Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-02-21 11:49

Dillema: verkopen of niet verkopen.

Geplaatst door de TopicStarter : 05-02-21 11:49

Waarschuwing: Lang theemutsenzeurverhaal. Echt respect als je het helemaal gelezen hebt!

Lieve bokkers,

Ik moet even van me afschrijven.
Ik zit al een klein poosje in mijn eigen hersenspinsels vast over 1 van mijn paarden en ik kom er niet goed uit.
Ik ben inmiddels 32 jaar, heb op mijn 20e mijn eerste eigen paard gekocht, van toen 4 jaar. Was zadelmak geboren en na 10 mooie jaren heb ik hem helaas in moeten laten slapen aan een kapotte rug. Een tijdje daarna heb ik een 18 jarig paard gekregen van iemand en hier ook nog een paar mooie jaren mee gehad. Ik heb nog nooit in mijn leven een dier weg gedaan of verkocht. Niet dat ik daar wat op tegen heb maar het zit niet zo in me zegmaar. Ik geloof niet zo in ´de klik´, al had ik die toen ik mijn veulen kocht duidelijk wel. Dat was gewoon een gevoel van ja, dit is hem!
Anyway.. In 2017 heb ik een veulen gekocht, super gaaf ding, echt een enorm leuke pony. altijd veel mee gedaan van veulen af aan. mee naar de hoefsmid, mee wandelen, borstelen, etc. Ik heb hem afgelopen zomer weg gebracht naar een trainingsstal en daar is hij eerst helemaal vanaf 0 (grondwerk) door hun beleerd. Daarna ben ik erbij betrokken en ben ik hem zelf onder intensieve begeleiding gaan rijden. So far so good, pony heeft geen stap verkeerd gezet, maar toch, zou ik dit never nooit niet meer nog een keer doen. Zon jong paard. Want op een 3 jarige stappen die dat net een paar keer heeft gedaan is toch wel andere koek dan een ervaren paard, en ik heb wat spanning gehad kan ik zeggen.

Ik ben heel erg blij met hem en hij gaat voor geen goud weg, kan met hem lezen en schrijven, Maar ik ben maar een simpele recreatie ruiter, ik kan best met paarden omgaan maar heb gewoon geluk dat hij een enorm koele kikker is en zich op zn 4e al gedraagt alsof hij een kinderpony is van 20 :Y)

In de tussentijd dat mijn pony beleerd werd heb ik de kans gekregen een prachtige boerderij over te nemen. Dit heb ik dus ook gedaan en YAY, pony kon aan huis staan. uiteraard moest er een maatje komen voor pony, en hier gaat het verhaal dus een beetje mis. Ik heb toen een 2 jarige dressuurgefokte hengst gekocht v. Mcjonnas. De meningen over zijn nakomelingen zijn een beetje verdeeld, maar opzich heeft die van mij een enorm lief karakter. Dat is het hele probleem niet.
Je vraagt je af waarom iemand als ik die gewoon buitenritjes wilt rijden en wat lessen en heel misschien een onderlinge wedstrijd of clinic zo´n paard koopt. En ik inmiddels ook. I did not think that one trough :Y)

