Geplaatst Januari:
Ons M1-debuut. Lang gevreesd, want tja... Vroeger op de manege reden alleen de "coole ruiters" minimaal M. En daar schaar ik me tot de dag van vandaag niet onder. Dus met knikkende knieën toch maar M1 ingeschreven aangezien je van de KNHS helaas niet tot aan je dood L2 mag rijden.
Niet ontevreden met 192 en 201,5.
Februari en maart:
Weinig gedaan vanwege alle stormen en de opkomst van corona.
April:
Alle weekenden geblokt voor de selecties van de Utrechtse kampioenschappen... Tot de overheid wedstrijden verbood.
Die vrije weekenden waarbij mijn chauffeur a.k.a. vader al was gecharterd om te rijden maar ingevuld met leuke dingen zoals.... Coronaproof crossen bij de Vijfsprong in Lunteren.
Een goed springend paard met een kluns op de rug
Mei en juni:
Dan ook maar vooral leuke dingen gedaan zoals achter bij ons op het land gereden. Een beetje onverwachtse foto's vandaar het pyjama t-shirt, geen beschermers (rij ik namelijk nooit mee) en een setje springschoenen uit het jaar kruik
Juli:
Leek wel herfst. Dan maar een foto van mijn paard in haar natuurlijke habitat. (Staat het gehele jaar overdag buiten met schuilstal).
Toch ook nog een paar mooie dagen en kunnen crossen bij de Voorruiters.
Augustus:
Wedstrijden mogen weer! Een beetje 'ongeoefend' aan de start gekomen, maar dat mocht niet uitmaken.
We reden in Aerdenhout in een groot en pittig deelnemersveld naar scores van o.a. 208 en 211,5 en drie eerste prijzen. Yes
De 70% grens ook in het M1 kunnen doorbreken.
September:
Oefenrondje voordat de selecties voor de indoorkampioenschappen van Utrecht van start gaan.
Dat ging fijn! En beloond met.... 216 en 218,5
In vier wedstrijden hebben we 17 winstpunten bij elkaar gereden. 
Oktober:
'Rona is back again.... Dus dan maar weer een beetje in de relaxmodus....
Thuis verder gewerkt aan de piaffe. Ep is van zichzelf eerder wat flegmatiek (heel fijn want daardoor super safe) maar het was even zoeken naar de juiste motivatie voor het grondwerk. Steeds maar meer druk erop leggen met de zweep voelde niet goed. Voedselbeloningen bleken de jackpot
En een rondje strand bij Noordwijk.
November:
Een hele moeilijke maand. Mijn andere paard van 25 jaar was acuut slecht. Ze zat al in haar reservejaar en na een gesprek met de dierenarts tot de eerlijke maar zeer moeilijke conclusie gekomen om haar te laten gaan. Het was Eppies maatje en het was een soort Siamese tweeling die niet van elkaar kon
Samen met Eppie op hele mooie en intieme wijze afscheid van haar genomen.
December:
Tja, de relaxmodus heeft ons beide aardig in beslag
. Ik gebruik deze periode maar als rustmoment. Lekker koppie en lijf even rust en paard zijn. Met dit weer sta ik toch niet te springen om er regelmatig op te zitten 
We kijken vanaf het volgende jaar wel weer eens waar we naar toe gaan werken. Als het met corona meevalt wellicht toch nog indoorkampioenschappen begin maart in het M1. En anders de pijlen richten op het M2 voor de outdoorkampioenschappen. (Goh het M2... Ook weer zo'n doodenge klasse
). Ik hoop dat jullie het een leuk overzicht vonden!
Heb inmiddels eindelijk geïnvesteerd in een paar zwarte dressuurlaarzen dus op wedstrijd iets minder een ratjetoe volgend jaar. 
