Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-06-24 16:08

Is het te laat om weer te beginnen?

Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-24 16:08

Hallo

Oude gedienden zullen mij wellicht nog herkennen onder deze alias-gebruikersnaam. Ik ben een paar jaar geleden van Bokt verdwenen na toch een goede 10 jaar super actief te zijn geweest omdat ik mijn rijlaarzen aan de wilgen had gehangen en oprecht niet had verwacht dat ik ooit nog iets met paarden zou willen.

Nou... Think again.

Het kriebelt ontzettend, dus ik ben niet alleen terug, maar ben gelijk benieuwd hoe anderen kijken naar het herstarten van hun hobby.

Ik ben lang manegeruiter geweest, heb daarna een paar bijrijdpaarden gehad, maar omdat ik het erg druk had met feesten ben ik daar mee gestopt. Ik heb in die tijd ook een lelijke tuimel gemaakt, waardoor ik wat angstig kon zijn.

Nou ben ik inmiddels een hele volwassene met een grotemensensalaris en veel te weinig hobby's, en ik wil dolgraag mijn hobby weer oppakken. Het probleem? Ik moet eerst mijn afval-doelen behalen, mijn spaarrekening kan nog wel wat vlees op de botten gebruiken, en tegen die tijd ben ik toch al weer een jaar of 30. Zijn er mensen die op die leeftijd de (wedstrijd)sport nog weer in zijn gegaan? Waar liep je tegenaan en heb je het gevoel dat je serieus genomen werd? Hoe heb je herstart? Eerst weer een tijdje lessen op de manege?

Ik snap natuurlijk dat het nooit te laat is om weer te beginnen, maar ik zie toch wel wat beren op de weg en vraag me af hoe anderen daar mee om zijn gegaan.

**Geplaatst**: 16-06-24 16:18

Re: Is het te laat om weer te beginnen?

Geplaatst: 16-06-24 16:18

Goh, 30 is nog jong

. Herstarten is zeker mogelijk, lijkt mij. Het gaat er toch vooral om dat je er plezier aan beleeft en je je kan ontspannen.
Hoe je herstart hangt denk ik ook af van wat je zelf graag wil of niet wil. Vond je de manegelessen leuk? Dan kan je daar opnieuw mee starten en kan je nadien als je dat wil terug kijken naar een bijrijpaard of eigen paard. Als je de manegelessen maar niks vond is een bijrijpaard of verzorgpaard misschien een betere optie of privélessen bij iemand aan huis of... Er zijn veel mogelijkheden; de vraag is vooral wat je zelf wel en niet wil.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-06-24 16:24

Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-24 16:24

pateeke schreef:
Goh, 30 is nog jong . Herstarten is zeker mogelijk, lijkt mij. Het gaat er toch vooral om dat je er plezier aan beleeft en je je kan ontspannen.
Hoe je herstart hangt denk ik ook af van wat je zelf graag wil of niet wil. Vond je de manegelessen leuk? Dan kan je daar opnieuw mee starten en kan je nadien als je dat wil terug kijken naar een bijrijpaard of eigen paard. Als je de manegelessen maar niks vond is een bijrijpaard of verzorgpaard misschien een betere optie of privélessen bij iemand aan huis of... Er zijn veel mogelijkheden; de vraag is vooral wat je zelf wel en niet wil.

Haha ja, ik weet realistisch gezien natuurlijk dat 30 erg jong is, is alleen soms moeilijk om in te denken als je daadwerkelijk op de drempel van 30 staat.

Goede punten. Het doel is uiteindelijk om er zelf eentje te kopen, al dan niet samen met mijn zusje die in een vergelijkbare situatie zit. Manegelessen heb ik nooit leuk gevonden, maar ik heb al zo lang niet op een paard gezeten dat ik denk dat het wel fijn is om even de basis weer onder de knie te krijgen met iemand die meekijkt. Privélessen zijn dan inderdaad een goeie, daar had ik nog niet eens echt aan gedacht.

**Geplaatst**: 16-06-24 16:26

Re: Is het te laat om weer te beginnen?

Geplaatst: 16-06-24 16:26

Mijn moeder is met 50+ weer op het paard gestapt. Toen had ze al 25 jaar niet meer gereden. Dus waarom niet?

