Ik zit met mijn handen in het haar, met mijn paard.
Het zit zo, ik heb hem nu zo'n 5 jaar en ben er nog steeds erg gek mee.
Vorig jaar heeft hij een operatie aan de achterbenen gehad en bleek hij later ook nog artrose in zijn SI gewrichten te hebben. ([MD] [VOLG] Chronisch letsel tussenpezen )
Dus het laatste advies van de dierenarts zo'n 2-3 maanden geleden was zet hem maar op de wei.
Ik me rot gezocht en heb een weitje in het dorp kunnen huren waar ik alles volledig zelf moet doen, maar dan ook echt alles. Sowieso 2 x per dag voeren, water geven door middel van jerry cans, de wei uitmesten, de wei onderhouden, hooi regelen, mest af laten voeren etc etc.
Dit lijkt misschien voor de een een makkelijk klusje maar helaas zit ik er mentaal niet goed bij en mijn lichaam is ook op zijn laatste bezig.
Nu heb ik vorige week te horen gekregen dat ik een appartement voor mezelf krijg met begeleiding, iets wat nodig is, maar dit is niet in het dorp, 15 minuten van de wei af. Hier is dus al mijn 1e punt. Ik ga een intensieve 3 daagse therapie volgen en dit zou betekenen dat ik iedere dag voor de therapie al om half 7 moet opstaan om ze ervoor te voeren. Na de therapie de wei uitmesten en water geven en dan rond 7-8 uur weer hooi geven.
Dan komt het financiële stukje er nog bij, omdat ik op mijzelf ga wonen moet ik dus ook iedere maand huur betalen en boodschappen, verzekeringen afsluiten etc etc.
Aan de paarden betaal ik iedere maand al minimaal €200,- (de weide huur en een groot pak hooi per maand welke momenteel belachelijk duur zijn

Dit ga ik erlangs net wel net niet trekken wat betekent dat ik echt op elke cent zou moeten zitten, niks leuks meer kan doen en of kan kopen, en ook niet meer mijn wekelijkse zwemmen. Nu zou je zeggen ja voor je paard doe je dat toch? Klopt maar dat betekent dat ik mezelf nog meer ga isoleren dan ik nu al doe en helemaal niet meer een keertje met mijn beste vriend een terrasje of zo pak.
Verder is de vraag of ik ooit weer met hem zou kunnen rijden? Dit zou de tijd moeten uitwijzen maar eerlijk gezegd heb ik me er al bij neergelegd dat we nooit meer kunnen rijden, en daar heb ik voor 75% vrede mee. Ja het is zuur, ik heb er duizenden euro's in geïnvesteerd met uiteindelijk niks dus.
Wandelen vind hij niet veel aan en ik moet dan alles bij zetten om hem te kunnen houden. Grondwerk lessen heb ik aan gedacht maar geen optie ivm budget.
Hij staat samen met een 16 jarige shet merrie, wat goed gaat, maar deze wilt niet spelen dus ook in de wei heeft hij niks waar hij zijn energie kwijt kan. Ik merk ook dat hij zich niet helemaal gelukkig voelt, wilt niet knuffelen en alleen maar eten (oke het is wel een haflinger dus eten is prioriteit

Maar wat nu? Een verzorger zoeken is een optie maar zoeken naar een speld in een hooiberg want alleen maar voeren en mesten en niet rijden of iets anders doen (zie geen bak aanwezig)
Verkopen, over mijn lijk. Absoluut niet want ik ben veel te bang dat hij in de handel komt en weer bereden wordt etc.
Weg geven durf ik niet aan want je hoort zo veel verhalen dat paarden naar een goed tehuis worden gebracht en later toch weer verkocht of zo worden.
Een rusthuis zoeken zou een optie kunnen zijn, maar ook hier betaal je gouw € 200,-
Zie ik nu zo veel beren op de weg? Zijn er makkelijkere opties? Of moet ik gewoon even doorzetten voor de 1,5 jaar dat de therapie duurt? (verder komt er ook nog bij dat ik tot november zekerheid heb, daarna is het niet zeker of ik op de wei mag blijven staan omdat ze de wei misschien zelf weer nodig hebben)
Respect als je het hele verhaal hebt gelezen, en heel fijn als je een optie of tip hebt. Alvast bedankt. (mag ook via PB)