Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-11-12 11:36

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 03-11-12 11:36

Hier nog 1 die achteraf blij is dat ik geen pony mocht.
Mijn studie was dan nooit zo leuk geworden en mijn jaar Australie had er waarschijnlijk ook niet ingezeten

Bovendien heb ik als tiener een hele stal vol sportpaarden tot mijn beschikking gehad.
Met een eigen pony had ik nooit de kennis en kunde gehad die ik met mijn verzorgpaarden heb opgedaan.
Daar heb ik nu, 20 later nog steeds profijt van bij het beleren van jonge paarden.

Goede keuze van mijn ouders +:)+

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-11-12 12:02

Geplaatst door de TopicStarter : 03-11-12 12:02

Cassidy schreef:
Je gaat er van uit dat er in die jaren niets gebeurt zou zijn waardoor je het paard had moeten verkopen, of waardoor het paard had komen te overlijden. En dat is iets wat zomaar in de lijn der verwachtingen had kunnen liggen.
Je gaat even voorbij aan het feit dat je ouders je zoveel jaar ervaring hebben ontzegd, en dat je op die leeftijd misschien onbevangener was geweest.

Wat een vreemde reactie. Weet niet zo goed wat ik er mee moet...

Als ik alle mogelijke scenario's zou moeten noemen zou het een nogal onoverzichtelijk geheel worden. Dit was waar mijn fantasie me bracht. Ik noem ziekte in het stuk, het paard had inderdaad dood kunnen gaan. Ik had er ook af kunnen vallen en mijn nek kunnen breken door mijn (door jou geprezen?) onbevangenheid op die leeftijd. Dat heeft weinig te maken met mijn boodschap.

Ervaring en domme dingen doen heb ik overigens een geweldig verzorgpaard voor gehad

**Geplaatst**: 03-11-12 12:07

Geplaatst: 03-11-12 12:07

Je ouders zullen trots zijn, mochten ze dit lezen!

Ieder kind droomt ervan, de realiteit kan inderdaad anders zijn...er komt heel wat bijkijken en niet alleen financieel.

Ik rij ook van mijn negende, mijn ouders hadden totaal geen verstand van paarden houden.

Op manége leer je al veel en dat heeft me wat de basis gegeven voor ik er zelf aan begonnen ben.
Het is ook al leuk om privé bij mensen de paarden te rijden.
Wel fijn dat je nu je beste maatje gevonden hebt!

**Geplaatst**: 03-11-12 16:26

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 03-11-12 16:26

Helemaal niet herkenbaar. Ik heb op mijn 15e een pony gekregen van mijn ouders.. Ok, misschien niet het beste paard en mijn rijtechniek ook niet, maar ik heb er wel heel veel plezier mee gehad! Gaat het daar uiteindelijk niet om?

De waarde van geld inzien, heeft natuurlijk weinig te maken met het krijgen van een pony. Maar met je gehele opvoeding.

Daarnaast heb ik vanaf mijn 15e netjes gewerkt, mijn VWO afgemaakt, uit huis gegaan, HBO afgemaakt, op stap geweest, vakanties! Kortom geen beperkingen, het was gewoon een leuke hobby!

**Geplaatst**: 03-11-12 16:36

Geplaatst: 03-11-12 16:36

Tja..... daarom ben ik ook niet zo kapot van vele maneges, waar ze kinderen niet leren hoe je een paard echt moet verzorgen, wat er allemaal bij komt kijken en over de rijkunsten zal ik helemaal maar niets zeggen.

Daarom krijgt mijn eigen dochter ook les bij iemand die heel bewust anders les geeft en daarnaast de kinderen alles leert over de omgang, de verzorging tot grondwerk aan toe.

Overigens kreeg ik ook geen paard in mijn tienertijd, mijn beste vriendin wel en die is altijd heel goed geweest voor haar paard, heeft hem zelf beleerd, was een toppaardje.

En ik was blij dat ik in veel vakanties voor hem mocht zorgen. Ik denk dat er zeker kinderen zijn die goed voor hun paard zijn, maar helaas ook een hoop die dat niet zijn.

