Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-06-20 11:04

Een thuis training met SuperSam

Geplaatst door de TopicStarter : 15-06-20 11:04

Hellow!

Inmiddels is het alweer een tijd geleden dat Sam nog op bokt gestaan heeft. Gewoonlijk worden er foto's gemaakt op wedstrijd maar omwille van Covid-19 is dat tot op heden geen optie geweest.
Mijn stiefvader had al een tijdje geleden voorgesteld om thuis foto's te komen maken maar ik sukkel momenteel enorm met mijn lijf. (Wat ook te zien is op de foto's aan mijn stijve houding.) dus ik had eigenlijk de boot af gehouden. Maar gezien er vooralsnog weinig beterschap in lijkt te komen en ik het toch wel jammer vond om geen beeldmateriaal te hebben. Heb ik mijn houding maar voor lief genomen. Mijn schouders, rug, bekken en heupen zitten erg vast en fysio weet momenteel ook even niet waarom het niet los wil komen. $:\$ Gelukkig (her)kennen mijn paarden deze problemen wel en weten ze er hun weg wel mee. Mijn paarden zijn hun gewicht in goud waard! :+:

Van Rêve zijn ook foto's maar die heb ik nog niet.

Royal Samber ofwel; SuperSam is een 15 jarige NRPS ruin. Ik heb hem overgenomen met de nodige gedragsproblemen waarover overigens wel eerlijk gecommuniceerd is. Dus ik (dacht dat ik) wist waar ik aan begon. We hebben een flinke weg afgelegd maar inmiddels kunnen we lezen en schrijven met mekaar. En de occasionele discussies kunnen we snel bijleggen. :))

Sam loopt normaal wedstrijd op M2/Z1 niveau. (altijd moeilijk vergelijken tussen België en Nederland.) We hebben de punten voor het Z2. De competitie gaat weer opstarten maar Sam zal deze zomer niet meer op wedstrijd gaan gezien we nog wat issues hebben met de vliegende wissel en sowieso zijn we er in het algemeen gewoon nog niet vind ik. Ik wil hem volgende zomer nog 1 seizoen in het "oude" niveau hebben zodat ik ook meer tijd heb om hem echt goed voor te bereiden op die Z2.
Sam wordt bewust ronder ingesteld overigens.

Daar mag je natuurlijk wat van vinden maar wel op een respectvolle manier graag.

Sam loopt heel graag hoog boven in met de neus er uit wat precies de reden is dat ie die voorkeurshouding in training niet zo veel mag doen.

De brede handhouding is eveneens vrij bewust omwille van een halfzijdige verlamming.

1. https://scontent-bru2-1.xx.fbcdn.net/v/ ... e=5F0DCC0E

2. Afbeelding

3.

4.

5.

6. https://scontent-bru2-1.xx.fbcdn.net/v/ ... e=5F0C7455

7. Afbeelding

8. https://scontent-bru2-1.xx.fbcdn.net/v/ ... e=5F0C183E

7. Afbeelding

8.

9. https://scontent-bru2-1.xx.fbcdn.net/v/ ... e=5F0E5289

10. Afbeelding

11.

12.

13.

14. https://scontent-bru2-1.xx.fbcdn.net/v/ ... e=5F0BAE95

15. Afbeelding

16. https://scontent-bru2-1.xx.fbcdn.net/v/ ... e=5F10160D

17. https://scontent-bru2-1.xx.fbcdn.net/v/ ... e=5F0B86A2

18. Afbeelding

19. https://scontent-bru2-1.xx.fbcdn.net/v/ ... e=5F0C61C8

20. Afbeelding

21. https://scontent-bru2-1.xx.fbcdn.net/v/ ... e=5F0FC73D

22. https://scontent-bru2-1.xx.fbcdn.net/v/ ... e=5F0C7719

23. https://scontent-bru2-1.xx.fbcdn.net/v/ ... e=5F0D0E2C

https://scontent-bru2-1.xx.fbcdn.net/v/ ... e=5F0C71B2

25. https://scontent-bru2-1.xx.fbcdn.net/v/ ... e=5F0D6D8A

26. Afbeelding

Voor de mensen die het boeiend vinden een kort filmpje met stukjes uit mijn laatste les. Tussen toen en zaterdag heeft ie ook weer even stil gestaan omdat ie een wondje op zijn been had waarmee ik liever niet wilde rijden tot het zo goed als dicht was.

https://youtu.be/jg4rcsTJytY
https://youtu.be/pFBgR4BrjpI

Laatst bijgewerkt door Neonlight op 16-06-20 12:23, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Foto's toegevoegd op verzoek TS

**Geplaatst**: 15-06-20 21:12

Re: Een thuis training met SuperSam

Geplaatst: 15-06-20 21:12

Knappe Sam

jemig wat laat je 'm prachtig lopen! Fijne foto's!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-06-20 10:21

Re: Een thuis training met SuperSam

Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-20 10:21

Thx!
Hij doet zo vreselijk zijn best! :+:

En sinds Chris gaat hij echt met sprongen vooruit!
en zo erg! Ik heb nu dus het tweede deel van de foto's ontvangen en ineens snap ik waarom er zo weinig galopfoto's waren. _O-

Ik had dus nog niet alle foto's van Sam.

