Geplaatst Dus een nieuwe poging hier op PP. Ik ga proberen iets vaker te updaten dan 1 of 2 keer per jaar en ik hoop vooral dat we weer een gezellig groepje mensen verzamelen om lekker mee te kletsen en gedachtes uit te delen.
Omdat er in de tijd vast ook weer heel veel leuke nieuwe mensen bij zijn gekomen zal ik eerst even een korte voorstelronde doen en daarna de oude gedienden even bijpraten.
Anderhalf jaar geleden zijn we met mijn clubje pony's naar de andere kant van het land verhuisd zodat we de pony's in de achtertuin konden houden (wees gerust, onze 'achtertuin' is een hectare groot) en niet in een woonwijk
. Mijn oudste merrie en moeder van twee dochters Kirsten overleed helaas relatief snel naar onze verhuizing (dikke pech), dus sinds die tijd hadden we een clubje van 3 lopen.Winter 2023:
Helemaal links hebben we onze yoga pony Vu, eerste dochter van Kirs en daarbij dus 1 van de drakenkinderen. Klein van formaat, groot van karakter, maar op een prettig gestoorde manier.
In matchende pyama haar nu 2 jarige (half)zusje Nim, die een vader heeft die een stuk groter is dus ondertussen is ze Vu ruim voorbij in stokmaat. Waar Vu in kleur haar moeder is, is Nim dat in karakter en bouw. Nim is mijn grote gouden vriendinnetje, soms met een behoorlijk humeur maar meestal heel zacht en altijd klaar voor een beetje aandacht.
En dan hebben we onze pony die eigenlijk te lief is om een drakenpony te zijn en daarom maar een drakennaam heeft gekregen. Relpda, lief, leergierig, loopt het liefst in 7 sloten tegelijk en soms een beetje onnozel. Relpda is een klein jaartje ouder dan Nim.
We hebben de pony's dus aan huis. Achter ons huis ligt een paddock en staat een prachtige schuilstal, naast ons huis hebben we een flink weiland. Ik was er al snel over uit dat ik graag een tracksysteem wilde. We zijn niet gelijk tracks gaan verharden of verzanden, voor nu zijn het dus grastracks en wanneer het super nat is gaat de track dicht en staan ze op de paddock met schuilstal. We zijn al 1,5 jaar lekker aan het klussen, planten, onderhouden en alles wat erbij komt kijken, dus het is nog constant in evolutie. Momenteel hebben we het zo ingedeeld dat er 2 tracks zijn, omdat we helaas even in een 2 groepen situatie zitten (komt zo meer over
) Een kleine impressie:Ons weiland, de bomen aan de randen geven mooi de grenzen aan. Sinds deze foto hebben we in het meest rechtse weiland nog een lusje gemaakt voor de tweedeling van de track.
Ons uitzicht vanuit de achtertuin (het leukste zo vlak voor voertijd zoals hier)
Sfeerplaatje vanuit de wei zelf, afgelopen winter hebben we wat groen aangeplant wat erg goed is aangeslagen door het natte voorjaar.
Nu de update in vogelvlucht. Het laatste teken van leven in ons vorige topic ( [FA] Cupido's Nimue: wanneer de realiteit dromen overtreft ) is alweer 9 maanden geleden en we hebben een behoorlijk heftige tijd achter de rug. Dus ik ga even de belangrijkste dingen aanstippen, maar ik wil er geen halve roman van maken.
In januari hadden we onze eerste sneeuw op de nieuwe plek. Ik vond de kou en sneeuw een goede afwisseling op alle regen, maar ook wel heel spannend. Voorheen stonden mijn pony's in de winter s nachts op stal, nu hebben ze een prachtige uitloopstal waar ze altijd zelf de keuze hebben. Helemaal passend bij mijn ideaalbeeld, maar toch ook wel spannend of ze het goed voor zichzelf regelen. Dus voor mijn eigen gemoedsrust ook de zusjes maar even in een deken gestoken (Relpda maakt bijna geen wintervacht aan en krijgt s winters dus sowieso een deken). Alles ging hardstikke prima, en voor de foto was het ook mooi.
