Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-01-02 16:06

mijn paranormale verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-02 16:06

Misschien hebben jullie over het probleem gelezen.Maar ik zelf ben een keer bij een bloemetjestherapeute geweest.Zij kan door middel van pendelen het recept dat jij nodig hebt voor jou klachten bepalen.Zo begon ik ook eens over mijn pony die bang is voor mannen.Ik vroeg haar of zij misschien ook mijn pony kon helpen.Ik moest haar een foto geven en ik moest daar zelf bij aanwezig zijn.Zij vertelde mij toen dat mijn pony bang was voor mannen omdat ik zelf in mijn jeugd ook een nare ervaring met mannen heb gehad.Ik wist niet wat ik daarvan moest denken en ben er eigenlijk niet zo op in gegaan.+- een jaar later zou bij ons op stal de paardentandarts komen. Een meisje bij ons op stal had dat geregeld omdat zij zelf een moeilijk paard heeft,en zei wist iemand die wel zonder problemen bij dat paard in de buurt kon komen.Ze waarschuwde wel iedereen dat hij een beetje een soort paardenfluisteraar was.Omdat ik wist dat het een man was wilde ik er perse bij zijn.Toen hij bij Theersa de box in liep draaide ze gelijk haar kont naar hem toe zoals ik al verwachtte.Zoals altijd begon ze gelijk in een hoekje te weven en te bibberen.Hij begon haar te aaien en te strelen en langzaam maar beter werdt ze rustig.Hij deed haar een halster om en ging kijken naar haar gebit ondertussen stelde hij mij wat vragen zoals:HEEFT ZE DIT WEL VAKER?waarop ik antwoorden JA.DOET ZE DIT ALLEEN BIJ MANNEN? weer zei ik JA. Toen vroeg ik of hij misschien een vermoeden zou kunnen hebben waar het vandaan komt? Ja zei hij en jij weet dat ook als je heel goed na denkt.Toen wist ik eigenlijk gelijk wat hij bedoelde datgene wat die vrouw tegen mij gezegt had.Hij vroeg toen aan mij of ik eens wilde voelen wat mijn pony eigenlijk voelde.Ik zei gelijk ja.Hij kwam aanlopen met een flesje met een soort drankje erin.Ik moest het op mijn borst smeren te hoogte van je hart.en bij Theersa op het zelfde plekje.Toen moest ik me gaan concentreren en proberen te voelen wat mijn pony ook voelde.Na +- 5 min. vroeg hij of ik wat voelde.En ik antwoordde nee want ik voelde ook niets.Toen zei hij dat ik mijn ogen dicht moest doen en me nog meer verplaatsen in mijn pony.En toen voelde ik het.En grote golf van emoties en ik begon heel hard te huilen. Huilen

Zo zei hij toen zo voelt jou pony zich dus .Ik wilde je niet van streek maken hoor maar zij en jij voelen elkaars angsten en daardoor dat jij bang bent voor mannen is zij dat ook. Zij neemt iedere dag als jij bij haar komt jou gevoel over en jij bent het dan een beetje kwijt.Maar zij kan er nergens mee naar toe en daar moet jij haar dan een beetje mee helpen.Doe leuke dingen met haar geef haar zoveel liefde als dat je kan maar verwacht niet dat het binnen een paar jaar weg is want dat zal het bij jou ook nog lang niet zijn. Maar heb gewoon geduld.Jou pony geeft heel veel om jou en daarom neemt ze jou gevoel over.
Nu dit de tweede was die dit tegen mij zei weet ik bijna wel zeker dat dit het moet zijn.Want dat is toch wel heel toevallig,toch?Als een van jullie ook zoiets hebben meegemaakt wil je er dan een reactie op geven?
groetjes kelly Lovers

Laatst bijgewerkt door kellogs op 19-01-02 17:25, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-01-02 16:25

Geplaatst: 19-01-02 16:25

Hee, wat een mooi verhaal. Ik heb het zelf nooit meegemaakt. Ik weet wel dat paarden het voelen hoe jij je voelt, maar dat ze je gevoel kunnen overnemen, nee. Dan moet je wel een hele speciale band hebben met je paard. En dat heb jij dus!
Ik wens je heel veel succes verder

