Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-02-25 09:59

Verder als verzorgster na eigen paard

Geplaatst door de TopicStarter : 20-02-25 09:59

De titel zegt het eigenlijk al

De meeste van jullie zullen mij wel kennen van een paar ( O:)

) topics over mijn eerste eigen paard, Mèrens merrie Nala die nu in pensioen staat in Frankrijk.

Sinds ze in december naar Frankrijk is vertrokken miste ik het bezig zijn met paarden niet zo. Waarschijnlijk door de ongelofelijke hoeveelheid “moeten” die bij haar ziekte kwam kijken.

Tot de zon nu weer uitkomt en het toch wel kriebelt om iets met paarden te gaan doen. En dan niet meer rijden of mennen, maar gewoon lekker poetsen, grondwerken, wandelen, en vooral “zijn”.

Ik heb een oproepje geplaatst op de plaatselijke verzorgpaarden groep op fb en ben echt overspoeld met reacties, als ik zou willen zou ik iedere dag van de maand naar een ander paard kunnen om te tutten zo ongeveer _O-

Toch merk ik dat ik er nu, als “ex-“eigenaar, anders tegenaan kijk. Ik zou bijvoorbeeld bij een stal in de buurt kunnen gaan tutten met een paar paarden, waarvan ik echter weet dat de eigenaar ook bij een stal rijdt waar ik niet zo super gecharmeerd ben van de praktijken. Ik heb er al meermaals dieren zien lopen die gewoon echt niet zuiver of met bloedende wonden liepen bijvoorbeeld, maar dat werd gewoon genegeerd.

Nu zal ik wel beren op de weg zien die er niet zijn, maar ik kan me voorstellen dat dit in de toekomst frustraties op kan leveren.

Maar ik zal vast niet de enige zijn die weer als verzorgster/bijrijdster in de paardenwereld onderweg is na het hebben van een eigen paard dus… brand los! Hoe ervaren jullie het?

**Geplaatst**: 20-02-25 10:04

Re: Verder als verzorgster na eigen paard

Geplaatst: 20-02-25 10:04

Ik heb het een poos gedaan toen mijn paard ingeslapen was en mn jonkie nog in de opfok stond.

Aan de ene kant: weinig/geen lasten, wel leuke dingen (oke, ook klusjes)

Aan de andere kant: eigen paard is goud waard. Zelf alles in de hand hebben. En als het een keer grafweer is, alleen even klusjes doen/ poetsen/ knuffelen en besluiten niet te rijden/longeren is wel fijn.

**Geplaatst**: 20-02-25 10:18

Re: Verder als verzorgster na eigen paard

Geplaatst: 20-02-25 10:18

Mijn paard is net overleden en ik heb nu een verzorgpaard. Nog even afwachten hoe dat uitpakt. Ik ben wel gegaan voor mensen die ik al kende, dus een idee van hoe ze met hun paard omgaan en of ik ze een fijn persoon vind. Dat voelt al goed. Alleen nog ontdekken of ik de kleine dingen waar we mogelijk anders over denken los kan laten.

**Geplaatst**: 20-02-25 10:19

Re: Verder als verzorgster na eigen paard

Geplaatst: 20-02-25 10:19

Ik heb dit een jaar gedaan nadat mijn paard was overleden, maar ik kon het uiteindelijk toch niet. Het gaat nooit precies zoals jij zou willen of zou doen, en dat heeft mij toen doen besluiten om toch weer een eigen paard te kopen.

**Geplaatst**: 20-02-25 10:25

Geplaatst: 20-02-25 10:25

Ondanks dat ik nooit eigen dieren heb gehad begrijp ik je wel. Wat ik je als tip wil meegeven is dat het echt het meest belangrijke is dat je op één lijn ligt met de eigenaar, band met het paard komt vanzelf.

Het is vreselijk frusterend als jij zelf iets heel anders aan zou pakken dan de eigenaar.
Nu heb ik enorm veel geluk gehad met alle paarden / pony's die op mijn pad zijn gekomen en heb ik inmiddels wel de lusten en niet de lasten en weten de eigenaren ook dat ik hun dier als eigen beschouw.

Echter, als ik op een stal kom en zie dieren niet zuiver of zelfs met bloedende wonden lopen dan trek ik tegenwoordig wel mijn mond open

Onze sport ligt al onder vuur, laten we het welzijn van de paarden ten alle tijden voorop zetten!

