Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-09-24 09:50

Geplaatst door de TopicStarter : 25-09-24 09:50

Ze móéten niet bij elkaar eten. Ze staan op een gigantische wei, met nog veel gras, en op 3 plekken hooi (met minstens 20 meter tussen deze plekken), waaronder in de schuilstal. Ze kiezen er beide voor om in de schuilstal te willen eten, die ook ruim is en meerdere voerplekken heeft. Maar ze kiezen er alsnog zelf voor om beide aan die ene kant te willen staan.

Als Nala zou willen zou ze de hele dag met minstens 100 meter tussen haar en het andere paard kunnen bestaan.

Laatst bijgewerkt door Nala op 25-09-24 09:51, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 25-09-24 09:50

Geplaatst: 25-09-24 09:50

Ik denk dat ze gebaat is bij een grotere bewegingsruimte alleen is dat tegenwoordig sporadisch te vinden, zeker als je ook nog iets met je paardje wil doen.

Edit:

Lees dat ze op een grote wei staan, hoe groot is groot?

Misschien dus de vloerplekken aanpassen want daar 'staan ze dicht bij elkaar'.

Buiten dat de andere eigenaar een fijn maatje zocht en die kans is zo te lezen klein.

Laatst bijgewerkt door Zonnetje81 op 25-09-24 09:51, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 25-09-24 09:50

Geplaatst: 25-09-24 09:50

Er zijn gewoon zure (voernijd) paarden. Een vorm van jaloezie komt gewoon (natuurlijk) voor.

Laatst bijgewerkt door nikkel op 25-09-24 09:52, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 25-09-24 09:50

Geplaatst: 25-09-24 09:50

En dat valt ofwel op te lossen met veeeeeel ruimte liefst op schrale gronden, veel lopen af en toe een hap (natuurlijke situatie voor Merens...)

Ofwel de stressoren verminderen.

Het feit dat dit dier nu beperkt wordt in wat haar ontspanning geeft (eten...) terwijl ze dicht bij andere paarden móet zijn, die dan óók nog toegang hebben tot 'haar eten' is natuurlijk nogal een probleem.

En dan vind ik het 100% logisch dat ze zuur wordt in gedrag en omgang.

Dat ligt níet aan haar, maar aan het feit dat de situatie drama is voor haar.

Zet mij in eem situatie die ik niet trek (hele klas kleuters voor een paar uur) en ik word ook super reactief en zuur.

En dan is dit ook nog dag em nacht volcontinue...

**Geplaatst**: 25-09-24 09:51

Geplaatst: 25-09-24 09:51

Nala schreef:
Ze móéten niet bij elkaar eten. Ze staan op een gigantische wei, met nog veel gras, en op 3 plekken hooi, waaronder in de schuilstal. Ze kiezen er beide voor om in de schuilstal te willen eten, die ook ruim is en meerdere voerplekken heeft. Maar ze kiezen er alsnog zelf voor om beide aan die ene kant te willen staan.

Als Nala zou willen zou ze de hele dag met minstens 100 meter tussen haar en het andere paard kunnen bestaan.

Jij vindt dat niet dicht bij elkaar.
Voor je paard is het wél dicht bij elkaar.

**Geplaatst**: 25-09-24 09:53

Geplaatst: 25-09-24 09:53

Nala schreef:
Ze móéten niet bij elkaar eten. Ze staan op een gigantische wei, met nog veel gras, en op 3 plekken hooi (met minstens 20 meter tussen deze plekken), waaronder in de schuilstal. Ze kiezen er beide voor om in de schuilstal te willen eten, die ook ruim is en meerdere voerplekken heeft. Maar ze kiezen er alsnog zelf voor om beide aan die ene kant te willen staan.

Als Nala zou willen zou ze de hele dag met minstens 100 meter tussen haar en het andere paard kunnen bestaan.

Ja en dat willen ze ook niet, ik denk dat ze nog gewoon steeds de rangorde aan het bepalen zijn. En dit gedrag daarmee te maken heeft. 3/4 weken is nog veel te kort..zoiets kan wel een paar maanden duren.

**Geplaatst**: 25-09-24 09:53

Geplaatst: 25-09-24 09:53

Maar hé, dan komen we terug op wat ik al eerder aangaf,

Als je je paard niet meer wil begrijpen, daar de puf of energie of motivatie niet meer voor kunt vinden, dan is dat prima.

Maar erken dat dan naar jezelf, en gun haar een plek bij iemand anders.