**Geplaatst**: 19-01-02 18:22

Geplaatst: 19-01-02 18:22

Prachtig verhaal, zeg..
Jullie voelen elkaar dus precies aan, echt bijzonder..

groetjes Elke & Mazzeltjuh

**Geplaatst**: 19-01-02 18:41

Geplaatst: 19-01-02 18:41

Ik geloof dit soort dingen eigenlijk alleen als ik het zelf heb mee gemaakt. Maar ben er van overtuigt dat er IETS is. Ik weet alleen nog niet wat en wat ik er mee zou kunnen.
Maar dat een pony kan voelen wat jij voel kan volgens mij heel goed. Zo iest heb ik ook gehad maar dan minder 'zweverig'. Ik heb van de zomer een ongeluk gehad en Dennis was in eens heel vervelend. Hij kon daar niets weten want het was heel gewoon dat ik nog niet geweest was op dat tijdstip. Ik kom wel vaker alleen 's avonds of zo. Maar hij was vervelend, lusteloos en wou niets. Dit heb ik gehoord want ik lag in het ziekenhuis. En ik heb foto's van hem gezien in die dagen en je kon zien dat hij niet 100 % was. En toen ik wat beter werd werd hij ook steeds vrolijker en beter.
En vandaag 3 weken geleden is onze Max verdronken. Toen we alles gedaan hadden om hem te redden en naar stal gingen omdat we hem verloren hadden hing er al een spanning. Heel appart en eigenlijk wel mooi(zo ver het mooi kan zijn) om mee te maken. Het gebeurde wel vaker dat ze na elkaar binnen kwamen en ze konden eigenlijk ook niet weten dat onze Max niet meer was.

**Geplaatst**: 19-01-02 19:40

Geplaatst: 19-01-02 19:40

Ik geloof hierin omdat ik het zelf ook heb.
Dat wil zeggen: als ik mezelf ervoor open stel, kan ik soms gevoelens van een ander mens/dier aanvoelen. Haha!

Soms ook totaal onverwacht. Ik heb eens dolgelukkig op de fiets naar huis gereden omdat ik net een man had zien wandelen van wie zijn gelukkige gevoel bij mij naar binnen kwam.
Ik heb de hele dag een grijns op mijn gezicht gehad als ik aan hem dacht! *LOL*

Ik ken die hele man niet!
Heerlijk gevoel....

Ook heb ik eens van een paard gevoeld dat ze zich niet meer nuttig voelde, niet meer geaccepteerd, haar leven vond ze saai, ze wilde wat meemaken, alleen maar dressuren in de bak en buitenritten waren te weinig voor haar.
Dit uitte zich in staken tijdens het trainen, echt klierig zijn. Frusty

Wat bleek het geval? Degene die haar reed kwam niet verder dan M-dressuur met haar, en moest ook nog een ander paard wedstrijden rijden, dus die vrouw stopte met haar in de M, verder kwamen ze toch niet.

Het paard voelde echter wel dat er 'geen doel meer werd nagestreefd', er zat geen spanning meer in, het paard werd gereden omdat ze beweging nodig had, maar dat de amazone er nog echt plezier in had... nee.
Dus toen de amazone dit van mij hoorde, heeft ze kort daarna besloten om de eigenaar van het paard te vragen voor een andere bijrijdster, die met dit paard weer wedstrijden ging rijden.
Dit gebeurde, en het paard is weer helemaal lekker in haar vel, helemaal in haar nopjes.
Ze ziet andere omgevingen, andere mensen en paarden, ze maakt wat mee, ze lééft weer! Party!!

Niet dat ieder paard zou moeten wedstrijden rijden, maar als een paard dit echt gewend is, en leuk vindt, en in de bloei van haar leven weer moet stoppen, tja dan voelt ze dit toch als een gemis.

Zo heb ik wel vaker van mensen of dieren dat ik 'iets' voel wat zij voelen, soms heel verwarrend (je voelt bijv. alleen verdriet maar je weet niet waarom), soms zelfs erg moeilijk omdat je diegene kent en erg meeleeft.
Bij paarden die emotioneel iets hebben, kan ik soms met Reiki (soort handoplegging) veel bereiken.
Dan ontspannen ze helemaal, en voel je de stress gewoon wegstromen...
Heerlijk om te zien! Lachen

En Reiki gebruik ik natuurlijk erg veel bij mezelf, in verband met de uitzaaiingen in mijn longen onder andere.
Ik ben er erg blij mee!

