Voor 't eerst zit ik weer beneden en wat doe ik: Bokken.

Gelukkig dat verpleegkundige 'me moeder' het niet ziet, die wil me alleen in bed hebben en wil dat ik veel eet, maar dat lukt nog niet.
Ik zit/sta te trillen op m'n beentjes nog van uitputting (alles eruit gekotst de laatste dagen), maar nu kom ik langzaamaan weer op gang.
Heb al een mandarijntje en een appeltje op, althans wat stukjes, en gistermiddag hetzelfde. Vanmorgen zelfs een biscuitje maar dat vond ik minder. }>
Cerise en ik willen per se aan een georganiseerde buitenrit volgende week zaterdag meedoen, 4 uur lang, met hapje/drankje en een huifkar erbij, maar dan moeten we dus beiden beter zijn: ik vanwege de chemo en zij vanwege haar hoesten.
Maar omdat de ene keer Peter de stal doet en haar snel ff losgooit en de andere keer mijn vriendin haar doet, hebben we weinig kijk op 'hoe Cerise herstelt'.
Morgen maar even naar haar toe, al weet ik niet hoe.
Degenen die me een pbtje hebben gestuurd: heel lief!
Ik hoop dat ik zo een beetje 'bij' kan blijven op Bokt en ik ben dol op leesvoer.
Peter print het voor me uit en legt het bij mijn bed, ik zit nu dus weer voor 't eerst sinds vier dagen op Bokt...
Is behoorlijk afkicken als je zolang niet mag!

Maar morgen ben ik hier weer terug, al weer een stukje beter.
Liefs en ik vecht door,
Dorinepien.
