levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Crusador
Berichten: 7
Geregistreerd: 04-09-11

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-11-11 19:17

Wauw, super dat je dit hebt gedaan!
Als je hem gaat inrijden kan je ook eerst bitloos proberen toch?
Ben er zelf niet zo voor maar in zo'n geval kan je het proberen.
Durft hij wel snoepjes te eten uit je hand enzo?

inge_romeo

Berichten: 742
Geregistreerd: 10-07-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-11-11 19:24

IMJ schreef:
Het is bijna een penny-verhaal! Wat mooi!
Heb je geen mensen in je omgeving die hem ook wat meer aandacht kunnen geven? Zodat hij ziet dat anderen ook lief zijn?


ja inderdaad

goed idee trouwens van die andere mensen..

Super mooi beessie trouwens!

boku
Berichten: 139
Geregistreerd: 21-12-10

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 03-11-11 16:14

gisteren alweer goede vorderingen gemaakt!
een ander meisje die ook de merries bijrijdt was er, en ik kreeg het geniale idee hem eens aan haar toe te vertrouwen onder mijn toezicht.

hij was zeer wantrouwig in het begin, en ik gaf haar de opdracht met hem rond te stappen, en hem goed te belonen met haar stem. en hem ook tussendoor te aaien in zijn hals.
na nog geen 2 minuten vond hij haar al een stuk boeiender, nam koekjes aan uit haar hand, gaf een voetje, en draafde zelfs mee aan de hand.

normaal gezien zou hij zijn aandacht bij mij houden, ookal had iemand anders hem vast. maar nu luisterde hij dus naar dat andere meisje, en deed alles wat ze vroeg.
ze kon wel zijn hoofd niet aanraken, maar ik vind het al een hele prestatie dat hij z'n voetjes zo vlot gaf, aangezien dat zijn vlucht mogelijkheden fel vermindert en hij dat normaalgezien heel eng vindt, maar nu deed hij het dus zonder spanningen.

het doet me goed om te weten dat iemand anders hem misschien ook verder kan helpen in het leven :)

Maureen97
Berichten: 674
Geregistreerd: 15-08-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-09-12 22:09

Dit topic is zo te zien erg verouderd! Maar ik ben wel benieuwd hoe het nu gaat?

Evelien_1987
Berichten: 224
Geregistreerd: 17-08-11

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-09-12 21:52

ja helaas! Ben ook zeer benieuwd hoe het nu gaat? Is het paard inmiddels door ts beleerd? Is ze de nieuwe eigenaar?

Sanned

Berichten: 1491
Geregistreerd: 20-11-11
Woonplaats: Utrecht

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-09-12 15:20

Ook ik ben erg nieuwsgierig hoe het nu gaat!
Ik vind dat je erg goed werk met hem hebt gedaan!

boku
Berichten: 139
Geregistreerd: 21-12-10

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 22-11-12 00:18

aangezien jullie je allemaal afvroegen hoe het intussen gaat,,
ik heb goed nieuws!
dis jaar is hij dus 3 geworden, en heb ik hem uiteindelijk toch kunnen kopen!
het vertrouwen is intussen zoo sterk geworden dat hij blindelings achter me aan loopt, zoals een veulen dat bij zn mama doet.
het ganse jaar door hebben we geoefend,
aan de hand gaan wandelen, longeren, zadeldoek, zadel, oren aanraken, hoofd aanraken, hoofdstel omdoen, freelounge, en natuurlijk ook genieten.

in augustus heb ik er voor het eerst op gezeten.
een zeer domme stoot van me eigenlijk. we waren aan het knuffelen in de bak, en ik voelde zoo veel vertrouwen dat ik besloot eens te beginnen leunen op z'n rug zodat hij went aan gewicht. zonder zadel, zonder tok en hij stond gewoon losjes in de bak. het voelde zoo correct en vertrouwd dat ik er maar mijn been over gooide en meneer buiten alle verwachtingen om, zeer kalm en netjes bleef staan. er terug af, beloond, geknuffeld, terug op de weide, en hem toen 2 weken laten verwerken. in die tijd heb ik dan ook de beslissing gemaakt hem toch te kopen. omdat ik ook wist dat hij verkocht zou worden van het moment dat hij zadelmak is.

daarna nog enkele keren geoefend op het opstappen met zadel en tok welliswaar, en hij bleef echt zeer braaf. het was net alsof hij perfect wist wat er van hem verwacht werd. bij het opstappen zelf merkte ik wel wat spanning, maar dat ging steeds sneller over. en toen konden we gaan stappen. hij was wat onwennig, en had wat moeilijkheden met zijn balans in de wendingen, maar deed echt zijn best.
niet 1 keer gepannikeerd, op hol geslagen, gebokt, gesteigerd oid

stappen aan de hand met een 2e persoon ging dus vlotjes na 3 keer.

daarna had ik stage, en heeft hij een maandje gewoon op de weide geluierd en hadden we enkel tijd om te knuffelen.

