Als ik jou verhaal zo lees praat je over een momentopname; je ziet iets maar weet niet of dat altijd gebeurt. Ik zou dan mijn mond houden. Overigens vind ik het de plicht van de staleigenaar om dit in de gaten te houden. Als pensionhoudster let ik ook op wat de klanten doen en discussies als 'ik weet het beter' komen hier niet voor: daar is het beleid op aangepast. Voorlopig ben ik degene die het meest over paarden weet op mijn stal, maar ik sta altijd open voor andere meningen/ervaringen; zo leer ik ook nog steeds bij.
Als ik een klant iets zie doen wat niet door de beugel kan vraag ik altijd beleefd wat de reden is van dat gedrag. Ik vertel ook waarom ik vind dat iets niet door de beugel kan. Vervolgens hoor ik de klant aan en vaak is het zo dat men handelt uit onwetendheid. Dan leg ik graag uit hoe het wel moet en - wat heel belangrijk is - wáárom het zo moet.
Op deze manier gaat het altijd goed en is iedereen tevreden. Lastige klanten? Nee, zijn zeldzaam; met iedereen valt te praten. Toch heb ik wel eens klanten verwijderd van mijn stal omdat zij zich afsloten van educatie/voorlichting en beweerden dat zij gelijk hadden. Als ik dan vroeg waarom zij dan gelijk hadden kreeg ik als antwoord 'zo deden ze het op de andere manege ook, dus het zal wel goed zijn'. Dan is mijn antwoord simpel : Fijn, ga dan terug naar die andere manege, per direct, ik moet hier geen dierenbeulen.