Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-03 17:53

Verslag van een moeilijke dag...

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-03 17:53

Hallo allemaal,

Ik voel me een beetje rot en wil mijn verhaal met jullie delen... ik doe dit nu pas omdat ik er pas sinds een paar dagen "normaal" over kan praten.

Maandag 13 januari jl.
Ik heb een afspraak bij de dierenarts om Teddy klinisch te laten keuren, ze heeft namelijk een scheef voorbeen en ik wil weten of er nog iets aan gedaan kan worden i.v.m. de aankomende stamboekkeuringen van het KWPN. Misschien komen er nog meer dingen uit. Ze heeft helemaal niets, maar toch. Je weet het nooit.

11.15 uur. We arriveren bij de dierenpraktijk, Teresa heeft ons met de vrachtwagen gebracht. Wat een rit, er zit een videoschermpje in de cabine waar je je paard mee kan observeren. Je raad al waar ik heel de weg naar heb zitten kijken... Voordat we Teddy uitladen ga ik de papieren afleveren en vragen waar ze heenmoet. Daarna laden wij haar uit en lopen naar binnen. We moesten wachten in de hal.

11.30 uur. Teddy is aan de beurt. Hij bekijkt met een lampje haar ogen, test haar reflexen, alles is goed. Ik ben erg nerveus. Daarna naar buiten. Stappen en draven op de kleine volte. Ze loopt niet helemaal goed, haar linkerachterbeen maakt kleinere passen dan de rechter en haar bilspieren zijn links minder ontwikkeld als rechts. Hij laat haar rechtuit lopen om het te laten zien. Haar voorbeen is goed, een beetje kappen aan de buitenkant, dan komt dat wel goed, zolang haar voet maar recht wordt neergezet...maar dat achterbeen daar maak ik mij zorgen over, zegt hij.
Hij besluit van het achterbeen foto's te maken. Ze krijgt een verdovende injectie en wordt naar de röntgenruimte gebracht, ik mocht erbij zijn. Paardrij-jas uit, loden jas aan... Daar staat ze dan. Ik grap nog hoe rustig ze is. Er worden foto's gemaakt, ik moet haar staart vasthouden anders beïnvloed het de foto's. Foto's zijn genomen van linksachter, knie, sprong en kogel. Hij wilde ze gelijk bekijken voordat hij de rest ging onderzoeken. Ik dacht nog: dat zal wel goedkomen... we hebben al zoveel meegemaakt! Maar dan komt de dierenarts weer naar buiten en vroeg of ik even wilde komen, ik ga bij de deur staan en hij zegt: "dit is niet zo best... ze heeft OCD..." M'n adem stokt en ik weet niet wat ik moet zeggen.
Hij zou het even laten zien. Hij doet de foto's op het bord en laat het zien, eerst haar knie... hij wijst het aan en toen zag ik het, een stuk of zes á zeven losse fragmenten en in de kogel één zo groot als een erwt. Haar sprong mankeerd niets. Terwijl ik naar de foto's kijk vraag ik of er ooit nog op haar gereden kan worden (ze is pas 2,5 jaar)... "Nee, dat zal niet kunnen..." Kan ze nog geopereerd worden? "Dat kan maar ik raad het je niet aan... kan geen garantie geven dat dit ooit nog goedkomt. Ze is nog zo jong en nooit bereden", zei hij.
Dit was niet goed. Kan er nog een veulen bij? "Nee, OCD is erfelijk".

Toen stortte mijn wereld in... Hij hoefde niets te zeggen maar ik wist wat me te doen stond. Tranen komen tevoorschijn en ik kan niet meer stoppen. Mijn kanjer, mijn droom... Ik neem haar over van de assistente en loop naar de wagen. Ze heeft gelukkig niets door ondanks mijn gesnik en tranen. Ze wilde niet eens de wagen op. Potverdorie. Toch maar wel...