**Geplaatst**: 16-06-24 16:27

Geplaatst: 16-06-24 16:27

Dat kan prima, geen zorgen! Ik heb vorig jaar op m'n 30ste leeftijd m'n debuut in de dressuurring gemaakt.

Het is en blijft een jurysport, maar verder heb ik zeker niet het gevoel een 'buitenbeentje' te zijn of dat er op mij neer wordt gekeken omdat ik nu pas kom kijken. Heb 3 jaar geleden m'n eerste eigen paard gekocht, ook na een lange pauze, heb toen eerst een poosje wat lessen gereden op de manege om het gevoel weer even terug te krijgen, daarna gestart met een bijrijdpaard en ben ondertussen met een vriendin mijn eigen (die nog helemaal groen was) gaan opleiden en beleren. Superleuk.

**Geplaatst**: 16-06-24 16:30

Re: Is het te laat om weer te beginnen?

Geplaatst: 16-06-24 16:30

Ik kwam pas op 33 jarige leeftijd voor eerst serieus in aanraking met paarden. 2 jaar later mijn eerste, volledig groen paard van net 3 jaar gekocht. Inmiddels 2 jaar trotse eigenaar en we redden ons prima! Ik doe alles qua grondwerk en mennen enkelspan en dubbelspan maar rijden op hem doe ik niet. Hij wordt door 2 fantastische bijrijdsters bereden dus hij mits niets. Tegen de tijd dat hij 99% bomproof is kruip ik er misschien ook wel op haha

**Geplaatst**: 16-06-24 16:31

Geplaatst: 16-06-24 16:31

Jazeker! Ik heb door mijn werk (altijd weg van huis) van mijn 18e tot 26e niet paardgereden. Voor die tijd was ik super fanatiek met bijrijdponys, werken op de manege, etc. Ik heb nooit een eigen paard/pony gehad.

Vanaf mijn 26e weer begonnen met het bijrijden van paarden maar jarenlang een hoop 'pech' gehad. In het ziekenhuis belandt na een nare val waar ik toch wel onzeker door ben geworden (al was het niet een gemeen/raar paard, was gewoon echt pech en toch net te weinig ervaring van mijn kant), door een burnout rond mijn 28e daarna bijna 2 jaar niet gereden, en vervolgens pech gehad met bijrijdpaarden die werden verkocht/geen match. Ik wilde er eigenlijk mee stoppen omdat het maar niet leek te 'lukken'.

Nu sinds een jaar eindelijk een fijne plek gevonden waar ik echt steady kan rijden en trainen, en ik ben éindelijk gestart met wedstrijden. Ik ben me nu pas echt rijtechnisch aan het ontwikkelen en ik ben bijna 34 jaar.

Mijn paardenmeisjesdroom is dus pas als dertiger opnieuw van start gegaan.

Edit: ik heb privélessen met mijn bijrijdpaard en ik rij lessen bij een vereniging. In deze omgeving rijden er genoeg mensen van mijn leeftijd en ook ouder mee met B wedstrijden en die worden net zo serieus genomen.

**Geplaatst**: 16-06-24 16:37

Geplaatst: 16-06-24 16:37

Ik ben na bijna 20 jaar weer gaan rijden. Heb altijd geroepen dat er ooit weer een paard zou komen maar in die tijd andere prioriteiten totdat we met een groep op vakantie gingen en er iemand wilde paardrijden, dus ik ging mee en dat heeft de boel flink aangewakkerd.
Eerst wat lessen op een manege gevolgd en ondertussen op zoek naar een paard. Dat eerste paard was uiteindelijk niet een match met mij en heb ik na 10 maanden een ander adresje voor gezocht. Ik ben er heel naar afgevallen met een gebroken pols als gevolg dus dat zorgde daarna wel voor wat angst..
Nu uiteindelijk een hele leuke PRE merrie waar alles meteen veel makkelijker mee was. Heb haar nu meer dan een jaar, we hebben bijna elke week les en binnenkort voor het eerst eens starten

Laatst bijgewerkt door Durquia op 16-06-24 16:39, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-06-24 16:39

Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-24 16:39

fnpetter1990 schreef:
Jazeker! Ik heb door mijn werk (altijd weg van huis) van mijn 18e tot 26e niet paardgereden. Voor die tijd was ik super fanatiek met bijrijdponys, werken op de manege, etc. Ik heb nooit een eigen paard/pony gehad.