**Geplaatst**: 20-02-25 10:31

Re: Verder als verzorgster na eigen paard

Geplaatst: 20-02-25 10:31

Ik heb 15 jaar lang paarden verzorgd, en nu sinds bijna 4 jaar een eigen paard en ik wil nooit meer terug naar verzorgpaarden. Nu lag dat ook wel aan die eigenaar..

Maar ik vind de vrijheid en eigen verantwoordelijkheid en keuzes zo fijn dat ik me daar niet meer naar zou kunnen schikken.

**Geplaatst**: 20-02-25 10:33

Geplaatst: 20-02-25 10:33

Je moet geluk hebben de juiste persoon te vinden.
Ik heb dit geluk 2x gehad..
Vrijheid blijheid. Ik mag gaan wanneer ik wil en als ik niet wil, dan niet.
Er is een goeie klik met de eigenaresse, dus vaak zijn we er samen en wie er dan rijden/longeren wil zal ons beiden een zorg zijn.
Voor mij werkt vooral : geen vaste verplichtingen, tenzij in overleg ( bijv vakanties, of als ze zelf niet kan) en dan ga ik echt voor je door het vuur.

Ik ben eraan gekomen door mensen te leren kennen op stal waar ik al rond liep. Weet niet of jij nog ergens bekend bent verder en daar weer connecties kan maken?

**Geplaatst**: 20-02-25 10:36

Re: Verder als verzorgster na eigen paard

Geplaatst: 20-02-25 10:36

In mijn jaren als verzorger heb ik ook wel wat vreemde vogels getroffen. Maar ook hele fijne eigenaren. Ik denk dat dat het belangrijkste is dat je iemand treft waar je een beetje mee in lijn ligt zodat het voor jou goed voelt en de eigenaar zich vertrouwd voelt om jou gewoon lekker met zo'n paard te laten zijn.

Snap wel dat je overspoeld werd. Ik zoek al maaaanden naar iemand die me wil komen helpen een dagje per week met de verzorging van mijn senior met artrose.

**Geplaatst**: 20-02-25 10:38

Geplaatst: 20-02-25 10:38

Als je overspoeld bent met reacties, kun je lekker kritisch zijn. Jouw voorbeeld van een eigenaar die rijdt op een stal waar kennelijk niet alles helemaal lekker loopt, die zou ik dus gewoon bedanken. Of in ieder geval lager op de lijst zetten.
Maak een lijstje van wat je qua welzijn vindt passen bij hoe jij het deed. Bv 24/7 buiten, bitloos rijden, whatever. Ga dan eens kennismaken met de eigenaar en kijk of dat iemand is waarvan je zegt: daar zie ik me regelmatig mee een bakkie koffie doen en over van alles en nog wat kletsen.
Dan is er aan twee basisvoorwaarden voldaan. Is het dan ook qua afstand en faciliteiten te behappen (is er water en licht op stal, is de mesthoop ook bij zeikweer goed bereikbaar met een volle kruiwagen - dat zou voor mij een breekpunt zijn - in het donker door de bagger ploeteren en dan na afloop niet eens even je handen fatsoenlijk kunnen wassen - no thanks) dan zou je daarmee in zee kunnen gaan.
En spreek een proefperiode af, voor beide partijen. Dat je ook na 1-2 maanden (van 2 kanten) zonder gezeik kunt zeggen: nee, toch maar niet.

Laatst bijgewerkt door Ibbel op 20-02-25 10:38, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 20-02-25 10:38

Geplaatst: 20-02-25 10:38

Ik begrijp dat het kriebelt om weer iets met paarden te gaan doen.
Ik persoonlijk zou het moeilijk hebben met de overstap eigen paard naar verzorgpaard omdat je inderdaad niet zelf overal de keuzes in kan maken die jij graag zou willen maken. Je hebt natuurlijk ook wel niet de zorgen die bij een eigen paard komen kijken, dat is dan wel weer een voordeel.

**Geplaatst**: 20-02-25 10:46

Geplaatst: 20-02-25 10:46

Ik heb het ook eens gedaan. Tussen eigen paarden door een bijrijdpaard.

Was van een meisje van 12-13 die er wel bij wou blijven en dan ongeïnteresseerd aan de rand van de bak op de telefoon zitten.

