naar een wedstrijd toe te rijden om te presteren. We rijden echt voor de lol, wat niet wil zeggen dat ze een luizenleventje heeft en nooit iets hoeft te doen waar ze geen zin in heeft. Soms wil ik wél dressuren en dan doet ze ook braaf waar ik naar vraag, of ze daar gelukkiger van wordt is maar de vraag.
Zweep, sporen of hulpteugels gebruik ik niet. Zweep niet omdat er dan totaal geen ontspanning meer in te krijgen is en ik net zo goed gelijk kan stoppen, daarnaast is ze op mn been ook goed genoeg naar voor te rijden. Sporen gebruik ik niet, omdat ze bij haar niet nodig zijn en ik geen idee heb waar ze liggen te verroesten Haha!

. Hulpteugels heb ik niet, een martingaal daargelaten, die ik alleen omhang als we naar het bos gaan.

Kijk ik alleen naar Ivanka (de enige die ik rijd), dan denk ik dat zij wel gelukkig is bij mij. Ik heb vaak ook wel het idee dat zij wel plezier in het rijden heeft, met name in het buitenrijden. Dressuren vindt maar mwah, maar buitenrijden, dan kan ik echt merken dat ze er helemaal voor gaat! Kom ik bij de wei aan en ze ziet me, dan komt ze vol enthousiasme op me af. Heerlijk penny Haha!

, maar geeft me wel het gevoel dat ze me graag ziet. Ze kan er namelijk ook voor kiezen om de andere kant op te lopen als ik er ben Knipoog

.

Last van mij geweten tijdens het rijden heb ik niet snel, alleen als ik wel het 'gevecht' aan ga als ik wel wil dressuren en zij niet. Het is niet zo dat ze het nooit wil, maar soms heeft ze daar gewoon geen zin in. Moet ze van mij dan wel, dan krijgt ze van mij regelmatig een knal tegen haar harses omdat ze gewoon niet luistert. Met een knal tegen de harses bedoel ik dan dat ik de teugels in 1 hand pak en met de lus een tik op haar hals geef. Moet je je dus niet teveel bij voorstellen, want die tikjes zijn nooit hard Haha!

. Maar daar reageert ze altijd wel heel erg op, dan krijgen we stress en lukt er helemaal niks meer van. Dan denk ik ook wel eens: waarom deed ik het ook alweer? Maar Ivanka geeft me nooit het gevoel dat ze boos op me is.

Wel heb ik een keer last van mijn geweten gehad toen Aidan net geboren was. Nageboorte was niet volledig afgekomen met alle gevolgen van dien. Ochtend na de geboorte ging ik bij de DA (de buurman) langs en het verhaal uitgelegd, waar ik weggestuurd werd met: "Bij paarden komt de nageboorte meestal wel af".
Geen idee waarom ik daar genoegen mee heb genomen, geloof dat ik nog op de roze wolk zat en aan Ivanka (nog) niks te zien was. Uiteindelijk heeft ze 36 uur met een flink stuk nageboorte rondgelopen, hoefbevangen, zware baarmoederontsteking. Op een gegeven moment stond ik stampvoetend en huilend bij de DA in een volle wachtkamer dat er NU iemand moest komen om haar op te voelen. Ik wist dat er iets was (toen liep ze alleen licht kreupel, echt hoefbevangen werd ze daarna pas), maar niemand die naar me wilde luisteren. Dát is pas frustrerend. Toen is er een DA meegekomen die alles gedaan heeft wat ik vroeg en idd, ik had gelijk. Toen heb ik me echt heel erg schuldig gevoeld, want IK wilde zo graag een veulen, die had ik en nu was Ivanka zo ziek. Waarom wilde ik ook alweer een veulen? Altijd dat 'ikke, ikke, ikke' maar, waarom niet eerder gedacht dat ik het niet moest doen? Achteraf is alles goedgekomen, maar dat is het enige waar ik me écht schuldig over voel.

