In de verhalen van de Penny staan altijd van die leuke paardjes die naar je toe komen rennen als ze in de wei staan en ze jou aan zien komen.
Wij waren het er toch wel over eens dat ze meestal toch voor het gras kiezen dan voor jou. Je ziet ze dan denken, o nee hè, heb je haar weer.
Nou heb ik dus het ongelooflijke meegemaakt.
Noah stond vanmiddag in de wei. Met zo'n 10 andere paarden. Ik liep naar het hek toe, roep hem en wat gebeurt er...??
Hij komt naar me toe gedraafd.
Hij kiest dus mij, boven paardemaatjes en gras.
Ik voel me zeer vereerd. Toch een Penny Paard....
En als hij je dan weer ziet (aan de overkant van de vaart) begint hij weer

) waren ook echt Penny-paardjes als we naast de wei fietsen (als we BV. uit school kwamen) en we ze riepen kwamen ze vanuit achter in de wei (waar ze ons niet konden zien) aangestormd echt een supergevoel....echt altijd als we er waren kwamen ze heel hard aangegalopeerd en gehinnikt...geweldig die waren echt aan ons gehecht en wij aan hun...en dan krijg je dat rotte nieuws...we gaan verhuizen....
(Echt waar... geen verzonnen penny-verhaaltje
)

