Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-11-24 09:44

Geplaatst: 15-11-24 09:44

Nala schreef:
Mungbean schreef:
Ik weet dat ik ook in herhaling val, maar het is logisch dat ze moeilijk op gang komt.
Met PSSM1 moet ze eerst de foute suikers uit de spieren lopen en dat doet zeer.
Ik heb steeds het idee dat het dat liever niet onder ogen wilt zien.
PSSM1 is echt ellendig. Ze moeten dagelijks bewegen, maar het is tegelijkertijd steeds weer zielig.
Ook je dekenbeleid en grasbeleid is daarbij heel belangrijk.

Ze hoeven geen hele hoge spierwaardes te hebben om hartstikke symptomatisch te zijn. Verschillende rassen uiten het verschillend.
Die idioot hoge waardes zie je voornamelijk bij de Amerikaanse rassen.
Mijn paard was volledig kapot in de spieren door die rotziekte maar de waardes waren nooit absurd.

Overigens snap ik je gevoel en frustratie volledig.

Vooral dit gedeelte is juist waarom ik het gevoel van “moeten” zo ervaar. Ze is er positief op getest dus probeer ik alles te doen om het zo goed mogelijk te doen. Maar het voelt inderdaad alsof je steeds weer een wond open moet maken om deze te behandelen, terwijl zij daar uiteraard geen zin in heeft en het mij ook niet meer in de koude kleren gaat zitten. Maar zomaar helemaal stil gooien durf ik ook niet, omdat dat juist voor meer problemen kan zorgen bij pssm.

Maar dan kan ze toch niet 24/7 op een groot stuk land lopen? Dan krijgt ze veel te veel suikers binnen.
Mijn ruin met IR kon absoluut niet op de wei. Tenzij met een graasmasker.

**Geplaatst**: 15-11-24 09:48

Geplaatst: 15-11-24 09:48

MarliesV:
Zo lees ik het niet, ik lees opstart problemen door de PSSM en dat is juist iets waar TS mee zit want dat voelt niet goed. De aanvullende reacties van Mungbean zijn in deze ook heel interessant.

Niet bewegen is niet goed voor de pssm, wel bewegen is in het begin pijnlijk maar op langer termijn beter. Lijkt me best lastig om daar continu tussen te moeten schipperen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-24 09:57

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-24 09:57

Elisa2 schreef:
MarliesV:
Zo lees ik het niet, ik lees opstart problemen door de PSSM en dat is juist iets waar TS mee zit want dat voelt niet goed. De aanvullende reacties van Mungbean zijn in deze ook heel interessant.

Niet bewegen is niet goed voor de pssm, wel bewegen is in het begin pijnlijk maar op langer termijn beter. Lijkt me best lastig om daar continu tussen te moeten schipperen.

Dit inderdaad

Babootje schreef:
Nala schreef:

Vooral dit gedeelte is juist waarom ik het gevoel van “moeten” zo ervaar. Ze is er positief op getest dus probeer ik alles te doen om het zo goed mogelijk te doen. Maar het voelt inderdaad alsof je steeds weer een wond open moet maken om deze te behandelen, terwijl zij daar uiteraard geen zin in heeft en het mij ook niet meer in de koude kleren gaat zitten. Maar zomaar helemaal stil gooien durf ik ook niet, omdat dat juist voor meer problemen kan zorgen bij pssm.

Maar dan kan ze toch niet 24/7 op een groot stuk land lopen? Dan krijgt ze veel te veel suikers binnen.
Mijn ruin met IR kon absoluut niet op de wei. Tenzij met een graasmasker.

Zodra er meer gras staat loopt ze inderdaad met graasmasker

**Geplaatst**: 15-11-24 10:01

Geplaatst: 15-11-24 10:01

Heeft ze al eens met een andere mérens samen gestaan? Het kan misschien vreemd klinken, maar een vriendin van me heeft een mérens gehad waarvan de vorige eigenaar al lachend zei, dat ze een beetje racistisch zijn, ze staan het liefste samen met andere mérens paarden.

