Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-05-02 23:47

Is Pompidou het wel voor mij?

Geplaatst door de TopicStarter : 31-05-02 23:47

Die vraag stel ik me de laatste tijd vrij vaak... Verdrietig

Ik doe niets anders dan longeren, omdat van rijden niets komt.
Sowiso i.v.m. mijn rug, maar ook nog mijn angst. Ik vind het heel erg, want het zit echt tussen mijn oren.
Als ik erop zit, en Pompidou schrikt bijvoorbeeld, staat het zweet me in de handen. En dan ga ik er dus af...
Zo gaat het al een tijdje lang door.

Ik heb die angst gewoon nog niet overwonnen, en ik vind dat heel erg om toe te geven. Voorheen stapte ik op elk paard, en ze kregen me niet snel bang.
Maar sinds ik van dat ene paard afgevallen ben een paar maanden terug, en van de pijn er niet meer opgegaan ben, ben ik serieus angstig geworden, en durf gewoon niet meer in het zadel. Zeker niet op die 'onbeleerde'Pompidou.

Ik zit gewoon niet met zelfvertrouwen op haar. Ik vertrouw haar gewoon niet. En ze heeft het door. En da's het ergste. Ze maakt er misbruik van, want op die manier kan ze mooi onder het werk uit komen.
Klinkt hard, maar het is zo.

Ik schaam me er heel erg voor, zeker omdat ik echt stapeldol op die merrie ben! Verdrietig

Maar ik zou toch zo graag met haar willen rijden, zeker met die zonnige dagen! Maar ik krijg het niet voor elkaar.

Mischien ben ik gewoon niet geschikt voor haar, of andersom?
Een vriendin zei, breng haar gewoon een maandje of zo weg, om haar goed door te laten rijden, zodat je een volleerd paardje terug krijgt, waar je zo weg mee kan rijden. In die tussentijd win je je vertrouwen terug op manege paarden.

Ik heb lang getwijfld of ik het wel op bokt wilde zetten, omdat ik me er eigenlijk voor schaam, maar ik doe het nu toch, en hoop dat ik er geen spijt van krijg. Scheve mond

Verdorie...

**Geplaatst**: 31-05-02 23:52

Geplaatst: 31-05-02 23:52

Dit is een keuze die jezelf moet maken.
Je kunt ook Pompidou een maandje vrij geven/longeren en dat jij dan in die periode heel veel gaat rijden op een meer beleerd paard...
om jezelf er 'klaar' voor te maken en je zelfvertrouwen op te bouwen.
Als je haar ergens door wilt laten rijden is het toch ook het beste als je daarheen gaat en tijdens ook met haar rijdt.

Veel succes met je beslissing en twijfels.

**Geplaatst**: 01-06-02 00:31

Geplaatst: 01-06-02 00:31

jeetje wat een rotsituatie!

Als paarden gaan aanvoelen dat je bang bent dan pakken ze je inderdaad!
Het zou heel jammer zijn als je dr niet zelf kan blijven rijden maar het is idd wel een goed idee van je vriendin om haar even ergens anders lekker door te laten rijden!

Sterkte , dit moet erg vervelend voor je zijn!
Toch moedig dat je dit op bokt zet!
Veel succes en denk er goed over na!

**Geplaatst**: 01-06-02 00:37

Geplaatst: 01-06-02 00:37

Ik denk dat je het beste eerst voor jezelf moet beslissen waarom je bang bent.
Is het omdat ze onbeleerd is, of is het omdat jij bang bent om te vallen en dit dus met ieder paard kunt hebben?
Als het is omdat ze onbeleerd is, kun je haar idd het beste een maand door laten rijden zodat je een paard terugkrijgt waar je lekker mee weg kunt rijden. Bedenk wel dat het een jong paard is en dat ze dus altijd nog onverwachte dingen kan doen.

