Daar kan ik me alleen maar bij aansluiten. Geldt voor veel paarden maar voor de sensibele paarden des te meer, zowel de extroverte als de introverte paarden. Je moet met ze (leren) meebewegen en flexibel worden / zijn.
Ik heb dit ook moeten leren herkennen, zowel bij mij als bij hem. Met de jaren zijn we daar beiden in gegroeid.
Ik merk dat als ik een drukke dag heb gehad op werk, vooral in de winter, dat ik niet van hem kan gaan vragen eens een stevige training of grondwerksessie te doen, of iets anders ingewikkelds waarbij van ons beide gevergd wordt lichamelijke en mentale energie in te leggen. Hij spiegelt enorm, dus ik krijg het dan keihard terug en dat is voor ons beide niet goed of motiverend. Ik kies er dan dus voor, om een simpel spelletje te doen (op het blok staan, touch spel, etc.) een stukje te wandelen of gewoon simpel alleen poetsen (hij staat 24/7 in een groep dus die luxe heb ik). We houden het dan gewoon leuk en gezellig en zoeken de frustratie bij geen van beiden op.
Andersom heb ik ook geleerd te herkennen, wanneer hij zijn dag niet heeft. Daar pas ik me op aan. Dat kan zijn dat hij echt even zijn ei kwijt moet en moet rennen, dan moet ik er geen dubbele lijnen aan hangen. Of het kan zijn dat we kiezen voor een dagje alleen poetsen en voer, en verder niks. Ik heb geleerd zijn signalen daarin te herkennen en bij hem aan te sluiten.
Maar ik kies nog steeds wel eens verkeerd, voor hem of voor mij, omdat ik me aan mijn plan wil vasthouden of signalen negeer, en in de toekomst zal ik nog wel vaker verkeerd kiezen. Maar dat gebeurt en ik heb óók geleerd dat dat niet erg is. Accepteren dat het niet lukt en volgende keer weer beter.

Het is met deze paarden nóg een groter leerproces, maar uiteindelijk geven ze je juist zoo veel.

Dus TS, je mag het zowel van jezelf als van haar accepteren als je een keer je dag niet hebt. Forceer het niet, maar vergeef jezelf ook als je het een keer verkeerd kiest. Zij vergeeft jou daar namelijk ook heus voor.