Vanaf mijn 26e weer begonnen met het bijrijden van paarden maar jarenlang een hoop 'pech' gehad. In het ziekenhuis belandt na een nare val waar ik toch wel onzeker door ben geworden (al was het niet een gemeen/raar paard, was gewoon echt pech en toch net te weinig ervaring van mijn kant), door een burnout rond mijn 28e daarna bijna 2 jaar niet gereden, en vervolgens pech gehad met bijrijdpaarden die werden verkocht/geen match. Ik wilde er eigenlijk mee stoppen omdat het maar niet leek te 'lukken'.

Nu sinds een jaar eindelijk een fijne plek gevonden waar ik echt steady kan rijden en trainen, en ik ben éindelijk gestart met wedstrijden. Ik ben me nu pas echt rijtechnisch aan het ontwikkelen en ik ben bijna 34 jaar. Mijn paardenmeisjesdroom is dus pas als dertiger opnieuw van start gegaan.

Wat super fijn om te horen! Ik zou er inderdaad graag zelf eentje willen. Vroegah was daar nooit financiele ruimte voor thuis, en het is altijd mijn meisjesdroom geweest om zelf een paard te hebben. Ik moet ook zeggen dat ik niet de positiefste ervaringen heb met bijrijden. Als tienermeisje was het nog wel leuk maar ik heb toch altijd de zelfstandigheid wel gemist, wat ik van de kant van eigenaren dan weer heel goed snap maar wat voor mij zelf nog wel eens lastig was.

Hier ook af en toe een stukje onzeker geweest inderdaad, dus wil wel een periode lessen om me niet meer helemaal een beginner te voelen. Was het voor jouw gevoel hetzelfde als op een fiets stappen - je rijdt zo weer weg? Of had je echt het gevoel dat je weer opnieuw moest leren rijden?

**Geplaatst**: 16-06-24 16:42

Geplaatst: 16-06-24 16:42

Ik heb geen ervaring maar wel advies. Beginnen met een bijrijdpaard na een paar jaar niet rijden is lastig. Je bent voor de eigenaar riet aantrekkelijk, en voor jezelf ook lastig omdat je dan ook niet goed kan inschatten of het paard echt bij je past. Ik denk dat als je een maand of 2/3 gaat lessen bij een manage, liefst zelfs privéles, dat je zo je kennis weer kan opfrissen en je zelfvertrouwen ook door op verschillende paarden te rijden. Daarna zou ik dan zoeken naar een bijrijdpaard. Een paard kopen zou ik pas doen als het bijrijden je bevalt en je meer wilt.

Maar bedenk je ook of je eventueel kinderen wilt de komende 5 jaar? Dan gaat je hoeveelheid tijd en geld voor hobbies ook omlaag. Een eigen paard is wel echt een flinke uitgave qua tijd en geld. Vanaf 2025 word dta allemaal nog een stuk duurder omdat de btw op paardenvoer en hooi enzo omhoog gaat. Dat is toch vaak het punt waarop veel dertigers al dan niet tijdelijk even stoppen of minderen met rijden. Dus misschien is kopen dan niet zo handig.

**Geplaatst**: 16-06-24 16:44

Geplaatst: 16-06-24 16:44

30?!?!
Man! Dat is toch nog piep

Mijn eerste paard kocht ik 35 was ofzo.
Zou niet weten waarom je niet zou kunnen.

Go for iT! Geniet ervan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-06-24 16:47

Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-24 16:47

Eef_Bam schreef:
Ik heb geen ervaring maar wel advies. Beginnen met een bijrijdpaard na een paar jaar niet rijden is lastig. Je bent voor de eigenaar riet aantrekkelijk, en voor jezelf ook lastig omdat je dan ook niet goed kan inschatten of het paard echt bij je past. Ik denk dat als je een maand of 2/3 gaat lessen bij een manage, liefst zelfs privéles, dat je zo je kennis weer kan opfrissen en je zelfvertrouwen ook door op verschillende paarden te rijden. Daarna zou ik dan zoeken naar een bijrijdpaard. Een paard kopen zou ik pas doen als het bijrijden je bevalt en je meer wilt.