**Geplaatst**: 16-06-20 10:26

Geplaatst: 16-06-20 10:26

Ziet er goed uit!! Leuke pony

**Geplaatst**: 16-06-20 11:42

Re: Een thuis training met SuperSam

Geplaatst: 16-06-20 11:42

Ziet er goed uit. En na het zien van 1 van de filmpjes snap ik waarom je hem bewust iets ronder in stelt. Ga zo door.

**Geplaatst**: 16-06-20 15:16

Geplaatst: 16-06-20 15:16

Leuke pony en pittige lessen blijkbaar!

Nu vind ik hem wel het mooiste lopen op het einde van het filmpje met het neusje eruit

**Geplaatst**: 16-06-20 15:19

Re: Een thuis training met SuperSam

Geplaatst: 16-06-20 15:19

Wat is ie een mooie spierbundel geworden seg! Ik reed enkele jaren geleden 'tegen' jullie op wedstrijden en vind hem er nu toch wel erg goed uitzien!

**Geplaatst**: 16-06-20 18:21

Re: Een thuis training met SuperSam

Geplaatst: 16-06-20 18:21

Ik kan inderdaad zien dat je lijf je dwarszit, maar enorm veel respect met hoe je daar toch mee om weet te gaan en je paard alsnog zo goed aan het lopen krijgt.

Sowieso lees ik altijd met veel plezier jouw blogs en topics. Ik vind het echt superknap wat je allemaal voor elkaar krijgt en hoe open en eerlijk je daarover schrijft. +:)+

**Geplaatst**: 16-06-20 20:05

Geplaatst: 16-06-20 20:05

Cantheon schreef:
Ik kan inderdaad zien dat je lijf je dwarszit, maar enorm veel respect met hoe je daar toch mee om weet te gaan en je paard alsnog zo goed aan het lopen krijgt. Sowieso lees ik altijd met veel plezier jouw blogs en topics. Ik vind het echt superknap wat je allemaal voor elkaar krijgt en hoe open en eerlijk je daarover schrijft.

Ik ga hier volledig in mee. Kan het niet beter omschrijven.

Heb je ooit al eens ergens geschreven hoe oud Sam was toen je hem kocht? En tegen welke issues je aangelopen bent? En had je Sam al voor je infarct?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-06-20 20:25

Re: Een thuis training met SuperSam

Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-20 20:25

Ik kan momenteel niet super uitgebreid antwoorden maar de korte antwoorden kan ik wel al geven:

Niet op bokt denk ik. Of dusdanig verspreid dat er geen echt verhaal van te maken is. Sam heb ik over genomen van een bokker in 2011. Ik lag toen nog in het ziekenhuis en moest toen nog grotendeels revalideren. _O-

Dat leek mij een pracht moment om een paard met issues te nemen. _O-

Sam was zes of moest zes worden toen hij bij mij kwam.

Betreffende de issues ga ik morgen op antwoorden via mijn pc dat ik het juist zeg. Nu via mobiel is niet zo overzichtelijk.
Dan reageer ik ook op alle andere bokkers die zo lief geweest zijn om te reageren. :+:

**Geplaatst**: 17-06-20 07:09

Re: Een thuis training met SuperSam

Geplaatst: 17-06-20 07:09

Een bekend duo!
Het ziet er goed uit! Sam is nog een beetje breder geworden ten opzichte van vorig jaar!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-06-20 08:28

Geplaatst door de TopicStarter : 17-06-20 08:28

Zo, zal er eens voor gaan zitten!
LoveSenna thx!

FriesWytske

Hij heeft het echt nodig. Het is ook gewoon makkelijk om hem met die neus op die loodlijn te zetten. En als hij daar ontspannen loopt wordt hij daar ook heel mooi in. Maar Sam ontspannen krijgen is een dingetje.

Plantje15

Er wordt tussendoor ook regelmatig gestapt hoor. En na vrijwel elke "spannende" oefening (zoals verzamelen en vooruit) krijgt hij op een volte of op een slangelijn wat meer teugel. Anders ontploft ie na een half uur denk ik.