**Geplaatst**: 03-11-12 16:45

Geplaatst: 03-11-12 16:45

Heeeel herkenbaar! Toen ik 12 was weet ik veel hoe vaak lopen jengelen bij mijn ouders om dat ene leuke paard van de manege te kopen.
Wat ben ik achteraf blij dat ze toe nee hebben gezegd! Nu heb ik zelf de middelen om alle financiële kosten te dragen.
En daarnaast staat er nu iets veel leukers in de stal dan dat ene manege paard!!

**Geplaatst**: 03-11-12 16:47

Geplaatst: 03-11-12 16:47

Niet herkenbaar, wel enorm begrijpelijk!! Indd zou een suikergevoelige, net ingereden haf niet echt handig zijn voor een jong "manege meisje" (absoluut niet banketstaaf bedoeld overigens!!!)

Ik heb op mijn 10e mijn eerste eigen pony gekregen, waar ik heel veel fouten mee heb gemaakt, maar voornamelijk heel veel lol mee heb gehad en echt bizar veel van heb geleerd. Het kan ook zeker heel goed gaan

**Geplaatst**: 03-11-12 18:18

Geplaatst: 03-11-12 18:18

riagr schreef:
Héél erg leuk geschreven, en ergens ook wel waar

Maar toch.
Net van de basisschool kreeg ik mijn toen 4 jarige pony, new forest x arabier. Afgelopen januari is ze op 37 jarige leeftijd overleden. 33 jaar mijn vriendinnetje geweest. En ja.. voor mij als volwassene was ze te klein. Maar joh, wat heeft dat diertje veel voor me betekent, wat is het raar dat ze er niet meer is, en wat had ik haar absoluut NIET willen missen al die jaren...
In mijn profiel nog een foto van mijn kleine "Grand Dame".

37 jaar geworden ook, krijg er kippenvel van...

**Geplaatst**: 03-11-12 18:23

Geplaatst: 03-11-12 18:23

Arabesk schreef:
Ik ben blij dat ik nooit een paard/pony heb gekregen, want dan was m'n vwo niets meer geworden

Nu tevreden eigenaar van twee lieve arabjes.

Dan ben ik waarschijnlijk te slim voor deze wereld. En een paard gekregen van papa én mijn vwo gehaald

:')

**Geplaatst**: 03-11-12 20:11

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 03-11-12 20:11

ik ben nu 17 en wil alsnog graag een paard, maar ik snap nu ook heel goed dat het qua geld en tijd niet haalbaar is. Dus van 1 kant ben ik ook wel blij dat ik er zelf geen heb maar een heel leuk bijrijdpaard voor 2 dagen in de week.

**Geplaatst**: 04-11-12 00:42

Geplaatst: 04-11-12 00:42

Ergens knaagt het wel hoor, dat ik het met my little pony's heb moeten stellen. Op de eerste lessen na die ik voor mn verjaardag kreeg álles zelf heb moeten betalen. Van pure armoede jarenlang met een cap heb rondgereden die met kranten op maat was gemaakt, en een bungelende knoop bovenop had.
Maar aan de andere kant; ik heb héél vroeg geleerd met geld om te gaan. En ieder succesje, groot en klein heb ik geheel aan mijzelf te danken. Om te kunnen paardrijden heb ik mezelf drempels over gezet, die anders veel hoger zo niet onneembaar waren.

**Geplaatst**: 04-11-12 11:45

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 04-11-12 11:45

Aan de titel dacht ik gelijk aan een dramatische penny die zwaar depressief was doordat ze geen paard had gekregen :')

Bleek het gelukkig toch niet zo te zijn

Ja ik snap je wel, maar dit is helaas niet herkenbaar..
Op vroege leeftijd greeg ik al een ponytje, gewoon om te knuffelen, maar dat komt ook wel een beetje omdat het paardengenen in de familie zit, mijn vader houd dan ook van paarden, maar ook van handelen, vandaar heb ik veel paarden gehad, maar uiteindelijk toch op twaalf jarige leeftijd de perfecte pony gevonden, veel reacties waren niet om aan te horen, als ik weer een nieuwe pony had, en dit vertelde..
Nu is mijn vader zo'n beetje gestopt met het (ver)kopen van paarden.

