Geplaatst Ik reed vandaag weer op de manege, we gingen naar buiten toe. En er reed een meisje voorop, op de pony waar ik vorige week op heb gereden. Dat is een heel lekker beestje om te rijden, wel een beetje schrikachtig, maar nergens écht bang voor, als ze schrikt is het gewoon aanstellerij "ff testen of jij nog wakker bent en er niet vanaf valt als ik schrik }> ". Zij reed dus voorop en ik reed achter haar (op een redelijk makke pony, die alleen af en toe bokt als ze voorop moet en dat eigenlijk niet wil). We moesten een weg over steken en nadat we de weg over waren, komt er een zandpad langs het weiland. Die weg lopen de paarden iedere dag wel 20 keer en daar is dus ook niks engs meer aan. Nitoschka (zo heet de pony) had er blijkbaar geen zin in en begon te etteren te weigeren. Dat meisje had een zweep bij zich, maar had hem in haar laars gestoken en durfde hem niet te gebruiken
. Nitoschka liep na 3 schoppen in d'r buik van dat meisje nog niet door, dus het meisje springt eraf en wil lopend verder gaan (5 meter verder lopen en dan weer erop springen ofzo). Terwijl ze gewoon veel beter een tik met die zweep had kunnen geven, dan was Nitoschka zo door gelopen. Terwijl zij eraf sprong, ben ik langs haar gereden, toen zat ik dus voorop. En heb even gewacht tot zij weer op Nitoschka zat en ben toen verder gereden, helemaal geen problemen meer met Nitoschka. Was dus duidelijk aanstel.
Maar wat doen jullie in zo'n geval erafspringen? of door rijden? (als je dus zelf op zo'n paard zit)
En wat vinden jullie ervan als je er dan afspringt?
) 
Als ik ernaast loop he ik helemaal niets meer in te brengen 
). Bij Jerai ligt het eraan wat er gebeurd. Als ik naast haar sta en ze ziet me, is ze ook meteen weer rustig. Als ze er gewoon rechtuit vandoor gaat, of naar links uitwijkt, blijf ik zitten. Als ze echter naar rechts uitwijkt en er staat aan de rechterkant iets waar ze zich aan kan verwonden, spring ik eraf. Maar Jerai heeft natuurlijk maar 1 oog en ik ken haar goed genoeg om te weten dat ze 100% zeker niet ervandoor gaat als ik ernaast sta en meteen weer rustig is. Ook is er als ze buiten schrikt meestal echt wat aan de hand. Op een vreemd paard zou ik er wel op blijven zitten. 
Toen draaide hij om, steigerde, begon te galopperen, maar ik hield hem tegen, dus stond hij eerst ter plaatse te galopperen 
Dus maar weer even afgestapt, want er kwamen 2 auto's aan en als hij daar dan midden op de baan blijft steigeren enzo is dat ook niet echt grappig voor de mensen die willen passeren...
), dan pak ik haar eerst aan (eventueel een tik) en dan gaat ze wel door. Staat ze echter stil omdat ze iets doodeng vind en ze wil er echt niet langs wil, dan stap ik af en leid haar er naar toe en laat snuffelen enz. Als ik er naast sta, is alles 10 keer minder eng blijkbaar. Rij ik zonder zadel en ze gaat etteren, bijv. een kant op gaan die ik niet wil, dan stap ik eraf, en wandel die kant op waar ik naar toe wil (dan doen we wat ik wil en niet wat zij wilt) en dan weer terug. Dit omdat als ik haar ga aanpakken ze dan steigert, omdat ik dan zonder zadel erop zit ik minder grip heb en er sneller afval, en dan krijgt zij haar zin en gaat ze de volgende keer nog meer etteren. En dan ben ik nog verder van huis. 
" Tenminste, ik denk dat ie dan zo denkt 