**Geplaatst**: 25-09-24 10:05

Geplaatst: 25-09-24 10:05

Oké misschien een hele stomme dit hoor.. Maar ik heb door dit topic heen gelezen en hetgeen direct in mij opkomt is: kan het zijn dat dit paard autistisch is?
Aangezien je fysieke klachten hebt uitgesloten, op de pssm na maar ik begrijp dat dit onder controle is, en ze altijd zo reageert op andere paarden.

Een paard is een prooidier en gaat conflicten liever uit de weg, maar op een weide is de bewegingsruimte natuurlijk beperkt. Het andere paard zoekt toenadering en jouw merrie kan niet "weg" zeg maar. Dan is aanval de beste verdediging. Ik ken een hond waarvan dierenarts gezegd hebben dat ze autistisch is (NB: ik weet niet of hier een officiële diagnose voor gesteld kan worden) en daar is met management nog best wat winst behaald.

Misschien heb je er helemaal niks aan, maar dit is het enige wat ik kan bijdragen in je zoektocht. Verder kan ik je alleen maar sterkte en wijsheid wensen in deze lastige situatie.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-09-24 10:23

Geplaatst door de TopicStarter : 25-09-24 10:23

LvdO schreef:
Oké misschien een hele stomme dit hoor.. Maar ik heb door dit topic heen gelezen en hetgeen direct in mij opkomt is: kan het zijn dat dit paard autistisch is?
Aangezien je fysieke klachten hebt uitgesloten, op de pssm na maar ik begrijp dat dit onder controle is, en ze altijd zo reageert op andere paarden.

Een paard is een prooidier en gaat conflicten liever uit de weg, maar op een weide is de bewegingsruimte natuurlijk beperkt. Het andere paard zoekt toenadering en jouw merrie kan niet "weg" zeg maar. Dan is aanval de beste verdediging. Ik ken een hond waarvan dierenarts gezegd hebben dat ze autistisch is (NB: ik weet niet of hier een officiële diagnose voor gesteld kan worden) en daar is met management nog best wat winst behaald.

Misschien heb je er helemaal niks aan, maar dit is het enige wat ik kan bijdragen in je zoektocht. Verder kan ik je alleen maar sterkte en wijsheid wensen in deze lastige situatie.

Dat zou best kunnen inderdaad.

Hoe groot is groot, tja ik heb geen absolute waardes. Groot genoeg voor een flinke galop in ieder geval. Denk dat ik zelf ongeveer 5 minuten loop van de ene kant tot de andere kant in beide richtingen. En dan nog eens eenzelfde stuk erbij voor overdag.

**Geplaatst**: 25-09-24 10:31

Geplaatst: 25-09-24 10:31

Afstand meten kan met google maps.
Maar dit klinkt inderdaad als groot genoeg.

Sommige paarden blijven voernijd houden. Het idee van ze hebben toch de hele dag eten dus het mindert geldt helaas niet voor alle paarden.

Maar als de huidige plek nog niet heeft gezegd dat ze van Nala af willen zou ik zeker nog aankijken.
Ze staat er pas kort, kijken hoe het gaat veranderen door de tijd heen
Maar echte knuffels van elkaar worden...denk niet dat het gaat gebeuren

**Geplaatst**: 25-09-24 10:32

Geplaatst: 25-09-24 10:32

LvdO schreef:
Oké misschien een hele stomme dit hoor.. Maar ik heb door dit topic heen gelezen en hetgeen direct in mij opkomt is: kan het zijn dat dit paard autistisch is?
Aangezien je fysieke klachten hebt uitgesloten, op de pssm na maar ik begrijp dat dit onder controle is, en ze altijd zo reageert op andere paarden.

Een paard is een prooidier en gaat conflicten liever uit de weg, maar op een weide is de bewegingsruimte natuurlijk beperkt. Het andere paard zoekt toenadering en jouw merrie kan niet "weg" zeg maar. Dan is aanval de beste verdediging. Ik ken een hond waarvan dierenarts gezegd hebben dat ze autistisch is (NB: ik weet niet of hier een officiële diagnose voor gesteld kan worden) en daar is met management nog best wat winst behaald.

Misschien heb je er helemaal niks aan, maar dit is het enige wat ik kan bijdragen in je zoektocht. Verder kan ik je alleen maar sterkte en wijsheid wensen in deze lastige situatie.