Hij was (en is) gewoon heel knap, echt heel knap. een prachtige valk, met een geweldig stel lange stelten en een enorm knap sierlijk hoofd. Hij is ook heel lief. Heel knuffelig. Zolang je niet verder gaat dan zn hals dan. Hij is heel sensibel en kan van het een op andere moment flippen. Dan ben je hem ook kwijt. Letterlijk en figuurlijk. Hij is de eerste 2 jaar van zn leven niet in handen geweest. Een hoefsmid had hij nog nooit van gehoord, hij kon aan een halster meelopen en dat was het. Ik heb me hier echt gruwelijk op verkeken destijds.
Ik heb hem op de trainingsstal bij mijn andere pony geparkeerd en daar konden ze hem met een touwhalster buiten zetten en binnen halen. Arm peerd wist niet wat hem overkwam en is ook een aantal keer de stalhouder op zn nek geklommen uit angst. Daar kwam het eerste oei gevoel een beetje.
Hij is daar afgelopen november geruind en daar is hij natuurlijk ietsie minder fel van geworden, maar nog steeds groener dan het gras van de overburen. Goed, begin januari beide paarden mee naar huis genomen, ik ben namelijk mijn baan ook door corona kwijt tot nader order, en had even niet meer de mogenlijkheid om 1, laat staan 2 paarden daar in training te hebben. Pony was braaf en klaar. Paard niet, maar toch mee naar huis genomen. Hij was erg braaf op de trailer en hier in het land ging ook super.
Paard had maandenlang veel op stal gestaan (bij de hengstenhouder en daarna op trainingsstal) en had dus een heel dun vachtje. Hier is het 24/7 buiten met schuilstal. Het is een warmbloedje en hij had het dus veels te koud. Paard moest dus een deken op. Ik kan je vertellen dat dat niet makkelijk is met een 2 jarig paard waarvan je eigenlijk zijn kont niet mag aanraken of hij ontploft. Want weet hij veel.

Enfin, we zijn bij het heden. paard staat hier nu een poosje en ik heb er zo een ontzettend dubbel gevoel over. Ik ben niet bang voor paarden op de grond, dat scheelt. Ik ben rustig en kan hem goed gerust stellen. Dus ik heb ook al wat kleine succesjes met hem geboekt. Ik heb hem nu 3 keer een deken gewisseld. Echt heel rustig. Zo min mogenlijk druk en dat is ook allemaal goed gegaan. Hoefsmid is geweest, tandarts ook, en eigenlijk doet hij dat ook allemaal heel knap.
Maar man, wat is dit paard groen en sensibel. Hij is zo ontzettend onzeker. En ik vraag me echt dagelijks af waar ik in hemelsnaam aan begonnen ben. Zo enorm rillerig. De ene dag heb ik echt de neiging om de handdoek in de ring te gooien. Wil hem even zijn deken recht trekken en zoef! weg is hij. Oh ja, aan zn billen zitten of aan een deken sjorren wil niet, even vergeten

En de andere dag boeken we toch weer kleine succesjes. Pak ik hem aan het halster en ga ik hem gewoon overal aaien. Rustig van hals, naar buik, naar kont. Hij is dan zo bang maar laat het toch toe en ontspant op een gegeven moment ook. Overwinninkjes als deze maken me dan ook echt weer trots. Want ja, het is toch ook maar gewoon een bange kleuter die het allemaal probeert goed te doen en me probeert te vertrouwen. Uit deze hele kleine mijlpaaltjes put ik kracht, maar als ik naar het hele plaatje kijk zinkt de moed me echt in de schoenen. Zo´n bloederig paard, die niks kan. Het is gewoon niet voor mij gemaakt denk ik dan.
Ik heb de komende tijd gewoon niet de mogenlijkheid tot hele intensieve begeleiding met hem. Ik kan wel 1 of 2 keer per maand iemand laten komen om me wat tips te geven en mee te kijken maar is dat genoeg? Ik durf het best aan om met hem in het land of in de bak wat te werken. Kleine stapjes, eerst maar eens fatsoenlijk zijn kont aan kunnen raken, daarna eens wat uitbreiden. Maar gaat dat genoeg zijn? Moet ik hem niet gewoon verkopen naar iemand die zin heeft in zo´n project, en daar ook 1000 keer handiger in is dan ik? Word dit ooit een recreatie paard? Moet ik hem niet gewoon ook verkopen aan iemand met ambitie? Ik heb hem al te koop gezet, en weer eraf gehaald omdat we weer een klein succesje hadden geboekt. Ik word helemaal tureluurs van mezelf. Als ik heel eerlijk ben denk ik dat hij net een maatje teveel voor mij is. Maar aan de andere kant..... Ja, aan de andere kant

Wat zouden jullie doen?

Laatst bijgewerkt door Achaiah op 05-02-21 12:08, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-02-21 11:52

Re: Dillema: verkopen of niet verkopen.