toen ik terug tijd had, hem opgezadeld, aan de longe genomen, en hij deed zoals gewoonlijk weer zeer braaf wat ik hem geleerd had.

toen zei die vriendin "hij is er echt wel klaar voor!"
(ik ben onzekerder dan hij is, omdat ik zeker en vast geen fouten wil maken)
ik ben dus na een maand stilstaan, en 3 drafrondjes aan de longe terug opgestapt, aan de longe hebben we gestapt, en aan de hand gedraafd. het was net alsof hij het al jaaaren deed, en ik kan vertellen dat hij een zaalige draf heeft!
wel met halster, omdat ik hem niet wil storen in zijn mond en eerst de basis wil aanleren, maar hij doet dus echt zijn uiterste best!

onze band zit dus intussen hélemaal goed, en hij gedraagt zich echt voorbeeldig.
aan zijn hoofd vindt hij het soms nog wat moeilijk, en we moeten het bit losmaken om het hoofdstel aan te doen, maar uitdoen lukt intussen al goed.

jammer genoeg blijft hij naar andere mensen zeer wantrouwig, van mannen is hij ronduit bang, en bij vrouwen heeft hij heeel veel tijd nodig om ze een beetje te leren vertrouwen...
de dierenarts blijft een uitdaging, maar bij de hoefsmid is hij zeer voorbeeldig. ( we hebben een rustige, geduldige hoefsmid)
na de winter wil ik hem dus gaan doorrijden, en leren trailerladen. wish me luck!
https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/ ... 3194_n.jpg
https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/ ... 6688_n.jpg
https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/ ... 6476_n.jpg

franka75

Berichten: 11203
Geregistreerd: 05-10-09
Woonplaats: Den Haag

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-11-12 00:58

Dit had ik nog niet eglezen wat heb jij het goed gedaan om hem zover te krijgen en wat geweldig dat hij nu van joun is en nooit meer bang hoeft te zijn voor andere eigenaren die hem niet snappen. echt geweldig je hebt goed naar hem geluisterd. En wat een mooi koppie heeft tie

Florinde

Berichten: 136
Geregistreerd: 22-03-11
Woonplaats: Usquert

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-11-12 01:32

respect. Heel mooi verhaal. Ik denk dat je veel gaat overwinnen met geduld. Succes ermee.

Ania

Berichten: 6531
Geregistreerd: 25-12-04
Woonplaats: Kampen

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-11-12 01:41

Jaaa! Hij is van jou! Heel tof! En wat een vertrouwen in elkaar om hem zonder hoofdstel in te rijden. Ik heb echt diep respect voor je :D

lyanne_sanne
Berichten: 708
Geregistreerd: 17-03-11

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-11-12 06:26

Wauw! Heel knap hoever jullie al gekomen zijn :) en ik denk voor hem toch wel heel fijn dat je hem gekocht hebt :p

pleiada
Berichten: 4167
Geregistreerd: 23-09-04
Woonplaats: ermelo

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-11-12 06:32

Geweldig zeg *\o/*

Ach dat eenkenigge hebben wel meer paarden,en hij is nu van jou dus wat maakt het uit :)

mrjlnx
Berichten: 1246
Geregistreerd: 03-05-11

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-11-12 07:16

Wauw ook ik heb dit topic helemaal gelezen en wat fijn dat hij nu van jou is! Respect hoe je dit allemaal doet! Helemaal geweldig!

lonneke_
Berichten: 837
Geregistreerd: 19-09-06

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-11-12 09:53

Wat een mooi verhaal! En wat fijn dat hij nu van jou is :) Heel veel plezier samen en geniet ervan :D

Ladyson

Berichten: 3665
Geregistreerd: 03-01-10
Woonplaats: Brabant

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-11-12 10:29

Wat heb je dit knap gedaan!

MyHorseGirl

Berichten: 3566
Geregistreerd: 13-11-06
Woonplaats: Daar, achter die mooie duinen

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-11-12 11:11

Ik heb net het hele topic gelezen en ik heb echt ontzettend veel respect voor jou. Wat heb jij allemaal bereikt met geduld. Mensen mogen een voorbeeld aan jou nemen. :j Fijn om te lezen dat je hem gekocht hebt! Meer dan verdiend. :) Heel veel plezier samen, lekker genieten en ik blijf meelezen. :)

BigOne
Berichten: 42470
Geregistreerd: 03-08-09

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-11-12 11:16

Soms heb je ze, van die éénmans(vrouw) paarden, veel plezier met hem en goed dat je hem gekocht hebt, vooral voor het paard.

