

Dus nu gaat het eindelijk gebeuren. Ze heeft een spannende reis van 3 a 4 uur voor de boeg, van Noord-Duitsland naar Limburg. Stalling is geregeld, paard is verzekerd en ze is netjes ge-ent. En nu, nu kan ik niets anders doen dan afwachten.
Het is zó raar: vorig jaar rond deze tijd was ik nog helemaal in spanning voor de geboorte van mijn friese veulentje Yara. Dacht ik nog 3 jaar te moeten wachten op mijn paard, en dat Yippie bij femke zou blijven en nooit mijn paard zou worden, Yippie, dat prachtige paardje waar ik vanaf het eerste moment zo verliefd op was. En nu, nog geen jaar later, is er zoveel gebeurd: Yara overleden, als lichtpuntje Yippie toch van mij, en nu komt ze zelfs al naar huis toe, eerder dan verwacht. Mijn poetskist is ingeruimd, het leer is gepoetst. Ik ben er klaar voor

Eindelijk iedere dag lekker tutten en knuffelen, iedere dag kunnen genieten van haar fratsen en vrolijke hoofd, en in haar mooie ogen kunnen staren.. Het komt nu zo dichtbij. Een mooier begin van 2008 had ik me niet kunnen wensen. Nog maar 2 nachtjes slapen.....