Ik vind autistisch wel echt een hele nare benaming hiervoor. Mensen met autisme zijn ook niet anti-sociaal, alleen anders sociaal. Mensen met autisme hebben vaak juist wel behoefte aan andere mensen, maar niet perse op de neurotypische manier.
Ik vind dit gedrag vergelijken met autisme echt niet okee om eerlijk te zijn.

**Geplaatst**: 25-09-24 10:34

Geplaatst: 25-09-24 10:34

Dat klinkt als genoeg ruimte voor twee paarden. Het andere paard is misschien een tijdje eenzaam geweest en blij met gezelschap en jouw paard heeft tijd nodig. Wat je misschien kan proberen, maar ik weet niet of dat kan en mag in combinatie met de pssm, is het geven van NAF Magic of MerrieSupport, supplementen die een kalmerende werking hebben (geen doping o.i.d. gewoon mineralen en kruiden) ik weet dat mijn merrie daar na de verhuizing erg veel baat bij had.

Schrompeltje, ik bedoel dit niet negatief en wil ook absoluut niet vergelijken met mensen. Mensen en dieren reageren anders natuurlijk en ik wil absoluut niet zeggen dat mensen met autisme per definitie niet sociaal of iets dergelijks zijn. Absoluut niet zo bedoeld. Ik wil alleen maar zeggen dat het misschien iets is om bij stil te staan. een mogelijke verklaring voor dit gedrag, voortkomend uit mentale stress door een mogelijk neuro ontypische medische conditie.

Ik wil absoluut niemand hiermee schaden of zo. Ik probeerde enkel mee te denken vanuit de ervaring die ik met een hond in mijn omgeving heb gezien.

Ik wil ook absoluut niet oordelen of generaliseren of stigmatiseren. Ik bedoelde het goed. Ik weet in het geval van die hond, dat door deze diagnose, er meer begrip is voor haar gedrag, haar behoeften en dat hier rekening mee gehouden wordt waardoor dit individuele dier veel minder stress heeft en daardoor een gelukkiger dier is geworden.

Ik wilde niemand kwetsen, het spijt me.

**Geplaatst**: 25-09-24 10:39

Geplaatst: 25-09-24 10:39

Ik denk dat zo 1 op 1 ook gewoon wel vrij benauwd is voor een paard dat niet into knuffelen is. Terwijl de ander dat wèl heel graag wil. Dan kan je wachten en laten wennen tot je een ons weegt, maar echt leuk gaat het nooit worden. Ik denk dat je als moppermerrie prettiger naast een groep staat, waar een ander paard niets van je nodig heeft zeg maar, omdat de rest van de groep elkaar heeft.

Dat je een beetje me op kan keutelen, mee op kan grazen, maar verder geen interactie nodig is / van je verwacht wordt en je gewoon je eigen eten hebt.

Ik zie niet zo goed voor me hoe de winter hier leuk moet worden als het andere paard niet binnen mag eten van Nala....? Moet die dan de hele dag buiten staan te verregen of kan ze ook wel in de stal eten, of hoe zie je dat voor je...?

**Geplaatst**: 25-09-24 10:46

Re: “Die met die lastige pony”

Geplaatst: 25-09-24 10:46

Er is een duidelijke reden, waarom er naar korte tijd afscheid is genomen, door eerdere eigenaren. Het idee dat je dat kan veranderen werkt gewoon niet altijd.

**Geplaatst**: 25-09-24 10:47

Geplaatst: 25-09-24 10:47

Nala schreef:
Ja absoluut, het is hele erge voernijd. Mijn hoop was dat deze langzaam zou verdwijnen op deze plek omdat ze merkt dat het eten nooit op is.

Dat zou heel goed kunnen, maar bij langzaam denk ik aan minimaal een jaar, misschien wel 2. Niet een paar weken. Dit is iets wat jaren en jaren steeds weer stress heeft gegeven, als dat al verdwijnt, dan echt heel langzaam. (En zelfs dan...)

**Geplaatst**: 25-09-24 11:04

Re: “Die met die lastige pony”

Geplaatst: 25-09-24 11:04

Sorry mensen, maar het ligt niet altijd aan de grootte van een perceel. Ik heb hier vier maanden lang een ruin gehad die niet kon omgaan met de vele vrijheid en het onbeperkte hooi-aanbod op verschillende plaatsen.

Hij terroriseerde mijn eigen paarden en dat ging van kwaad tot erger. Hij is terug naar de pensionstal waar hij een eigen weitje heeft en veel meer op een drukke stal staat. Daar is hij zielsgelukkig.