We hadden ook niveau verschil. Ze gaf aan op dressuur wedstrijden de eerste winstpunt niet kon pakken omdat het diertje erg strak in de rug bleef lopen. Ook haar hoofd erg hoog droeg, soort van hemelkijker. Al denk ik dat zo’n meid.. als ze de wil had, mij met gemak kon overstijgen. Maar nee…

Ik kreeg de pony wel weer aan het lopen, maar was een lange weg. Haar weer wat soepel in ruggebruik krijgen en ze liep steeds vaker nagevelijk. En dat vond dat meisje wel mooi, toch lukte het haar weer niet. Ze wou ook niet terug in de basis en had alleen maar voor ogen dat het hoofd omlaag moest

Dus maar gestopt en zelf weer wat gekocht.
Ik ben geen personeel van een ongeïnteresseerde puber.

**Geplaatst**: 20-02-25 10:54

Geplaatst: 20-02-25 10:54

Mijn paard heb ik 27 jaar gehad, is inmiddels bijna 3 jaar dood en ik rijd nu een ander lief oudje bij.
Deze wordt 29 jaar dit jaar.
Ik heb werkelijk álles voor mijn paard over gehad en tot de dag voor zijn dood heb ik er alles aan gedaan om het hem zo comfortabel mogelijk te maken, ander voer, andere dekens whatever.

Een ouder dier heeft gewoon ander management nodig.
Ik loop er nu tegenaan dat de eigenaar van dit paardje het niet nodig vindt om nog een nieuwe dikke eken te kopen, of harnachement te laten repareren. Tevens is zijn gebit op, hij eet zijn hooi slecht en hij gaat wat achteruit in conditie ( achterhand wordt slapper). De osteo geeft aan dat wat vaker een fysio behandeling kan helpen. Daar gaat de eigenaar niet in mee.
Hij heeft ander voer nodig en een hooi vervanger erbij. Echter, de eigenaar wil daar gewoon niet in mee.
Dat vind ik erg lastig en probeer me daar afzijdig van te houden.

Dus ik vind het erg lastig om hiermee om te gaan na 27 jaar een eigen dier wat 34 is geworden....

**Geplaatst**: 20-02-25 10:56

Geplaatst: 20-02-25 10:56

Ibbel schreef:
Als je overspoeld bent met reacties, kun je lekker kritisch zijn. Jouw voorbeeld van een eigenaar die rijdt op een stal waar kennelijk niet alles helemaal lekker loopt, die zou ik dus gewoon bedanken. Of in ieder geval lager op de lijst zetten.
Maak een lijstje van wat je qua welzijn vindt passen bij hoe jij het deed. Bv 24/7 buiten, bitloos rijden, whatever. Ga dan eens kennismaken met de eigenaar en kijk of dat iemand is waarvan je zegt: daar zie ik me regelmatig mee een bakkie koffie doen en over van alles en nog wat kletsen.
Dan is er aan twee basisvoorwaarden voldaan. Is het dan ook qua afstand en faciliteiten te behappen (is er water en licht op stal, is de mesthoop ook bij zeikweer goed bereikbaar met een volle kruiwagen - dat zou voor mij een breekpunt zijn - in het donker door de bagger ploeteren en dan na afloop niet eens even je handen fatsoenlijk kunnen wassen - no thanks) dan zou je daarmee in zee kunnen gaan.
En spreek een proefperiode af, voor beide partijen. Dat je ook na 1-2 maanden (van 2 kanten) zonder gezeik kunt zeggen: nee, toch maar niet.

Spijker op zijn kop wat mij betreft.
In de proefperiode kan je bekijken of de klik met het paard er ook is.

Ik heb een verzorgster (ben dus zelf eigenaar), die inmiddels meer is dan alleen de verzorgster, ook een vriendin, die op verjaardagen komt, mee eet enz. Dat is uniek en hoeft zeker niet.
Maar een goede klik met de eigenaar qua persoon en in hoe de paarden worden gehouden is in mijn ogen een must.

**Geplaatst**: 20-02-25 11:01

Re: Verder als verzorgster na eigen paard

Geplaatst: 20-02-25 11:01

Fijn dat je veel reacties hebt gehad.
Maar dan heb je ook voor het kiezen.

Ik heb dan voordat ik eigen paarden had verzorgpaarden gehad.
Maar ben ook op een paar plaatsen gegaan omdat daar paarden gehouden werden zoals ik dat nooit zou willen.
En dat zou ik nu nog steeds zo hebben.

Dus die plek die je benoemd, streep erdoor.
Volgende in de lijst.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-02-25 11:04

Geplaatst door de TopicStarter : 20-02-25 11:04

DuoPenotti schreef:
Fijn dat je veel reacties hebt gehad.
Maar dan heb je ook voor het kiezen.