Dus het kan ook zo zijn dat er geen andere uitweg was, helaas, want ik heb vaak het afscheid moeten mee maken, vaak van de gaafste pony's, al met al heb ik erg veel paarden gehad.. ..helaas -O-

**Geplaatst**: 04-11-12 13:08

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 04-11-12 13:08

Oef, dat lijkt me naarder dan gewoon géén paard/ pony krijgen...

**Geplaatst**: 04-11-12 23:15

Geplaatst: 04-11-12 23:15

ik bedank mijn ouders juist ook heel erg

ik kreeg toen ik 5 was mijn eerste eigen pony, een oudje genaamd Chico, toen zijn te oud voor mij werd (rond mijn 10e) is ze naar onze dierenarts gegaan en ze staat daar nog steeds (is ondertussen al 37 jaar oud) ik had niet geweten waar ze heen was gegaan als ze niet bij ons was, dan was ze er hoogstwaarschijnlijk niet meer geweest.
toen heb ik een 3 jarige hengst gekregen, alleen gekocht omdat die zo ontzettend braaf was (ik was toen nog 10) er was 4 x op gezeten, nu heb ik hem nog steeds (ben nu 17) en bijna alle knopjes zitten er op. (passage, beetje piaffe, enz.) hij is mijn allerbeste maatje en ik zou hem ook echt niet kunnen missen. Ookal rijd ik er niet meer zo heel veel op (rijd nu een paard van iemand, mijn moeder ment heel veel met hem) ik kan hem niet missen!

Paarden zijn mij trouwens met de paplepel ingegoten, toen ik 1 week oud was zat ik voor het eerst op het paard, en met 1.5/2 reed ik zelfstandig een paar x in de week op een e -pony)
mijn moeder is instructrice.

**Geplaatst**: 04-11-12 23:21

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 04-11-12 23:21

TS Heel verstandig die ouders van je en ook van jou dat je je verkregen inzicht nu met anderen deelt.

**Geplaatst**: 05-11-12 12:35

Geplaatst: 05-11-12 12:35

Tja ik ben pas 15 maar ook heel blij dat ik nooit een paard heb gekregen.
Toen ik 9 was dacht ik dat het makkelijk zou lukken met school stalling.
Maar als ik nu kijk was het me nooit gelukt. Mijn ouders hebben geen verstand van paarden daarnaast zijn ze gescheiden en heb ik het heel druk met school. Ik wil verder studeren en dat zou betekenen dat ik hem zou moeten verkopen.
Ik blijf nu gewoon lekker bij mijn verzorgpaard en als ik klaar ben met studeren een huisje heb en ik alles op orde is dan zien we het wel weer

**Geplaatst**: 05-11-12 12:53

Geplaatst: 05-11-12 12:53

haha, dat was voor mij ook niet verkeerd geweest.
Altijd shetlanders gehad, om een beetje mee te tutten etc, maar op mijn 12e kreeg ik mijn eerste echte rijpony's (ja, gelijk 2 ja, want dan konden mijn vriendinnen ook rijden).
Een welshxnew forest van toen 3 jaar (je kon erop zitten, en voor de rest moest ze alles nog leren) en een ongelofelijk pittig arabiertje van 4.

Al met al is het een wonder dat ik nog leef (op wat gebroken botten na), want goed is het zeker niet gegaan. De arabier hebben we na 3 jaar verkocht. Maar de welshxnew forest heb ik nog, en dat is gelukkig helemaal goed gekomen, ik kan alles met haar en alle knopjes zitten er netjes op. Echt m'n maatje!

**Geplaatst**: 05-11-12 17:47

Geplaatst: 05-11-12 17:47

Ik ben het met je eens, maar dan meer op 't vlak van zelf werken voor wat je wilt.
Ik heb ook nooit iets gekregen op paardengebied.. Behalve veel hulp en tijd.
(mijn vader ging/gaat overal met de trailer naartoe

)

Maar t paard en alle spullen plus stalling, trailer, dierenarts, wedstrijden, lessen
Moet ik zelf betalen. Ik ben er best wel trots op en zou mijn dochter of zoon
Nooit verwennen in spullen.

krijg je echt geen fijne volwassenen van.

