Bokt.nl

Gooiske schreef:

Hoe lang heb je zelf niet gereden en hoe vaak zou je willen rijden?

Je had al een paard gekocht als ik het goed begrijp en deze is weer verkocht omdat het voor jou niet braaf genoeg was?

Hoe vaak kan en wil je rijden, mijn dochter had ook een pony 10 jaar terug, en man had ook vroeger gereden dus wilde ook weer graag een paard, nou hoppa paard erbij, na 3 keer rijden, kwam het er niet meer van, dus bijrijder, na een jaar bijrijder gehad hebben, besloten paard te verkopen omdat man toch niet reed.
Dochter wel pony’s gehouden, en nu paard.

Wellicht kan je dan beter voor je dochter kleine pony verkopen, nieuwe pony kopen en voor jezelf op de manege een paard leasen of huren, of wil je echt fanatiek gaan rijden?
Denk dat het ook wel lastig gaat worden om een paard te kopen die super braaf en goed gezond is voor 5000.
En vergeet niet dat door een nieuwe plek en ruiter een braaf paard kan veranderen in een draakje.

Kanzi schreef:

Maar ze máákt nu toch de ponytijd mee?

MyWishMax schreef:

Maar wat maakt dat jij vindt dat jij niet op een E pony past? Ik ben net zo groot en nooit te groot geworden voor mijn kleine e pony. Is het het gewicht? En hoe eerlijk is dat? Ben je jiet te hard voor jezelf? In jouw profiel zie ik niet iemand die echt een groot paard nodig heeft?

FleurVP schreef:

Als het nu heel moeilijk is om een van de pony's te verkopen, ga je dan niet binnen 4 jaar tegen hetzelfde aanlopen als je nu een leuke D koopt? Dan heb je er 3 waar ze te groot voor is maar ook aan gehecht is.
Ik zou serieus kijken naar lease, bijrijden oid van een leuke springpony die met beetje mazzel op een stal staat met leeftijdsgenootjes. En dan een leuk paard voor jezelf dat ook kan springen en waar ze dan misschien over 3-4 jaar ook goed mee uit de voeten kan?

Ik heb vanuit mijn jeugd niet hele goede ervaringen met een familiepaard. Ze was superbraaf dus ondanks dat mijn benen niet eens onder het zweetblad uitkwamen kon er wel redelijk mee buiten rijden. Was toen heel blij dat er überhaupt een paard kwam, maar achteraf.... Ik wilde graag dressuur rijden en op wedstrijd. Paard was echt meer recreatie, werd op weitje bij opa en oma neergezet en ik stopte op de manege want tja eigen paard. Beide ouders hebben later nooit meer op een paard gezeten, ik reed uiteindelijk mijn eerste wedstrijd rond mijn 16e op een bijrijdpaard. Ik vind achteraf het missen van een ponytijd jammer. Maar ik heb niet het idee dat jouw dochter dit ook echt mist, zeker omdat ze ook nog op andere pony's rijdt/ bij de club gaat lessen als ik het goed begrijp? En je kunt ook best zo je ponytijd leuk invullen, zeker als verkopen niet makkelijk is.

_Lorette_ schreef:

Dochter wordt te groot, maar het gaat nu nog wel even met de pony, toch? Dan zou ik nu eerst voor een geschikt paard voor jou gaan en je dochter op de pony laten rijden tot het niet meer verantwoord is. Tegen die tijd weet je misschien of ze klikt met jouw nieuwe paard of dat een andere oplossing beter is.

Marus schreef:

Ze heeft ervaring op verschillende pony’s met springen en dat gaat dikke prima. Geen makkelijke pony’s ook dus het is niet helemaal zo dat ze van shet naar paard gaat.

Zit hier nog ergens een kans verstopt? Waren dit pony's van kennissen of een manege? Zou hierin nog iets mogelijk zijn, in plaats van of ter aanvulling op het rijden van de huidige pony (indien nodig)? Ze zou de pony aan huis nog kunnen houden voor het dagelijkse tuttelen als ze daar erg gelukkig van wordt.

_San87_ schreef:

Dus ze heeft een eigen pony én rijdt verschillende pony's op de manege? Ze mag in dr handjes knijpen .

Anastasia24 schreef:

Ook ik denk dat jij voor jezelf moet gaan kiezen. Als dochter echt graag die wedstrijden wilt beginnen met een grotere pony, moet zij de moeilijke beslissing maken haar huidige pony te verkopen.
Mijn moeder kiest ook altijd voor zichzelf en ik zeg je eerlijk, wat heb ik daar soms een hekel aan. Ik hoop dus dat jouw dochter dit jou ook gunt. Je zegt het mentaal echt nodig te hebben, dus probeer daarnaar te luisteren. Dochter komt niks te kort met haar 2 pony's en andere manege paarden die ze kan rijden.

mag schreef:

Een leuke pony voor je dochter die aan huis kan staan en voor jezelf een leuk bijrijdpaard zoeken? (Lijkt me de goedkoopste en makkelijkste oplossing), lijkt me ook heerlijk om af en toe samen met je dochter een bosrit te maken.

