Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
MaricoGraphy schreef:Ik begrijp jullie reacties echt wel. Maar ik ben niet anders gewend.
mijn verhaal...
ik Werd bij mijn ouders als kind zowat kort gehouden, kreeg slaag (nu gelukkig niet meer, zover gaat mijn vriend niet) en werd helemaal uitgescholden als ik een onvoldoende haalde op school waardoor de zin in leven langzaam maar zeker verdween.
chelle_dora schreef:Weet je waar ik me over verbaas TS?
Dat je al maanden lang aangeeft 'geen haast te hebben' voor het kopen van een paard, maar ondertussen staat er bovenaan je OP dit:Citaat:Ik wil al jaren mijn eigen paard, ik heb nu de mogelijkheid maar mag niet van mijn vriend. Ik moet wachten tot 1 van mijn vrienden hun paarde sterftfijn hoor als je weet dat zij 2 sterke rassen hebben die vast nog jaren mee kunnen.
Roepen dat de haflinger 'gewoon niet wil' vind ik ook erg logisch; met alle te krappe, te kleine zadels die jij erop hebt gelegd het afgelopen jaar én het feit dat ie van 'weidepaard' ineens van alles en nog wat moest doen van je, zou ik het als paard zijnde ook vertikken om nog een stap harder te werken voor je. En wanneer je dus niet op je verzorgpaarden kan rijden, zijn ze niet meer leuk en moet er weer een eigen paard komen. Vind je het heel vreemd dat jouw vriend zegt; je wacht maar?
Dat de haflinger zonder zadel ook niet meer wil werken vind ik ook niet heel vreemd; als jij eerst met te krappe schoenen moet lopen of een te strakke broek, loopt het zonder broek ook niet meer lekker. Aangezien je aangeeft dat je 'geen zin hebt om daar een nieuw zadel voor te kopen' zou ik me toch even achter de oren krabben; wat nou als jouw 'nieuwe eigen paard' aangepast voer, zadel, hoefijzers o.i.d. nodig heeft of door onkunde veel last van zijn rug krijgt waardoor hij met zijn oude zadel niet meer gereden kan worden; zeg je dan ook 'ja daag, voor jou ga ik geen nieuw zadel kopen want je werkt toch niet voor me'?
Ik vraag me nog steeds af wat jouw 'rij-ervaring' is.Citaat:Ik wil ook bespreken voor manegelessen, maar dat durf ik niet omdat ik niet weet of dat slim is om te vragen.
Ik zou als ik jou was zéker manegelessen gaan volgen, simpelweg omdat je dan in ieder geval bezig bent met de paarden, en er nog wat van leert ook. Maar goed, dat is al in 10 topics tegen je verteld en bijna maandelijks kom je terug met een 'ik wil een paard-topic' dus het is praten tegen een héle flinke muur heb ik het idee. En ik denk dus ook dat je vriend er ook een keer klaar mee zal zijn als je keer op keer blijft herhalen dat je zo graag een eigen paard wil.
Mijn vriend staat ook 100% achter me, maar als je samen woont is het (in mijn ogen) niet meer dan logisch dat je wel sámen de aankopen en terugkerende kosten bespreekt en overlegt. Het gaat niet alleen om jou, het gaat ook om je vriend, en om een levend wezen wat je 'even' aanschaft.
Dat je een rotjeugd hebt gehad is echt heel naar, dat geloof ik echt wel, maar een eigen paard aanschaffen omdat je, even héél bot gezegd, je verzorgpaard niet leuk genoeg vind omdat jij niet wilt investeren in een correct zadel, gaat je jeugd echt niet uitwissen.
Nogmaals, ik denk dat je nog een héle hoop moet leren.
chelle_dora schreef:Weet je waar ik me over verbaas TS?
Dat je al maanden lang aangeeft 'geen haast te hebben' voor het kopen van een paard, maar ondertussen staat er bovenaan je OP dit:Citaat:Ik wil al jaren mijn eigen paard, ik heb nu de mogelijkheid maar mag niet van mijn vriend. Ik moet wachten tot 1 van mijn vrienden hun paarde sterftfijn hoor als je weet dat zij 2 sterke rassen hebben die vast nog jaren mee kunnen.