In februari probeerde Vu Relpda op haar donder te geven, maar Relpda is ondertussen specialist in ontwijken. Dat maakte dat Vu vol op een weidepaal insloeg met haar achterbeen, wat een onhandige maar niet zo rampzalige blessure leek te zijn bleek later behoorlijke gevolgen te hebben. Een tijdje leek het na rust te verbeteren, maar ondertussen weten we dat haar spronggewricht blijvend beschadigd is, we zijn nu bezig met de kliniek om te kijken wat we ermee kunnen.
Omdat mijn oorspronkelijke clubje uit 4 pony's bestond en ik merkte dat ik met 3 toch lastig weg ging (met de jonkies heb ik graag een vriendje mee uit wandelen, maar 1 achterlaten vind ik niet fair en Relpda kan ook niet alleen achterblijven), mocht ik in overleg met mijn vriend proberen om weer te gaan fokken. In april waren we nog niet op de hoogte van de ernst van de blessure van Vu, het leek toen verholpen te zijn. Dus het plan was om met Relpda en Vu een veulentje te fokken. Helaas nam het al snel een rampzalige wending toen Relpda na haar eerste inseminatie levensbedreigend gewond raakte bij het scannen. Weer dikke vette pech, zowel de persoon die scande als Relpda hadden niets geks gedaan maar toch raakte haar endeldarm beschadigd van binnen.
Toen we doorhadden dat het foute boel was zijn we gelijk door de spoedarts naar de kliniek verwezen, daar kregen we een slechte prognose, de kans dat ze erdoor ging komen was niet groot.
Ik wil niet te lang stilstaan bij de eindeloze maand die we toen hebben gehad, Relpda kwam de eerste 3 dagen door die enorm spannend waren. Toen trad echter complicatie 1 op (onhoudbare diaree) als gevolg van de behandeling die ze had gehad, op 1 van de medicaties die ze kreeg, kreeg ze daarnaast een allergische reactie die haar liet vallen waardoor haar hoofd en benen onder de schaafwonden zaten. Ze verzwakte dusdanig dat ze opnieuw in kritische toestand zat, na plasmatransfusies en meerdere malen transfauneren hebben ze haar weer stabiel gekregen. Toen dachten we er te zijn en is ze zelfs een weekendje thuis geweest, helaas konden we na dat weekend met spoed terug omdat bleek dat ze een abces had ontwikkeld vlakbij de eerste beschadiging die haar darmen dichtdrukte. Ook dat heeft nogmaals een leven-of-dood moment opgeleverd en kostte nog 3 weken kliniek voordat ze weer naar huis kon met een aangepast dieet voor het komende jaar. Gras is haar redding geweest, gelukkig kon ze op de kliniek ook veel naar buiten.
Het aangepaste dieet was een heel weideseizoen geen hooi, enkel gras en richting het natte seizoen rustig opbouwen naar voordroog. De twee anderen hebben wel echt baat bij beperkt gras en onverpakt, niet te rijk hooi. Dus toen had ik opeens 2 groepen met totaal andere behoeften. Relp was op de kliniek via bloed getest op dracht en was niet drachtig, daar was ik met alles wat er aan de hand was geweest helemaal ok mee en besloot ik het traject van Vu ook niet door te zetten.
Maar 3 pony's in twee groepen gaat niet echt lekker, toen ze herstellende was had Relp ook weinig behoefte aan direct gezelschap maar een winter alleen zag ik niet zitten. Daarnaast zocht ik ook wat troost voor de veulentjes waar ik me op had verheugd maar die niet meer zouden komen. Dus was ik wat rond gaan snuffelen en uiteindelijk hebben we een 5 uur durende roadtrip (enkele reis
) gemaakt om veulentjes te gaan kijken. Dat was nog best lastig, want ik vond er twee behoorlijk leuk. Maar na goed nadenken en wat gespar met vrienden en familie kwam daar onze nieuwe aanwinst uit: Swift. Swift komt eind oktober deze kant op. Het is een Lewitzer, verwachte stokmaat is grote D, kleine E.