Geplaatst: 05-02-21 11:52

Ik ben daarin heel zwart wit dat je wel je plezier uit je hobby moet halen. Voor mij tenminste, is het een te dure hobby om met tegenzin mijn paard te doen. Ik zou dus verkopen

**Geplaatst**: 05-02-21 11:58

Geplaatst: 05-02-21 11:58

Als ik het zo lees is het duidelijk: het paard is een project en daar heb jij geen zin in en nog belangrijker geen lol van. En dat is natuurlijk prima. Denk dat je jezelf en het paard een plezier doet door uit te kijken naar een fijn baasje die het project juist wel ziet zitten. Een paard verkopen omdat hij niet bij jou past is geen schande. Het is je hobby en het kost een hoop geld, dus het moet wel leuk blijven. Verkopen met het eerlijke verhaal erbij zou ik dus doen. Beter voor jou en beter voor het paard.

**Geplaatst**: 05-02-21 11:58

Geplaatst: 05-02-21 11:58

Ik heb afgelopen jaar mijn paard verkocht. Moeilijkste keuze ooit geweest (ik heb hem 6 jaar gehad). Vele slapeloze nachten, nog veel meer verdriet, maar wel een goede keuze geweest. Wij waren geen match meer onder het zadel (of liever gezegd, mijn gevoel liet me in de steek als ik op hem zat, en dat lag 100% aan mij, want hij was het braafste en perfectste paard onder het zadel wat je maar kon hebben, mijn hoogtevrees en zijn stokmaat hielpen daar niet aan mee).

Hij heeft nu een super baasje, die hem wel vertrouwt, en hij heeft het supergoed.
Ik ben meer een ponymeisje, dus ik heb nu een 1,5 jarige waar ik mee aan het tutten ben af en toe, en verder rijd ik nog een klein paardje bij van een vriendin. Ondanks dat dat paardje veel sensibeler is, heb ik dat gevoel op haar niet.

Dus als ik jou was, zou ik hem verkopen (en misschien iets minder lang wachten als ik uiteindelijk gedaan heb). Bij een volgende eigenaar krijgt hij het ook gewoon goed (zeker als je gewoon goed selecteert). En gewoon 100% eerlijk zijn in je verhaal zodat ze weten wat ze kopen.
En dan voor jezelf gewoon op zoek gaan naar een dier waar je de klik mee hebt, en waar je gewoon vertrouwen in hebt en kunt hebben. Het gevoel, de klik, is in mijn ogen zeker wel belangrijk. Als je een sportruiter bent die vooral hoge punten wil halen dan is het misschien minder belangrijk en wil je vooral een talentvol paard.
Maar als je een maatje voor het leven wilt, dan is de klik het belangrijkste wat er is in mijn ogen.....(en dan nog kan het zijn dat een aantal jaar later de klik weg is, ook dat is niet erg, plezier in je hobby is het belangrijkste!)

En ik koop in principe al mijn dieren voor het leven, maar soms, heel soms, is een dier beter af bij een ander

**Geplaatst**: 05-02-21 12:07

Geplaatst: 05-02-21 12:07

Autumnn schreef:
Ik ben daarin heel zwart wit dat je wel je plezier uit je hobby moet halen. Voor mij tenminste, is het een te dure hobby om met tegenzin mijn paard te doen. Ik zou dus verkopen

Ik ben het hier wel mee eens

Het is geen schande om een andere plek voor je paard te zoeken omdat hij bij jou niet op zijn plek is. Want dat is beetje het verhaal. Doordat hij zo groen is en jij eigenlijk ook wat betreft jonge paarden werkt dit samen niet zo goed. Dan kun je beter op zoek gaan naar een plek waar hij bij iemand anders de dingen leert en zelf op zoek gaan naar een wat braver minder rillerig type.

**Geplaatst**: 05-02-21 12:19

Geplaatst: 05-02-21 12:19

Een paard wil eten, drinken, maatjes en iemand die een beetje aardig voor hem is.