Peter en ik stonden de afgelopen jaren wel eens met Reiki op alternatieve beurzen, paranormaal gedoe enzo, en daar heb ik wel eens een helderziende of zo mij iets laten vertellen over mezelf of over een foto.
Hardstikke interessant, heb vaak verstelt gestaan over wat ze over mij kunnen vertellen, dingen die ze echt niet konden weten!

Natuurlijk zit er een hoop kaf onder het koren, mensen die zeggen dat ze een hoop over je weten en dan gewoon met zo'n standaard praatje aankomen wat de klant graag wil horen.
Ja, zo kan ik het ook!
Maar ik ken ondertussen een paar mensen waarvan ik weet dat ze echt goed zijn, en daarnaast ook nog tactisch met problemen van mensen omspringen, want dat is ook belangrijk... Haha!

Maar ff on topic, ben benieuwd wie er nog meer wel/niet gelooft in dit soort dingen!

**Geplaatst**: 19-01-02 20:02

Geplaatst: 19-01-02 20:02

Ik geloof er ook in! Ik heb het zelf helaas nog nooit ervaren, maar lijkt me prachtig. Het is een sneu verhaal wat kellogs zei, maar je weet in ieder geval wel waar je het probleem moet aanpakken. Bovendien is het natuurlijk prachtig dat jij en je pony dezelfde gevoelens delen. Paarden weten toch altijd wel precies wat je voelt, dat vind ik zowieso al mooi, paarden kunnen met je meeleven en een slechte dag weer helemaal goed maken! Dromen

Maargoed, ik geloof er dus wel in. Ik heb dan altijd gelijk zo'n gevoel alsof mensen mij als zweverig aanzien. Zo denk ik ook dat er IETS is wat bepaalt wanneer we doodgaan e.d....heel gek, maar goed. Ik denk ook, dat wanneer iemand overlijdt, het zijn of haar tijd gewoon is. Dat is zowieso al best geruststellend omdat ik pas een hele nare ervaring heb gehad, maar het helpt wel bij het verwerkingsproces, alhoewel ik er nog niet overheen ben. Indien je daar meer over zou willen weten, kun je op mijn site kijken, daar staat rechts een foto en een link naar een aparte website.

Maar eeh...sorry, dat laatste stukje was nogal offtopic...

**Geplaatst**: 19-01-02 20:05

mijn paranormale verhaal

Geplaatst: 19-01-02 20:05

Ik geloof ook zeker dat je paard jou gevoel kan overnemen,en dat je paard jou aanvoelt.Andersom probeer ik het ook,en dat lukt best.
Maar dat over dat zalfje op je hart smeren..nee sorry..dat gaat er bij mij niet in hoor!

**Geplaatst**: 19-01-02 21:10

Geplaatst: 19-01-02 21:10

Wauw Kellogs.... Ik krijg helemaal kippenvel! Wees zuinig op die mooie band met je pony...

Dorine, ik ken reiki ook, dat doet de vriend van mijn moeder ook weleens bij mij en dat is geweldig!!

Ook heb ik een beetje het gevoel dat ik aanvoel hoe Wenga zich voelt. Toen we haar gingen ophalen bij de kliniek, was ze anders dan anders... Heel triest.. Alsof ze meteen weg wou, dat ze het zat was. Meteen had ik dat gevoel ook, ik wilde er zo snel mogelijk weg!
Ook heb ik het gevoel dat ze het zelfde voor mij voelt, dat ze echt van me houdt! Klinkt sentimenteel Haha!

, maar volgens mij is het wel waar, zo voelt het wel in ieder geval, dat ze me vertrouwd en gelukkig is als ik bij haar ben, hetzelfde als ik bij haar voel.....