**Geplaatst**: 13-11-06 20:25

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 13-11-06 20:25

gister pakte ik rambo best hard aan omdat hij me in de maling nam. dus even goed doorgereden en de 'niet zeiken maar lopen!!!' houding aangenomen.. niet erg vriendelijk, maar ja...

dan voel ik me wel schuldig. omdat ik dan niet echt zacht met mijn hulpen ben. maar als ik boos ben geworden kan hij het inééns wel.

pffff Knipoog

**Geplaatst**: 13-11-06 23:38

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 13-11-06 23:38

Ik sta nu op een stal sinds twee maanden waar ik toch ook wel een keerzijde meemaak van een paard wat gewoon niet op zijn plek is. Mijn paardje is in de afgelopen 2 maanden veranderd van een frisse jongeling in een dooie mus. We zijn hem nu aan het trainen en we merken ondanks alle goede bedoelingen dat je soms echt te ver kunt gaan. Omdat hij nog wat overbouwd is wachten we nog tot het voorjaar voordat we hem gaan rijden, dan is hij bijna 4. We hebben onlangs iemand gevraagd om hem en ons met lange lijnen te leren werken om alvast het sturen e.d. te leren. De eerste keer ging het goed, de 2e keer wordt het al minder. Zij maakt hem 'alert' door flink met de zweep te zwaaien zodat hij vlot reageert. Als zij stampt moet hij weg zijn. Ze voert de druk snel op, gevolg: Steigeren, niet rechtsom willen en tong over het bit gooien. Zij vind dat er een tonglepel in moet en een aansnoerneusriem. Wij daarentegen longeren hem het liefst los met een klein bijzetje (losse teugel zeg maar) en het hoofdstel zit gewoon, niet strak niet los, gewoon bitje erin. Hij is gewoon braaf bij ons, tuurlijk draait hij wel eens sneakie om, maar ach, het zou niet gezond zijn als hij nooit tegengas geeft.

Ben ik dan echt zo'n softie en is zij zoals het hoort, doordouwen? Mijn geweten speelt behoorlijk op als ik hem zo zie panieken en zou ik haar het liefst een schop geven en hem uit de bak trekken. Ik zou gas terugnemen in plaats van doordouwen. Verward

Hij is net zo'n gevoelig typje als zijn moeder blijkbaar, dus ik ben als de dood dat hij net zo verpest raakt als zijn moeder (zie mijn vorige relaas in dit topic).

**Geplaatst**: 14-11-06 08:23

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 14-11-06 08:23

Ik kan je echt maar 1 ding aanraden: wegwezen daar en volg ten alle tijden je gevoel!!!
Ik heb met mijn merrie precies hetzelfde meegemaakt op die leeftijd en ben nog steeds elke dag blij dat ik toen besloten heb haar te verhuizen. Daarna heeft ze 2 jaar bij vrienden van mij gestaan waar ze met de dag opknapte....ik wist echt niet wat ik zag!!
Nu heb ik haar een maand geleden weer verhuist (wegens omstandigheden), ik heb echt in stress gezeten zo bang was ik dat ze terug zou vallen, maar wonder boven wonder zie ik dr nu weer verder opknappen!!
Vandaar dat ik je maar 1 ding aan kan raden....volg ten alle tijden je gevoel!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-11-06 11:01

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-06 11:01

Ben het eens met Jarrah.. als je je paard ongelukkig ziet worden, iets anders proberen, al is dat niet makkelijk.
Als hij zo extreem reageert zijn er twee opties: Of hij wil echt niet, of hij snapt het echt niet.

Als hij echt niet wil, probeer uit te zoeken waarom, als hij er geen redenen toe heeft, tja dan is hij wellicht niet zo werkwillig. Of het dan gerechtvaardigd is om hem aan te pakken ben ik nog niet zo over uit (vandaar dit topic)

En als hij het echt niet snapt mag je hem natuurlijk nooit zomaar straffen, alleen een kader aangeven wat hij niet mag overschrijden.

Maar je moet natuurlijk wel altijd duidelijk blijven en aangeven waar de grenzen liggen. Steigeren mag bijvoorbeeld per defenitie niet, of hij het nou wel of niet snapt of wil of wat dan ook. Voor je eigen veiligheid.

Het begint hier wel een praatgroepje te lijken, hahaha Knipoog

**Geplaatst**: 14-11-06 11:45

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 14-11-06 11:45

Ik vind het wel gezellig! Beter dan al die discussies waar alleen maar op elkaar ingehakt wordt.

