Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-11-20 11:24

Wie ook gestopt met paardrijden/paarden?

Geplaatst: 22-11-20 11:24

Zoals zovelen als klein kind begonnen met paardrijden en dit zowat mijn hele leven non-stop gedaan. De laatste jaren wat minder, maar dit kwam door de ouderdom van mijn eigen pony's en wat medische dingetjes bij hen, waardoor het gewoon niet meer zo leuk was. Ik dacht dat het minder zin hebben in rijden daarmee te maken had, want tegelijk miste ik het rijden wel, met momenten.

Dit jaar dacht ik dit probleem te kunnen oplossen. Vanwege Corona mochten er in de eerste golf maar heel beperkt mensen op stal komen en waren er een aantal lespaarden die dan te weinig aandacht/beweging kregen. Deze werden verdeeld onder de mensen die op stal kwamen, ik had toen tijd en mocht alleen maar leuke dingen doen dus ik heb ook eentje in mijn bubbel genomen. Een heel ander type paard dan ik gewend ben, maar gek genoeg klikte het meteen. De bedoeling was niet meteen te rijden, maar later groeide dat toch.

Na de eerste lockdown mochten de lessen weer maar paard in kwestie is niet de populairste van stal dus bleef ik toch nog wat bezig met haar beweging en aandacht te geven. Ik besloot haar te gaan leasen om te voorkomen dat ze weg zou gaan (immers een lespaard dat niet in de lessen loopt is niet zo handig) want ze was een ideaal nieuw rijpaard voor mij, precies wat ik nodig had. Dus ik zou weer gaan rijden.

En hier zitten we dan, ik heb er een aantal keren op gezeten de voorbije maanden, en op zich er wel van genoten, maar tegelijk liet het mij allemaal in verhouding vrij koud. Ik had verwacht dat ik blij zou zijn om een rijpaard te hebben, om dat gevoel weer te hebben, om weer iets te kunnen opbouwen en ergens naartoe te werken, terug het bos in te kunnen, etc. etc. Maar dit lijkt helemaal niet zo te zijn.

Hebben meer mensen dit gehad in een bepaalde fase van hun leven? Ik geniet van mijn pony's, een aantal keer per week er naartoe gaan en gewoon wat wandelen, ze eens laten grazen, wat borstelen, ... Blijkbaar is dat genoeg voor mij? En hoeft dat rijden niet meer zo? Hoewel ik soms wel het gevoel heb dat ik het mis, en dat ik weer het bos in wil bv. Maar als ik er dan op stap heb ik niet meer hetzelfde gevoel als vroeger.

Kan dit uitdoven? Ik roep al langer als mijn pony's er niet meer zijn dat er dan geen paarden meer komen, maar tegelijk zei er iets in mij dat er toch wel weer iets op mijn pad zou komen en ik niet zonder zou kunnen. Maar dat gevoel lijkt uit te doven en ik lijk steeds meer & meer zeker dat paarden/paardrijden het toch niet meer is.

Hebben jullie iets soortgelijks meegemaakt? Gestopt met rijden & paarden? Mis je het? Of kan het na bijna 30 jaar ook gewoon over zijn?

**Geplaatst**: 22-11-20 11:33

Re: Wie ook gestopt met paardrijden/paarden?

Geplaatst: 22-11-20 11:33

Het kan voorbij gaan.
Heb mijn paard al 18 jaar en zeg nu al jaren dat als ze er niet meer is ik het hele paardengebeuren vaarwel wil zeggen.
Absoluut het hebben van een eigen paard alleszinds.

