'Spelen met je handen' vind ik ook altijd zo'n rare uitspraak. Het gekste wat ik ooit gehoord heb was: zitten alles een zak aardappels, maar dan we een trotse hè!
Rare 'rijtechnische' termen
Moderators: Coby, balance, Dyonne, Essie73, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
- LibertyLucky
-
- Berichten: 1024
- Geregistreerd: 20-11-03
- Woonplaats: Delft
Geplaatst: 03-12-15 23:08
Gentlegiant schreef:Silviabol schreef:je zou de columns van "MK de Manvan" of zijn\haar boek 'gek van paarden' eens moeten lezen.
Komen ze allemaal voorbij en nog behoorlijk komisch ook
Oh god dit had je niet moeten doen
Na een deel lezen lig ik al in n scheur
Van deze site had ik iets
http://www.paardvisie.nl/category/blogs/mk-de-manvan/
Ik ga echt helemaal stuk om die coloms
- Donja
-
- Berichten: 5614
- Geregistreerd: 14-06-01
- Woonplaats: Garijp
Re: Rare 'rijtechnische' termen
Geplaatst: 03-12-15 23:13
- mrie
- Berichten: 6443
- Geregistreerd: 08-06-03
Geplaatst: 03-12-15 23:19
Je laat hem uit elkaar vallen, iets meer stelling, kom op been….halve ophouding. Handen stilhouden, op de schoft. Leg ze maar lager… lager. ZO ja.. Juist, heel goed. Afwenden… Terugnemen en dan keertwending naar rechts. Niet te groot maken hij zwaait uit. Hij mag niet uit zwaaien… Volte tien meter, maak buiging. Kijk, nu buigt hij mooi in, voel je dat? In dat appuyement meer op je linker zitbeenknobbel zitten, recht blijven zitten. En zitten! ZITTEN!! Blijf je lang maken. Misschien moet je zitles overwegen….
Linkergalop, hij moet meer sprong maken. Ophouding en vooruit blijven denken, die hals moet omhoog…Hij is achter de loodlijn….Je paard moet beter leren zitten. Er onder met die benen. Kijk…dan kan hij pas gaan strekken. Nu contra…. Hou die stelling, hou die stelling. Nee hij springt over…Nogmaals. Nee overkruist, neem maar terug. Je PLUKT aan je stangteugel!!. Tril eens met je hand. Halthouden en vier stappen achterwaarts, meteen weer naar voren rechtergalop. Nee hij valt weer uit elkaar. Nogmaals…klein maken. Tik hem maar bij….Nu door het midden, draf, drie passen renvers, drie rechtuit en drie travers en ga door C rechterhand. Handveranderen M V met middengalop. Verzamelen VERZAMELEN!!”
Jazeker, een paard kan uit elkaar vallen, overkruist gaan, verzamelen, buigen, zitten en nog veel meer terwijl hij met een ruiter op zijn rug hard aan het werk is. Je zou bijna de dierenbescherming bellen. Ruiters moeten: “Zitten en zich tegelijkertijd lang maken. Vooruit denken terwijl ze teruggaan, stelling houden, bij tikken, hun zitbeenknobbels in de gaten houden, niet tegenspreken, verzamelen en nog veel meer….
Als je les hebt op een zeker niveau dan is dit zo ongeveer wat je instructeur allemaal tegen je kan zeggen. Gelukkig heb je dan al zo vaak les gehad dat je begrijpt wat hij bedoelt.
- fleurtjeuh
-
- Berichten: 11616
- Geregistreerd: 24-05-11
- Woonplaats: Tussen het noorden en zuiden in nederland
Geplaatst: 03-12-15 23:31
mrie schreef:“….Nu moet je vooruit denken… Klein beetje kleinere ophouding, schoudervoor, schoudervoor, nee niet te veel dan gaat hij travers. En vooruit, twee passen en terug. Zo rijd je hem naar gedragenheid toe, telkens weer, kleinhouden, vooruit rijden en weer terug. Niet te lang laten worden dan valt hij uit elkaar. Blijf doorzitten.
Je laat hem uit elkaar vallen, iets meer stelling, kom op been….halve ophouding. Handen stilhouden, op de schoft. Leg ze maar lager… lager. ZO ja.. Juist, heel goed. Afwenden… Terugnemen en dan keertwending naar rechts. Niet te groot maken hij zwaait uit. Hij mag niet uit zwaaien… Volte tien meter, maak buiging. Kijk, nu buigt hij mooi in, voel je dat? In dat appuyement meer op je linker zitbeenknobbel zitten, recht blijven zitten. En zitten! ZITTEN!! Blijf je lang maken. Misschien moet je zitles overwegen….