Als het je angst om te vallen is, kun je beter op een 'doodmak' paard je vertrouwen terugkrijgen en tot die tijd blijven longeren met Pompidou.

**Geplaatst**: 01-06-02 00:46

Geplaatst: 01-06-02 00:46

Ik kan je inhoudelijk niet helpen, maar wil wel zeggen dat je je nooit voor je angst moet schamen.. Onder ogen zien dat je bang bent en daar wat aan doen is veel dapperder dan er telkens voor weglopen.

Sterkte met Pompidou en je keuze!

**Geplaatst**: 01-06-02 03:57

Geplaatst: 01-06-02 03:57

ik zou zeggen
kom zelf tot rust, zelf vertrouwen en weer lekker te paard
en laat iemand anders (die jij vertrouwd) in jou bijzijn pomidoetje rijden.
zodat jij ziet dat zij te vertrouwen is
en dat zij leert dat ze NIET onder het werk uit KAN komen.
nou veel sterkte er mee!
enneh je hoeft je nooit te schamen! als je je schaamt vind je er ook geen oplossing voor en word het alleen maar erger!
goede stap dus!

**Geplaatst**: 01-06-02 09:20

Geplaatst: 01-06-02 09:20

eerlijk gezegd had ik al mijn twijfels bij het kopen van een (jong) paard terwijl je er zelf nog niet op kan rijden vanwege je rug. Maargoed, daar heb je hier even niks aan. Ik denk dat het verstandigste zou zijn te doen wat je vriendin opperde, haar wegbrengen en door iemand anders laten rijden, en dat jij in de tussentijd op een betrouwbaar ander paard je zelfvertrouwen een beetje terug kan winnen.

Heel veel succes!

**Geplaatst**: 01-06-02 09:29

Geplaatst: 01-06-02 09:29

Ik sluit me bij fitz aan.
Waar ben je bang voor?
Dan kun je ook het beste bekijken wat je wilt doen.
Een paard wegbrengen om verder te rijden kost een hoop geld en heeft weinig nut als je bang bent op elk paard, en niet alleen omdat ze jong is.
Dan kun je idd dat geld beter spenderen aan rijden op brave manege paarden en pomidou blijven longeren, en zo proberen je angst te overwinnen.

En ben je ook bang als je met pompidou aan de longeerlijn zit?
Op die manier kun je het mischien ook uitbouwen.
Eerst aan de longeerlijn, als dat goed gaat los en iemand die er langs loopt en die steeds verder naar het midden van de bak gaat als het fijn gaat.
Het is maar een idee hoor Haha!

**Geplaatst**: 01-06-02 09:36

Geplaatst: 01-06-02 09:36

Wat misschien ook een idee is voor Pompidou om ipv haar weg te brengen om haar door te laten rijden, haar op een manege in halfpension te zetten. Dan kun jij haar gebruiken èn ze wordt een paar keer in de week door anderen gereden. Je kunt vaak met een manege-eigenaar wel overleggen wat voor mensen er op jouw paard mogen rijden. Omdat Pompidou nog jong is moeten dat toch de ervaren mensen zijn. Bovendien is er altijd instructie aanwezig als er iemand anders op jouw paard rijdt.
De andere dagen kun jij misschien met haar in de les meerijden, of haar longeren en in de tussentijd op de manegepaarden rijden om wat meer vertrouwen te krijgen.

Misschien is het wat.
Heel veel succes!

**Geplaatst**: 01-06-02 10:13

Geplaatst: 01-06-02 10:13

Ik zou ook zeggen, zoek iemand die haar voor je wil rijden en ga je vertrouwen proberen terug te winnen. Wens je er echt heel veel succes mee, want zoiets is niet makeklijk, maar je hoeft je er iig niet voor te schamen.

**Geplaatst**: 01-06-02 10:22

Geplaatst: 01-06-02 10:22

Misschien is het goed als je op een heel makke pony gaat rijden om je zelfvertrouwen weer terug te krijgen.
en ondertussen kan iemand misschien op die (weet naam ff niet) rijden.