Ik sta er heel anders over dan bvb tien jaar geleden.
Altijd met veel energie en passie ging ik naar stal, dat is nu wel anders.
Ik blijf mijn plicht doen en hou erg veel van haar maar ja... Heel gek gevoel eigenlijk

**Geplaatst**: 22-11-20 11:34

Geplaatst: 22-11-20 11:34

Ik begon met paardrijden toen ik denk ik 5 was. Doorgegaan tot mijn 19e en twee eigen paarden gehad. Daarna nog even wat bijgereden, maar ik vond het steeds minder leuk. Ik haalde vooral nog plezier uit het springen, de adrenaline. Ik heb twee jaar terug weer wat lessen genomen en een oefencross gereden omdat ik dat altijd nog een keer wou doen. Dat vond ik echt super leuk, maar ik hou dan ook vooral van die kick.
Ik kwam erachter dat ik alles eromheen al snel teveel gedoe en teveel tijd vond. Ik wil niet meer vastzitten aan op die dagen doe je dat. Een paard brengt ontspanning, maar als je het naast een drukke baan moet doen en je bent erg moe dan wordt het ook inspanning. Nog steeds trekt het springen mij wel, maar bij maneges in de buurt wordt dat weinig gedaan en gaat het eigenlijk nooit hoger dan 50/60cm. Daar haal ik te weinig uitdaging uit

**Geplaatst**: 22-11-20 11:51

Geplaatst: 22-11-20 11:51

Ik denk vooral dat jij meer moet gaan genieten van het nu en minder zorgen moet maken.
Je zegt dat je op het paard zat en er wel van genoten had en toch liet het je koud. Dat kan in mijn ogen niet, die emoties liggen te ver uit elkaar. Ofwel geniet je van iets ofwel laat iets je koud.
Laat jij jezelf wel toe om te genieten? Gooi jij je eigen genot niet dood met verwachtingen? Wat waren je verwachtingen toen je op dat paard stapte? Dat dit wel eens het paard zou kunnen zijn waarmee je al je dromen en wensen en verlangens zou kunnen vervullen (terug fanatiek paardrijden, het bos in, ergens naartoe kunnen werken) en vanaf de eerste keer moet het gevoel terug 100% goed zitten. Dat zijn wel heel veel verwachtingen voor 1 klein paardje.

Gooi al die ballast eens van je af en ga gewoon rijden, zonder verwachtingen, zonder de zinderende extase van 30 jaar aan verwachtingen die in 1 moment vervuld moeten worden.

**Geplaatst**: 22-11-20 11:53

Geplaatst: 22-11-20 11:53

Al vanaf mijn achtste rijd ik, eerst pony, later paard. Altijd een eigen paard gehad.
Hij staat super gestald, en wordt 15 jaar.
Eerst nog wedstrijd gericht gereden, Z dressuur met winstpunten. Door mijn HBO studie had ik minder tijd, maar ik ben wel blijven rijden, maar meer in het bos. Studie is afgerond, ik heb nog 1 wedstrijd gereden, maar het heeft mij niet enthousiast kunnen maken.
Ik rij nu zoveel mogelijk in het bos, geen les meer, en het voelt heerlijk!
Ik wil ook echt mijn grote kleine vriend niet missen, maar is wel de laatste. Ik word volgend jaar 48 en hoop zo nog wat jaren van hem te genieten. Moet wel zeggen dat ik dik vet luxe heb, paard wordt super verzorgd en staat aan de bosrand (Veluwe).

**Geplaatst**: 22-11-20 11:56

Geplaatst: 22-11-20 11:56

Ik zou je eigenlijk willen adviseren om meer in het nu te leven, en minder te piekeren over de toekomst, en het verleden ook eigenlijk. Heb je zin om te rijden? Dan doe je dat en dan geniet je ervan. Geen zin? Lekker tutten en andere dingen doen waar je op dat moment wel zin in hebt en waar je gelukkig van wordt. Laat het “normaalbeeld” lekker los, je moet niets, alleen dingen doen waar je blij van wordt. Wat maakt het dan uit dat je in de toekomst misschien geen zin meer hebt om te rijden? Je hebt NU een leuk paardje waar je een klik mee hebt en waar je eventueel een leuk ritje op kan maken als je zin hebt. Minder piekeren, meer genieten! En wat Gini zegt, niet zoveel verwachtingen hebben voor jezelf! Want als je zulke hoge eisen stelt, kunnen ze heel moeilijk uitkomen!

