
Sinds dat ik bij de dierenarts geweest ben die haar 0 tot 15 % kans op genezing gaf heb ik er niet meer opgezeten. Dit is deze maand 2 jaar geleden..

Ik heb er inmiddels een veulentje van en ze was de laatste tijd niet meer onregelmatig en erg druk, ook in het land. Vandaag dacht ik: Als ze zo maf doet in het land kan ik er beter even op gaan zitten zodat ze tenminste gecontroleerd loopt.

Dus, ik haar oude spulletjes gepakt, hing allemaal nog net zo. Bleek het singeltje niet meer te passen en moest het hoofdstel 2 gaten groter...


Ze was wel wat bang met opzadelen maar ik kon er zo opstappen en reed er zo mee weg. Best een emotioneel moment voor mij omdat Lotje altijd mijn lievelingspaard is geweest...het fijnste paard wat ik ooit heb gereden. En vandaag wist ik weer waarom, ze wist gewoon alles nog!! Alles liep ze met het grootste gemak door, echt heel apart.

Nu maar hopen dat als ik haar zo 1 of 2 keer in de week rijd dat ze gewoon rad blijft lopen, ik hoop het tenminste...