De ook zwarte bwp merrie werd echt achterna gezeten door de mérens, bij voerplekken weggejaagd. Er was weinig rust tussen de twee paarden. In België heb je het bedrijf Les Olivettes, zij werken enkel met mérens paarden, misschien kan je bij haar ten rade gaan. Succes alvast.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-24 10:02

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-24 10:02

Manadeluca schreef:
Heeft ze al eens met een andere mérens samen gestaan? Het kan misschien vreemd klinken, maar een vriendin van me heeft een mérens gehad waarvan de vorige eigenaar al lachend zei, dat ze een beetje racistisch zijn, ze staan het liefste samen met andere mérens paarden.

De ook zwarte bwp merrie werd echt achterna gezeten door de mérens, bij voerplekken weggejaagd. Er was weinig rust tussen de twee paarden. In België heb je het bedrijf Les Olivettes, zij werken enkel met mérens paarden, misschien kan je bij haar ten rade gaan. Succes alvast.

Nog niet, hier in de buurt zijn er niet zoveel haha.

**Geplaatst**: 15-11-24 10:05

Geplaatst: 15-11-24 10:05

Wat voer je haar nu? En wat zijn de afstanden die je doet per menrit?

Overigens is het jouw paard, dus al zet je der iedere dag een feestmuts op, jouw keuze, daar hoeft niemand iets van te vinden.

**Geplaatst**: 15-11-24 10:06

Geplaatst: 15-11-24 10:06

Is ze IR? Want met Pssm is het heel wisselend en afhankelijk van het gras, of ze op de wei kunnen of niet.
Ik zou dat niet meteen helemaal schrappen, maar kijken hoe ze het er op doet.

Voor de dunne zolen/hoefproblemen, zou je hoefschoenen kunnen overwegen.
Ik heb zelf die van Equine Fusion en die heb ik bij hoefbevangenheid weleens een periode 24/7 om gelaten, zonder problemen.

Ik zou, zoals iemand eerder zei, ook absoluut kijken naar dekens.
Heb zelf een paard gehad dat in de Nederlandse herfst/winter pas bij 600 gram enigszins comfortabel was.
Nu wisselt dat natuurlijk per paard, maar een deken bij een Pssm paard kan heel erg helpen om de spieren warm en soepel te houden.

Dit zijn eigenlijk dingen die voor veel mensen met een Pssm paard bekend zijn, dus ik nam onterecht aan dat je dit wist.
Het geeft verder niks dat je deze kennis tot nu toe niet had, het is sowieso een hele aanpassing en het zijn soms zulke minimale signalen die je paard geeft, dat je die zeker in het begin echt moet leren lezen.

Wat voor supplementen geef je?

**Geplaatst**: 15-11-24 10:07

Geplaatst: 15-11-24 10:07

Elisa2 schreef:
MarliesV:
Zo lees ik het niet, ik lees opstart problemen door de PSSM en dat is juist iets waar TS mee zit want dat voelt niet goed. De aanvullende reacties van Mungbean zijn in deze ook heel interessant.

Niet bewegen is niet goed voor de pssm, wel bewegen is in het begin pijnlijk maar op langer termijn beter. Lijkt me best lastig om daar continu tussen te moeten schipperen.

TS bevestigd dit inderdaad, maar dat voelt bij mij nog steeds tegenstrijdig dat dus het schema blijft op 5 dagen bewegen en 2 dagen rust en dat die 5 dagen in principe bestaan uit rijden of mennen.

Waarom niet bewuster andere beweging geven, stil zetten is zeker geen optie, maar er is zoveel meer dan mennen en rijden.

Lijkt me toch aan de TS om hier zelf ook plezier terug in te vinden. Ipv je paard te hebben voor de bijrijders/grooms of hoe je die ook wilt noemen.