**Geplaatst**: 22-11-20 11:59

Geplaatst: 22-11-20 11:59

Ik ben ook begonnen met paardrijden toen ik zo rond de 5 jaar was, maar dat kwam omdat we wat ponys thuis hadden, en ook andere familieleden in de paarden zat.
Dus ik heb ook mijn hele leven paard gereden, in de sport gereden. Toen ik het huis uit ging, altijd eigen paarden gehad.
Toen een aantal jaar een paard gehad waar ik alleen recreatief mee reed, veel naar de bossen etc.
Ik zei toen altijd al, dit is mijn laatste paard, hierna stop ik er mee.
Helaas overleed deze merrie onverwacht op 17 jarige leeftijd en ik zat toch weer te twijfelen. En weer een paard gekocht omdat ik dacht dat ik niet zonder paard kon leven.
Maar ik had helemaal niet zo'n zin meer om het nieuwe paard te leren kennen en weer opnieuw alles op te bouwen.
Na korte tijd dit paard weer verkocht, ook alle paardenspullen verkocht.
Ik heb alleen nog een cap en rijschoenen en chaps.

Dat is nu 2 jaar geleden, en wat ik nooit verwacht had, ik heb het hele paarden gebeuren geen dag gemist

Ik heb nu 2 honden, waar ik veel mee doe.
Ook de eeuwig durende verantwoording over de paarden heb ik niet meer en dat geeft veel rust, merk ik.

Ik rij af en toe bij een vriendin die nog wel paarden heeft, en dat is best leuk.
Maar als ik dan weer de verhalen hoor over natte weilanden, kreupelheden, afgetrapte ijzers, hoge kosten etc etc.
Dan denk ik, als ik ooit weer wil gaan rijden, dan nooit meer een eigen paard.
Dan wil ik zorgeloos ervan genieten

**Geplaatst**: 22-11-20 12:18

Re: Wie ook gestopt met paardrijden/paarden?

Geplaatst: 22-11-20 12:18

Dit is anders dan de dingen die tot nu toe besproken zijn, dit heeft niks te maken met in het moment leven en van het nu genieten en niet denken over de toekomst ed. Dit gaat om denken iets te missen, maar als je het dan doet dat het toch niet voelt zoals je zou verwachten. Heb mezelf eerder misschien niet goed uitgedrukt maar de laatste keer dat ik op het paard zat was 2 maanden geleden, toen heb ik genoten. Deze week ben ik nog eens opgestapt ondanks dat het niet zo voelde (iets met gewoon dingen doen je wil doen) en ik zat erop en ik dacht: ok, is dit het nu? Het hele gevoel was precies weg, vond het niet eng ofzo maar ik vond het ook niet dat ik dacht 'ja, dit wil ik meer'. Ben na 10 minuten ook afgestapt. Misschien komt het nog terug, dat zeg ik niet, maar 1x om het half jaar eens een keertje in het zadel zitten is dan ook niet wat ik in gedachte heb zeg maar.

Ik denk dat ik zo'n beetje in de situatie van Barbet zit, het lijkt gewoon op, de pony's zijn mijn alles maar ik geniet ook gewoon van het niks doen met hen. Daarnaast heel dat weer een paard leren kennen, van voor af aan beginnen, werken aan wat je wil (immers is dit niet het paard waar je standaard mee in het bos gaat met lang teugeltje), etc. Ik dacht dat mij dat een doel zou geven en dat ik dat nodig had, maar heb er precies helemaal geen zin meer in.

**Geplaatst**: 22-11-20 12:29

Re: Wie ook gestopt met paardrijden/paarden?

Geplaatst: 22-11-20 12:29

Dan is het dus niet wat je ervan verwacht had, en dan kun je er toch mee stoppen?

**Geplaatst**: 22-11-20 12:30

Geplaatst: 22-11-20 12:30

Ik ben begonnen met rijden op mijn 7de. Ik heb gereden tot mijn 20ste ongeveer waarvan de laatste jaren fanatiek met bijrijdpaarden. Ik was het uiteindelijk zo moe dat ik niks zelf over het paard kon beslissen en dat mijn toenmalig bijrijdpaard zo onder mn kont aan iemand anders verleased werd toen ik heb gecorrigeerd had dat ik er helemaal klaar mee was. Dik 3 jaar niet gereden en in het begin was het fijn dat ik tijd over had maar uiteindelijk begon ik het wel heel erg te missen. 1 jaar terug weer begonnen met rijden en nu recent mijn eigen paard gekocht. Ik bleek het dus wel ontzettend erg te missen.