We rijden naar huis, ik laad haar uit. Ze staat te zweten, nog even op stal. Zelf even bijkomen. Daarna nog even bij de stal gestaan en toen heb ik haar buitengezet. Ze weet het niet, dat is maar goed ook. Geniet er nog maar even van meissie...
De moeilijkste keus, nee... één van de moeilijkste keuzes in het leven. En ik moet die (nog steeds) Huilen

maken. Was het leven maar niet zo oneerlijk. Zó'n slechte start heeft ze gehad... ze was één jaar en drie maanden toen ik haar kocht en ze staat nu één jaar en drie maanden bij mij, alle liefde en zorg... Het is jammer dat het zo kort heeft mogen zijn. Maar ik heb van je genoten en veel van je geleerd. "Heb geduld en vertrouw mij" dat was haar boodschap... die is overgekomen, en hoe. Nog nooit heb ik zoveel van een paard teruggekregen als van haar. Ik zal haar straks missen... als mijn maatje en als mijn lerares... Huilen

**Geplaatst**: 22-01-03 17:58

Geplaatst: 22-01-03 17:58

Jeetje, dat is wel heel erg schrikken!
Ontzettend veel sterkte met je beslissing, je zult in elk geval goede herinneringen aan haar hebben, ze heeft je veel geleerd zo te lezen.
Heel erg veel sterkte nogmaals!

**Geplaatst**: 22-01-03 17:58

Geplaatst: 22-01-03 17:58

jeetje wat erg zeg... Heel veel sterkte en geniet nog maar flink van dr

**Geplaatst**: 22-01-03 18:17

Geplaatst: 22-01-03 18:17

Met een brok in m'n keel heb ik je verhaal gelezen. Huilen

En zoals altijd bij zulke berichten weet ik niet goed wat ik moet zeggen...
Heel veel sterkte en geniet nog maar van haar zolang als het kan.

**Geplaatst**: 22-01-03 18:20

Geplaatst: 22-01-03 18:20

Getver wat vreselijk..... Heel veel sterkte...... deze moeilijk tijd.....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-03 18:41

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-03 18:41

Dank jullie wel. Ik zal zeker nog van haar genieten, ieder moment dat ik er heenga. Ik doe gewoon de dingen die ik altijd met haar doe, een beetje los longeren en hoofdstelletje in, uitgebreid poetsen en natuurlijk veel foto's en ik ben bezig met een video. Ook laat ik een schilderij van haar maken die heb ik van Bacannie ook en daar heb ik veel plezier van.
Ik zit er alleen mee dat ik nog niet weet hoe en wanneer het allemaal gaat plaatsvinden, daar blijf ik steeds aan denken... Ik had het stom genoeg liever na de zomer gehoord, dan had ze nog heerlijk van de zon kunnen genieten. Maar ja, zo lang ermee wachten is ook niet verstandig. Alhoewel ze nog geen pijn heeft. Ik zie het wel. Eerst aan het idee wennen en daarna zien we wel verder.

**Geplaatst**: 22-01-03 18:44

Geplaatst: 22-01-03 18:44

Dat is echt onwijs slecht nieuws!

Maar waarom kan het niet geopereerd worden? Dit vraag ik omdat bij ons op stal een vierjarige er aan is geholpen, of was het bij jouw paardje te erg?

In elk geval heel veel sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-03 18:54

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-03 18:54

Ze kan er wel aan geholpen worden maar de vooruitzichten van een operatie aan OCD in de knie zijn slecht. In het spronggewricht kunnen ze veel gemakkelijker geopereerd worden. Het zit gewoon op een rotplek. Buiten dit heeft ze ook nog OCD in haar kogel en wat er in de rest van haar benen zit weet ik ook niet. De dierenarts zei dat het niet nodig was om verder te kijken, dit is al erg genoeg. Ze is totaal nog niet belast. Daarom wist ik genoeg. Ook ligt het feit daar dat ze niet kreupel is aan haar OCD. Er zit waarschijnlijk nog iets anders waardoor ze haar linkerbilspieren niet heeft ontwikkeld. Maar dat doet er niet toe. Ik wil niet dat ze straks een hele dure operatie ondergaat met alle ongemakken van dien (voor haar) en dat ze nog steeds niet goed loopt, want hoe ver moet je gaan? Het kan nog erger worden als er op gereden gaat worden. Wie garandeerd mij dat ze het niet weer krijgt? Ik zou dat niet kunnen verdragen, ook al niet vanwege de pijn die ze dan heeft.