**Geplaatst**: 15-11-24 10:08

Geplaatst: 15-11-24 10:08

Nala schreef:
Elisa2 schreef:
MarliesV:
Zo lees ik het niet, ik lees opstart problemen door de PSSM en dat is juist iets waar TS mee zit want dat voelt niet goed. De aanvullende reacties van Mungbean zijn in deze ook heel interessant.

Niet bewegen is niet goed voor de pssm, wel bewegen is in het begin pijnlijk maar op langer termijn beter. Lijkt me best lastig om daar continu tussen te moeten schipperen.

Dit inderdaad

Nala schreef:
Vooral dit gedeelte is juist waarom ik het gevoel van “moeten” zo ervaar. Ze is er positief op getest dus probeer ik alles te doen om het zo goed mogelijk te doen. Maar het voelt inderdaad alsof je steeds weer een wond open moet maken om deze te behandelen, terwijl zij daar uiteraard geen zin in heeft en het mij ook niet meer in de koude kleren gaat zitten. Maar zomaar helemaal stil gooien durf ik ook niet, omdat dat juist voor meer problemen kan zorgen bij pssm.

Babootje schreef:
Maar dan kan ze toch niet 24/7 op een groot stuk land lopen? Dan krijgt ze veel te veel suikers binnen.
Mijn ruin met IR kon absoluut niet op de wei. Tenzij met een graasmasker.

Zodra er meer gras staat loopt ze inderdaad met graasmasker

Mijn paard kon ook niet met een graasmasker de hele dag op het land.
Weet je ook wat haar suikerwaarden zijn?
Heb je al eens glucobalance geprobeerd?

**Geplaatst**: 15-11-24 10:13

Geplaatst: 15-11-24 10:13

MarliesV, ik denk dat je een beetje te snel wilt gaan. Hoe ik het lees heeft TS een break nodig voor haar eigen mentale gezondheid, maar is de liefde er zeker nog wel.
Dus de taken voor nu wat uit handen geven is zeker niet verkeerd. De aard van het "werk", daar valt imo zeker over te discussiëren, maar ze krijgt zelf wel zo even ademruimte. Ik denk dat TS op die manier zeker haar verantwoordelijkheid neemt voor het dier én voor zichzelf. En soms vind je net het plezier terug door even afstand te nemen.

Er is niks mis met een paard te hebben zonder zelf ermee te werken. Er is alleen veel mis met een paard te hebben en er geen verantwoordelijkheid voor te nemen, maar dat is hier toch niet van toepassing?

**Geplaatst**: 15-11-24 10:15

Geplaatst: 15-11-24 10:15

MarliesV schreef:
Elisa2 schreef:
MarliesV:
Zo lees ik het niet, ik lees opstart problemen door de PSSM en dat is juist iets waar TS mee zit want dat voelt niet goed. De aanvullende reacties van Mungbean zijn in deze ook heel interessant.

Niet bewegen is niet goed voor de pssm, wel bewegen is in het begin pijnlijk maar op langer termijn beter. Lijkt me best lastig om daar continu tussen te moeten schipperen.

TS bevestigd dit inderdaad, maar dat voelt bij mij nog steeds tegenstrijdig dat dus het schema blijft op 5 dagen bewegen en 2 dagen rust en dat die 5 dagen in principe bestaan uit rijden of mennen.

Waarom niet bewuster andere beweging geven, stil zetten is zeker geen optie, maar er is zoveel meer dan mennen en rijden.

Lijkt me toch aan de TS om hier zelf ook plezier terug in te vinden. Ipv je paard te hebben voor de bijrijders/grooms of hoe je die ook wilt noemen.

Ja, er zijn absoluut ook andere manieren om je paard beweging te geven. Afwisseling lijkt me voor het dier ook fijn.

Het lijkt me verder niet erg om een paard te hebben voor bijrijders/ grooms als iedereen daar voordeel uit haalt. Dat is ieders keuze voor zich.

