. Het Welshje is toch niks geworden. Maar uiteindelijk een paardje gevonden waarvan we dachten dat het een match zou kunnen zijn.. Vandaag werd hij gebracht zodat we ook allebei even konden kijken hoe het ging. Hij was namelijk ook altijd het pispaalte, verhuist van stallen omdat hij in de kudde niet kon eten. Dit is hem dan knappe 8 jarige Arabisch volbloed Kanoni, roepnaam Kani.

We hadden hem even op het pleintje gezet achter een draadje. Jacy stond met grote ogen te kijken, hij zat echter lekker rustig te eten
. Na tien minuutjes het draadje maar weg gehaalt. Hij liep de paddock in en begon meteen te rollen, jacy liep er een beetje achter aan en snuffelde wat. Toen hij opstond snuffelde ze weer wat aan elkaar en ze begonnen meteen te kroelen in elkaars nek en op elkaars kont. Nog even wat snuffelen en vervolgens zaten ze heerlijk samen te eten uit een hooi net. Ze zijn de hele middag niet van elkaars zijde afgeweken.Ze dronken zelfs samen uit een speciekuip water super cute
Meteen na het rollen.

Kusjes kusjes kusjes



Samen hooi eten

De andere twee zouden sowieso verhuizen,gezien het dus niet ging.
Met jacy gaat het verder super goed, ze begint al steeds wat meer op de ribbetjes te krijgen, haar wondjes genezen mooi en der buik is steeds dunner.
Halster om en af is geen probleem meer, meelopen en stoppen aan het halster gaat ook bijna helemaal vloeiend. Soms wilt ze nog stapje doorzetten als ik vraag om te stoppen... dus iemand tips hiervoor misschien?
Ik werk ook veel met haar zonder halster e.d. Hier kunnen we ondertussen al gewoon wandelen in de paddock, linksom en rechtsom terwijl ze op “haar plaats” draait, stoppen en achteruit.
Ze is er oké mee dat ik haar overal aanraak, soms bij de ogen met sponsje nog wat spannend. Armen om haar nek of via de onderkant van haar kaak hand op de neus zegmaar (druk ervaart ze dan natuurlijk) vind ze allemaal goed en staat rustig stil zonder onrustig te zijn . Dit doe ik los en als ze aan een halster met touw staat die vast heb. Haar voorbeentjes tilt ze beide super netjes op en mag ik ook blijven vast houden. Achter vind ze nog wat spannend en wil ze op mij gaan hangen.
Morgen komt de bekapper en dan gaan we ook meteen hebben over lessen gezien ze nu her veulen abc al redelijk onder de knie heeft... Ik ben zo blij en zo trots het lijkt of ze super grote stappen maakt.
We hebben deze week ook niet zo veel geoefend hebben door de spanning die ze had in der lijf.
.
de theorie die je er nu bij uitlegd wist ik niet, maar weer wat geleerd! Nu in iedergeval een lekker koppeltje. 


). Vreedig haar oogjes half dicht, echt *smelt* *smelt*. Die dag tijdens het poetsen, pakte ik de zachte borstel en begon voorzichtig vanaf haar hals, naar haar oren te gaan. Vervolgens naar de kaak waar ze verstrakte en haar ogen groter werden. Ik ging weer terug naar de oren. Ze ontspande wat meer, zo weer terug naar de kaak. Zo uiteindelijk heel het hoofd kunnen doen, zonder dat ze van de wereld was.
maar toen ze het eenmaal doorhad ging het super goed! Als afsluiting vroeg ik of I even een x de hoefjes kon tillen. Bij t begin vertikte ze het, maar ze had al wel veel meer rust dan bij de bekapper. Ze stond rustig met haar hoofdje tegen mij aan, ik zat haar lekker te kriebelen. Elke x zette ze snel het gewicht op een ander voorbeen. En ineens kon I zo Jacy haar linksvoor tillen, nog vrij lang ook!! Ook allebei haat achterbenen ging goed (hiervan kun je het gewicht ook wat makkelijker halen). Maar binnen paar seconden had ze ze vast. Rechts voor vertikte ze wederom om op te tillen. Uiteindelijk hebben we het afgesloten want ze was het zat. Dus we zijn nog steeds elke dag oefenen met beentjes.