We hebben al besloten dat we daar weg gaan. Inderdaad omdat hij dar niet gelukkig is. En de manier van aanpak ook.

@Lenn: Om nog even filosofisch te blijven over het steigeren: Hij steigert als reactie op haar, het is zijn manier om te laten zien dat er een communictiestoornis is. Steigeren vind ik een van de gevaarlijkste manieren, maar ik snap wel dat hij het doet. Ik denk niet dat het met willen te maken heeft, want bij ons doet hij het niet, maar dat is misschien omdat wij het kalm aan doen en de lange-lijnen-lerares er meer druk op zet. Is dat niet willen of heeft hij gewoon meer tijd en geduld nodig. Ik denk het laatste eerlijk gezegd

**Geplaatst**: 14-11-06 11:58

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 14-11-06 11:58

Ik volg mee! Nog even tijd zoeken om iets zinnigs te schrijven Haha!

**Geplaatst**: 14-11-06 13:20

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 14-11-06 13:20

Ik vind dat je als ruiter/trainer inderdaad een plicht hebt naar je paard toe om je in het karakter te verdiepen en dat moet je zeker laten meespelen in je manier van aanpak.

En natuurlijk heb je daar vervolgens verschillende gradaties in. Ik sta bijv op een hele fijne stal, alleen groepsweidegang is daar niet haalbaar. Nu heb ik 1 paard die gewoon heel sociaal is, die moet met een vriendje naar buiten. Het liefst heb ik die in een groepje lopen maar dat kan hier gewoon niet. Nu heeft hij iig een pony om mee te spelen. Je merkt aan dat paard dat hij zulke dingen nodig heeft, dat komt hem in het werk ook weer ten goede.

**Geplaatst**: 14-11-06 13:35

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 14-11-06 13:35

Mijn koudbloed fjord is een aparte denk ik af en toe Haha!

Zoveel looplust als dat hij heeft. Niet springerig of zoiets. Hij loopt gewoon graag (in een ik-moet-de-trein-halen-tempo.) Is soms ook niet altijd handig. Want ook als hij het moeilijk vind worden is iedere keer het tempo de vlucht. Maar daarentegen heb ik nooit een spoor of zweep nodig om iets gedaan te krijgen Haha!

**Geplaatst**: 14-11-06 14:26

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 14-11-06 14:26

Ik heb zelf geen eigen paard, maar rijd wel op een manege en heb een verzorgpony.
Ik heb het ook wel eens.
Waar halen wij mensen eigenlijk het lef vandaan om op een dier te gaan zitten en hem vervolgens een mep te geven als hij niet luistert?, een stuk ijzer in zn mond te doen en er vervolgens aan gaan zitten sjorren?, hem in een stal van 3x3 meter te zetten met een deken op en beslagen hoeven? Dat vraag ik me dan af.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-11-06 19:51

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-06 19:51

Erretje schreef:
Is dat niet willen of heeft hij gewoon meer tijd en geduld nodig. Ik denk het laatste eerlijk gezegd

Hmm ja dan lijkt het me niet willen omdat hij meer tijd en geduld nodig heeft. Dan mag je imo inderdaad niet gaan forceren zoals zij doet. Knap dat je besluit om daar weg te gaan

**Geplaatst**: 14-11-06 22:59

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 14-11-06 22:59

Met veel geduld kunnen veel problemen bij paarden idd opgelost worden. Waar sommige mensen hun paard verkopen, zie je ze dan doorwerken en soms bereiken ze dan echt meer!

**Geplaatst**: 15-11-06 08:32

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 15-11-06 08:32

Ja, het is vreemd wat we doen, zo op de rug van een paard zitten ( zadel om de bortskas en longen snoeren) en een stuk metaal in de mond zodat we iets kunnen zeggen over t dier....

Rare beesten eigenlijk dat ze dat "zomaar" van ons accepteren. Ik zeg ook altijd tegen de mensen dat paarden wel zo ongeloofelijk lieve en zachtaardige dieren zijn, dat we daar zeer zuinig op moeten zijn en hun vertrouwen nooit mogen misbruiken.

