Granoek schreef:Haha Felien_Kyra ik wilde dat ook maar moest bij de eerste persoon die ik wou aanspreken al terug gaan zoeken naar de naam dus ik doe het ook gewoon zo![]()
nannoukkie wellicht inderdaad terug wat gevoelig door lang stilstaan, die van mijn zusje heeft daar ook wel last van.
De dierenarts is geweest hier en mijn moeder is even voor me komen inspringen (familiebedrijf) dus ben wel nog naar stal kunnen gaan gelukkig.
DA vermoed dat hij met zijn been vast is komen te zitten in de draad en zich heeft proberen los te trekken, maar ik acht dit heel onwaarschijnlijk. De laagste draad zit op bijna 1m dus om daar in vast te geraken moet hij al heel gek doen, en dan is nog de vraag hoe hij in zijn eentje los is kunnen geraken.
Maarja, nu maar focussen op hoe het op te lossen en niet hoe het gebeurd is.
Heeft spuitjes gekregen met antibiotica en pijnstilling, hopelijk over 5 dagen beter en anders foto's maken en hopen dat er geen pezen zijn geraakt
Oh, 'fijn' dat je er zelf toch bij kon zijn met de DA, dat is toch altijd het fijnste he... Hoe ziet zijn been eruit? Ligt het open, of is het van binnenuit gekwetst?
) dus ben wel nog naar stal kunnen gaan gelukkig.
. Ik vind dit een heel interessant concept! Heel leuk ook om te gaan volgen hoe anderen het doen.
. Maar al met al is het een paardje met een echt gouden hart. Ze zeggen wel is shets zijn eigenwijs.. nou die van mij ook maar je leert er mee omgaan. Na een half jaartje vonden we haar toch wel erg dik. En toen op 20 augustus 2008 stond daar ineens een kleine frummel naast. Lady hebben we haar genoemd. Lady is inmiddels ook alweer 9 en ook zij is nog altijd aan mijn zijde. Lady is nog kleiner dan mama, namelijk zo'n 85 cm hoog.
) kruipt ze niet meer onder draad door. Ik klop het wel even af, want hoewel ze een schat is blijft ze onheilspellend
. Dus Winner it is! Winner is een BWP ruin van 1.73 m hoog en hij is 14 jaar. 6 september 2015 kwam Winner na een aantal jaren rot tijd (waaronder een paardje moeten verkopen na 4 jaar omdat je er uit gegroeid bent) in mijn leven. Ik ging naar de stal onder het mum 'Koudbloed, liefst haflinger, niet al te groot en zeker niet breed' en kwam thuis met een joekel van een vent maar wel de allerliefste. Winner is een groot paard maar van binnen is hij een shet.
)


Bij haar hielp het om heel rustig aan te doen, veel te belonen als ze het goed doet, veel tussentijds ook even "bij laten komen", even weer terug ontspannen en dan de volgende stap. Geen idee of dit voor jouw paard ook zou kunnen werken, maar wie weet heb je er wat aan!