**Geplaatst**: 01-06-02 10:31

Geplaatst: 01-06-02 10:31

Jij moet je vertrouwen , lef en plezier in het rijden weer terugkrijgen , dat in de eerste plaats !

En als je toch wat angstig bent/blijft , dan zou het zeker goed zijn als je ziet dat Pompidou een braaf te rijden paardje is en dat de beginselen door iemand anders gedaan worden als je er zelf de durf niet voor hebt.

Ik vind het idee van je vriendin prima , maar is erg duur en onpersoonlijk. Dus ik denk dat het allermooiste zou zijn als je iemand vind ,
op een stal of gewoon een goede betrouwbare vriendin , die jou les geeft en laat rijden op een braaf paard dat je je vertrouwen terug kan geven.
Terwijl zij met Pompidou aan de slag gaat waar jij bij bent.

Dan hou je het lekker dicht bij je en werk je met 1 persoon hieraan.
Het moet natuurlijk wel JOUW rijpaardje worden dus als iemand anders er op zijn manier mee bezig gaat is het ook niet ideaal natuurlijk.

Dus jullie allebei hulp van dezelfde persoon dan geeft dat rust , vertrouwen en duidelijkheid omdat je allebei op dezelfde manier bezig bent en je ziet wat je paardje doet.

Zou dit niet kunnen ?
Dan kan je er zelf ook even opstappen na het trainen , en zo langzaam opbouwen zonder dat jij of je paard echt om hoeven te schakelen.

**Geplaatst**: 01-06-02 11:22

Geplaatst: 01-06-02 11:22

Ik dnek dat het het beste is om iemand te zoeken die jij volledig vertrouwt, en die zelf heel rustig is. Vraag of diegene hem eerst een tijdje door wil rijden, en dat je dan zelf onder begeleiding van hem/haar er ook eens per week op rijd. Tussendoor kun je zelf ook op manegepaarden gaan rijden om je vertrouwen te winnen. Het zou dan ook ideaal zijn als je zelf dan les kunt blijven houden van die instructeur.

**Geplaatst**: 01-06-02 11:42

Geplaatst: 01-06-02 11:42

Piaffe , precies wat ik bedoel ! Party!!

**Geplaatst**: 01-06-02 13:58

Geplaatst: 01-06-02 13:58

ik was eerst ook erg bang. alleen niet voor mijn eigen pony maar voor de pony die ik 2 keer in de week reed.(toen ik nog geen eigen had)

ik longeerde haar altijd eerst voor het rijden, dan liet ik haar maar even lekker uitrazen met het idee dat ze dan onder het zadel wel braaf zou zijn. dit was meestal dus niet het geval. plus dat ik het helemaal niet leuk vond om elke keer eerst te longeren, ik wilde er gewoon meteen op!maar ja, toen ik dat een keer deed vloog ze alle kanten op...ik ben er niet afgevallen ofzo, maar wel eraf gesprongen Knipoog

.

ik vond het echt heel jammer, omdat ik die pony best leuk vond en bovendien als ik niet reed miste ik dat wel weer heel erg. ik had tenslotte maar 2 keer in de week(als ik vaker wilde kon dat zo hoor, maar ja)en dan moest ik wel in ieder geval 1 keer daarvan rijden van mezelf.

ik zat er echt mee, want die pony werd juist vervelend bij mij terwijl ze bij andere mensen, ook beginners, heel braaf was.

ik heb er met verschillende mensen over gesproken, niemand die er echt iets aan kon doen.

toen sprak ik op msn een jongen die ik van de manege nog kende. ik zag altijd best wel tegen hem op. hij kan erg goed rijden en is een stuk ouder en de zoon van een instructrice.