Daar kan de halve wereld aan voldoen.

Als je geen klik hebt gewoon te koop zetten. Er zijn superveel mensen op zoek naar een paard op dit moment.

**Geplaatst**: 05-02-21 12:21

Geplaatst: 05-02-21 12:21

Dit klinkt alsof dit paard en jij niet de juiste match zijn. Dat betekent niet dat het niet lastig is, want dan kun je alsnog veel om elkaar geven, maar het is wel dat jij waarschijnlijk niet bent wat hij op dit punt in zijn leven nodig heeft, en dat hij niet is wat jij op dit punt in je leven nodig hebt/wil.

Dan zou ik in dit geval 2 verschillende dingen adviseren als opties:
1. Als je geen afscheid wil nemen en er alles aan wil doen om wel de juiste match te worden: Neem intensief les en ga er echt in investeren dat je leert om wel de mens te zijn die hij nodig heeft. Dat gaat dan wel een trajectje worden. Dan denk ik trouwens wel aan meer dan af en toe meekijken en wat tips geven, maar echt gericht les.
2. Als je er vrede mee hebt dat jullie niet voor elkaar gemaakt zijn op dit moment: Verkoop hem en zoek een baasje wat die match wél gaat zijn. Dan kun jij een paard zoeken wat beter past bij jouw wensen.

**Geplaatst**: 05-02-21 12:27

Geplaatst: 05-02-21 12:27

Ik snap dat taboe op verkopen niet. Jij hebt je dieren ook van iemand anders gekocht?!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-02-21 12:35

Re: Dillema: verkopen of niet verkopen.

Geplaatst door de TopicStarter : 05-02-21 12:35

Bedankt tot zover voor de eerlijke reacties!
Een taboe is niet het goede woord. Ik kan me goed vinden in verkopen als een dier gewoon niet bij je past. Want inderdaad het is duur zat, en ik heb ook echt de illusie niet dat hij het ergens anders niet goed zou kunnen hebben. Misschien (en waarschijnlijk) wel beter zelfs. Dus taboe, nee.

Het is meer dat er vanuit mezelf zo´n ja maar... gevoel komt. Wat ik zeg, als we dan een succesje boeken vind ik hem weer helemaal leuk, en denk ik misschien denk ik te groot, misschien zijn mijn doelen te ver en wil ik te veel.. Want morgen een zadel erop gooien nee.. Dat gaat niet lukken. Maar binnen 2 weken zijn kont aan kunnen raken? Ja, dat zou nog wel eens kunnen lukken! en dan ben ik weer positief, maar aan de andere kant er is nog zo´n lange weg te gaan, en ik weet inderdaad niet of hij ooit echt gaat worden wat ik wil, en of ik ben wat hij nodig heeft.

**Geplaatst**: 05-02-21 12:42

Geplaatst: 05-02-21 12:42

Maar stel je even voor hoe lang het pad gaat zijn vanaf die twee weken en dan de kont kunnen aanraken. Want tussen daar en een braaf rijpaard worden zitten ENORM veel stappen. En waarschijnlijk jarenlang investeren.

**Geplaatst**: 05-02-21 12:42

Geplaatst: 05-02-21 12:42

Dat gevoel heb ik heel lang gehad....en ik moet zeggen, dat het mij op een gegeven moment echt het plezier ontnomen heeft, en dat begint nu, een paar maanden later pas weer terug te komen. Het vertrouwen in mezelf, en het onbezorgd omgaan met.

Ik denk dat je jezelf een groot plezier doet door hem te verkopen (en hem waarschijnlijk ook). Dat voelt voor en tijdens de verkoop niet zo (geloof me, ik weet er alles van)......maar daarna als je een dier treft waarbij alles vanzelf gaat/lijkt te gaan merk je pas met hoeveel dingen je op je tenen liep.

(bij mij was het buikpijn om op te stappen, duizelig als ik er op zat en nog wat meer dingen, dat is nu gewoon zo goed als weg, en dan had ik echt een heel braaf paard die echt geen stap verkeerd zette)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-02-21 12:49

Re: Dillema: verkopen of niet verkopen.