**Geplaatst**: 22-11-20 12:34

Re: Wie ook gestopt met paardrijden/paarden?

Geplaatst: 22-11-20 12:34

Ik ben gestopt wegens gezondheidsredenen. Ik heb fybro en stapte elke week van het paard en had daarna een aantal dagen last van mijn lichaam. Maar ik ben ook gestopt omdat ik mijzelf te zwaar vind.
Ik ben nu aan het afvallen en bij elke 5 kilo die ik afval mag ik een half uurtje privéles nemen.

**Geplaatst**: 22-11-20 12:35

Geplaatst: 22-11-20 12:35

Ik ben begonnen met rijden op mijn vierde. Grootste gedeelte eigen ponys gehad. Inmiddels 52, ruim 3 jaar paardloos en zo lang ook niet gereden (niet op eigen ging niet of niet meer maar lesjes) Nu ben ik allergisch blijkt. Maar er is geen enkele kriebel tot rijden meer aanwezig. Dus ja het kan.

En nu inderdaad ook bij die extreme hitte. Gelukkig niet moeten controleren of alles nog ok is. Bij slecht weer gelukkig geen dekens hoeven wisselen. Geen zorgen over waar vind ik het goede ruwvoer enz

Laatst bijgewerkt door karuna op 22-11-20 12:38, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-11-20 12:37

Geplaatst: 22-11-20 12:37

Dus
1. Je stapt een keer op en je hebt genoten.
2. Je stapt een tweede keer op en je dacht 'is dit het?'.

Je laat dat tweede gevoel overheersen en zelfs in die mate dat je helemaal niet meer wilt opstappen.
Ik wil je niet dwingen om weer op dat paard te kruipen. Als je niet wilt, wil je niet. Maar ergens denk ik dat je wel wil, want dit is niet de eerste keer dat je dit soort topic opent waarbij je toch weer meer aan de slag wilt met paarden.
Waarom laat je je dan iedere keer zo neerslaan wanneer iets niet volledig aan je verwachtingen voldoet? Niet ieder ritje is perfect. Ik denk dat iedereen wel eens afstapt met een minder gevoel. Als dat echt is omdat paardrijden je niets meer zegt, ja, dan kan dat en dan stop je gewoon en dan ben je opgelucht omdat je niet iets doet wat je niet wilt doen. Maar bij jou lees ik bijna een soort melancholische spijt en geen opluchting.

**Geplaatst**: 22-11-20 12:38

Geplaatst: 22-11-20 12:38

Als mijn lichamelijke gezondheid het toe zou laten zou ik niets liever willen dan een vast paard waar ik 1 a 2 keer per week mee buiten kan gaan rijden. Dat getut er omheen dat hoeft voor mij dan weer niet.

**Geplaatst**: 22-11-20 12:41

Geplaatst: 22-11-20 12:41

Ik heb wel een paard maar ik merk dat ik haar trainen niet zo veel meer aan vind. Veulens fokken vind ik wel heel leuk. Ik doe wel vaak een blok om voor de wagen.

Ik vind rijden toch vaak frustrerend. Het wil niet. Dan moet je weer les nemen , dat kost weer 30 euro per les. En waar doe je het voor. Wedstrijden is al helemaal duur. Ja, paarden zijn duur. Maar je kan het je zelf ook goedkoper maken...

Ik geniet van poetsen , in de wei zitten naar mijn paard kijken , waken voor de kleine , even een blok om je koppie leeg maken , knuffelen en vlechten. Maar niet dat serieuze. Niet trainen trainen trainen. Niet steeds je paard pushen om meer en meer te doen , wat weer in frustratie eindigt.

**Geplaatst**: 22-11-20 13:01

Re: Wie ook gestopt met paardrijden/paarden?