hij vertelde me dat hij mij echt heel goed vond(dat had hij eerder ook al wel eens gezegt)en dat het zo zonde was van mijn talent. ik werd er helemaal verlegen van, maar hij had wel gelijk. ik wilde wedstrijden rijden en tja, dan kun je niet eerst ff longeren he..

hij vertelde me dat hij ook heel bang was geweest, nadat hij van een paard was gevallen. hij gaf me een tip: rijdt alsof je op het WK start. ik vond het maar een rare tip en dacht:dat helpt nooit..maar hij zei: als ik je de volgende keer spreek ben je niet meer bang..ik zei:nou, ik weet het niet hoor... Scheve mond

dus ik dacht, ach, what the heck, we proberen het gewoon.

nou, ik erop en het hielp!!steeds als dat beestje schrok of wat dan ook dacht ik: denk nou dat je op het WK bent, je moet gewoon doorrijden, stel je voor, je kunt toch niet midden in de proef stoppen...

dus, ik pakte haar aan, en hopla..over waren de problemen.

daarna reed ik elke keer met plezier, de pony was echt braaf ineens en als ze dan niet was pakte ik haar gewoon even aan en was het weer over.

nu kan ik gewoon op die pony gaan zitten als het stormt of wat dan ook, ik ben gewoon niet bang meer..

het is wel een erg lang verhaal geworden, maar ik hoop dat je er iets aan hebt.

je had maartje(jura)er toch ook op laten rijden?was ze bij haar wel braaf?of is ze bij iedereen nog een beetje springerig?
als ze bij anderen wel braaf is moet je misschien gebruiken wat ik ook heb gedaan. als ze bij andere niet braaf is kun je haar misschien beter eerst door laten rijden en dan proberen wat ik heb gedaan.

ik hoop dat het lukt en houdt ons op de hoogte he!

**Geplaatst**: 01-06-02 15:14

Geplaatst: 01-06-02 15:14

Ik wil je een advies geven, zoek een goede instructeur en vraag of je op zijn minst een of twee keer per week les van hem/haar kunt krijgen met Pompidou. De instructeur kan je helpen met je probleem. Ik heb het zelf ook een tijdje gehad met mijn vorige pony. Hij kreeg het op een gegeven moment ook door, dat als hij ergens (expres) van schrok, dat ik bang werd en zo onder zijn werk uit kon komen. Het is een stukje angst overwinnen van jezelf en boven je paard staan. Als Pompidou schrikt rijd je er gewoon een paar keer langs en denk je aan iets anders, je kijkt ook niet naar de plek/voorwerp waar je paard van schrikt, schrikt je paard dan weer, laat hem dan maar eens goed naar dat (enge) plekje kijken. Geef hem desnoods een keer een flinke por en daarna gewoon weer doorrijden, je moet proberen om er niets van aan te trekken. Het is makkelijker gezegd dan gedaan, maar als je er echt niet uitkomt met Pompidou en je instructeur, dan is het misschien beter om haar een maand door een andere ruiter te laten berijden, die totaal niet bang is.
Ik hoop dat je wat hebt aan mijn advies, succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-06-02 15:35

Geplaatst door de TopicStarter : 01-06-02 15:35

Heel erg lieve reacties, ik krijg er een brok in mn keel van...ik ben jullie erg dankbaar voor je begrip en advies! Lovers

Inderdaad rijdt Maartje er op, en het gaat met haar heel goed, ze kan goed met Pompidou overweg. Daar ben ik heel blij mee.
Het is alleen, dat Maartje 1x per week komt, omdat ze het zelf ook heel druk heeft.
Dus de andere dagen longeer ik.
Maar ik zou er gewoon zo graag op willen die andere dagen! Maar ik krijg mezelf gewoon niet zover.