**Geplaatst**: 15-11-24 10:16

Geplaatst: 15-11-24 10:16

Mmm kwoot verkloot en ik krijg deze dubbele post niet weg

Laatst bijgewerkt door karuna op 15-11-24 10:17, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-11-24 10:17

Geplaatst: 15-11-24 10:17

Babootje schreef:
Maar dan kan ze toch niet 24/7 op een groot stuk land lopen? Dan krijgt ze veel te veel suikers binnen.
Mijn ruin met IR kon absoluut niet op de wei. Tenzij met een graasmasker.

Mijn tinker deed het juist het beste op vooral gras ondanks pssm en ir

**Geplaatst**: 15-11-24 10:30

Re: En plots denk je: was ze er maar niet

Geplaatst: 15-11-24 10:30

Ik heb niet alle reacties gelezen...
Maar wat onwijs rot dat je je zo voelt. Allereerst; het is jouw paard. Iedereen zal altijd wel iets vinden over hoe je met je paard omgaat. Tis niet makkelijk, maar probeer dat lekker los te laten. Ik vind zelf ook wel eens wat van hoe iemand met zn paard omgaat/wat iemand met zn paard doet. Maar daar vind ik die persoon niet stommer of leuker door. Dan denk ik alleen "oh dat zou ik anders doen". Dat is waarschijnlijk ook de gedachten van anderen.

Ik herken je gevoel wel ergens. Mijn lieve tinker Maan had dit ook. Toen ik mijn 'ideale plaatje' los liet, kon ik pas echt van haar genieten. Ik keek per dag waar ik zin in had en waar Maan aan toe was. Ik zei tegen iedereen "ik heb een paard van de dag en maak geen plannen of doelen" dat gaf me zooooveel rust.
Tot haar dood (op 24 jarige leeftijd helaas verdronken) heb ik van haar kunnen genieten in het moment. Alleen maar door loslaten van verwachtingen en loslaten van waarde hechten aan meningen van anderen.

Ik heb nu een jong paard die ook ineens minder energie had.. Bleek flinke bloedarmoede te hebben (mogelijk door pittige wormeninfecties).
Door middeltje hiervoor heb ik weer een actief vrolijk paard.

Sterkte!

**Geplaatst**: 15-11-24 10:59

Re: En plots denk je: was ze er maar niet

Geplaatst: 15-11-24 10:59

Goed dat je voor jezelf een break neemt waarin jij niks moet. Dat is in ieder geval die ademruimte die jij nodig gaat hebben. Dat is ook precies een van de belangrijkste dingen die ik mensen aanraadt die inderdaad zo in de knoop zitten met zichzelf en hun paard.

Enige is wel dat inderdaad er voor je paard misschien niet zoveel veranderd en tijdens het mennen die strijd zal blijven. Dus als jij op jouw dagen toch besluit mee te gaan zal er misschien weinig veranderen aan het nare gevoel dat ze vooruit geduwd moet worden. Dus naast dat je jezelf die rust geeft is het denk ik goed om daarnaast wel te gaan zoeken naar een manier van samenwerken waar jullie beide plezier en ontspanning uit gaan halen.

En ik kan me als ik alle verhalen zo lees juist ook voorstellen dat rustdagen na mennen juist niet handig zullen zijn met PSSM en dat je juist na een rustdag een paard hebt die wat meer last heeft van de spieren? Het zal denk ik een beetje puzzelen gaan worden hoe je de weken het beste kunt gaan indelen en wanneer ze wel arbeid moet verrichten en wanneer juist rustige beweging waardevol is. Wanneer je die balans gaat vinden en Nala het plezier terugkrijgt in het bewegen zal jouw plezier ook sneller terugkomen. Ik weet maar al te goed hoe het is als je paard in werklust afneemt en eerder 'vooruit geslagen' moet worden dan lekker loopt en vaak is dat toch wel uit een vorm van ongemak. Dat kan stijfheid of pijn zijn, maar ook het werk zelf niet leuk vinden is een vorm van ongemak. En het blijft dan een lastige grens tussen zoeken wat goed voor je paard is en luisteren naar de signalen die ze geven.