Roepen dat de haflinger 'gewoon niet wil' vind ik ook erg logisch; met alle te krappe, te kleine zadels die jij erop hebt gelegd het afgelopen jaar én het feit dat ie van 'weidepaard' ineens van alles en nog wat moest doen van je, zou ik het als paard zijnde ook vertikken om nog een stap harder te werken voor je. En wanneer je dus niet op je verzorgpaarden kan rijden, zijn ze niet meer leuk en moet er weer een eigen paard komen. Vind je het heel vreemd dat jouw vriend zegt; je wacht maar?
Dat de haflinger zonder zadel ook niet meer wil werken vind ik ook niet heel vreemd; als jij eerst met te krappe schoenen moet lopen of een te strakke broek, loopt het zonder broek ook niet meer lekker. Aangezien je aangeeft dat je 'geen zin hebt om daar een nieuw zadel voor te kopen' zou ik me toch even achter de oren krabben; wat nou als jouw 'nieuwe eigen paard' aangepast voer, zadel, hoefijzers o.i.d. nodig heeft of door onkunde veel last van zijn rug krijgt waardoor hij met zijn oude zadel niet meer gereden kan worden; zeg je dan ook 'ja daag, voor jou ga ik geen nieuw zadel kopen want je werkt toch niet voor me'?
Ik vraag me nog steeds af wat jouw 'rij-ervaring' is.Citaat:Ik wil ook bespreken voor manegelessen, maar dat durf ik niet omdat ik niet weet of dat slim is om te vragen.
Ik zou als ik jou was zéker manegelessen gaan volgen, simpelweg omdat je dan in ieder geval bezig bent met de paarden, en er nog wat van leert ook. Maar goed, dat is al in 10 topics tegen je verteld en bijna maandelijks kom je terug met een 'ik wil een paard-topic' dus het is praten tegen een héle flinke muur heb ik het idee. En ik denk dus ook dat je vriend er ook een keer klaar mee zal zijn als je keer op keer blijft herhalen dat je zo graag een eigen paard wil.
Mijn vriend staat ook 100% achter me, maar als je samen woont is het (in mijn ogen) niet meer dan logisch dat je wel sámen de aankopen en terugkerende kosten bespreekt en overlegt. Het gaat niet alleen om jou, het gaat ook om je vriend, en om een levend wezen wat je 'even' aanschaft.
Dat je een rotjeugd hebt gehad is echt heel naar, dat geloof ik echt wel, maar een eigen paard aanschaffen omdat je, even héél bot gezegd, je verzorgpaard niet leuk genoeg vind omdat jij niet wilt investeren in een correct zadel, gaat je jeugd echt niet uitwissen.
Nogmaals, ik denk dat je nog een héle hoop moet leren.
silversomali schreef:Maar het is toch wel handig om zelf je bankzaken te kunnen regelen als je wil beginnen aan een eigen paard.. Daarbij lijkt me de hoeveelheid invloed die haar vriend op haar uitoefent veel te ver gaan, ongeacht de situatie
chelle_dora schreef:Weet je waar ik me over verbaas TS?
Dat je al maanden lang aangeeft 'geen haast te hebben' voor het kopen van een paard, maar ondertussen staat er bovenaan je OP dit:Citaat:Ik wil al jaren mijn eigen paard, ik heb nu de mogelijkheid maar mag niet van mijn vriend. Ik moet wachten tot 1 van mijn vrienden hun paarde sterftfijn hoor als je weet dat zij 2 sterke rassen hebben die vast nog jaren mee kunnen.
Roepen dat de haflinger 'gewoon niet wil' vind ik ook erg logisch; met alle te krappe, te kleine zadels die jij erop hebt gelegd het afgelopen jaar én het feit dat ie van 'weidepaard' ineens van alles en nog wat moest doen van je, zou ik het als paard zijnde ook vertikken om nog een stap harder te werken voor je. En wanneer je dus niet op je verzorgpaarden kan rijden, zijn ze niet meer leuk en moet er weer een eigen paard komen. Vind je het heel vreemd dat jouw vriend zegt; je wacht maar?