**Geplaatst**: 22-01-03 18:55

Geplaatst: 22-01-03 18:55

Idd Ipsilonka dat vraag ik me ook af! Waarom kan ze niet geopereerd worden? Het is idd erfelijk, maar operaties kunnen nog veel doen. Het is wel een ellendige weg voor het paard om te revalideren maar voor zoveer ik weet kan OCD geopereerd worden. Je houdt altijd OC over maar de D kunnen ze weghalen.
Vraag anders eens een second opinion aan.

Wat dan ook, het is rot. Heel erg veel sterkte.

**Geplaatst**: 22-01-03 18:56

Geplaatst: 22-01-03 18:56

Ow, wat een vreselijk bericht. Ik weet precies hoe je je voelt, ik heb het nu bij 2 paarden meegemaakt. Ik wil je heel veel sterkte wensen en hier zijn we er voor je!

**Geplaatst**: 22-01-03 18:56

Geplaatst: 22-01-03 18:56

Ik lees nu net je laatste berichtje (we tikten tegelijk). Idd dan is niet opereren waarshcijnlijk een slimmere keuze. Heel veel sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-03 19:03

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-03 19:03

Voor een second opinion ben ik heel huiverig. Twee andere dierenartsten hebben zonder de foto's te zien al gezegd dat OCD in de knie heel moeilijk te opereren is en de vraag is nog of alles echt goedkomt. Buiten dat, je vindt altijd wel een dierenarts die zegt dat er wat aan gedaan kan worden. Dan ga je hopen dat het wél goedkomt terwijl dat helemaal niet zeker is. Buiten dit alles om, zo'n operatie kost bergen met geld, voor één been alleen al, de rest van haar benen zijn nog niet eens op de foto geweest. Als het linkerbeen al niet goed is kun je er bijna zeker van zijn dat rechts ook niet goed is... Vandaar mijn vraag, hoe ver moet je gaan? Ik heb er al het geld van de wereld voor over mits ik zeker weet dat het na een operatie 100% goed is. En dat is dus niet zo...

**Geplaatst**: 22-01-03 20:09

Geplaatst: 22-01-03 20:09

Dit is inderdaad ontzettend moeilijk en ik wil je dan ook veel sterkte wensen bij het nemen van een beslissing.
Ik weet hier persoonlijk erg weinig vanaf, dus kan je geen tips of adviezen geven. Maar denk er iig goed over na...
Sterkte!

**Geplaatst**: 22-01-03 20:19

Geplaatst: 22-01-03 20:19

Tjee, wat een rotbericht.
Heel veel sterkte, ik weet helaas uit ervaring dat zo'n beslissing heel erg moeilijk is.

**Geplaatst**: 22-01-03 20:20

Geplaatst: 22-01-03 20:20

Wat is dat zuur zeg. Zo'n jong paard waarbij je je verheugd hebt om samen met haar in de toekomst aan het werk te gaan.

Heel veel sterkte met de beslissing die je moet maken. Het lijkt mij heel erg moeilijk om nu zelf te moeten kiezen wanneer het zover is.

**Geplaatst**: 22-01-03 20:28

Geplaatst: 22-01-03 20:28

Ohw jee zo als ik het lees is het erg veel sterkte iig en geniet nog maar veel van haar.
Wat is odc? en hoe komen ze eraan?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-03 23:07

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-03 23:07

OCD is de afkorting van Osteochondrose. OCD is een gewrichtsaandoening die vooral veel voorkomt in de spronggewrichten maar dus ook in knieën, kogels, nekwervels en schoudergewrichten. Eigenlijk alle gewrichten die kraakbeen bevatten. Bij OCD laat ofwel door erfelijke aanleg ofwel door een "slechte" opfok het kraakbeen los van het bot en soms komen er ook stukjes bot mee. Als het gaat om verkeerde opfok (te veel voer, bewegingsarmoede, niet op tijd naar de smid om te corrigeren) bijv. door een veulen 's winters in loopstallen te zetten waarbij ze relatief (te)veel gevoerd worden en te weinig beweging krijgen waardoor áls ze naar buiten mogen (een paar uur per dag) ze ontploffen van de energie waardoor de gewrichten een klap (lees overbelasting) krijgen die deze aandoening kan veroorzaken. Als het erfelijk bepaald is dat is het kraakbeen en de botten van mindere kwaliteit waardoor de aandoening zich sneller kan voordoen (al bij minder explosieve energie).