Ik heb dan voordat ik eigen paarden had verzorgpaarden gehad.
Maar ben ook op een paar plaatsen gegaan omdat daar paarden gehouden werden zoals ik dat nooit zou willen.
En dat zou ik nu nog steeds zo hebben.

Dus die plek die je benoemd, streep erdoor.
Volgende in de lijst.

Het ligt wat genuanceerder helaas. Het is echt aan het einde van de straat en de eigenaar heeft 2 paarden, 1 waar hij echt plannen mee heeft en 1 meer voor het gezelschap waar hij geen klik mee heeft. Dus die tweede zou ik me dan vooral mee bezig houden en lekker mee kunnen doen en laten hoe het past. En vooral door de afstand en die vrijheid staat deze voor nu nog boven aan mijn lijst.

**Geplaatst**: 20-02-25 11:16

Re: Verder als verzorgster na eigen paard

Geplaatst: 20-02-25 11:16

Ik heb 15 jaar eigen paarden gehad maar met de laatste twee alleen maar medische ellende en echt tienduizenden euros aan dierenarts kosten. Dus toen de laatste overleed was ik echt helemaal klaar met de paarden maar miste toch wel het hebben van een hobby.

Vervolgens koppelde een stalgenootje van de laatste stal mij aan een eigenaar en nu verzorg ik 2x in de week op vaste dagen een paard en ik vind het heeeerlijk. Ik ben niet meer geld kwijt en kan toch mijn hobby uitoefenen. Daarnaast is de eigenaar heel fijn, krijg ik veel vrijheid maar staat ze ook open voor mijn inbreng, dus ik ben gelukkig!

**Geplaatst**: 20-02-25 11:16

Geplaatst: 20-02-25 11:16

Maar als de manier verder niet bij je past kunnen de paarden bij wijze van in je tuin staan, dat gaat opbreken.

De plekken waar ik het over had waren niet in de straat, maar ook niet ver weg.
Dat werkt niet.

1 die 2 km van mij vandaan was die echt de kroon spande was de volgende:
Ik kan er niet tegen als paarden de hele dag op stal staan.
Naar de stapmolen worden gebracht met een prikband van een hondenriem op het kopstuk genaaid (ja echt waar, wist niet wat ik zag!)
En in elkaar getrokken geworden met een slof omdat ze anders met rijden uit hun plaat gaan.
Door Piet pluk (wet zijn echte achternaam niet eens) van het centrum... misschien een belletje voor sommige.
Die paarden mocht ik rijden nadat hij weg was.

Even een korte opsomming... kreeg er gratis les en mocht gratis op concours, waar ik heen werd gebracht enz.
1 of meerdere paarden helemaal voor mijzelf.
Dus voor mij voordelen genoeg.

Maar zo wil ik niet met paarden omgaan. Dan rij ik liever niet.
Overigens ook nooit aan de orde geweest. Want als je een betrouwbaar persoon bent heb je keuze genoeg.

Nala schreef:
DuoPenotti schreef:
Fijn dat je veel reacties hebt gehad.
Maar dan heb je ook voor het kiezen.

Ik heb dan voordat ik eigen paarden had verzorgpaarden gehad.
Maar ben ook op een paar plaatsen gegaan omdat daar paarden gehouden werden zoals ik dat nooit zou willen.
En dat zou ik nu nog steeds zo hebben.

Dus die plek die je benoemd, streep erdoor.
Volgende in de lijst.

Het ligt wat genuanceerder helaas. Het is echt aan het einde van de straat en de eigenaar heeft 2 paarden, 1 waar hij echt plannen mee heeft en 1 meer voor het gezelschap waar hij geen klik mee heeft. Dus die tweede zou ik me dan vooral mee bezig houden en lekker mee kunnen doen en laten hoe het past. En vooral door de afstand en die vrijheid staat deze voor nu nog boven aan mijn lijst.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-03-25 13:16

Re: Verder als verzorgster na eigen paard

Geplaatst door de TopicStarter : 01-03-25 13:16

Ik ben nu sinds ongeveer een week bij die twenter aan het einde van de straat. Op zich een leuk beestje en ze probeert het echt goed te doen, maar ze kan en kent helemaal niks. Doodsbang voor echt alles, halster, touw, klittenband, neus ophalen, klappen, om maar een paar voorbeelden te noemen.