Geplaatst door de TopicStarter : 05-02-21 12:49

Jullie hebben ook gewoon gelijk hoor.. Op dit paard stappen denk ik gewoon maar helemaal niet aan

maar dat zegt eigenlijk al genoeg. Ik weet niet waarom ik het zo moeilijk vind om de knoop door te hakken. Gevoel van falen? Hij is ook echt zo lief, als hij in het land ligt te dutten kan ik ook gewoon bij hem gaan zitten, hem aaien enzo..
Maar ik moet denk ik realistisch zijn en als ik naar de toekomst kijk en inderdaad, tussen overal aan kunnen raken en een braaf rijpaard zit nog een heel traject, denk ik dat hij beter af is bij iemand die daar echt zin in heeft en naar opzoek is. Hoe lastig ook.

**Geplaatst**: 05-02-21 12:52

Re: Dillema: verkopen of niet verkopen.

Geplaatst: 05-02-21 12:52

En nog een voordeel, er zijn nu een hoop mensen op zoek naar een paard. De meeste hebben nu ook wat extra tijd over om er dus wat tijd in te steken om een band met hem op te bouwen, en de prijzen liggen op dit moment daardoor ook vrij hoog. Grote kans als de markt in stort, en hij een jaar ouder is, je hem veeeeeel moeilijk kwijt raakt.
Door de grote vraag, heb je ook keus uit kopers en kun je dus zelf iemand kiezen waar jij je fijn bij voelt. (heb ik ook gedaan . Mijn paard is misschien onder de marktwaarde verkocht, maar heeft het echt super! dus iedereen blij, want ik verkocht niet voor het geld, maar omdat ik hem meer gunde)

**Geplaatst**: 05-02-21 12:56

Geplaatst: 05-02-21 12:56

Achaiah schreef:
Jullie hebben ook gewoon gelijk hoor.. Op dit paard stappen denk ik gewoon maar helemaal niet aan maar dat zegt eigenlijk al genoeg. Ik weet niet waarom ik het zo moeilijk vind om de knoop door te hakken. Gevoel van falen? Hij is ook echt zo lief, als hij in het land ligt te dutten kan ik ook gewoon bij hem gaan zitten, hem aaien enzo..
Maar ik moet denk ik realistisch zijn en als ik naar de toekomst kijk en inderdaad, tussen overal aan kunnen raken en een braaf rijpaard zit nog een heel traject, denk ik dat hij beter af is bij iemand die daar echt zin in heeft en naar opzoek is. Hoe lastig ook.

Denk dat je er verstandiger aan doet inderdaad voor allebei om een ander huisje te zoeken voor hem. Helemaal met het vooruitzicht dat hij misschien wel 25 jaar wordt. Kans is groot dat het rillerige ook gewoon zijn aard is en dus weinig zal gaan veranderen. Sterkte

**Geplaatst**: 05-02-21 13:03

Geplaatst: 05-02-21 13:03

Een rillerig paard opvoeden is inderdaad heel anders dan een geboren koele.
En daar moet je de feeling voor hebben, precies weten wanneer kan ik een stapje verder, ook gisteren ging het wel, maar aanvoelen vandaag niet.
Dat moet je kunnen, maar alles valt te leren, maar je moet er vooral ook zin in hebben.
Het is geen schande als je het typje bent dat beter past bij die koele paarden. Zoals er ook mensen zijn die zo'n koele niks aan vinden.

Zoals ik jou schrijven lees, neem eens contact op met die beleerstal en vraag daar eens of ze geen gegadigden hebben die juist een paard als die van jou zoeken.

**Geplaatst**: 05-02-21 13:33

Geplaatst: 05-02-21 13:33

DuoPenotti schreef:
Een rillerig paard opvoeden is inderdaad heel anders dan een geboren koele.
En daar moet je de feeling voor hebben, precies weten wanneer kan ik een stapje verder, ook gisteren ging het wel, maar aanvoelen vandaag niet.
Dat moet je kunnen, maar alles valt te leren, maar je moet er vooral ook zin in hebben.
Het is geen schande als je het typje bent dat beter past bij die koele paarden. Zoals er ook mensen zijn die zo'n koele niks aan vinden.