**Geplaatst**: 15-11-24 11:06

Geplaatst: 15-11-24 11:06

Im mij komt nog een andere optie op: je zou kunnen gaan accepteren dat je paard ziek is, dat het nooit beter wordt, alleen slechter. Ga je niet meer met haar werken, dan wordt het slechter en komt laten inslapen dichterbij. Dat is ook een keuze waarbij je haar niet hoeft te dwingen en je beiden kunt genieten van de tijd samen. Een paard leeft vooral in het nu en heeft geen last van "later".

Laatst bijgewerkt door josien_m_ op 15-11-24 11:11, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-11-24 11:07

Geplaatst: 15-11-24 11:07

Voor het dier vind ik het wel erg sneu dat jij zo vast blijft houden aan jouw wens om te mennen met haar terwijl zij er duidelijk last van heeft. Stop eens om haar zoveel te belasten en focus je eerst eens op onbelast bewegen.

**Geplaatst**: 15-11-24 11:31

Re: En plots denk je: was ze er maar niet

Geplaatst: 15-11-24 11:31

Hier mijn ervaring met mijn merensmerrie 17.
Gekocht met 5, ze was ingereden en ik dacht ik ga lekker aan de slag elke dag want ze moest nog veel leren.
Na een paar weken dit drastisch verminderd want ze vond wat doen heel leuk maar niet elke dag. En nu nog, heel leuk om wat te doen maar niet meer dan 2 a 3 x per week liever nog 1 x per 2 weken dan is ze echt blij.
En stijf in t begin, heeft misschien iets met pssm te maken bij nala maar heeft die van mij ook, zeker in de bak, buiten minder. Een merens heeft harde dikke spieren dus begrijpelijk.
Het is verder een ontzettend lief en betrouwbaar beestje gaat pas weg als ik er niet meer voor kan zorgen en ze is gelukkig. Overdag in de wei, s avonds en s nachts hooi in de uitloop, zo voorkom ik dat ze moddervet wordt.
Voor het paard hoeft er niks he, eten, gezelschap en ruimte vinden ze best.
Jezelf geen moeten opleggen, dat vergalt je plezier, en dat van Nala, zorg voor jezelf!!!!

**Geplaatst**: 15-11-24 11:34

Geplaatst: 15-11-24 11:34

Ik heb een tinker die permanent kreupel is geworden, afgescheurde pees met stukje sesambeentje, niet operabel, grasmaaier. Ik heb toen een ander paard erbij gekocht om op te rijden, bosritjes. Ik kocht een oud paard omdat ik zelf ook oud ben en ik hoop dat ik mijn paarden kan overleven. Het paard komt van een platte omgeving. Ik woon zelf in een steil heuvellandschap. Na een paar keer rijden kwam ik tot de conclusie dat het vreemde blazen dat ze deed geen mislukte briesen waren. Ze heeft maagzweren. Met rijden op plat vlak heeft ze geen last, maar zodra er schuinte aan te pas komt heeft ze last. Alles geprobeerd en gegeven uiteraard, maar conclusie is gewoon dat het voor haar niet comfortabel is.

Dus, nu heb ik van de 4, 2 dure grasmaaiers die mijn geld opeten. Het zij zo. Ze is gelukkig met de andere 3 als ze niets hoeft te doen. Ze mag gewoon paard zijn. En heel heel af en toe zie ik dat ze goed in haar maag zit en maken we een staprondje.

Ik zou zeggen, waarom laat je haar niet gewoon lekker lopen zonder met haar te werken. Zij zal het niet erg vinden. En als je zelf geen zin meer in de sport hebt, dan is het dan toch goed.

