Bokt.nl

Rohol schreef:

Ik heb in 2012 ook een ouder manege paard overgekocht. Graatmager, moest weg omdat hij niet meer 4/5 uur per dag in de les kon lopen. Hij had een paspoort, was gechipt. Geboren in 1994, dus op dat moment 18. Oke, niet de jongste meer. Maar ik zou er nog jaren plezier van kunnen hebben. Paard had ook veel last van zijn rug, niet gek als er dagelijks kleine kindjes op verkeerd passende zadels op je zitten te bonken. Hij zat ook helemaal onder de littekens van zweepslagen etc. Er was dan in het begin ook geen band op te bouwen. Hij wilde geen mensen om zich heen, hij wilde duidelijk alleen zijn. Het heeft mij een jaar gekost om wat met hem te kunnen. Daarna was het echter ook goed, konden we lezen en schrijven.
Afgelopen november heb ik helaas afscheid van hem moeten nemen.. Hij ging achteruit en snel ook. Ik begon te vermoeden dat hij ouder was dan werd gezegd. Hij kon zijn voer niet meer goed kauwen en verwerken. De tandarts en DA erbij gehaald, welke mij hebben bevestigd dat het paard ouder was dan wat er op zijn paspoort stond. Aan de tanden te zien was hij toch minstens al 32.

Ik zou het zo over doen, want wat je er voor terug krijgt is heel erg bijzonder. Maar ik zou ook zeker uitkijken, de meeste maneges kijken niet zo nauw en de kans dat je weinig/verkeerde informatie over hem krijgt is groot. Wat je al zegt, rugproblemen. Hier moet je zowel financieel als mentaal goed op voor bereid zijn. Want wat als de problemen blijvend zijn en je kunt nooit meer rijden? Wil je dan nog steeds iedere maand stalgeld betalen? Je kunt hem niet zomaar meer weg doen. Ik zou hem enkel overnemen als jij 100% zeker weet dat je hem tot zijn dood het best mogelijke leven kunt geven.

Hevonen schreef:

Lang geleden was ik op zoek naar een paard. We hadden een stal, wei en bak(je). Op de manege waar de kinderen reden was een heel groot voltige- en rijpaard. Superbraaf dier. Er werd gezegd dat hij een voormalig politiepaard was. Hij liep geregeld kreupel, maar moest dan toch de les in. Ik had bedacht dat ik hem wel wilde opvangen als hij bij de manege zou worden afgedankt.

Ik was te laat. Ik hoorde de dag erna pas dat hij voor de slacht wegging. Omdat de verzekering had uitbetaald, kon die beslissen wat er met het paard gebeurde. Ik heb geprobeerd hem te vinden, maar kwam er achter dat hij met andere slachtpaarden aan een handelaar was verkocht en dat hij op transport naar Italië was gezet. Nou als je zie hoe dat vaak gaat wordt je daar erg verdrietig van.

Wacht dus niet te lang!

En verder, laat je vader zien hoe serieus je het meent door bijvoorbeeld aan te geven dat je wilt meebetalen, wilt helpen met klusjes etc, als maar duidelijk is dat het heel erg veel voor je betekent.

Succes!

Marije_jiplover schreef:

Aan de andere kant...
Van de manege waar ik mijn Jip vandaan heb, gingen er ook af en toe pony's naar de slacht.
Dat hoeft niet slecht te zijn. Als een dier pijn heeft of echt op is, kun je ze wel veel liefde geven, maar een paard dat je niet meer in beweging kunt houden vanwege lichamelijke klachten, gaat heel snel achteruit.

Rust roest echt.

Dus als het paard echt kreupel is waardoor hij eigenlijk alleen maar met pijn in de wei kan staan, vraag jezelf dan ook even af wat de toegevoegde waarde is van het in leven blijven van zo'n dier.

Als Jip noodgedwongen een week minder beweging krijgt (heel slecht weer en/of lange werkdagen in de winter en dus geen tijd bij daglicht om met hem naar het bos te gaan) dan zie ik hem ook stijver en krakkemikkiger worden.

Hij mag van mij bij me blijven zolang hij een paardwaardig leven leidt, maar ik vrees dat wanneer hij niet meer bereden kan worden, hij in rap tempo zal verslechteren en ik hem zal moeten laten gaan...

Dit is niet om je te ontmoedigen, maar wel even een andere bril op te zetten.

Sommige paarden zijn gewoon echt niet meer paardwaardig te redden als ze op een manege 'klaar' zijn en zijn dan mijns inziens beter af op de eeuwige groene weides...

Shirley schreef:

En eventuele aanschafkosten?
Heb je daar ook een potje voor?
Gratis zul je hem niet gaan krijgen, denk ik...

Goof schreef:

Is het niet een idee om hem te laten keuren?
Kijk, je gaat sowieso niet een heel gezond paard krijgen na jaren zwaar manegewerk, maar na een keuring weet je wel precies wat er scheelt en waar je tegenaan kan gaan lopen qua kosten.

betadine schreef:

Ik hoop voor je dat het je lukt.
Wat ik sowieso al zou doen is 400 euro in een potje doen voor het geval het allemaal niet meer lukt en je hem moet laten inslapen. Waarschijnlijk stelt het je ouders ook gerust dat je bereid bent van ermee te stoppen als het niet meer mogelijk is. Ik kan ook geen 1000den euro's in mijn paarden pompen. Als ze na 2-3 dure belangrijke behandelingen nog niet op de been zijn stopt het ook. Natuurlijk hangt dit allemaal af van de vooruitzichten, maar hij heeft al de 20 mogen halen wat al heel veel paarden niet gegund is. Ieder jaartje extra dat je hem kunt bezorgen is mooi meegenomen, maar ik zou zelf wel een maximum budget gaan bedenken van wat je aan zijn medische kosten kunt uitgeven.

rienne schreef:

Onderstaande link is mijn verhaal van een manege pony overnemen (was overigens daarvoor mijn eigen pony)
[VVDD] Na 4 jaar heb ik je terug

Oke echt oud was ze niet, maar het gaat om het idee.
Wij hadden eigenlijk totaal niks apart staan voor de paarden maar hadden ons, na onze beslissing om haar terug te halen, al 'safe' gezet.

Hopelijk lukt het jou ook om dit paard te helpen en hem van zijn pensioenjaren te laten genieten