Geplaatst: 22-11-20 13:01

Als antwoord op je vraag, ja dat kan. Dingen die vroeger helemaal het einde waren hoeven niet altijd te blijven. Interesses komen en gaan, ook al zou je dat zelf soms niet verwachten. Zeker zoiets wat al jaren je passie is.

**Geplaatst**: 22-11-20 13:11

Geplaatst: 22-11-20 13:11

De grootste fout die je maakt, is hier een topic over openen

Als er 30 mensen reageren dat dit hen nooit overkomt of overkomen is, dan ga jij daar weer over nadenken hoe het komt dat dit bij jou wel gebeurt. En heb je weer een soort van ' moeten ' voor jezelf in het leven geroepen omdat anderen wel genieten van het rijden.

Bij jou is het gewoon op. De drive is weg. De goesting is gaan vliegen. Gewoon stoppen met die lease van dat andere paard want hier heb je geen plezier meer in zoals het zou moeten.
Kan gebeuren in een mensenleven. Geen man overboord en niemand wordt er slechter van.

Je komt vast wel iets tegen waar je terug een passie voor krijgt.

**Geplaatst**: 22-11-20 13:24

Re: Wie ook gestopt met paardrijden/paarden?

Geplaatst: 22-11-20 13:24

Ja ik ben ook gestopt.
Deels omdat ik verhuisd ben naar het buitenland.. maar ook omdat die interesse er niet meer was.
Ik was opgelucht niet meer de verplichtingen te hebben. Her moeten gaan. De tijd die het opslokt.

Heb altijd wel genoten van rijden en heb ook voornamelijk bijrijdpaarden gehad.. maar hier ook paarden verwisseld voor honden

**Geplaatst**: 22-11-20 13:31

Geplaatst: 22-11-20 13:31

ik ben tijdelijk gestopt.
mag dat ook?
heb nu gewoon geen zin om er op te zitten, ook wel andere paarden waar ik op kan,maar het hoeft niet zo nodig.
vind het wel leuk om te wandelen, beetje te poetsen.
dat ik er wel op wil komt misschien wel weer.
en anders maar niet....denk niet dat de paarden teleurgesteld zullen zijn

**Geplaatst**: 22-11-20 13:32

Geplaatst: 22-11-20 13:32

Ik ben nu ook tijdelijk, gedwongen, gestopt. 3 jaar geleden mijn merrie moeten laten inslapen en sinds 2 weken mijn andere merrie moeten laten inslapen. De 1e was echt mijn soulmate, maar is aan ouderdom gestorven. De 2e was pas 16 jaar en noodgedwongen vanwege medische problemen moeten laten gaan. Ik mis het paardrijden niet omdat ik even moe ben van alle zorgen die ik de afgelopen tijd heb gehad. Ik merk ook dat ik het verdriet van de 1e nog niet genoeg een plek heb kunnen geven. Mijn associatie met paarden en paardrijden zijn nu kreupele en zieke paarden. Met name de zorgen die het geeft. In mijn beleving hebben ze allemaal medische problemen nu en vind ik het heel raar als ik mensen zie rijden. Want op dit moment bestaan gezonde paarden niet in mijn hoofd.

Ik ben benieuwd wanneer dit gevoel over gaat. Wanneer ik het weer aandurf om op een paard te gaan zitten en weer te genieten van het rijden.

**Geplaatst**: 22-11-20 13:59

Geplaatst: 22-11-20 13:59

Pandora2 schreef:
De grootste fout die je maakt, is hier een topic over openen

Als er 30 mensen reageren dat dit hen nooit overkomt of overkomen is, dan ga jij daar weer over nadenken hoe het komt dat dit bij jou wel gebeurt. En heb je weer een soort van ' moeten ' voor jezelf in het leven geroepen omdat anderen wel genieten van het rijden.

Bij jou is het gewoon op. De drive is weg. De goesting is gaan vliegen. Gewoon stoppen met die lease van dat andere paard want hier heb je geen plezier meer in zoals het zou moeten.
Kan gebeuren in een mensenleven. Geen man overboord en niemand wordt er slechter van.

Je komt vast wel iets tegen waar je terug een passie voor krijgt.