Zoals ik jou schrijven lees, neem eens contact op met die beleerstal en vraag daar eens of ze geen gegadigden hebben die juist een paard als die van jou zoeken.

Het is natuurlijk ook zo dat ts hem op dit moment in deze toestand niet goed kan presenteren voor verkoop.Want hij zal zich zo niet goed tonen.

**Geplaatst**: 05-02-21 13:46

Re: Dillema: verkopen of niet verkopen.

Geplaatst: 05-02-21 13:46

hoezo, je verkoopt toch een 3 jarige. Als die aan een touw mee kan lopen is het toch al goed? Niet iedere 3 jarige hoeft al volledig beleerd en braaf te zijn. Ik heb nog nooit een 2-3 jarige gekocht die meer kon dan aan een touw mee lopen (en sommige kenden dat zelfs nog niet eens). Dat vond ik nog altijd fijner dan eentje die volledig verwend was en eigenlijk al te veel (foute) dingen kende.

Als ik naar een 3 jarige ga kijken hoop ik dat ik hem in de bak in alle 3 de gangen kan zien, desnoods een klein sprongetje kan zien maken en een stukje over het harde draven. Voor de rest hoeven ze zich niks te kunnen presenteren in mijn ogen. (mits de prijs natuurlijk wel is voor een onbeleerde)

**Geplaatst**: 05-02-21 13:59

Re: Dillema: verkopen of niet verkopen.

Geplaatst: 05-02-21 13:59

Hij toont zich als een jong paard. Prima toch.
Mensen die daar weer niet doorheen kunnen kijken passen ook niet bij het paard.

Precies sky, genoeg die recht uit de opfok komen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-02-21 14:10

Geplaatst door de TopicStarter : 05-02-21 14:10

Ik maak me daar ook nog het minst druk over. Als mij dat niet lukt heb ik nog mijn vriend, die niks met paarden heeft perse, maar ook op de een of andere manier (ignorance is bliss?) zo met hem wegloopt en rustig een rondje met hem gaat draven om hem te laten zien.
En ik denk ook dat hij zich met een beetje geduld best laat keuren.

Prijs heb ik nog niet eens goed overna gedacht. Het is best een goed paard en kan leuk lopen, dus wil hem niet voor een appel en een ei weg doen. Maar wat ik ervoor heb betaald in aanschaf plus daarna aan kosten ga ik er nooit voor krijgen en dat weet ik ook. Dan had ik een andere hobby moeten zoeken

Laatst bijgewerkt door Achaiah op 05-02-21 14:12, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-02-21 14:12

Geplaatst: 05-02-21 14:12

Een ril paard blijft waarschijnlijk zo hij kan heel veel verbeteren natuurlijk maar of het ooit een heel relaxed recreatie paard gaat worden blijft altijd spannend. Dat zou dan ook enorm veel tijd in beslag nemen en het is toch overwegen of je dat wil. Heb zelf ooit een pony verkocht omdat de klik echt weg was waardoor we beide niet gelukkig waren, moeilijkste wat ik heb moeten doen maar voor zowel pony als voor mij zo goed uit gepakt!
Het is je hobby en het moet leuk blijven natuurlijk, vanaf een schermpje is het makkelijk praten maar ik denk dat langzaam een heel goed huisje voor hem zoeken niet perse een slecht idee is. In ieder geval veel sterkte met de keuze!

**Geplaatst**: 05-02-21 14:19

Geplaatst: 05-02-21 14:19

dit soort warmbloedpaarden in die kleur kan je echt wel goed verkopen, zeker als hij ook nog eens goede gangen heeft en aangezien het een McJonnas is, zou ik hem ook eens los laten springen voor de verkoopfilm.
ik ga dus mee met wat iedereen zegt en deze verkopen en een beter passend paard nemen.
In een relatie blijf je ook niet bij een man zitten die niet bij je past.
Paard en ruiter moeten ook een goede relatie hebben.