Linkergalop, hij moet meer sprong maken. Ophouding en vooruit blijven denken, die hals moet omhoog…Hij is achter de loodlijn….Je paard moet beter leren zitten. Er onder met die benen. Kijk…dan kan hij pas gaan strekken. Nu contra…. Hou die stelling, hou die stelling. Nee hij springt over…Nogmaals. Nee overkruist, neem maar terug. Je PLUKT aan je stangteugel!!. Tril eens met je hand. Halthouden en vier stappen achterwaarts, meteen weer naar voren rechtergalop. Nee hij valt weer uit elkaar. Nogmaals…klein maken. Tik hem maar bij….Nu door het midden, draf, drie passen renvers, drie rechtuit en drie travers en ga door C rechterhand. Handveranderen M V met middengalop. Verzamelen VERZAMELEN!!”
Jazeker, een paard kan uit elkaar vallen, overkruist gaan, verzamelen, buigen, zitten en nog veel meer terwijl hij met een ruiter op zijn rug hard aan het werk is. Je zou bijna de dierenbescherming bellen. Ruiters moeten: “Zitten en zich tegelijkertijd lang maken. Vooruit denken terwijl ze teruggaan, stelling houden, bij tikken, hun zitbeenknobbels in de gaten houden, niet tegenspreken, verzamelen en nog veel meer….
Als je les hebt op een zeker niveau dan is dit zo ongeveer wat je instructeur allemaal tegen je kan zeggen. Gelukkig heb je dan al zo vaak les gehad dat je begrijpt wat hij bedoelt.
hihihi Dit is echt heel herkenbaar
- Michelle77
-
- Berichten: 7632
- Geregistreerd: 10-02-04
- Woonplaats: Brielle
Geplaatst: 03-12-15 23:34
Ik heb een grote achterstand die ik waarschijnlijk nooit meer inhaal. Mijn vrouw heeft zich vanaf haar zesde jaar al ponypoetsend een plaats binnen de paardenwereld veroverd; een week lang poetsen en stallen vegen voor een kwartiertje op een onhandelbare Shetlander die te maf was voor de gewone manegeklanten. Een dergelijk jeugd laat zijn sporen na.
Ze kan soms ineens, zonder duidelijke aanleiding, vanuit een gewone conversatie overgaan op een onbegrijpelijke geheimtaal. En meestal is dat wanneer er een paard in beeld komt. Het begon met een het paard dat wij ooit voor haar kochten, omdat ik dacht dat ze er dan wel over zou ophouden. Dit paard was volgend de advertentie “licht aangereden”.
Een knol met blikschade, een opknappertje? Misschien wel voordelig, en mijn eerste auto was immers ook niet geheel schade vrij.
Volgens de verkoper had het paard “een mooi voorbeen”. Leuk maar wat mankeert er aan de achterbenen? Mijn vrouw vroeg hem toen: ‘rijd jij hem onder het zadel?’ Een snelle schets in mijn hoofd maakte dit visueel en het leek me inderdaad wel de handigste oplossing, jij op het zadel en het paard eronder. Ik dacht, ik leer dit wel; en al snel wist ik dat ze met een “schoft” niet mij bedoelde, en dat wanneer een paard “hengstig” is, het zo leuk kan knipogen, aan de achterzijde.
Maar hoe hard ik ook bijleerde; straalbeen, koliek, stokmaat; toen het rijden-op-begon, ben ik definitief afgehaakt.
Ik slenterde dan naar de bak waar ik mijn vrouw wanhopig op de knol zag rondstuiteren: ‘Hij zit helemaal vast, rechts!’ Als het paard dan dampend stilhield liep ik er een paar keer omheen, alles nauwkeurig inspecterend, maar kon niet ontdekken dat er ergens iets vastzat was los hoorde of andersom. Later, afgezadeld en na het rituele ik houd er mee op, helemaal!’, kreeg ik de details nog eens haarfijn uitgetekend.
‘Hij geeft niet na, hij heeft het hele uur niet op zijn eigen benen gelopen.’
Daar haak ik dus af, ik kan mij er werkelijk niets meer bij voorstellen.
‘Net als ik hem in de krul heb, verliest hij weer been!’
Wanhopig kijk ik haar aan. Moet ik nu in het donker verloren benen gaan zoeken in de bak?
Later, in de auto, vertrouwt ze me toe dat ze eens een poosje alleen “voorwaarts, neerwaarts” gaat rijden. Ik juich dat van harte toe, omdat ik minstens de helft begrijp; voorwaarts, dan zie je in ieder geval waar je heen gaat, en neerwaarts lijkt me ongevaarlijk zolang je niet in een Boeing over de Bijlmermeer vliegt.