**Geplaatst**: 15-11-24 12:01

Re: En plots denk je: was ze er maar niet

Geplaatst: 15-11-24 12:01

Ik ken jouw eerdere topics en je hebt al vaker met dit issue "gevochten". Ik zou leren loslaten en leren genieten. Heb je mensen in je omgeving met wie je kan praten, die als klankbord kunnen dienen? Volgens mij maak je in je hoofd alles heel complex.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-24 12:09

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-24 12:09

Gini schreef:
Ik ken jouw eerdere topics en je hebt al vaker met dit issue "gevochten". Ik zou leren loslaten en leren genieten. Heb je mensen in je omgeving met wie je kan praten, die als klankbord kunnen dienen? Volgens mij maak je in je hoofd alles heel complex.

Ja die heb ik, maar dat zijn dus de meningen die ik in de openingspost bedoelde. De paardenmensen vinden dat ik me aanstel en dat ze best gewoon kan werken “omdat we zoveel voor ze betalen en doen”, een beetje een “dat zijn ze ons verschuldigd”. Maar deze gedachte probeer ik juist van me af te schudden.
De niet paardenmensen begrijpen juist weer niet waarom ik haar zou houden als ik er niks mee doe

En nog een heel aantal meningen ergens ertussenin.

**Geplaatst**: 15-11-24 12:11

Geplaatst: 15-11-24 12:11

Weten die mensen dat ze Pssm heeft en wat die ziekte inhoudt?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-24 12:15

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-24 12:15

Polar schreef:
Weten die mensen dat ze Pssm heeft en wat die ziekte inhoudt?

Ja dat weten ze, maar ze weten ook dat ze al die jaren die ik haar heb “gewoon” heeft kunnen werken zonder (duidelijke) symptomen behalve “slome boze koudbloed pony”.

En het is ook gewoon heel moeilijk bij haar (en andere pssmers) herkennen of ze er juist wel last van heeft of dat ik het zie omdat ik het in de trant van de ziekte “wil” zien.

**Geplaatst**: 15-11-24 12:16

Geplaatst: 15-11-24 12:16

Als ik dit topic lees dan zeggen de meeste paardenmensen doe gerust een stapje terug.

Is het niet zo dat wat de mensen zeggen waar je aversie tegen voelt juist blijft hangen in je hoofd als; iedereen zegt dat ik met haar moet werken.

Jou paard, jou geld en wie betaald bepaalt. Dus lekker je eigen plan trekken.
Laat de rest toch. Iedereen heeft een mening. Nooit doe je goed bij iedereen.
Doe het goed bij jezelf.
En ook al je beslist nu minder te doen en later denk je, nee doe liever weer wat meer is dat ook goed.
Het is niet zo wat je nu doet ook nooit meer veranderd mag worden.
Je hoeft je naar niemand toe te verantwoorden.

**Geplaatst**: 15-11-24 12:17

Geplaatst: 15-11-24 12:17

Nala schreef:
Gini schreef:
Ik ken jouw eerdere topics en je hebt al vaker met dit issue "gevochten". Ik zou leren loslaten en leren genieten. Heb je mensen in je omgeving met wie je kan praten, die als klankbord kunnen dienen? Volgens mij maak je in je hoofd alles heel complex.

Ja die heb ik, maar dat zijn dus de meningen die ik in de openingspost bedoelde. De paardenmensen vinden dat ik me aanstel en dat ze best gewoon kan werken “omdat we zoveel voor ze betalen en doen”, een beetje een “dat zijn ze ons verschuldigd”. Maar deze gedachte probeer ik juist van me af te schudden.
De niet paardenmensen begrijpen juist weer niet waarom ik haar zou houden als ik er niks mee doe

Je wilt die gedachten van "ze moeten werken voor hun kost" van je afschudden, maar je plant wel zelf een werkweek van 5 dagen voor je paard in.
Kan je voor jezelf beredeneren hoe je dan tot die oplossing komt? In hoeverre je dus die gedachten die je niet wilt, hebt laten varen?