Neusje eruit wordt hij idd mooi van. :+:

Maar zijn lijf is echt enorm verbeterd kwa houding en spieren juist van het ronder instellen in training en korte stukken hoger boven in. Dus dat houden we veelal voor proeven en voor korte momentjes in de trainingen/les.

IlBuono Ik heb de naam van jou paard regelmatig op de startlijsten zien staan maar ik kan er niet direct een ruiternaam op plakken.

Dat was inderdaad heel in de begintijd dat Sam op wedstrijd kwam en toen was het nog een smal kereltje. :))

(en een ongeleid projectiel met momenten. _O-

)

Cantheon bedankt!

ja, mijn lijf zit echt dwars. Zowel mijn fysio als ik kunnen niet bedenken waarom het ineens zo moeilijk doet, het is echt een hele tijd flink beter gegaan. Mijn schouders en heupen zijn altijd wel een issue maar dat mijn rug ook compleet vast zit is nieuw.

Gelukkig lijken mijn paarden er niet al te veel last van te hebben of het iig niet te tonen. :+:

Rocamor: Zo, nu heb ik tijd (en een toetsenbord. _O-

). Sam heb ik dus over genomen na mijn infarct. Ik was toen nog aan het revalideren in het ziekenhuis. Sam heb ik over genomen omdat ze, waar hij stond, nog weinig met hem konden. Ook verkopen (wat het doel was, trainen en verkopen.) was geen echt succes. Er is me gezegd dat hij een paar keer verkocht is en terug gebracht is omwille van zijn gedrag. Sam is een extreem sensibel paard. In dagelijkse omgang vereist Sam heel veel geduld en rust. Waar hij stond vertelde ze dat hij niet kon stilstaan of stappen (altijd piafferen of dribbelen.) hij heeft zich, dat ik weet, minstens één keer achter over gegooid op de poetsplaats bij het zadelen en is 'm vervolgens gepeerd. Onder het zadel kwamen die problemen ook enorm naar voren, niet kunnen stappen, niet kunnen stil staan. Je kon er letterlijk niet aan komen met je been of hand. Op de "goede" momenten was hij gewoon enorm gespannen en kreeg je er geen ontspanning in. "hij ademt niet uit" zeiden zij. Op de slechte dagen kwam hij steil overeind en ging er vandoor. Als Sam het op een rennen zette dan sloot hij zich compleet af. Je kwam er gewoon niet meer doorheen. Ze hebben daar medisch alles laten na kijken wat ze konden laten nakijken bij leven en hij was kerngezond. Maar toch "deed" hij het niet.

Ze hebben het met verschillende ruiters geprobeerd maar uiteindelijk waren ze een beetje klaar met hem. Dat kwam mij aan de oren en ik was verliefd geworden op een foto van zijn hoofdje en ik zei tegen die bokker dat ik hem wilde. In eerste instantie wilden ze dat niet doen omdat ze zo'n paard niet wilde verkopen maar ik heb jaren paarden gecorrigeerd. (dat infarct vergaten we voor het gemak even. _O-

) en ik weet nog dat ik zei "als het echt niet lukt kan ie hier ook nog altijd naar de slacht maar dan heeft hij tenminste nog een kans."
Bokker in kwestie wist van mijn vorige merrie en ook dat ik best wel wat gewend ben van gedrag dus Sam werd naar belgië gebracht zodra ik naar huis mocht na mijn 2e operatie. Toen dachten we nl. dat dat mijn laatste zou zijn. Het heeft waarschijnlijk ook niet geholpen dat ik zo vaak "pauzes" heb moeten inlassen. Elke keer als hij er fijn aan begon te komen kwam er weer iets waardoor ik weken aan een stuk uit lag. En het was dan niet bevestigd genoeg dat ik gewoon weer kon "oppakken" zeg maar.

Eenmaal hier heeft hij zijn vervoerder afgeladen (die blij was van hem af te zijn.

Na de 1e trailer rit met hem snapten wij ook waarom overigens.). Ook hier heb ik hem de eerste 3 maanden niet zien stappen. Trippelen, piafferen of draven maar niet stappen. Onder het zadel was hij de eerste maand nog relatief braaf naar mijn normen. Hij was onhandig gevoelig. (je kon er echt niet aankomen met je been.) Hij gooide enorm met zijn hoofd. (heeft één van zijn ruiters waar hij stond overigens ook een bloedneus geslagen en ze heeft me ooit een keer aangesproken dat ze dacht dat ie haar een hersenschudding gemept had.