**Geplaatst**: 19-01-02 21:47

Geplaatst: 19-01-02 21:47

Ik ken mensen die paranormaal begaafd zijn, en dat lijkt me soms geen pretje!!!
Maar om zoiets met je pony te hebben lijkt me wel heel mooi.
Ik heb mijn pony nog maar net, het wederzijdse vertrouwen moet nog groeien.
Ook een goede manier om een paard te laten ontspannen is T-tutch.
Maar het is natuurlijk wel belangrijk je in die ander te verplaatsen als je met hem/haar bezig bent, anders helpt zoiets niet.
Als ik iemand bijv. iemand masseer, schudt ik mijn handen wel altijd uit, ook al vinden sommige mensen dat onzin. De spanning van een ander moet niet in je blijven zitten!
(Dit alles heeft misschien niet zo vee lmet het onderwerp te maken, maar ik wilde het toch even zeggen)

**Geplaatst**: 20-01-02 05:31

Geplaatst: 20-01-02 05:31

Nou, ik wil hier graag even op inhaken...
Normaal gesproken vertel ik dit soort verhalen niet graag, omdat ik op best veel tegenstand stuit. Maar goed, nu we het er toch over hebben...ik heb ook iets bijzonders meegemaakt met een haffie dat ik heel lang verzorgd heb.
Het was echt een lompe donder, die haf, je kent het wel, nooit voorzichtig met mij, beukte altijd met haar hoofd tegen me aan, stond op mijn tenen, liep dwars door alles heen enz, nou kortom, ze was echt lomp. Totdat ik een keer een heerlijk buitenritje ging maken. Op een gegeven moment ben ik afgestapt om lekker in het gras te gaan zitten en zij stond rustig te grazen. Er kwam een mevrouw aan en die duwde een zeer oude dame in een rolstoel, die dame in de rolstoel wilde graag mijn paardje aaien. Ik vond dat niet zo'n goed idee aangezien ik de meest verschrikkelijke taferelen al voor mijn geestesoog zag verschijnen. Ik was er van overtuigd dat mijn paardje ook bij dit oude fragiele mensje niet voorzichtig zou zijn. Ik heb toch maar toegestemd en ben met het paardje naar haar toe gewandeld. De vrouw in kwestie stak haar hand uit om te kunnen aaien. mijn paardje legde haar hoofd in de schoot van dit dametje, en zo hebben we wel 10 minuten gestaan. Mijn paardje veroerde geen vin, ze ging op rust staan en liet heel lief haar hoofdje in de schoot van mevrouw liggen. Ik was verbijsterd en vertelde dit dan ook tegen de dochter van mevrouw (die de rolstoel duwde) en zij vertelde toen dat de dame tegen haar dochter had verteld dat ze nog één keer met de stoel naar buiten wilde omdat ze het einde voelde naderen. Dit dametje was nl door artsen opgegeven ivm uitgezaaide darmkanker.
Het arme vrouwtje sloot haar ogen en huilde. Dit was zo bijzonder, zoals je je wel voor kunt stellen. Ik heb afscheid genomen van beide dames en ben helemaal verdrietig naar huis gestapt. Ik keek meteen met hele andere ogen naar mijn haffie.
Later heb ik de dochter van mevrouw nog eens gesproken en toen bleek dat die oude dame diezelfde nacht was overleden.

Kippenvel kreeg ik toen, niet normaal. Sindsdien ben ik er altijd van overtuigd geweest dat er zeker meer is tussen hemel en (p)aarden.

Sorry van het lange verhaal, maar ik moest het gewoon even kwijt.