Waar ik bang voor ben? Om van Pompidou af te vallen, omdat ze nog erg jolig en vooral fris is. Ondanks de vele beweging die ze krijgt.
Juist omdát ze nog zo weinig kan, en dus niet echt weet hoe het hoort, ben ik bang, dat als ze aan de kletter gaat, ik het niet kan oplossen.
Ik heb al bijna een jaar niet meer 'echt'gereden, en moet dus echt nog mijn zit etc. onder de knie krijgen. Maar Pompidou moet juist iemand hebben die haar gelijk kan corrigeren en niet iemand die eerst aan zichzelf moet werken.
Tsja, ik vind het moeilijk uit te leggen, het komt erop neer, dat ik me niet zelfverzekerd voel op Pompidou, vooral omdat ze gewoon nog zo groen is. Wat het eigenlijk dus alleen maar enger maakt.

Toch is het echt mijn droompaardje, alleen is dat hete van haar heel moeilijk voor mij. Voor mij is het moelijk om daar nu mee om te gaan wanneer ik op haar zit, ik krijg gewoon de bibbers, en ik weet 100% zeker dat ze dit weet.

Longeren heeft ze zelf eigenlijk weinig trek meer in, dit merk ik aan haar. Tsja, ze wil ook wel eens wat anders dan dag in dag uit longeren.
Ik weet dat ze gek is op hard werken, daarom is het ook zo duidelijk dat ze er echt aan toe is.

Het is zó moeilijk onder woorden te brengen...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-06-02 15:38

Geplaatst door de TopicStarter : 01-06-02 15:38

Tsja, achteraf kan ik wel zeggen, ik had beter een volleerd rustig paard kunnen kopen, maar ja, op haar werd ik nou eenmaal stapelverliefd.
En ik zou niets liever willen dan met Pompidou lekker kunnen rijden, bossen, wedstrijd enz.

Scheve mond

**Geplaatst**: 01-06-02 15:46

Geplaatst: 01-06-02 15:46

ik heb hetzelfde met pendro gehad.
ik heb op een gegeven ogenblik zelfs 5x in de week priveles gehad.
pendro liep op een gegeven ogenblik super ( heb hem zelf ingereden)
en toen begon hij opeens raar te doen.
bokken, steigeren rennen en nog meer.
Toen heb ik een tijdje niet gedurft Boos!

Ik heb toen weer meer les genomen en mijn instructrice reed hem ook 2x in de week.
dit is nu teruggebracht tot 1x in de week.
pendro loopt nu weer super braaf en doet niks raars meer (afkloppen)

Ik zou als ik jou was gewoon instructie vragen.
Je voelt je dan ook veel prettiger als er iemand bij is.
desnoods begin je gewoon weer met longelessen.
het maakt niet uit, zolang jij je maar prettig voelt.
Je moet het gewoon weer rustig oppakken als is het maar even 5 min erop in heb begin en dan uitbreiden.
probeer gewoon die stap te zetten en het komt wel weer goed.
ik weet precies hoe je je voelt maar gwoon doen en niet nadenken.
heeeeel veel succes.

en je moet pompie niet wegdoen, want daar krijg je heel erg veel spijt van.

**Geplaatst**: 01-06-02 16:03

Geplaatst: 01-06-02 16:03

Wat ik nu ga zeggen is misschien een heel andere insteek voor jouw probleem, en ik weet niet of je daar open voor staat: zou een ander zadel niet helpen? In een westernzadel heb je veel meer houvast en krijgt een paard je niet zo snel uit het zadel. Een westernzadel erop leggen betekend niet dat je meteen western moet gaan rijden, maar is voor jouw een hulpmiddel om je "veiliger"te voelen. Die knop voorop is ook voor mij de nodige keren mijn redding geweest.

Voor de rest zou ik persoonlijk, vooral in de eerste periode van het inrijden, dagelijks les willen hebben, of als ik geen les zou hebben, in ieder geval iemand in mijn buurt die een oogje in het zeil houdt. En die het desnoods van je kan overnemen als je paard je op een gegeven moment gaat uitproberen en je er bang van wordt. IK zou alleen niet te lang wachten met de beslissing om haar door een ander te laten rijden, als gewoontes er eenmaal zijn ingeslopen, is het erg moeilijk, zoniet onmogelijk om ze er weer uit te krijgen.