Ik zag hem ergens eerder ook al voorbij komen. En met het risico in de zweeftevenhoek gedrukt te worden herhaal ik hem: een goede dieren tolk misschien een idee?

Hoewel ik nogal argwanend was, heeft het mij enorm geholpen om mijn merrie te leren snappen. Het zou jou misschien ook kunnen helpen TS?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-09-24 11:10

Re: “Die met die lastige pony”

Geplaatst door de TopicStarter : 25-09-24 11:10

Dat is me inderdaad voor nu nog iets te zweverig, sorry

**Geplaatst**: 25-09-24 11:14

Geplaatst: 25-09-24 11:14

Ik heb mijn 13 jarige pony ruin al 13 en mijn Paint merrie nu 4 jaar' hoe groot de weide ook is. Hoeveel voerpunten ik ook heb. De ruin blijft de merrie opvreten met eten.

De ruin kan wel perfect samen met shetlanders. Die loopt samen met een shetlander. Dat gaat dan ook perfect. Soms matchen paarden niet samen.

**Geplaatst**: 25-09-24 12:37

Geplaatst: 25-09-24 12:37

Het is ook gewoon niets raars aan het feit dat ze moeite heeft met samen in de schuilstal zijn waar ook voer is.
Dat komt echt heel vaak voor dat paarden elkaar niet in 1 specifieke ruimte dulden waar ook voer is.
Als hooi daar niet weg kan dan is de kans groot dat het niet beter wordt.

Dat ze nu beter voorwaarts ik kan goed te maken hebben net het feit dat ze nu meer loopt.
Voor een paard met pssm1 doet het letterlijk pijn om te lopen als je een paar uur stil gestaan hebt.

Het is een lastig dilemma

**Geplaatst**: 25-09-24 13:48

Re: “Die met die lastige pony”

Geplaatst: 25-09-24 13:48

Ik denk ook graag in oplossingen

Is het mogelijk om (tijdelijk) de schuilstal op te delen met een balk/schot in het midden, er vanuit gaande dat het een rechthoek is met de hele voorkant open? Zodat als er een paard in één kant er in loopt, die niet zomaar kan oversteken naar de andere kant? En dan hooi zo ver mogelijk naar de zijkant ophangen. Dat zou zomaar veel meer rust kunnen geven. Zij hoeft dan minder bang te zijn dat het andere paard haar hooi zal proberen te eten én ze kan dan ook niet allebei de netten hooi tegelijkertijd beschermen.

**Geplaatst**: 25-09-24 13:53

Geplaatst: 25-09-24 13:53

Ik denk dat je het dik voor elkaar hebt op die plek.....Vooral niet verhuizen! Ik zou in overleg met de eigenaar toch kijken of het eten nog een beetje anders gedistribueerd kan worden (in ieder geval voorkomen dat ze kunnen vechten in de schuilstal).
Ook zou ik contact opnemen met Anne van Eqinful.
Je paard is vermoedelijk ook aardig uit balans qua stofwisseling en daardoor zo geobsedeerd door eten. Ik had ditzelfde met mijn merrie. Leptine (peptidehormoon) is bij veel paarden (zeker de sobere soorten) verstoord waardoor ze geen gevoel van verzadiging krijgen. Dit kun je weer stabiel krijgen. Dan zijn ze weer poeslief.
Die kon mijn ruin echt wel dood maken als het haar was gelukt. Extreme agressie.

Anne heeft alles boven tafel gekregen, paard is nu blij en stabiel en mooi op gewicht en deelt al haar eten met ruin.

Dus: blijven staan waar je staat. Haar laten wennen (dat duurt minimaal 3 maanden voordat ze het een beetje 'snappen' en een jaar voordat ze geland zijn).
Zelf wat afstand nemen. Je trekt het je teveel persoonlijk aan (ook herkenbaar). Zij voelt ook jouw wanhoop en frustratie. Bedenk je dat ze er niks aan kan doen, zich zelf ook rot voelt wanneer ze zo doet. Paarden zijn van nature gewoon niet zo. Het is aan ons de puzzel te leggen waardoor we het oplossen. Gelukkig zijn er mensen heel handig in.
En echt contact opnemen met Anne. Ik denk dat je versteld zult staan.

**Geplaatst**: 25-09-24 13:56

Geplaatst: 25-09-24 13:56

Ik zie nog geen tips aangeraden worden waar TS positief op regeert. Ts, wat wil je bereiken? Medeleven of vooruitgang?