Maar bedenk je ook of je eventueel kinderen wilt de komende 5 jaar? Dan gaat je hoeveelheid tijd en geld voor hobbies ook omlaag. Een eigen paard is wel echt een flinke uitgave qua tijd en geld. Vanaf 2025 word dta allemaal nog een stuk duurder omdat de btw op paardenvoer en hooi enzo omhoog gaat. Dat is toch vaak het punt waarop veel dertigers al dan niet tijdelijk even stoppen of minderen met rijden. Dus misschien is kopen dan niet zo handig.

Bedankt voor het meedenken! Ik ga inderdaad niemand lastigvallen met mijn rehabilitatieprogramma

Ik heb familie met een paardenbedrijf en als ik besluit om weer in het zadel te stappen is het sowieso eerst een poosje daar op stal. Ik wil niet al te lang op de manege blijven hangen, maar in ieder geval om weer even de basis onder de knie te krijgen.

Wat je zegt over eerst een tijdje bijrijden is een goed punt, al weet ik niet of ik het advies uiteindelijk op ga volgen. Als ik een paard koop is het samen met mijn zusje, en dat doen we pas als ik op het punt ben dat ik zeker weet dat ik verder wil met de hobby. Het scheelt dat ik weet wat ik mis, ook de negatieve kanten. Een bijrijdpaard zoeken terwijl ik dan eigenlijk al weet dat het een aanloopje is naar het kopen van een eigen vind ik ingewikkeld en niet heel eerlijk naar een eigenaar toe.

Ook je punt over kinderen is een goede. Ik heb zelf geen kinderwens. Sluit het niet 100 procent uit, maar ik heb door een heel scala aan onderliggende medische issues geen behoefte aan kinderen en het idee ook al lang geleden uit mijn hoofd gezet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-06-24 16:49

Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-24 16:49

SunnyHorse schreef:
30?!?!
Man! Dat is toch nog piep

Mijn eerste paard kocht ik 35 was ofzo.
Zou niet weten waarom je niet zou kunnen.

Go for iT! Geniet ervan.

Hahaha, I know, I know. Het gaat denk ik meer om het opnieuw starten na een langere tijd helemaal uit de sport te zijn geweest.

En ik moet zeggen dat het ook wel intimiderend voelt om weer op te starten in dezelfde poule als de jonge meiden die altijd gave sportpaarden onder hun reet hebben gehad. Dat had ik eerder ook al toen ik wedstrijdjes reed hoor, dus is geen nieuw gevoel. Misschien kan ik me er juist ook wel beter overheen zetten nu ik een volwassene ben.

**Geplaatst**: 16-06-24 16:51

Geplaatst: 16-06-24 16:51

Emmaa2 schreef:
fnpetter1990 schreef:
Jazeker! Ik heb door mijn werk (altijd weg van huis) van mijn 18e tot 26e niet paardgereden. Voor die tijd was ik super fanatiek met bijrijdponys, werken op de manege, etc. Ik heb nooit een eigen paard/pony gehad.

Vanaf mijn 26e weer begonnen met het bijrijden van paarden maar jarenlang een hoop 'pech' gehad. In het ziekenhuis belandt na een nare val waar ik toch wel onzeker door ben geworden (al was het niet een gemeen/raar paard, was gewoon echt pech en toch net te weinig ervaring van mijn kant), door een burnout rond mijn 28e daarna bijna 2 jaar niet gereden, en vervolgens pech gehad met bijrijdpaarden die werden verkocht/geen match. Ik wilde er eigenlijk mee stoppen omdat het maar niet leek te 'lukken'.

Nu sinds een jaar eindelijk een fijne plek gevonden waar ik echt steady kan rijden en trainen, en ik ben éindelijk gestart met wedstrijden. Ik ben me nu pas echt rijtechnisch aan het ontwikkelen en ik ben bijna 34 jaar. Mijn paardenmeisjesdroom is dus pas als dertiger opnieuw van start gegaan.