Je weet nu waar wij zitten, en je kunt voor hulp altijd bij mij en mijn instructrice terecht. Ze kan je ook helpen met de dressuurbasis voor Pompidou, want zij heeft in het verleden dressuur gereden. Ik denk dat het heel belangrijk is als je Pompidou aan het werk zet, als jonge paarden zich gaan vervelen halen ze meer streken uit dan als ze intensief aan het werk worden gezet.

Ik begrijp dat je twijfelt, maar je hebt na lang zoeken een paardje gevonden dat je leuk leek. Ik zou alles proberen, voordat ik definitief zou zeggen dat een paardje niet bij mij past en we daarom ieder een eigen weg zouden gaan.

**Geplaatst**: 01-06-02 17:06

Geplaatst: 01-06-02 17:06

Je zei dat je al een jaar bijna niet 'echt' meer heb gereden. Je hebt dus niet op verschillende paarden gereden en al een hele tijd geen situaties meer meegemaakt waarbij een paard aan de kletter gaat.

Ik denk dat als je op een manege ofzo gaat rijden en je vraagt naar de wat 'moeilijkere' paarden zodat je die situaties weer eens meemaakt. In het begin is het heel erg eng, maar je krijgt steeds meer zelfvertrouwen als je het goed oplost en dan weet je ook hoe je moet handelen als Pompidou eens zoiets doet.

In een manege ben je niet alleen, als er iets gebeurd komt er altijd iemand helpen.

**Geplaatst**: 01-06-02 17:59

Geplaatst: 01-06-02 17:59

Toen ik mijn huidige paard kocht, had ik ook al een jaar niet meer gereden. Ik had mijn vorige paard verkocht omdat hij echt te moeilijk voor mij was en ik echt erg bang voor hem geworden was. Ik dacht dat mijn huidige paard redelijk braaf was. (zo kwam ze over). Ze bleek echter een echte draak. Gewoon echt gemene dingen uithalen. (Natuurlijk voelde ze ook aan dat ik bang voor haar was).

Ik weet hoe moeilijk het is om weer te beginnen. Ik was echt heel bang voor mijn paard en durfde haar dan ook helemaal niet aan te pakken. Toen ze echt heel vervelend was heb ik haar door een andere ruiter (met lef) aan laten pakken voor 1 keer. Dat scheelde weer even. Ik ben gewoon door gegaan ook al was ik bang. Iedere keer dat ze me wat flikte, dacht ik bij mezelf "gewoon doorgaan, niets aan de hand, je ligt er niet zomaar af'. Hoewel ik haar soms best wat harder aan had mogen pakken, gaat het nu echt perfect. Het is zo'n ontzettend lief dier geworden. En ik ben zelf niet meer bang voor haar, op een vreemd paard stappen, vind ik nog wel een beetje eng.. Het is ook een questie van vertrouwen die jij en je paard naar elkaar toe moeten opbouwen.

Het lijkt me niet zo'n goed idee, dan je je paard wegbrengt en haar bv. een maand niet meer ziet, want daar krijg je niet meer vertrouwen van. Ik kan me trouwens best voorstellen dat je paard wat fris en onstuimig is als ze maar 1x per week gereden wordt. Het is toch iedere keer weer even nieuw en onwennig voor haar. Als dat het dan ook weer voor jou is, gaan jullie samen een beetje lopen 'klungelen'. En dat is voor beide niet de bedoeling.

