en tijdelijk die locatie) overgenomen. Maar nu is het er toch van gekomen de manege en de pensioenstal zouden worden samen gevoegd. Het resultaat is Manege De Groote Wielen www.manegedegrootewielen.nl. Het is echt heel erg mooi geworden.
Zaterdag was het dus zo ver we zouden gaan verhuizen. Ik zou later komen omdat ik s middags nog een wedstrijd had. Maar de smid was vrijdag geweest en hij had erg rotstraal onder zijn zooltjes. Kortom de wedstrijd ging niet door. Ik heb meneer zijn hoofdstel aangedaan en ben met hem aan de hand naar de nieuwe stal gelopen, het was een leuke wandeling want op de straat had hij geen pijn.
Eenmaal daar aangekomen was het een drukte, niet normaal. Nou zijn stal maar opgezocht en hem er in gezet. Even overal rondkijken, spullen opbergen kasten inladen enz. kwartiertje later even naar mijn ventje wezen kijken maar hij brak heel de stal af
, gewoon puur door de drukte om hem heen. De 2de dag stond hij al erg rustig hoewel het opendag was. Tot slot kwamen ook op zondag de manegepony's aan die de hele middag hebben staan hinniken
Nou een paar minuten meedoen had randeux er toch wel genoeg van en begon aan zijn hooi.Nu woensdag heeft randeux zijn plekje echt gevonden, hij is erg rustig en gedraagt zich prima. Ik ging een stuk met hem lopen richting de oude stal, hij liep wel met me mee maar niet van harte. Op de terug weg was het gehinnik niet van de lucht en hij zette de pas er stevig in. Dat is voor mij het teken dat hij zich al goed thuis voelt gelukkig
Alleen nu ik nog! het is zo groot tegen over mijn oude stalletje
. Op mijn andere stal waren er ongeveer 25 stallen een buitenspringbak een longeerbak en een rijbak. Plus een heleboel wei. Daar kende je iedereen en het was erg gezellig. Boven had iedereen zijn kasten en we hadden een minikantine, 2 poetsplekken een wctje en dat was het. Hier staan er 30 manege paarden 24 pensionpaarden en er zijn een heleboel mensen. Je hebt een kastje beneden en een kast en een stang voor je dekens boven. Een spuitplaats buiten 3 bakken en binne een grote bak. En natuurlijk de luxe kantine en de wc's niet te vergeten. Het zijn ongeveer 10 de meters die ik normaal aflegde

Randeux heeft er ook al een fanclub bij van manegekindjes
Het lastigste vind ik zelf dat er altijd mensen zijn je hebt nooit echt rust, en het bemoei van mensen vind ik ook minder. Maar er zijn natuurlijk ook geweldige kinderen die al vragen of ze hem mogen aaien en dan helemaal in de wolken zijn als ze hem mee mogen poetsen.
Al met al denk ik wel dat het went, het zal even duren maar ik denk dat het wel goed komt
ik hou jullie op de hoogte!
groetjes Sabine & Randeux
we doen ons best
ben er nog niet geweest maar de eigenaresse van mijn bijrijdpaard is er weze kijken.
. Jolly en mistral lopen trouwens nog steeds mee
manen. Mistral was rond de 30 toen ik wegging is denk ik en dan is 6/7 jaar terug 