Op zich doet ze het prima en ben ik haar nu natuurlijk vrij snel dingen aan het leren (vast staan, meelopen, voetje geven) en ze pakt het best snel op. Maar dat voetje geven is een dingetje. Ze heeft 0 balans en bij het oppakken van haar voorbeen zwabbert ze alle kanten op en laat zich soms ook vallen. Nu bewoog ze zich donderdag zo onhandig dat ze tegen mijn hoofd duwde en ik mijn nek op 4 plekken voelde kraken 8)7

achterhoeven zij ook echt een onbegonnen zaak, ze vindt het maar niks dat ik haar achterhoeven/benen aanraak en probeert zelfs te trappen om me weg te krijgen.

Haar voeten zijn wel echt een ramp, en volgende vrijdag komt mijn smid, want de boer kon zich niet eens herinneren wanneer zijn eigen smid voor het laatst gekomen was _-:(

Ik heb de voetjes van zijn andere jonkie wel alvast zelf bij kunnen vijlen, want die is braver, en dat was ook wel echt nodig. De hoornrand was al zo lang gegroeid dat die omgeklapt was en in de zool duwde

Op zich vind ik het een leuke uitdaging, maar tegelijkertijd ben ik me heel bewust van wat ik riskeer. Een rake trap en ik heb een groot probleem, ookal is de boer verzekerd voor schade door zijn paard.

Iets in me zegt “joh, ga lekker een paar oudjes verzorgen en laat iemand anders dat risico nemen”. Maar ik voel me ondertussen ook al verantwoordelijk voor die 2 jonkies omdat ik niet wil dat het verder gaat op deze manier.

**Geplaatst**: 01-03-25 15:14

Geplaatst: 01-03-25 15:14

Lieve TS. Dit begint dus al met frictie.
Het spijt me, maar dat zal niet goed gaan. Deze boer gaat niet veranderen omdat jij dat wil. Dus óf je accepteert de wijze waarop jij met zijn dieren omgaat, en doet in de tijd waarin jij er bent jouw eigen ding, of je vertrekt en je meld het als het te erg wordt.

Edit..
Ik zou verder als eigenaar ook echt niet blij zijn wanneer een verzorgster al binnen een week zo over me praat op bokt.. Echt niet...

**Geplaatst**: 01-03-25 19:04

Re: Verder als verzorgster na eigen paard

Geplaatst: 01-03-25 19:04

Oh ik vind dit ook niet ok.

Binnen een week al veilen aan voeten, hoefsmid regelen terwijl je nog geen voet kan oppakken. Dier is mega bang en jij wilt je smid daar aan wagen?

Klinkt echt mega impulsief en ondoordacht.

En verzekerd, ja als dat die uitbreekt en schade aanbrengt. Niet perse als jij zelf de keuze maakt om dingen met het dier te doen en dan gewond raakt.

**Geplaatst**: 01-03-25 19:27

Geplaatst: 01-03-25 19:27

Sorry maar zou je dit hier zo doen kon je gisteren vertrekken.

Jou smid...

En ja balans problemen bij een jong paard is niet raar.
En dat het paard onhandig bewoog... Klinkt meer als dat jij onhandig in de weg stond.

Nee. Sorry dit vind ik echt niet oké.

**Geplaatst**: 01-03-25 20:19

Geplaatst: 01-03-25 20:19

DuoPenotti schreef:
Sorry maar zou je dit hier zo doen kon je gisteren vertrekken.

Jou smid...

En ja balans problemen bij een jong paard is niet raar.
En dat het paard onhandig bewoog... Klinkt meer als dat jij onhandig in de weg stond.

Nee. Sorry dit vind ik echt niet oké.

Misschien is het wel io met de eigenaar gegaan? Aangezien ze van hem ook had gehoord dat hij niet meer wist wanneer zijn eigen smid was geweest?

Geen idee,
Maar ik zou er hard voor wegrennen, hoe sneu ook voor de paarden. Uiteindelijk ben jij denk ik alle zorg op je aan het nemen en vind de eigenaar het wel best. (Als je dat prima vindt kan dat natuurlijk :')

)
Of krijgen jullie discussies omdat jij veel preciezer bent qua verzorging dan dat hij is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-03-25 20:22

Geplaatst door de TopicStarter : 01-03-25 20:22

c_alsemgeest schreef:
DuoPenotti schreef:
Sorry maar zou je dit hier zo doen kon je gisteren vertrekken.

Jou smid...

En ja balans problemen bij een jong paard is niet raar.
En dat het paard onhandig bewoog... Klinkt meer als dat jij onhandig in de weg stond.