**Geplaatst**: 20-01-02 05:32

Geplaatst: 20-01-02 05:32

Nou, ik wil hier graag even op inhaken...
Normaal gesproken vertel ik dit soort verhalen niet graag, omdat ik op best veel tegenstand stuit. Maar goed, nu we het er toch over hebben...ik heb ook iets bijzonders meegemaakt met een haffie dat ik heel lang verzorgd heb.
Het was echt een lompe donder, die haf, je kent het wel, nooit voorzichtig met mij, beukte altijd met haar hoofd tegen me aan, stond op mijn tenen, liep dwars door alles heen enz, nou kortom, ze was echt lomp. Totdat ik een keer een heerlijk buitenritje ging maken. Op een gegeven moment ben ik afgestapt om lekker in het gras te gaan zitten en zij stond rustig te grazen. Er kwam een mevrouw aan en die duwde een zeer oude dame in een rolstoel, die dame in de rolstoel wilde graag mijn paardje aaien. Ik vond dat niet zo'n goed idee aangezien ik de meest verschrikkelijke taferelen al voor mijn geestesoog zag verschijnen. Ik was er van overtuigd dat mijn paardje ook bij dit oude fragiele mensje niet voorzichtig zou zijn. Ik heb toch maar toegestemd en ben met het paardje naar haar toe gewandeld. De vrouw in kwestie stak haar hand uit om te kunnen aaien. mijn paardje legde haar hoofd in de schoot van dit dametje, en zo hebben we wel 10 minuten gestaan. Mijn paardje veroerde geen vin, ze ging op rust staan en liet heel lief haar hoofdje in de schoot van mevrouw liggen. Ik was verbijsterd en vertelde dit dan ook tegen de dochter van mevrouw (die de rolstoel duwde) en zij vertelde toen dat de dame tegen haar dochter had verteld dat ze nog één keer met de stoel naar buiten wilde omdat ze het einde voelde naderen. Dit dametje was nl door artsen opgegeven ivm uitgezaaide darmkanker.
Het arme vrouwtje sloot haar ogen en huilde. Dit was zo bijzonder, zoals je je wel voor kunt stellen. Ik heb afscheid genomen van beide dames en ben helemaal verdrietig naar huis gestapt. Ik keek meteen met hele andere ogen naar mijn haffie.
Later heb ik de dochter van mevrouw nog eens gesproken en toen bleek dat die oude dame diezelfde nacht was overleden.

Kippenvel kreeg ik toen, niet normaal. Sindsdien ben ik er altijd van overtuigd geweest dat er zeker meer is tussen hemel en (p)aarden.

Sorry van het lange verhaal, maar ik moest het gewoon even kwijt.

**Geplaatst**: 20-01-02 16:47

Geplaatst: 20-01-02 16:47

heel mooi verhaal hoor, maar is dit paranormaal?

**Geplaatst**: 20-01-02 17:18

Geplaatst: 20-01-02 17:18

paranormaal is heel breed, natuurlijk. Ik wilde met dit verhaal eigenlijk 'aantonen' dat paarden wel degelijk kunnen voelen wat mensen voelen.
Misschien was het niet paranormaal zoals we dat kennen, met tafels laten zweven en geesten oproepen, maar het is in ieder geval een zeer wonderbaarlijke gebeurtenis.

**Geplaatst**: 21-01-02 11:54

Geplaatst: 21-01-02 11:54

Ik ken meer mensen die een soortgelijke ervaring hebben gehad. Een vriendin van mij had een hele angstige hond. Op een gegeven moment ging ze naar een vrouw toe die ook bezig was met een beetje de 'ongrijpbare' dingen. Op een gegeven moment begonnen we te praten over haar hond en liet mijn vriendin een foto van het dier zien. Die vrouw deed toen iets bij mijn vriendin (een soort spiertest ofzo) om te kijken waar de angst zat van de hond en zodat mijn vriendin het kon gaan voelen. Op een gegeven moment begon ze zich heel angstig te voelen en begon ook ontzettend te huilen. Ondanks mijn nuchtere aard, vond ik dit heel bijzonder. Ik zou erg dankbaar zijn voor zo'n ervaring, geniet van de band met je paard!

**Geplaatst**: 21-01-02 12:16

Geplaatst: 21-01-02 12:16

Wauw, wat een verhalen zeg! Ik heb altijd wel vermoed dat paarden ietwat telepathisch zijn. DAt ze supergevoelig zijn was al bekend (alleen nog niet door iedereen erkend). Ik vraag me eigenlijk af wat ik zelf allemaal aan mijn dieren doorgeef. Zouden ze zich realiseren dat ik blij met ze ben?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-01-02 13:37

Geplaatst door de TopicStarter : 21-01-02 13:37

Wat een leuke reacties zeg!Ik had eigenlijk verwacht dat niemand mij zou geloven.Want de meeste zeggen eerst zien en dan geloven bedankt voor die leuke reacties en tuurlijk voelen ook jou dieren aan dat ze om je geven. Daar ben ik van overtuigt ze voelen denk ik niet alleen de slechte dingen maar ook de vreugde en liefde die je ze geeft.
groetjes kelly

