Amber_anne schreef:Wat een schattig hoofd heeft ze
Kun je rijden met narcolepsie? En waarom had je de keuze gemaakt om haar 24/7 buiten te zetten met die ziekte, zodat ze zich niet kan bezeren aan de stal of een andere reden?
Rijden kan prima, ze heeft het daar nog nooit voor gehad. Mijn veearts zei me zolang ze in beweging/actie is dat het praktisch niet kan voorkomen. Je merkt gewoon heel erg als ze op rust staat, dat ze soms opeens valt.. Haar overgang naar REM-slaap zou dus heel dun zijn.
Yep! Ze stond eerst op stal, waar ze ook best zenuwachtig was. Ze viel toen vaak tegen de betonnen muren, en ook op haar kogels. Als daar dan net niet genoeg vlas lag, was dat natuurlijk super pijnlijk voor haar. Daarom 24/7 buiten, zo heeft ze ook meer ruimte om te 'vallen' wanneer het zou gebeuren. Ze is er ook veel rustiger en ik ben sowieso al voorstandern van 24/7 buiten.
AnsoDM schreef:Wat een leukerd. Hier ook van België. Van waar ben je?
Dankje! Ik ben van Kasterlee, en jij?
Furst schreef:@Evesz échte narcolepsie komt maar heel weinig voor bij paarden. Waarschijnlijk was je paard door de stress die je aangaf oververmoeid. Ook wel slaapgebrek genoemd. Mijn -inmiddels overleden- ruin had dit ook. Pas het laatste jaar van zijn leven op onze eigen plek heb ik het omvallen niet meer gezien. Je merrie is echt heel knap trouwens! Ik hoop voor je dat je nu langdurig van haar mag genieten

Ja, het was ook heel moeilijk te achterhalen. Daar is mijn veearts ook eerlijk in geweest. Kan inderdaad ook slaap te kort zijn. Ze is ook wel meer van het zenuwachtiger type, ik heb ze ook nog nooit zien liggen in rust of wanneer ze kan zonnebaden.
Het is vooral wanneer ze op rust staat, dan valt ze opeens. Alsof de overgang naar de REM-slaap flinterdun is, waardoor ze dus zou vallen. Soms schrikt ze zichzelf wel wakker, maar soms valt ze ook gewoon om. Echt raar om te zien! Ik moet eerlijk zeggen dat het al heel erg lang geleden is, dus ik denk dat ze naarmate misschien wat meer (innerlijke) rust heeft gevonden, waardoor het minder voorvalt.
Het lijkt wel of ze zichzelf wil wakker houden, want soms durft ze over-en-weer wandelen op haar paddock voor een poosje. Dat duurt niet altijd heel erg lang. Ze zoekt soms ook wel veel steun bij haar vriendje, dus ik ben wel dankbaar dat hij erbij staat.
Voorlopig doet ze het eigenlijk erg goed, en merk ik op dit moment er weinig van. Hopelijk kan dit zo blijven!
Ik blijf het slaap te kort en de narcolepsie nog altijd een raar begrip vinden!
Ik heb er al aangedacht om haar het truckje 'liggen' aan te leren. Wanneer ik zie dat ze het lastig heeft, en weer in haar slaap gaat dat ik haar kan doen liggen ipv dat ze zou vallen.
Ik ga zeker nog lang van haar genieten! Ik ben er zeker van dat vele eigenaren het al hadden opgegeven. Heb echt 3 jaar langs niets dan pech met haar gehad. Ze heeft echt zo vieze wondes gehad, dat ik op een gegeven moment dacht 'dit komt niet meer goed' en op wonderbaarlijke wijze genas alles super mooi.