Wat super fijn om te horen! Ik zou er inderdaad graag zelf eentje willen. Vroegah was daar nooit financiele ruimte voor thuis, en het is altijd mijn meisjesdroom geweest om zelf een paard te hebben. Ik moet ook zeggen dat ik niet de positiefste ervaringen heb met bijrijden. Als tienermeisje was het nog wel leuk maar ik heb toch altijd de zelfstandigheid wel gemist, wat ik van de kant van eigenaren dan weer heel goed snap maar wat voor mij zelf nog wel eens lastig was.

Hier ook af en toe een stukje onzeker geweest inderdaad, dus wil wel een periode lessen om me niet meer helemaal een beginner te voelen. Was het voor jouw gevoel hetzelfde als op een fiets stappen - je rijdt zo weer weg? Of had je echt het gevoel dat je weer opnieuw moest leren rijden?

Ja snap ik hoor, bijrijdster zijn is niet altijd ideaal. Ik zou ook ooit nog wel een eigen paard willen, maar ik heb nu echt mazzel met het plekje waar ik rij en het zijn ook echt hele fijne mensen en paarden, en er is een vriendschap ontstaan. Daarnaast woon ik in een regio waar meer paarden dan ruiters zijn dus vooralsnog hoef ik geen eigen paard (ik moet ook nog flink sparen). Misschien over een jaar of 5 ofzo.

Ik heb eerst een poos bij een manege gelest en ik zou ook niet aanraden meteen een bijrijdpaard te zoeken. Het was wel echt even onwennig want je spieren moet weer wennen, maar het is inderdaad net als fietsen! Vooral op manegepaarden is dat heel goed te doen. Het enige is dus dat de spiercoördinatie weer een beetje terug moet komen en je wellicht iets minder soepel bent dan in je tienerjaren.

En ik heb wel een periode gehad dat ik 'jaloers' was op leeftijdgenoten die al hun hele leven rijden en 1000 keer 'verder' zijn dan ik, maar toen bedacht ik me waarom ik paardrij: omdat ik het leuk vind en niet omdat ik de beste wil zijn.

**Geplaatst**: 16-06-24 16:52

Geplaatst: 16-06-24 16:52

Sterker nog. Ik ben 46 en pas net begonnen met wedstrijden. Dat kwam er vroeger nooit van en was nog altijd mijn meisjesdroom.

Gaat het goed? Neuh nog niet echt maar we hebben wel veel plezier.

Ooh ik wou dat ik nog maar 30 was joh

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-06-24 16:55

Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-24 16:55

fnpetter1990 schreef:
Ja snap ik hoor, bijrijdster zijn is niet altijd ideaal. Ik zou ook ooit nog wel een eigen paard willen, maar ik heb nu echt mazzel met het plekje waar ik rij en het zijn ook echt hele fijne mensen en paarden, en er is een vriendschap ontstaan. Daarnaast woon ik in een regio waar meer paarden dan ruiters zijn dus vooralsnog hoef ik geen eigen paard (ik moet ook nog flink sparen). Misschien over een jaar of 5 ofzo.

Ik heb eerst een poos bij een manege gelest en ik zou ook niet aanraden meteen een bijrijdpaard te zoeken. Het was wel echt even onwennig want je spieren moet weer wennen, maar het is inderdaad net als fietsen! Vooral op manegepaarden is dat heel goed te doen. Het enige is dus dat de spiercoördinatie weer een beetje terug moet komen en je wellicht iets minder soepel bent dan in je tienerjaren.

En ik heb wel een periode gehad dat ik 'jaloers' was op leeftijdgenoten die al hun hele leven rijden en 1000 keer 'verder' zijn dan ik, maar toen bedacht ik me waarom ik paardrij: omdat ik het leuk vind en niet omdat ik de beste wil zijn.

Ah ja, dan heb je geluk met de regio! Ik woon midden in de randstad en het is hier een beetje een mijnenveld af en toe. Sparen is hier ook een ding ja. Buiten dat ik, als ik er eentje koop, een sportpaard zou willen, is stalling hier ook niet goedkoop en wil ik een flinke buffer hebben. Vooralsnog is het sowieso toekomstmuziek, want met mijn huidige gewicht zou de dierenbescherming ook snel aankloppen als ik op een paard ga zitten

(overdreven, maar er is nog wel wat werk aan de winkel).