Nee. Sorry dit vind ik echt niet oké.

Misschien is het wel io met de eigenaar gegaan? Aangezien ze van hem ook had gehoord dat hij niet meer wist wanneer zijn eigen smid was geweest?

Geen idee,
Maar ik zou er hard voor wegrennen, hoe sneu ook voor de paarden. Uiteindelijk ben jij denk ik alle zorg op je aan het nemen en vind de eigenaar het wel best. (Als je dat prima vindt kan dat natuurlijk )
Of krijgen jullie discussies omdat jij veel preciezer bent qua verzorging dan dat hij is.

Het is inderdaad allemaal in overleg met de eigenaar gegaan. Hij was dolblij te horen dat ik een smid voor hem wist die geduldig en goed is en dat ik het regelen op me wilde nemen. Ook het vijlen is in overleg met hem en mijn smid gegaan, dus niks “zomaar”.

**Geplaatst**: 01-03-25 20:42

Geplaatst: 01-03-25 20:42

Ik heb nooit een eigen paard gehad, altijd verzorgpaarden. Toen ik jong was; prima, ik wist niet beter. Maar je wordt ouder, meer ervaring en leest meer...

Ik vind het soms echt wel lastig. In hoeverre ook mag je je ermee bemoeien, mag je je mening geven? Want het is niet jouw paard. Nu heb ik het geluk dat het goed klikt met de eigenaren en we wel op een lijn liggen. Waar ik zelfs koffie aangeboden krijg en laatst een keer mee een broodje mocht eten. Maar ik heb voor dit paard echt anders gehad, waarbij de hoefsmid laten komen al een strijd was (terwijl het een basisbehoefte is). Dat botst te erg met mijn eigen normen en waarden en zou ik nooit meer willen.
Ondanks dat het super lieve man was, maar andere visie op paarden houden.

Dus als je een eigen paard gewend bent, moet je wel erg op een lijn met de eigenaar liggen denk ik, wil het je geen frustraties opleveren.

**Geplaatst**: 01-03-25 20:49

Geplaatst: 01-03-25 20:49

Nala schreef:
Ik ben nu sinds ongeveer een week bij die twenter aan het einde van de straat. Op zich een leuk beestje en ze probeert het echt goed te doen, maar ze kan en kent helemaal niks. Doodsbang voor echt alles, halster, touw, klittenband, neus ophalen, klappen, om maar een paar voorbeelden te noemen.

Op zich doet ze het prima en ben ik haar nu natuurlijk vrij snel dingen aan het leren (vast staan, meelopen, voetje geven) en ze pakt het best snel op. Maar dat voetje geven is een dingetje. Ze heeft 0 balans en bij het oppakken van haar voorbeen zwabbert ze alle kanten op en laat zich soms ook vallen. Nu bewoog ze zich donderdag zo onhandig dat ze tegen mijn hoofd duwde en ik mijn nek op 4 plekken voelde kraken achterhoeven zij ook echt een onbegonnen zaak, ze vindt het maar niks dat ik haar achterhoeven/benen aanraak en probeert zelfs te trappen om me weg te krijgen.

Haar voeten zijn wel echt een ramp, en volgende vrijdag komt mijn smid, want de boer kon zich niet eens herinneren wanneer zijn eigen smid voor het laatst gekomen was Ik heb de voetjes van zijn andere jonkie wel alvast zelf bij kunnen vijlen, want die is braver, en dat was ook wel echt nodig. De hoornrand was al zo lang gegroeid dat die omgeklapt was en in de zool duwde

Op zich vind ik het een leuke uitdaging, maar tegelijkertijd ben ik me heel bewust van wat ik riskeer. Een rake trap en ik heb een groot probleem, ookal is de boer verzekerd voor schade door zijn paard.

Iets in me zegt “joh, ga lekker een paar oudjes verzorgen en laat iemand anders dat risico nemen”. Maar ik voel me ondertussen ook al verantwoordelijk voor die 2 jonkies omdat ik niet wil dat het verder gaat op deze manier.

Je bent hier net een week en wil nu al halster om, meelopen, hoeven optillen, terwijl het paard niets gewend is? Ik vind het nogal snel.

Toen ik met een jonkie bezig was die ook weinig kende, duurde het wel een dikke maand voordat we elkaar zo vertrouwden dat ik zijn voorbeen kon optillen.
Dat begon echt gewoon met kennismaken, knuffelen en borstelen (wat hij doodeng vond in het begin)