Ik moest van mijn psycholoog erover praten met lotgenoten als ik ergens mee zat, internet was daarvoor prima. Dus ja.. dan krijg je dit.

Ik vind het toch interessant om te lezen hoe anderen het ervaren. En welke aanleiding er toe was.

Ivm het leasepaard zijn er wel dingen die het complexer maken. Rationeel zou je inderdaad denken van stop er weer mee, gevoelsmatig zit het anders en is het heel dubbel, maar dat gooi ik liever niet openbaar op internet.

**Geplaatst**: 22-11-20 14:08

Re: Wie ook gestopt met paardrijden/paarden?

Geplaatst: 22-11-20 14:08

Ik heb zelf gereden van mijn 11e tot mijn 19e, 3 jaar terug. Wel alleen op een manege, ik heb geen bijrijdpaard of leasepaard gehad. Ik ben destijds gestopt op de manege in verband met een stage in het buitenland. Ik kwam (tot corona) wekelijks op de manege, gewoon om te kletsen en paarden te zien. Maar ik mis het rijden eigenlijk zelden. Misschien wil ik het rijden ooit weer oppakken, maar voor nu vind ik het goed zo

**Geplaatst**: 22-11-20 14:19

Re: Wie ook gestopt met paardrijden/paarden?

Geplaatst: 22-11-20 14:19

Ik heb een tijdelijke stop gehad van ongeveer 2.5 jaar. Had mijn paarden toen al thuis en heb ze gewoon verzorgd, maar verder laten staan. Uiteindelijk kwam bij mij de "zin"/positieve flow weer terug toen ik niet meer overbelast werd door de rest van mijn leven (veel te veel hooi op mijn vork), en ik ook mijn eigen perfectionisme begrensde. Ik was zo bezig met "hoe moet het" vnl op gebied van R+ dat ik het contact met wat ik eigenlijk nou léúk vind helemaal kwijt was.

**Geplaatst**: 22-11-20 14:20

Geplaatst: 22-11-20 14:20

Meer de hoop opgegeven dan gedwongen gestopt te zijn.

ik vind de paardenwereld een lastig concept op 6 jarige leeftijd na een ritje op een Shetlander compleet besmet geraakt.

binnen het gezin was de nodige problematiek en paarden werden een uitlaatklep.

Op de maneges kon ik niet echt aarden geen vriendinnetjes kunnen maken en achter elkaar in een rijtje hobbelen vond ik op den duur saai,

toch was je dan dat ene uurtje per week lekker vrij en daar genoot ik dan ook van maar vanwege geen geld moeten stoppen, maar na mijn eerste bijbaan toch weer opgepakt en zon beetje o

p alle maneges in de omtrek gereden. Tot nu toe niets geschikts gevonden

paarden blijven een interesse en ik zou niets liever willen dan een leuk bijrijdpaardje of verzorgpony hebben maar ik vind mezelf daar niet goed genoeg voor en ben dan ook altijd bang dat ik t niet goed zal doen en dat houd me dan een beetje tegen (en het feit dat het hier in de randstad ontzettend lastig blijft).

Maar mijn ogen zijn op de toekomst gericht. Een eigen boerderijtje is een droom en daar zou dan ook een paardje bijhoren

**Geplaatst**: 22-11-20 14:25

Re: Wie ook gestopt met paardrijden/paarden?

Geplaatst: 22-11-20 14:25

Nope. Ergens rond mn 7e opgestapt en ben nu bijna 39 en non-stop mezelf rondom paarden begeven. Rijden soms wat fanatieker, dan weer wat laag pitje. Maar ik kan me een leven zonder paarden erin echt niet voorstellen. Ik zeg ook altijd 'het is geen hobby maar een lifestyle'. Ik kan er niet zomaar mee stoppen. Dan moet ik een ook heel sociaal aspect van m'n leven stopzetten. Maar als ik bijvoorbeeld naar mijn zus kijk, die rijdt paard voor haar hobby. Dan weer wel en dan weer niet. Heeft verder ook geen affiniteit met de paardenwereld dus voor haar prima zo.