Pipo schreef:Jurga, een merrie die een tweeling heeft, en waar er eentje al dood van is, komt het alla minute eruit hoor!! Binnen een paar uur gaan ze bevallen als er eentje overleden is. ALs dat langer duurt, dan is het einde oefening voor de merrie. Dus daar zou ik me niet druk om maken.
Dat is niet altijd zo.
Ik ken een merrie die met 8 maanden flinke koliek had en waar we toen ook bang voor waren dat het veulen eraf zou komen.
De dag na die koliekaanval werd de merrie opgevoeld en volgens de DA was alles met het veulen goed.
Toen het veulen (1 week te vroeg) geboren werd, was het een heel klein veulentje. En daarna kwam er nog een "ding". Het was de andere helft van de tweeling, helemaal verdroogd en op het 1e gezicht ook niet te herkennen als een dood veulen.
De merrie en het levende veulen hebben het beide overleefd, alleen het veulen is wel erg klein gebleven.
Volgens de DA was het heel bijzonder dat het veulen het wel overleefd heeft.
Overigens was de merrie met 21 dagen wel gescand en was daar niets op te zien van een tweelingdracht.
Maar hier zou ik niet zo bang voor zijn hoor. Een veulen wordt pas geboren als zowel de merrie als het veulen klaar zijn voor de geboorte en daar kan je geen peil op trekken.
Dit jaar had ik erg onverwacht een veulen. Vorig jaar stond de merrie netjes volgens het boekje 1 dag te kegelen en dit jaar was er niets te zien. Alleen een vol uier en geen volle spenen of kegelen.
Een andere merrie stond de eerste keer 3 weken te kegelen (en 17 nachten om de 2 uur gaan kijken
) en bij haar 2e veulen was ze 11 dagen te vroeg en heeft ze een paar uur staan kegelen.
Je kan niet meer doen dan wachten en Jurga lief aankijken en smeken om een heel lief en gezond veulentje.
Uit ervaring weet ik dat dreigen en chanteren (geen veulen -> geen voer }> ) niet werkt