’s Avonds moe in bed mompelt ze vlak voor ze in slaap valt: ‘Morgen ga ik naar buiten.’ Als een overwinning van iemand die zich weken lang binnen heeft opgesloten.
‘Dan ga ik mee,’ verzeker ik haar; ik moet haar nu maar terzijde staan.
‘Echt?’ vraagt ze dolblij, ‘op de fiets?’
Later, als zij allang slaapt, pieker ik er nog over.
‘Op de fiets’, wat zou dat betekenen in paardentaal.
Na ons eerste paard moest er een tweede paard komen. En dat werd er een met talent. Jawel!, die zou het nog eens ver schoppen. Wanneer “schoppen” in één zin wordt genoemd met “paard” blijf ik graag een beetje uit de buurt, maar vooralsnog was het een heerlijk beestje met een meegaand karakter. En dus gingen we weer naar de les en ik dacht dat ik het vocabulaire nu wel een beetje onder de knie had. “Verzamelen” betekend niet dat je zo veel mogelijk paarden wilt hebben – gelukkig want wij hebben maar anderhalve stal - maar zegt iets over de manier van lopen. Wij kunnen gereserveerd lopen, of verwaand, een sprinter kan uitgeteld lopen, een motor kans slecht stationair lopen, en zo kan een paard verzameld lopen. Dus ik ging de eerste keren vrij zelfverzekerd mee naar de les, wellis waar als toeschouwer maar met de dwingende opdracht nu eindelijk eens goed op te letten zodat ik bij de training thuis ook eens iets zinnigs zou kunnen bijdragen.
Zo van ‘Heeft-ie zijn neus eruit?’ en dan gokte ik: ‘Ja, helemaal.’ Het enige waar hij zijn neus wel in had, was een plak hooi of een emmer slobber, en daar was nu geen sprake van. Na enige weken op de les begonnen ze ineens, als om mij te verwarren, met een heel nieuwe rubriek, waarbij zeer ingewikkelde kunstjes hoorden. En daar was ook een nieuw taalgebruik bij. Ik schrok erg toen de instructeur ineens riep: ‘Je laat hem uit elkaar vallen!’ Paarden worden ziek, of gaan dood, maar meestal in zijn geheel en niet in onderdelen zover ik weet. Maar ze ging door en het werd gênant: ‘Hij valt uit elkaar!’ en dan als klap op de vuurpijl: ‘Hou van jou! Hou van jou!’ De instructeur houdt van mijn vrouw omdat ons paard aan het degenereren is? En dat moet ik, de echtgenoot allemaal aanhoren?
Maar het tij is gekeerd: ‘Prima opgelost.’
En dan wordt het echt lastig: ‘Denk aan verruimen, maar toch klein willen blijven.’ Willen we dat allemaal niet, in het diepst van ons hart klein blijven, lekker buitenspelen en desnoods op een pony rijden. Desnoods terwijl we aan ‘verruimen’ denken… Maar het gaat verder. ‘Nu goed bij je houden en dan, als het kan, een pasje eruit.’ Dat wil dus zeggen dat er een pasje uit ons paard kan komen en dat vind ik echt een wonder der techniek. Dat paard kan chippen en pinnen! En dan is het inderdaad raadzaam het paard ‘goed bij je te houden’.
De les is bijna ten einde. Nog even word ik in verwarring gebracht, want ik weet dat een paard achteruit kan en dat wordt in gewoon Nederlands “achterwaarts” genoemd. Zomaar een gebruikelijke term: hulde. Er is nog hoop voor de gewone man. Maar tenslotte moet het paard een soort van pootje over dat een onuitspreekbare Franse benaming heeft en dan roept de instructeur: ‘achterhand voor’. Ik weet in middels dat achterhand gewoon een schrijffout is, dat ze achterKant bedoelen, maar wanneer een paard zijn achterkant voor heeft voorop heeft, loopt hij volgens mij achterstevoren. En zelf ik zie dat dat niet het geval is.
Na de les vraagt mijn vrouw: ‘Hoe vond je de aanleuning?’
‘Matig,’ zeg ik; ik had het hele lesuur in een koude wind tegen een nat hek geleund.
Laatst bijgewerkt door Michelle77 op 03-12-15 23:38, in het totaal 1 keer bewerkt
- Hilary
-
- Berichten: 9418
- Geregistreerd: 22-05-04
Re: Rare 'rijtechnische' termen
Geplaatst: 03-12-15 23:41
- Joki
-
- Berichten: 4685
- Geregistreerd: 26-12-04
- Woonplaats: gelderland
Re: Rare 'rijtechnische' termen
Geplaatst: 03-12-15 23:49
O stond ie open dan