**Geplaatst**: 06-11-12 19:08

Geplaatst: 06-11-12 19:08

Mooi geschreven!

Door jou ben ik in gaan zien dat op dit moment een pony kopen toch niet zo'n heel slim idee is! Dankjewel! $_/-\o_$

**Geplaatst**: 06-11-12 22:02

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 06-11-12 22:02

Jaaaaa hier ook

Dan had ik nu met een pony gezeten waar ik niet eens op had kunnen rijden. Nu al 3,5 jaar super blij met mijn, eigen gespaarde, 6 jarige ruin!

**Geplaatst**: 06-11-12 22:08

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 06-11-12 22:08

Herkenbaar! Op mijn negende wou ik als het aan mij lag al een eigen pony. En toen kreeg mijn twee jaar oudere nicht wel een pony. Verdorie waarom ik toen niet?
Gelukkig kocht even later mijn opa een pony voor de familie en eigenlijk heb ik ontzettend veel van hem geleerd. Als mijn ouders een pony hadden gekocht was het mis gegaan denk ik. En als ik als 12- jarige een paard had gekregen zou ik zonder begeleiding of iets dergelijks een paard hebben gehad. Dat kan ook niet.

Ik ben blij dat ik nu bij mensen kan rijden die van alles voor me over hebben en waar ik goede begeleiding heb.

Bedankt papa en mama!

**Geplaatst**: 06-11-12 22:13

Geplaatst: 06-11-12 22:13

Geweldig geschreven.
Ik heb ook jaren mijn ouders gesmeekt om een eigen paard en ook nooit gekregen. Wel hebben mijn ouders ervoor gezorgd dat ik jaren een paard mocht leasen en toen ik zelf paarden van anderen ben gaan rijden hebben ze mij er in gesteund. Wel merk ik dat ik nu ik 22 ben, werk heb gevonden ik wel zelf heel graag een eigen paard zou willen dus daar wil ik nu dan ook hard voor gaan sparen. Qua verzorging was het allemaal wel goed gekomen denk ik aangezien mijn opa zelf ook paarden had en ik mijn paard natuurlijk bij hem wilde laten staan. :')

Hij was stiekem ook vaak voor mij aan het zoeken, maar moeders steekte er wel een stokje voor.

**Geplaatst**: 06-11-12 22:19

Geplaatst: 06-11-12 22:19

Super super super! hihi wat lief van je. heb je het ook aan je ouders laten lezen?

Ik herken mezelf ook echt totaal in je. Ik ben nu 17 jaar en het besef is er nu al.
Al zou ik het super graag willen, het kwa ruimte en geld ook kan. Ik heb geen tijd!

Vier jaar geleden heb ik ook een heel plan gemaakt, om van onze weide (die verhuurd werd aan een koeienboer ) een paradijs te maken.
Bouwtekeningen, begrotingen alles er op en eraan! (met een beetje hulp van mijn vader natuurlijk).

Maar ik doe ook nog aan voetbal, ik moet 's ochtends om 7u de deur uit en ben om 6u pas terug,
ik ga graag een avondje stappen, ik heb een vriend die graag aandacht krijgt en wat vrije tijd zou ook wel fijn zijn.

Dus ik hou het maar bij 1x in de week recreatief lessen. Ook heel leuk natuurlijk!

En die droom om mijn paardjes aan huis te hebben, die kan ik altijd nog waar maken

**Geplaatst**: 06-11-12 22:22

Geplaatst: 06-11-12 22:22

Bij deze dan ook een bedankje aan mijn ouders haha :p

**Geplaatst**: 06-11-12 22:22

Geplaatst: 06-11-12 22:22

Ik ben me ouders ook heel dankbaar juist,
12 jaar kreeg ik me D pony, heerlijk van genoten en volgende week gaat hij weg.
En dan zoek ik een nieuw paard. En daar betaal ik zelf niet aan mee.

Snap als je, je zelf koopt dat super is. Maar ik zou zelf dat niet doen als ik 20 zou zijn..