Ik denk dat je het beste iemand kan zoeken die haar een tijdje voor je bijrijdt en jou ook wat begeleidt. Misschien kan je na het rijden haar zelf nog even rijden. (een beetje stappen en draven). En dat gewoon langzaam opbouwen. Haar frissigheid is er dan behoorlijk af en je kunt zelf rustig aan doen. Als je eraan toe bent om haar zelf weer volledig te rijden, zou ik wel serieus gaan lessen.

Je moet haar niet te makkelijk wegdoen of helemaal aan iemand anders over laten. Neem er gewoon de tijd voor en schakel meer hulp in dan je nu hebt, want dat is nu gewoon te weinig.

Veel succes!

**Geplaatst**: 01-06-02 18:33

Geplaatst: 01-06-02 18:33

ik zou iemand uit je omgeving zoeken, die goed met pompidou kan opschieten en die jij 100 % vertrouwt, en haar daarmee aan de slag laten gaan en zelf onder begeleiding van die persoon er ook langzamerhand op beginnen te rijden!

lastige situatie, ik heb zelf ook wel eens situaties gehad dat ik gewoon even bang voor mijn eigen pony was en er dus ook ff neit meer op reed..nu gaat het weer goed!
dus je ziet.. het komt wel goed hoor!

succes!

**Geplaatst**: 01-06-02 18:38

Geplaatst: 01-06-02 18:38

ik raad je aan om mijn trucje toch eens te proberen, ik weet dat het klinkt alsof het nooit kan helpen, dat dacht ik zelf dus ook, maar bij mij heeft het echt geholpen.

als ze bij maartje wel braaf is kan ze het dus wel, dus dan moet het jou ook lukken.

anders longeer je haar eerst, als ze dan moe is ga je erop, gewoon in het begin. als je haar dan vertrouwd kan je steeds wat korter gaan longeren van te voren en na een tijdje zonder longeren.

en als je erop gaat echt ervoor gaan!

misschien kun je eerst een paar keer op een paard van een kennis of manege ofzo rijden zodat je er weer een beetje inkomt en dan pas op je eigen knollie stappen.

heb je wel vertrouwen in het rijden in het algemeen of zoizo helemaal niet?ik bedoel, als je op een ander paard gaat, ben je dan ook bang of niet?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-06-02 18:40

Geplaatst door de TopicStarter : 01-06-02 18:40

Ik vind het idee om veel te lessen in een week echt een goed plan, maar het kost wel veel geld. Maar dan heb ik er natuurlijk wel wat voor.
Sowiso goedkoper dan wegbrengen. Knipoog

En ik heb er zelf veel baat bij, we zouden dan samen echt wat opbouwen.
In de omgang etc. ben ik voor haar echt 'haar vrouwtje', echt een maatje.
Daarom krijg ik iedere keer als ik het topic + reacties lees, echt een brok in mijn keel. Ik vind het zo moeilijk!

Ik wil niets liever dan iets opbouwen met haar, en straks heerlijk met haar te kunnen trainen! Ik hoop echt ooit zover te komen, maar besef wel dat het nu echt tijd wordt.
Ik heb het iedere keer onbewust uitgesteld.

Cassidy: In mijn zadel voel ik me juist heel 'veilig', het zit heerlijk, en ik weet dat ik met dit zadel er niet snel aflig. Dus vertrouwen in het zadel is er wel!! *LOL*

Het is echt puur het vertrouwen in het rijden tussen Pompidou en mij, ik wil van mijn angst af, en Pompidou moet mij in het zadel leren respecteren.

Poeh, makkelijker gezegd dan gedaan. Knipoog

Laatst heb ik een keertje heerlijk gereden trouwens, Jura had toen net die dag ervoor heel goed met Pompidou gereden, en omdat het mooi weer was (is ze lekker braaf en loom) ben ik er opgegaan, met de instelling: 'nu ga ik eens lekker met je rijden'.
Toen ook heerlijk gereden.

Daarna een rustdag gegeven, en die dag daárna wilde ik er weer op, maar begon ze dus te klieren-> ik bang.

*arghh*