En haha ja, die souplesse kan ik me iets bij voorstellen.. Ik heb nog wel vage herinneringen van de spierpijn die ik over kon houden aan een ritje

**Geplaatst**: 16-06-24 19:24

Geplaatst: 16-06-24 19:24

Emmaa2 schreef:
Ah ja, dan heb je geluk met de regio! Ik woon midden in de randstad en het is hier een beetje een mijnenveld af en toe. Sparen is hier ook een ding ja. Buiten dat ik, als ik er eentje koop, een sportpaard zou willen, is stalling hier ook niet goedkoop en wil ik een flinke buffer hebben. Vooralsnog is het sowieso toekomstmuziek, want met mijn huidige gewicht zou de dierenbescherming ook snel aankloppen als ik op een paard ga zitten (overdreven, maar er is nog wel wat werk aan de winkel).

En haha ja, die souplesse kan ik me iets bij voorstellen.. Ik heb nog wel vage herinneringen van de spierpijn die ik over kon houden aan een ritje

Ik kom zelf uit de Randstad dus ik weet er alles vanaf kwa prijzen en bijrijdpaarden vinden enzo. :')

Woon nu 10 jaar in Friesland en het is wat dat betreft luilekkerland voor paardenmeisjes, en ook stalling is hier niet duur.

Maargoed, wel top dat je om je gewicht denkt. Je hebt wat dat betreft een superleuk en goed doel. 8-)

Jaa mijn droom is ook ooit een paard voor de sport te kopen en te zien hoe ver ik kan komen. Heb je al een manege op het oog om weer te starten met rijden?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-06-24 19:39

Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-24 19:39

fnpetter1990 schreef:
Ik kom zelf uit de Randstad dus ik weet er alles vanaf kwa prijzen en bijrijdpaarden vinden enzo. Woon nu 10 jaar in Friesland en het is wat dat betreft luilekkerland voor paardenmeisjes, en ook stalling is hier niet duur.

Maargoed, wel top dat je om je gewicht denkt. Je hebt wat dat betreft een superleuk en goed doel. Jaa mijn droom is ook ooit een paard voor de sport te kopen en te zien hoe ver ik kan komen. Heb je al een manege op het oog om weer te starten met rijden?

Ja, manege Beukers in Hoogkarspel is van familie van mij, dus ik denk dat ik het daar oppik!

**Geplaatst**: 16-06-24 19:51

Geplaatst: 16-06-24 19:51

Goh ik ben toevallig sinds vorige maand na 8 jaar weer aan de gang gegaan (ben nu 27).
Heb een oproep op facebook geplaatst dat ik het weer op wilde pakken. Een week later had ik ineens een enorm gaaf verzorgpaard erbij. Hier ga ik nu bijna dagelijks heen om te tutten, grondwerken, wandelen etc.

Vandaag ben ik samen met de eigenaresse van mijn verzorgpaard een les gaan nemen, ik op een ander paard en zij met haar paard. Rijden met hem zit er voorlopig niet in omdat ik mijn balans echt volledig kwijt ben nu en hij echt weer opgepakt moet worden :')

Wil het nu verder oppakken door lessen te nemen bij iemand die eigen paarden inzet voor privéles. Het ging verrassend goed en buiten mijn conditie en balans, veel dingen niet verleerd. (Ben zelf inmiddels ook een hoop aangekomen, mijn doel is inderdaad ook afvallen. Dit doe ik door lekker naar stal te fietsen).

Maar: Nog geen moment spijt gehad dat ik het weer op ga pakken, behalve de kosten om alles nieuw aan te schaffen :')

Edit: Ik mag enorm in mijn handjes knijpen met de knapperd die op mijn pad is gekomen. Heb het idee dat ik en de eigenaresse elkaar enorm enthousiasmeren hierin.

**Geplaatst**: 16-06-24 20:02

Geplaatst: 16-06-24 20:02

Met deze vraag zit ik ook al een paar maanden mee in mijn hoofd.