November108 schreef:

Ik heb op mijn 13e een paard gekregen van mijn ouders, een heuse KWPN'er van 1.65. Ik was nog geen 1.50 denk ik. Ik vind die 'ponytijd' altijd wat overdreven, ik heb die totaal niet gemist en heb echt genoeg kunnen keten met mijn paard en de vele vriendinnen op de manege en de kampen in de zomer. Ik vond het alleen maar leuk zo'n grote (qua springen was ik veel verder dan leeftijdsgenoten met pony's en dat was gewoon 'cool') en heb ondanks mijn lengte (1.64) nooit wat met pony's gehad. Heb fanatiek gelest en wedstrijden gedaan tussen de paarden en vond het alleen maar leuker en volwassener.

Ik zou dan ook gaan voor een leuke warmbloed (met een tinker zie ik M springen bijvoorbeeld echt niet voor me) die bij jou past en ook goed kan springen. Ik zou niet voor heet gaan, want dat is als kleine hummel ook lastig. Leuk juist dat ze samen kunnen groeien. Zo hoef je ook over een paar jaar geen afscheid te nemen en heb je iets waar jullie beide plezier van hebben.

Overigens hebben mijn paarden ook tijdens de puberjaren op 1 gestaan.

miereneter schreef:

_Lorette_ schreef:

Ik neem aan dat er niet een andere scenario mogelijk is?

Kijk inderdaad ook eens naar andere mogelijkheden. Er is veel meer onder de zon dan enkel de optie '1 paard dat voor jullie allebei voldoet'. En waarbij je jezelf vooral niet wegcijfert. Je hebt duidelijk het beste met haar voor, dat siert je. Maar jezelf dingen gunnen hoort ook bij het leven. Geef haar ook dat voorbeeld. En focus niet op dat pittige wat je dochter wilt. Ze is 12, dan wil je dat ja. Maar je kunt de gevolgen op die leeftijd nog niet overzien.

Opties zijn bijvoorbeeld:

- Je koopt een groot paard voor jezelf en zij zoekt een bijrijdpaard tot ze groter is en op paard past - ze heeft tenslotte ook nog twee eigen pony's.
- Idem, maar met leasepony voor dochter, zoals Lorette schrijft.
- Jullie leasen allebei.
- Jij koopt een paard voor jezelf. Zij heeft al twee pony's en rijdt op de club.
- Goedkopere stalling, meer doe-het-zelf, indien mogelijk. Dan kun je er misschien toch twee houden.
- Jij zoekt een bijrijd- of leasepaard en jullie kopen een grote pony waar je af en toe op kunt.
- En vast nog meer als je even brainstormt

Ter perspectief: ze heeft het niet zo slecht hoor. Ik had als kind een moord gedaan voor iets met vier benen, manen en een staart, hoe groot of klein ook

Shaggy09 schreef:

TS niet stom bedoeld, maar ik lees iedere keer terug dat jíj vreest dat zij haar ponytijd gaat missen als ze geen eigen pony heeft waar ze mee op wedstrijd en naar de club kan.
Is dat niet eigenlijk al een aanname die je doet vanuit je eigen ervaringen van vroeger? Je dochter was 11 toch? Dan heeft ze nog heel veel jonge jaren te spenderen aan pony's of paarden.
Als zij bijvoorbeeld 13 is, over 2 jaar, dan is ze sowieso al een stuk gegroeid en weet ze zelf wellicht ook al beter of ze dit door wilt zetten als ze naar de middelbare school gaat en de pubertijd in gaat.
Zou je niet dan eventueel opnieuw kunnen kijken of een nieuwe pony een optie is?
En nu gewoon lekker aan jezelf denken en jezelf dat paard gunnen. Je dochter heeft immers nog twee pony's en mocht ze echt heel graag iets groters willen dan kan ze altijd nog een lease of bijrijd-pony zoeken.

Ik snap heel goed dat je vanuit je eigen gevoel haar die ponytijd zo enorm gunt. Ik heb namelijk ook mijn ponytijd moeten staken op mijn 15e, mijn ouders konden toen door omstandigheden mij niet meer praktisch bijstaan met mijn pony's. Dat is iets wat inderdaad niet leuk is om op terug te kijken, maar niet iedereen is hetzelfde. Wellicht met bovenstaand scenario vind jouw dochter alsnog dat ze de tijd van d'r leven heeft gehad op het gebied van pony's.

miereneter schreef:

Marus schreef:

Je laatste zin
Ik vroeger ook hoor.... Maar bij ons was er geen geld voor. En dat vind ik een verschil.


En als ik tegen mijn man zeg
‘Ja maar de pony tijd kan ze nooit meer over doen’
Zegt hij : nee en jij deze tijd ook niet nu je nog kunt rijden
Waarom ben ik soms zo’n gevoelige muts

Ik had mijn reactie weggehaald omdat ik die laatste zin opeens een beetje onaardig vond. Projecteerde mijn kinderfrustraties . Het is ook lastig. Je wil haar natuurlijk alles gunnen. Maar je man heeft ook gelijk. Jullie vinden wel wat!