Voor wie nooit normaal naar deze pony wil kunnen kijken:
Spoiler:
Ja hij heeft een piemel aftekening op zijn romp kan hij ook niets aan doen, gewoon goed naar zijn leuke hoofd kijken
Ja hij heeft een piemel aftekening op zijn romp
kan hij ook niets aan doen, gewoon goed naar zijn leuke hoofd kijkenOndertussen knapte Relpda thuis verder op en kon ze weer rustig een beetje aan de slag. Na het overlijden van Kirs had ik al een tijd geen rijpony meer, dus ik keek uit naar het moment dat ze 3 was en ik even mocht zitten van mezelf. Ik doe het graag rustig aan, maar ik geloof ook in het geven van een kleine trainingsprikkel om botten sterker te maken. Dus met Relp heb ik ervoor gekozen om er dit jaar in stap op te kunnen zitten, een basis stuur, rem en gas te instaleren en haar daarna tijdens de winter weer lekker te laten groeien zonder werk, op een beetje wandelen en grondwerk na. Ik zit er nu dus 5-10 minuten op in de week, ze doet het echt super goed en braaf.
Ondertussen groeit Nim ook lekker door, ze heeft nu de 1.30 aangetikt en stopt blijkbaar de helft van de groei in haar bizar lange manen
Dus ze gaat ook als prinsessenpony door het leven. Ze staat vaak aandachtig te kijken als ik met Relp bezig ben (vooral omdat ze ook stukjes wortel wil verdienen) en staat dus graag in je pad tijdens het opruimen van de spullen en gaat af en toe lekker mee op wandeling.
Zoals eerder vermeld was het helaas niet zulk top nieuws voor Vu, die blijkt in haar spronggewricht een botabsorptie te hebben gehad door de klap. Ze heeft een tildren infuus gehad, helaas lijkt dat nog niet super aan te slaan. Gek genoeg zie je het alleen terug in draf, ze oogt even opgewekt als normaal en zet er geen pas minder door. Maar toch hopen we haar natuurlijk weer echt comfortabel te kunnen maken.
https://boktimg.nl/img/m/ILjLTr.jpg
Ook zijn we nog een keer op bezoek geweest bij Swift, die ondertussen al gigantisch was gegroeid en het ook op de keuring ontzettend goed had gedaan. Hij had een 10 voor type gekregen, een 9 voor zijn gangen en een 8 voor exterieur. Toen we langs gingen stond hij lekker in de groep, met heel veel leuke vriendjes. Tussen alle verdunningen (volgens mij was de grootste geneticajackpot die ik zag een champagne wildkleur bonte) kan je een zwartbonte goed vinden
Nog steeds een heerlijk dier, een beetje op de achtergrond maar super vriendelijk.https://boktimg.nl/img/m/RTVQgF.jpg
https://boktimg.nl/img/m/aFCmPA.jpg
Nim wisselt verder een beetje af als gezelschapspony, dus ze staat grotendeels samen met zus Vu maar overdag staat ze af en toe bij Relpda zodat die ook gewoon lekker sociaal kan zijn.
https://boktimg.nl/img/m/gNZGn9.jpg
Dat waren voor nu denk ik de grootste ontwikkelingen. Dus ik sluit af met wat plaatjes die ik afgelopen weekend heb gemaakt op een mistige ochtend. Verder mis ik ook nog onze twee super leuke honden, maar het was nu al best veel dus gaande weg zullen Brum en Merlin ook nog wel langs komen.
https://boktimg.nl/img/m/rhdnAj.jpg
https://boktimg.nl/img/m/CMavDv.jpg
https://boktimg.nl/img/m/banketstaaf.jpg
https://boktimg.nl/img/m/1dJ9zz.jpg
ze doen het super hier, soms iets te enthousiast met muizenjacht, maar het zijn heerlijke oversized schoothondjes 