Dat de haflinger zonder zadel ook niet meer wil werken vind ik ook niet heel vreemd; als jij eerst met te krappe schoenen moet lopen of een te strakke broek, loopt het zonder broek ook niet meer lekker. Aangezien je aangeeft dat je 'geen zin hebt om daar een nieuw zadel voor te kopen' zou ik me toch even achter de oren krabben; wat nou als jouw 'nieuwe eigen paard' aangepast voer, zadel, hoefijzers o.i.d. nodig heeft of door onkunde veel last van zijn rug krijgt waardoor hij met zijn oude zadel niet meer gereden kan worden; zeg je dan ook 'ja daag, voor jou ga ik geen nieuw zadel kopen want je werkt toch niet voor me'?
Ik vraag me nog steeds af wat jouw 'rij-ervaring' is.Citaat:Ik wil ook bespreken voor manegelessen, maar dat durf ik niet omdat ik niet weet of dat slim is om te vragen.
Ik zou als ik jou was zéker manegelessen gaan volgen, simpelweg omdat je dan in ieder geval bezig bent met de paarden, en er nog wat van leert ook. Maar goed, dat is al in 10 topics tegen je verteld en bijna maandelijks kom je terug met een 'ik wil een paard-topic' dus het is praten tegen een héle flinke muur heb ik het idee. En ik denk dus ook dat je vriend er ook een keer klaar mee zal zijn als je keer op keer blijft herhalen dat je zo graag een eigen paard wil.
Mijn vriend staat ook 100% achter me, maar als je samen woont is het (in mijn ogen) niet meer dan logisch dat je wel sámen de aankopen en terugkerende kosten bespreekt en overlegt. Het gaat niet alleen om jou, het gaat ook om je vriend, en om een levend wezen wat je 'even' aanschaft.
Dat je een rotjeugd hebt gehad is echt heel naar, dat geloof ik echt wel, maar een eigen paard aanschaffen omdat je, even héél bot gezegd, je verzorgpaard niet leuk genoeg vind omdat jij niet wilt investeren in een correct zadel, gaat je jeugd echt niet uitwissen.
Nogmaals, ik denk dat je nog een héle hoop moet leren.
Daar moet je maar geluk mee hebben; veel paarden gaan niet zonder paardenvriendjes naar buiten.Citaat:Met een eigen paard zou ik ook gewoon weg kunnen gaan zonder dat er iemand anders mee moet.
MaricoGraphy schreef:Ik zet normaal niet openbaar wat ik verdien. Logisch denk ik. Dus die info kun je per pb wel krijgen.
Dat mijn vriend het geld beheert is doordat ik zo stom was om daadwerkelijk in het begin van de relatie toe te zeggen dat ik mijn loon naar hem overstort. Heb er toen niet bij stilgestaan.
En ik ben een recreatieruiter, en geloof mij, niet iedereen met een paard rijdt op een bepaald niveau. Die hebben miss wel meer manege ervaring. Maar ik ken ook mensen die niet altijd op een bokkend of op hol geslagen paard blijven zitten. Ik kan dat dus wel. Alleen van een ijslander ben ik eens gevallen. Maar van een op hol geslagen fries of haflinger dus nog niet. En ben er best trots op omdat ik "maar een beginner" ben in jullie ogen. .
MaricoGraphy schreef:Ook ga ik geen 500 euro spenderen aan een dier dat niet van mij is, zoals hierboven al gezegd is. Daar moeten de eigenaars over beslissen.
Qua verzorging zal ik er niet alleen voor staan als hij bij mijn vrienden komt te staan. Daar is altijd iemand op de wei, behalve als de mensen moeten eten.
ik ga nu maar 1x per week naar de haf, puur omdat de eigenares niet altijd tijd heeft om erbij te zijn. Niet dat ze mij niet vertrouwd, maar gewoon voor als er eens iets moest gebeuren. Kan altijd toch?
Met mijn eigen paard kan ik minstens 4 dagen erheen gaan. Dan hoef ik alleen maar de sleutel van de weide te vragen. Tevens kan ik het paard ook dicht bij huis stallen aan 300 euro per maand. En zou ik er elke dag heen kunnen gaan en eventueel ook les kunnen nemen met het paard.
ja les nemen met de haflingr zou ook nu kunnen via een instructeur, maar heb geen passend zadel dus dat is uitgesloten.
bij onze vrienden is plats zat voor 3 paarden. 3ha grond en in elke wei zzn schuilstal. Maar wel maar 2 vaste binnenstallen, hoewel er een ruimte is waar nu hooi ligt wat eigg ook een stal is. Dus 3 paarden kan best. .