Ik ben ondertussen 42 jaar en 7 jaar gestopt.

Regelmatig spookt het door mijn hoofd.
Ook ik moet eerst wat afvallen.
En alles nieuw kopen.

Ik volg even mee.

**Geplaatst**: 16-06-24 20:20

Geplaatst: 16-06-24 20:20

Ik wist al wat ik ging typen voor ik je leeftijd en je verhaal las. Ja, ja en ja! Je bent nooit te laat om weer te rijden!

Ik was zelf pas 28 toen ik begon met rijden. Zoals hierboven al gesuggereerd wordt: begin gewoon met manegelessen en kijk dan lekker verder. Ook zonder de hele ellende van kopen, stallen, onderhouden en beleren is paardrijden leuk. De enige manier waarop het onleuk kan worden is als je te hoge eisen stelt.

En weet je: ook ik ben erg bang bij het rijden. Daar heb ik zoveel topics over geopend. Maar ik stap wel elke week op. De lol van het rijden is groter dan mijn angst. En dat zou bij jou weleens net zo kunnen zijn.

**Geplaatst**: 16-06-24 20:24

Geplaatst: 16-06-24 20:24

Wij hebben meerdere volwassenen die op latere leeftijd zijn gestart of bijvoorbeeld zelf weer zijn gaan rijden toen hun kinderen gingen paardrijden. Ook een aantal die nu de F-proeven starten. De volwassenen starten in een aparte rubriek, dus wel op dezelfde dag als de kinderen maar niet tegen (deels hun eigen) kinderen.

**Geplaatst**: 16-06-24 20:29

Re: Is het te laat om weer te beginnen?

Geplaatst: 16-06-24 20:29

Tuurlijk, dit kan makkelijk. Inderdaad lekker zelf fit zijn om te rijden en dan beginnen.

Alles nieuw kopen....leve vinted, marktplaats.nl en andere media om spullen te vinden.

**Geplaatst**: 16-06-24 21:16

Geplaatst: 16-06-24 21:16

TS en Linnie gewoon weer lekker beginnen hoor! Ik ben rond de leeftijd van Linnie weer begonnen na een ongeveer even lange stop.

Inderdaad via de route een paar buitenritten op m’n oude manege, wat bijrijdpaarden en uiteindelijk een paar jaar geleden heel impulsief een veulen gekocht. M’n vaste bijrijdpaard(den) zijn inmiddels allemaal verhuisd of verkocht. Ik rij nu af en toe een paar paarden als achtervang voor stalgenootjes. Verder ben ik alweer bezig met het beleren van mijn eigen paard.

Zoals het hier is verlopen, had ik van te voren nooit kunnen bedenken toen ik maar weer een cap, rijlaarzen en een rijbroek aan ging schaffen voor een paar buitenritjes.

**Geplaatst**: 16-06-24 22:02

Geplaatst: 16-06-24 22:02

Wat leuk dat je het wil gaan oppakken weer en 30 is toch absoluut niet oud!!

Ik deel een beetje het verhaal van een aantal hierboven; als jong meisje tot een jaar of 18 eigen pony's, het hele leven draaide daarom, en toen kreeg ik andere interesses.
Al die tijd heeft het wel een beetje gekrabbeld tot ik een jaar of 26 was en ik zó graag weer wilde! Maar ik vond de stap naar meteen een eigen paard heel groot en spannend (want hoe wist ik of ik het ècht wilde en bereid was zoveel tijd en geld en energie erin te steken?). En een manege zag ik niet zo zitten omdat ik bang was daar niet voldoende uitdaging uit te halen. Dus toen ben ik ook opzoek gegaan naar een bijrijdpaard. Moet wel zeggen, het eerste bijrijdpaard (vooral de eigenaar) was geen hele leuke ervaring maar daar voelde ik alwel hoe fantastisch ik het vond, en met het tweede paard en de eigenaar heb ik onwijs veel geluk gehad en vanalles mogen doen. Daar ben ik er echt achter gekomen wat ik precies leuk vind en wat ik zelf wil, zowel qua paard als qua het houden van het paard.

Voor mij echt heel veel waard geweest dus