Feria

Berichten: 3367
Geregistreerd: 05-04-05
Woonplaats: België

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-11-12 11:38

Wat een leuke update TS! Ik ben blij dat je hem toch hebt kunnen kopen. Ik wens jullie veel plezier samen en ik wacht op een foto topic :D

LiNdA1986
Berichten: 12826
Geregistreerd: 27-07-06
Woonplaats: Zwijndrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-11-12 12:59

Wauw, wat goed van je zeg!
Wat een mooi verhaal!!
Je geduld wordt beloond en ik hoop dat hij voor altijd bij jou kan blijven!

boku
Berichten: 139
Geregistreerd: 21-12-10

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 22-11-12 23:56

Eigenlijk geloof ik het nog altijd zelf niet. en toch kan ik me echt geen leven meer inbeelden zonder hem.
Ik prijs mezelf gelukkig zo'n fantastisch paard te mogen leren kennen hebben.
2 jaar lang heb ik gezwoegd en alles uit de kast gehaald om hem duidelijk te maken dat hij nergens bang van hoeft te zijn. om te bewijzen dat hij echt wel iets waard is. hij is nog steeds niet "het normale chille paard dat je zomaar uit de weide plukt en klaarmaakt om een ritje mee te maken" maar hij is zeker niet meer het hopeloze geval, ik heb hem mentaal en fysiek echt zeer sterk zien groeien.

ergens had ik ook veel angst, dat het beleren me niet zou lukken. iedereen zei ook steeds dat het onmogelijk was, nooit zou iemand hem berijden. en dus was ik héél bang dat alles wat we samen hadden opgebouwd, alle ups en downs, alle zalige momenten van overwinning en het enorme bewustzijn van vertrouwen in duigen zou vallen. en dat ik wakker zou geschud worden uit een droom die achteraf toch geen werkelijkheid bleek te zijn. misschien had ik me die "connectie" wel ingebeeld en waren we helemaal niet zo speciaal samen...
ik was héél onzeker over de toekomst wanneer ik hem kocht. misschien maakte ik wel een enorme misstap... en toch wist ik ergens wel dat ik dit de enige juiste mogelijkheid was.

2 jaar lang heb ik hem alle vertrouwen proberen bieden dat ik in me had. (ik, een persoon die zeer wantrouwig is naar mensen toe)
en toen het tijd was om hem te beleren, durfde ik eigenlijk niet, ik was echt bang alles te verliezen. we doen dan ook alles stapje voor stapje, en hebben heel veel tijd nodig. maar nu merk ik dat het niet meer mijn paard is die vertrouwen nodig heeft. maar eerder ikzelf.
en ik weet niet hoe hij het flikt, maar toch is het telkens hij die ons een stapje verder brengt. nu is het hij die zo veel vertrouwen naar mij uitstraalt dat ik die angst vergeet.
(nu besef ik het pas, maar nog nooit een paard geweten dat tijdens de eerste keer stappen met een ruiter zelfs het hoofd niet omhoog deed)

hij is ook zoo een heldere spiegel, elke emotie dat je in je hebt, krijg je dubbel terug. hij kan zooo goed duidelijk maken hoe hij zich voelt. en het klinkt heel melig en cliché, maar hij heeft me ook mezelf leren kennen. bij zo'n paarden moet je je volledig bewust zijn van wat je zelf doet en overbrengt. alles wat we deden was dan ook zeer confronterend naar mezelf toe. maar kijk, ik heb hem met zijn zwakke punten kunnen helpen, en intussen doet hij eigenlijk net hetzelfde met mij)

dus jullie mogen me dan wel "fantastisch" noemen om dat ik zoveel geduld had/heb en hem zo goed geholpen heb. uiteindelijk heeft hij mij minstens even goed geholpen.
wanneer ik nu vertrouwen tekort kom, is hij er om mij dat te geven. net zoals ik dat vroeger voor hem deed =)

en ik hoop echt uit de grond van mijn hart dat iedereen ooit zo'n paard tegenkomt, mij heeft het alvast heel sterk veranderd!

en zoals ik het zelf omschrijf :D :
it's a priviledge to be part of such a great connection!
thank you for the huge amount of love my dear ♥

BigOne
Berichten: 42470
Geregistreerd: 03-08-09

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-11-12 11:12

Die gaat dus nooit meer weg *\o/*

LukieBradley

Berichten: 6567
Geregistreerd: 08-11-04

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-11-12 11:18

Wat een geweldig verhaal zeg en wat heb je hem een mooie kans gegeven:)

boku
Berichten: 139
Geregistreerd: 21-12-10

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 23-11-12 20:10

zeker niet!
ik hoop hem nog een hele lange tijd bij me te hebben, en zal mijn uiterste best doen om zijn leven zo goed mogelijk te maken!
net zoals hij dat van mij beter maakt! :D

m_janeer
Berichten: 9
Geregistreerd: 04-01-12
Woonplaats: leiden

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-11-12 22:35

Wauw, ik heb alles gelezen en ik heb echt heel erg veel respect voor jou !
Wat fijn dat je hem gekocht hebt, heel veel plezier samen :)
Ik blijf volgen :)

Ragdollcat
Berichten: 14839
Geregistreerd: 03-08-08
Woonplaats: Daar waar ik woon

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-11-12 22:47

Wow ik ben blij dat hij nu van jou is. Toppie, een mooi verhaal zeg.