**Geplaatst**: 21-01-02 14:05

Geplaatst: 21-01-02 14:05

De manier waarop je schrijft komt niet over als gezwets. Ik weet dat zulke dingen gebeuren, al gebeuren ze nooit bij mij. Ik vind het wel zeer interessante verhalen en het wekt bij mij vele vragen op.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-01-02 21:47

Geplaatst door de TopicStarter : 21-01-02 21:47

rond feb. komt hij weer ik hoop dat hij dan nog iets meer of iets nieuws of vooruitgang kan vertellen dus dan komt er hoop ik een vervolg ik hou jullie op de hoogte.
groetjes kelly

**Geplaatst**: 21-01-02 22:01

Geplaatst: 21-01-02 22:01

Ik geloof ook dat er een manier is om als mens met dieren te communcieren, anders dan de "normale" manier.
Vroeger hadden we een hond, daar was ik echt helemaal gek op. Ik was niet altijd even gelukkig en dan ging ik het liefste met hem lopen Het liefste zo ver weg, maar dat kon meestal niet.
Helaas moest hij op een dag inslapen omdat zijn poot vol kanker zat en de pijn was ondragelijk geworden. (De volgende dag had ik tentamen, ik geloof dat ik het tentamen wel vier keer heb moeten herkansen voordat ik het haalden. )
Maar nog een hele tijd daarna "rook" ik die hond als ik het moeilijk had. Totdat ik uit huis ging en hem op mijn manier bedankt heb voor zijn persoonlijkheid. Ik heb hem toen "gezegd" dat hij kon gaan rusten, ik kon het nu wel zelf aan.
(Ik krijg gewoon weer tranen in mijn ogen als ik dit zo typ... Verdrietig

)
Laatste was ik met mijn gedachten helemaal niet bij het verkeer, en opeens rook ik die hond weer. Heel vreemd, en toen ik me eenmaal realiseerde dat ik hem rook was het ook weer verdwenen...
OH wat was dat een fijne hond. Lovers

Met Laiser begin ik ook al steeds meer te merken dat we een band hebben. Maar ik zou nog wel eens willen weten, wat hij allemaal heeft meegemaakt in zijn leventje voordat hij bij mij kwam. Ik heb zo'n vermoeden dat er ergens iets is gebeurd, maar ik kan er geen vinger op leggen wat het precies is. Ik hoop dat er nog eens iemand is die me dat kan vertellen...

**Geplaatst**: 21-01-02 22:38

Geplaatst: 21-01-02 22:38

Mirte schreef:
Ik ken meer mensen die een soortgelijke ervaring hebben gehad. Een vriendin van mij had een hele angstige hond. Op een gegeven moment ging ze naar een vrouw toe die ook bezig was met een beetje de 'ongrijpbare' dingen. Op een gegeven moment begonnen we te praten over haar hond en liet mijn vriendin een foto van het dier zien. Die vrouw deed toen iets bij mijn vriendin (een soort spiertest ofzo) om te kijken waar de angst zat van de hond en zodat mijn vriendin het kon gaan voelen. Op een gegeven moment begon ze zich heel angstig te voelen en begon ook ontzettend te huilen. Ondanks mijn nuchtere aard, vond ik dit heel bijzonder. Ik zou erg dankbaar zijn voor zo'n ervaring, geniet van de band met je paard!

Dit is dus mogelijk bij mens en via de zgn schaduwtesten voor baby's of dieren.
De techniek die toegepast wordt heet Touch for Health en kan door iedereen geleerd worden!Ik ga deze cursus binnenkort doen .Ik verheug mij erop.Het leert mij hoe je met spiertesten jezelf en anderen in balans kunt brengen.Als je in balans bent kan de energie weer vrij stromen.Dit werkt preventief maar het lichaam wordt dan ook gestimuleerd om aan herstel te werken.Je leert ook manieren om pijn te verminderen,reacties op voedsel uit te testen hoe stress teveminderenen nog veel meer.