Helaas is de praktijk anders... Kijk eens goed naar de paarden van andere mensen, kijk ze in de ogen, zie wat ze voelen. De pijn, de angst, de spanning het is iets waar ik heel slecht tegen kan.

De mijne staan minstens 5 uur per dag buiten en hebben een hele grote schone buitenlucht stal. Ik ga om de dag naar het bos met ze. Oortjes naar voren en losse teugel in volle galop, lol dat we dan hebben.... Haha!

Dat maakt voor mij mijn eventuele schuldgevoel goed. Verder zorg ik dag en nacht voor mijn paarden. Ik denk dat mijn paarden eerder een schuldgevoel zouden moeten hebben ipv andersom Clown

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-06 11:37

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-06 11:37

AstraGirlie schreef:
Met veel geduld kunnen veel problemen bij paarden idd opgelost worden. Waar sommige mensen hun paard verkopen, zie je ze dan doorwerken en soms bereiken ze dan echt meer!

maar verkopen kan soms ook heel slim zijn hoor, ligt aan de situatie!

**Geplaatst**: 15-11-06 12:57

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 15-11-06 12:57

ik heb het ook, en daarom heb ik ook besloten mijn shetlander weg te doen.
het is een verschrikkelijk lieve gezeldschaps/kinderpony, maar het klikt gewoon niet tussen mij en hem. boefie staat zeg maar onderaan de ranglijst van de kudde, terwijl ik, doordat mn andere paard juist altijd probeert de macht over te nemen, de laatste jaren behoorlijk sterk in mn schoenen ben gaan staan en streng ben geworden, boef is daardoor helemaal onder de indruk van mij, zelfs zo erg dat hij soms wanneer ik ze tegelijk buitenzet en ry wil over me heen denderen ik hem een grote mond geef en boef dan gelijk naar voren schiet omdat ie dan schrikt van mijn reactie naar rydar.
ik vind daardoor dat ik boef geen goede oude dag kan geven en daarom heb ik besloten om hem naar iemand te doen die wél bij hem past. dat lijkt mij het meest eerlijke tegenover mijn pony.

**Geplaatst**: 15-11-06 14:15

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 15-11-06 14:15

Als het echt niet klikt, is het voor allebei het beste om een ander plekje te zoeken.

Ik had 2 jaar terug een leuke merrie staan.
Kon geweldig lopen.
Maar zij kon niet met Kawa over weg, dus dat zag je duidelijk aan haar.
En ik kreeg ook geen klik met haar.

Je merkte dat ze duidelijk minder happy werd.
Ik haar toen weg gedaan.
En het baasje wat haar nu heeft is helemaal gelukkig.
En de merrie ook, want ze is weer net zo fijn van karakter als toen ik haar kocht.

**Geplaatst**: 15-11-06 15:15

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 15-11-06 15:15

Ik denk dat mijn paarden het heel goed hebben, maar dat zegt iedereen misschien wel van zichzelf.
Kennen jullie de uitspraak 'ze staan al 23 uur van me te vreten, dat ene uurtje werk per dag kan er dan wel af'.
Eigenlijk vind ik dat ook wel, mits je verantwoord traint met een paard, kunnen ze echt dat ene uurtje wel werken hoor.
Het verhaal van paarden die 23 uur per dag op stal staan laatik even achterwege, zo zou ik ook geen paard kunnen en willen houden.

Veel problemen onstaan denk ik uit onkunde en door niet-passende combinaties.
Ook ik heb die fouten gemaakt, ik wilde ook dressuurrijden met een pony die liever lekker in het bos liep, en heb ook lang doorgedaan met een zadel wat niet paste etc etc.
Voor die fouten van ons moeten paarden boeten, en het is verbazingwekkend hoe brááf die dieren zijn.

Het is heel goed om je bewust te zijn van dit soort dingen, het is niet vanzelfsprekend dat je paard maar doet wat jij allemaal wilt.
Je kunt het zo bekijken: prijs je paard ervoor dat hij zo goed met je meewerkt, beloon hem daarvoor door ook goed naar hém te luisteren, en dan is het (op maat) trainen met een paard helemaal niet slecht, en dan is het resultaat ook een happy athlete.

**Geplaatst**: 15-11-06 18:10

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 15-11-06 18:10

Rieja, ik ben het echt volledig met je eens!