Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
. Ik heb ooit wel een tijdje een ponymerrie van iemand gereden, maar ik was dan toch altijd weer blij als ik op m'n eigen ruintje zat. Ik dacht deze zomer de traditie van het mannetjesbeest te doorbreken door een poes uit het asiel te halen, maar soms zou ik willen dat ik toch een kater had genomen. Tja, vrouwtjesbeesten zijn zo... vrouwtjesachtig. Miepig. Truttig. Tenminste, de vrouwtjesbeesten waar ik tot nu toe mee te maken heb gehad dan. Als ik op dit moment een paard zou zoeken, dan zou mijn voorkeur zeker uitgaan naar een ruin! 
en het is wennen omdat ik een stabielere lijn in het rijden heb dan bij die merries.

Citaat:Op 2001-11-07 11:09, schreef PUCK:
IK heb beide, maar merk geen verschil in stabiliteit. Misschien heb ik wel een bijzondere merrie? Ze gedraagt zich altijd hetzelfde.
daarbij ontplofte ze meestal na een sprong, vond ze erg leuk, ze gaf daarbij wel veel vertrouwen dus het bleef leuk
Ging in verlichte zit rondje galopperen om haar wat af te koelen, mevrouw gaf een bok, voelde achterkant van het zadel tegen mijn stuitje komen
vond dat toen wel 'cool'
(was 16/17 jaar) Mijn ruintje die laat zich niet zo opnaaien
Maar ik heb haar nog niet hengstig meegemaakt.........
!