**Geplaatst**: 22-01-02 00:23

Geplaatst: 22-01-02 00:23

Dit heeft alles te maken met het voelen van energie denk ik en met logisch nadenken.

Heette jou tandarts Olaf toevallig? Want zo klinkt het wel!! Hij is ook een 'fluisteraar en echt bijzonder goed!!! Hij heeft ook zulke gaven zoals jij die beschrijft.

zie ook:

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php ... ht=#173918

Laatst bijgewerkt door Prima op 22-01-02 01:23, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-01-02 00:59

Paranormaal

Geplaatst: 22-01-02 00:59

Gerrie"]
[quote="Mirte schreef:
Ik ken meer mensen die een soortgelijke ervaring hebben gehad. Een vriendin van mij had een hele angstige hond. Op een gegeven moment ging ze naar een vrouw toe die ook bezig was met een beetje de 'ongrijpbare' dingen. Op een gegeven moment begonnen we te praten over haar hond en liet mijn vriendin een foto van het dier zien. Die vrouw deed toen iets bij mijn vriendin (een soort spiertest ofzo) om te kijken waar de angst zat van de hond en zodat mijn vriendin het kon gaan voelen. Op een gegeven moment begon ze zich heel angstig te voelen en begon ook ontzettend te huilen. Ondanks mijn nuchtere aard, vond ik dit heel bijzonder. Ik zou erg dankbaar zijn voor zo'n ervaring, geniet van de band met je paard!

Heel interessant. Mijn moeder, die helaas al heel vroeg is overleden, had ook dit soort gaven. Soms denk ik aan dingen die dan naderhand gebeuren. Soms voel ik ook dingen. Ik verzet me hier erg tegen, want ik vind het doodeng. Toch zou ik graag in contact komen met die tandarts, niet voor mij maar voor mijn paardjes, zodat ze niet zo gestresst zijn, misschien ligt het dan ook wel aan mij. En Gerrie waar kun je een dergelijke cursus doen. Dat lijkt me wel heel interessant, zeker voor wat betreft de pijnbestrijding e.d.

Dit is dus mogelijk bij mens en via de zgn schaduwtesten voor baby's of dieren.
De techniek die toegepast wordt heet Touch for Health en kan door iedereen geleerd worden!Ik ga deze cursus binnenkort doen .Ik verheug mij erop.Het leert mij hoe je met spiertesten jezelf en anderen in balans kunt brengen.Als je in balans bent kan de energie weer vrij stromen.Dit werkt preventief maar het lichaam wordt dan ook gestimuleerd om aan herstel te werken.Je leert ook manieren om pijn te verminderen,reacties op voedsel uit te testen hoe stress teveminderenen nog veel meer.
[/quote]

**Geplaatst**: 22-01-02 04:05

Geplaatst: 22-01-02 04:05

ben je er nou zelf al achter dan waarom je bang bent van manne??

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-02 19:05

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-02 19:05

hallo allemaal,
ik ben zelf bang voor mannen omdat ik zelf een nare ervaring met mannen heb gehad in mijn jeugd iets waar ik niet zomaar alles open en bloot over ga vertellen als je begrijpt wat ik bedoel.en die tandarts heet ted van houten en woont in groningen als je het adres wilt hebben stuur dan een pb. want dan vraag ik het aan dat meisje op stal.en die curses wil ik ook wel doen please meer info daarover en wat een apart verhaal over die hond ik geloof echt dat dat wel kan. groetjes kelly[/quote]

**Geplaatst**: 22-01-02 23:11

Geplaatst: 22-01-02 23:11

Meer informatie over TFH kun je hier vinden http://home01.wxs.nl/~drieblad-erklav/c ... serv01.htm
Ik heb het geluk dat de cursus in mijn eigen dorp is lekker dichtbij dus Lachen

Via zoekmachines kun je cursussen in heel Nederland vinden.
De Hof van Axen in Aalden (Dr)is echt een toplocatie met Coby aan het hoofd,een echt down to earth woman!Helder en nuchter,absoluut niet zweverig.
http://www.xs4all.nl/~hofvaxen/

De gebitsverzorger heeft een kleine site http://www.tvanhouten.nl/800x600/2de_800.htm