**Geplaatst**: 05-02-21 14:22

Geplaatst: 05-02-21 14:22

Achaiah schreef:
Het is meer dat er vanuit mezelf zo´n ja maar... gevoel komt. Wat ik zeg, als we dan een succesje boeken vind ik hem weer helemaal leuk, en denk ik misschien denk ik te groot, misschien zijn mijn doelen te ver en wil ik te veel.. Want morgen een zadel erop gooien nee.. Dat gaat niet lukken. Maar binnen 2 weken zijn kont aan kunnen raken? Ja, dat zou nog wel eens kunnen lukken! en dan ben ik weer positief, maar aan de andere kant er is nog zo´n lange weg te gaan, en ik weet inderdaad niet of hij ooit echt gaat worden wat ik wil, en of ik ben wat hij nodig heeft.

Dit heb ik met mijn merrie. Al 5 jaar. Iedere keer boek ik succesjes waar ik enorm veel plezier aan beleef. We zijn nu aan het clickeren en dat gaat megagoed. Ze kan nu bijna een bal apporteren. Rijden hoop ik deze lente weer te gaan doen dan heb ik een jaar niet gereden door allerlei omstandigheden. Ik vraag mezelf af, als ik dit nu allemaal van te voren had geweten... Heel eerlijk? Ik had een paard gekocht om net als jij leuk recreatie mee te rijden, vooral buitenritten. Ik heb heus wel heel gave ritten met haar gemaakt. Maar er was altijd wel die maar, het rillerige, constant verschieten, en ook ervandoor schieten. Als ik terugkijk naar de balans, dan slaat die niet door naar leuk gezellig ritjes kunnen maken.

Ik had precies datzelfde als jij. Dan maar weer dit proberen, weer een succesje en ze is zo lief verder en zo mooi en zo grappig. Ik verlegde telkens mijn grenzen en wensen naar omlaag. Ik denk dat ik nu wel een goede weg heb ingeslagen met clickeren en ik heb nu ook echt lol met haar. Maar als jij ook dit traject nog helemaal moet volgen van 5 jaar verder zoals ik nog niet echt kunnen met hem wat je wilt, zou ik een ander baasje of tenminste bijrijder voor hem zoeken.

sterkte met de beslissing.

**Geplaatst**: 05-02-21 14:27

Geplaatst: 05-02-21 14:27

Verkopen, omdat je er geen plezier aan hebt om er mee aan de slag te gaan en misschien de ervaring ook mist. Kan dan toch beter ergens anders verder alles geleerd worden. Zou zelf zeker even laten keuren. Bij goedgekeurd zijn en een apart kleurtje heb je net even wat meer mensen die er veel werk in willen steken en meer kans op verkoop.. Koop wel een maatje voor jouw pony terug ook al is het een shetje bij wijze van spreken. Jouw pony verdient wel en maatje. Wil je nog veel sterkte en succes wensen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-02-21 14:38

Geplaatst door de TopicStarter : 05-02-21 14:38

Ik heb hier sinds kort nog een 27 jarige pony lopen van iemand anders die met pensioen is. Die is weg gelaten uit het verhaal omdat ze niet echt van toepassing is maar een pony alleen laten lopen zou ik echt nooit doen. Er is in ieder geval geen stress van heel snel een nieuwe moeten kopen dus. Kan gewoon heel rustig aan gaan zoeken. En dan wat beter zoeken.
Vind het nog steeds lastig maar denk wel dat ik gewoon de knoop nu door moet hakken, nogmaals bedankt voor de eerlijke reacties! Doet me ook wel inzien dat dit hem gewoon niet gaat worden. In ieder geval niet met veel plezier voor ons beide.

**Geplaatst**: 05-02-21 16:46

Re: Dillema: verkopen of niet verkopen.

Geplaatst: 05-02-21 16:46

en dat is het belangrijkste, plezier voor jullie beide!