Bij Teddy kan de oorzaak liggen bij het feit dat zij vanaf haar 6e tot 15e levensmaand (toen ik haar kocht) in een stal heeft gestaan waarbij zij zelden naar buiten kwam omdat zij als "gevaarlijk" werd beschouwd. En als ze dan een enkel keertje buiten kwam werd er gekeken hoe ze liep (met de zweep erachter aan). Maar ja, zeker weten dat dat de oorzaak is doe je het toch nooit. Dus ik zal niemand de schuld geven, ik was er zelf bij toen ik haar kocht, ik heb het risico genomen alleen nooit geweten dat er zoiets zou gebeuren. Maar ja, dat maakt het verdriet niet minder. We hebben al zoveel meegemaakt qua opvoedingsproblemen dat ik dacht: wat kan er nu nog gebeuren... en je ziet het.

**Geplaatst**: 22-01-03 23:15

Geplaatst: 22-01-03 23:15

Wat een bericht zeg. En dat terwijl je zonder klachten heen ging naar de kliniek. De keus lijkt me echt afschuwelijk. Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 23-01-03 00:04

Geplaatst: 23-01-03 00:04

Geniet nog maar een tijdje lekker van haar, je voelt zelf wel wanneer je je beslissing moet nemen.

Sterkte !

**Geplaatst**: 23-01-03 00:34

Geplaatst: 23-01-03 00:34

slik, ik heb het ook gelezen met een brok in m'n keel.
ik wens je heeeeel veel sterkte de komende tijd, en misschien kun je haar nog van een laatste zomer laten genieten. tenminste als ze geen pijn heeft of krijgt voor die tijd.
maak vooral veel foto's voor later. en knuffel haar nog maar eens extra.

**Geplaatst**: 23-01-03 00:41

Geplaatst: 23-01-03 00:41

oow wat verschrikkelijk!! heel veel sterkte met je keuze en geniet nog maar even van der!

**Geplaatst**: 23-01-03 00:56

Geplaatst: 23-01-03 00:56

Ach jeetje, wat een rot bericht Verdrietig

! Heb net even in je profiel gegluurd; wat een lief koppie heeft ze zeg!!
Helaas week ik sinds ruim een week ook hoe het voelt om deze alles beslissende keuze te moeten maken...
Wil je haar al op korte termijn in laten slapen, of wil je haar nog zolang houden totdat ze zelf klachten krijgt??
Ik wens je iig veel sterkte en kracht toe

**Geplaatst**: 23-01-03 01:04

Geplaatst: 23-01-03 01:04

Wat erg, net nu je eindelijk echt wat met je paardje kan gaan doen krijg je zo'n bericht.
Ik ben een paar jaar geleden op de wailboerhoeve (proefcentrum v paarden) geweest daar hebben ze onderzoeken naar OCD (de invoed van opfok en ervelijkheid) gedaan, misschien kunnen hun je nog wat meer info geven hierover.

Mijn veulen heeft het ook gehad maar na het opvragen van info v/d wailboerhoeve bleek dat vaker voor te komen bij veulens en meestal ging het vanzelf weer over mits veel beweging en paard niet te hard voeren maar schaal te houden. dat is gelukkig ook helemaal weer goed gekomen.

Heel veel succes

**Geplaatst**: 23-01-03 12:23

Geplaatst: 23-01-03 12:23

Zo jong nog echt zonde Verdrietig

eigenlijk zou ze nog een heel leven voor zich moeten hebben samen met jou maar het mag niet zo zijn helaas.
Heel veel sterkte in de komende periode.

**Geplaatst**: 23-01-03 12:30

Geplaatst: 23-01-03 12:30

Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd. Ik heb voor de zelfde soort keuze gestaan, mijn paard, 8 jaar, had hoefkatrol in beide voorhoeven en niet zo een klein beetje ook. De foto's heb ik nog thuis liggen...
Ik weet dat ik de juiste keuze heb gemaakt, ze had zo veel pijn, stond te trillen op haar benen van de pijn. De tijd die ze heeft gehad, was een mooie tijd, paardwaardig zal ik maar zeggen. En in de natuurlijk was ze een ergere dood gestrorven. Ik sta achter mijn keuze, maar mis haar nog iederen dag!
Sterkte en succes!