**Geplaatst**: 25-09-24 13:59

Geplaatst: 25-09-24 13:59

Ik zou het nog wat tijd geven. Die 3-4 weken is echt nog veel te kort om tussen die 2 paarden alles gesetteld te hebben.

Daarnaast vind ik een eerder gegeven advies van iemand om les te nemen met iemand in grondwerk die veel van paardengedrag begrijpt een hele goede.
Ze gaat nu compleet over jouw grenzen heen (met het dreigen met omzetten) en dan kan ze verder nog zo braaf zijn in de hand, dan heb je daar gewoon heel erg geluk mee.
Door haar uit te leggen wat wel gewenst gedrag is en wat niet, kan je het gedrag richting andere paarden zeker wel beïnvloeden. Dat heb ik gezien met mijn eigen opdringerige ruin.

Heb je nu geen zin om les te nemen daarin om wat voor reden dan ook, zou je eens kunnen kijken naar Warwick Schiller en Horse Speak van Sharon Wilsie. Die zijn gewoon op YouTube te vinden.

Ik hoop voor je dat je gauw weer het plezier terug vind met je paardje. Soms heb je van die periodes dat het allemaal niet lekker wilt en als je niet lekker in je vel zit versterkt het elkaar allemaal weer.

**Geplaatst**: 25-09-24 14:09

Geplaatst: 25-09-24 14:09

Nala schreef:
Dat is me inderdaad voor nu nog iets te zweverig, sorry

Dat snap ik wel. Zo keek ik er ook naar. Tot ik met m’n handen in het haar zat en alles had geprobeerd.

Maar aan de andere kant heb je helemaal niks te verliezen (okay de kosten voor een consult). Het kan je ‘niets’ opleveren, iets opleveren waar je niet op hoopte maar wel naar kan handelen, of het levert iets positiefs op.

Je zit nu enorm in een negatieve spiraal en daar heeft je paardje ook last van denk ik maar zo. Dus linksom of rechtsom moet er iets veranderen. In jouw mindset of in de tijd die je het gaat geven.

**Geplaatst**: 25-09-24 18:46

Geplaatst: 25-09-24 18:46

Nala schreef:
Ik zit zelf door haar gedrag al een week of twee echt niet goed in mijn vel… vandaag het mennen afgezegd omdat ik geen zin had en het weer ook slecht is, kom ik op stal om gewoon even een snoepje te geven en madam staat alweer aan de verkeerde kant alles op te eten… ik wil haar om sturen en ze gaat zelfs richting mij dreigen omdat ze niet om wil… echt ik heb soms zo geen zin meer in dat beest…

Maar dit al typen zorgt ervoor dat ik walg van mezelf en me schaam voor alleen al het idee dat ik van haar af zou willen. Want ik weet dat ze zo is, maar op de vorige plekken kreeg ze de kans niet echt om het te uiten, en waren de enkele uitspattingen weg te lachen. Nu is me het lachen om haar asociale gedrag zo langzaam echt wel vergaan… Maar ik heb haar beloofd dat ik haar eindplek ben, en daar wil ik me ook aan houden, ookal brengt het me op dit moment alleen maar stress.

Ik proef in bovenstaande wat teleurstelling (?) omdat ze niet enthousiast reageert op jouw komst en zelfs dreigend gedrag vertoont. Maar dat hoeft niet tegen jou persoonlijk gericht te zijn. De situatie in de kudde kan haar best zoveel energie kosten dat ze letterlijk overgeprikkeld is aan het einde van de dag. En dan is elke nieuwe prikkel er een teveel. Dan is het geen onwil, maar onkunde van je merrie. Voor ons kan zo'n kudde wel ideaal lijken, maar voor sommige paarden kan zoiets ertoe leiden dat ze in de overlevingsstand komen.

Verder valt me op dat je 'ik doe haar niet weg' lijkt te koppelen aan 'ik moet (leuke) dingen met haar doen'. Daar valt misschien ook nog wat in te veranderen. Natuurlijk heb je een paard in beginsel wel om mee te rijden of te mennen (of te wandelen, grondwerken, ...). Ik wel tenminste. Maar soms zit dat er gewoon even niet in. En dan kan het handig zijn om dat idee van samen dingen doen even los te laten. Even alleen de basis, geen wensen of verwachtingen, alleen poetsen, verzorgen en kijken hoe je haar kunt helpen met het wennen in de kudde (of, als dat niet lukt, terug naar een vorige stal met bijvoorbeeld zelf ruwvoer bijvoeren). Daarmee haal je bij jezelf misschien ook de druk wat weg.