Dus niet "en beetje" schudden maar echt gooien. ) Na een maand toen het "nieuw" van de omgeving was kwamen meer onhebbelijkheden boven (zoals verwacht.). Zo liet hij zich niet meer buiten zetten door één van de stalhulpen omdat... Ja god, wie weet waarom. We zijn al vrij snel gaan zeggen "omdat ie Sam is." en "Sam is Sam." omdat hij gewoon heel vaak dingen doet waar je geen enkele logica voor kan bedenken. Op de poetsplaats stond hij nog steeds steevast te piafferen. Ik weet dat hij zich de eerste keer achter over gegooid heeft (was niet de laatste) toen ik aan het vlechten was. Zag zijn lichaamstaal veranderen en ben rustig van mijn krukje af gekomen (omdat hij altijd erg op omgeving reageerde dus als ik te snel bewoog wist ik dat hij ook sneller omhoog zou komen.) en zei tegen een stalgenoot dat ze een stap achteruit moest zetten terwijl. En tegen da ik twee tredes van mijn krukje geraakt was, kroop Sam ineens aan de muur omhoog. Ik had niet de kans gekregen om hem los te trekken dus heb hem uiteindelijk aan de veiligheidsklip aan zijn halster los moeten maken. (één van de redenen waarom ik áltijd zo'n klip aan het halster heb waarvan je dat stukje naar beneden moet trekken en dat ie dan los schiet. Dat is de enige klip die je nog los krijgt als het zo snel mis gaat als dat het bij Sam vaak ging.)
Hij is toen uiteindelijk op zijn bil geëindigd. Hij is opgestaan en willen gaan lopen maar mijn stalgenoot stond in zijn weg dus heb hem kunnen pakken, weer aan geklikt en het touw gewoon door de ring gestoken en mijn stalgenoot, die meteen aan bood om even te helpen met hem, hield het vast maar voor zijn gevoel stond hij wel vast. En heb rustig verder gevlochten. Heb wel mijn stalgenoot die licht in shock was even moeten uitleggen waarom ik het niet was. _O-

Onder het zadel was het rennen een probleem. Er is een moment geweest dat een stalgenote hem aan de longe pakte voor de galop omdat ik alleen in een "open" bak kon rijden (afgezet met dressuurhekjes) en dat gewoon niet verantwoord was met hem. Na de "ren" periode kwam de "steiger periode" (ook die had ik verwacht, hij heeft ze bij mij in dezelfde volgorde afgewerkt als bij hun. _O-

) en Sam is één van die weinige paarden die perfect kan steigeren vanuit draf en galop. Voorwaarts houden was nooit een probleem met Sam maar dat hield hem niet tegen om te steigeren. Soms was dat gehups maar heel vaak was dat gewoon recht overeind komen. Om een idé te geven: hij heeft een paar keer met zijn voorhoeven "op" de bakrand gestaan. We hadden zo'n bakrand die een 20tal cm "vlak" was. Daar lagen op verschillende plekken balken. Hij kwam er met zijn rug niet boven uit, maar hij stond wel met zijn voorhoeven op de rand. En vervolgens verstijfde ie dan van paniek omdat ie in een situatie zat waar ie zo snel geen oplossing voor wist. :roll:

Dus twee stalgenoten hebben ook daar "moeten" helpen. Zoals je kan lezen is er heel snel een punt gekomen dat mijn stalgenoten unaniem spontaan beslist hadden dat ik niet alleen met Sam mocht bezig zijn. _O-

Ik denk dat hij toch wel een jaar of twee dingen van deze aard heeft uit gestoken. Het was steeds wat anders en soms herviel hij dan een tijdje terug in "oud" gedrag. Vooral het rennen en afsluiten heeft heel lang geduurd en ik vind dat van alles wat hij uit gestoken heeft nog steeds het meest enge.

Omdat je voelt dat je totaal geen contact met hem krijgt en Sam kan bizar hard. Hij kijkt bovendien ook niet meer naar zijn omgeving dus het is dan echt hopen dat hij zichzelf niet stuk maakt.

De lesgever die me in dat begin stadium het meest vooruit geholpen heeft is, of was, ook een bokker. De "traditionele" manier van rijden was geen succes met Sam. We zijn met hem begonnen met heel weinig hulpen en contact. Het was duidelijk dat Sam eigenlijk geen contact wilde en die bokker wist daar mee te werken.

Sam accepteerde op één les tijd dat ik mijn been tegen hem aan legde (geen druk maar wel laten afhangen.) en in eerste instantie heeft Sam "leren nageven". Dat nageeflijkheid moet komen vanuit ontspanning en de achterhand is een hele mooie theorie maar je hebt er weinig aan als je aan het verongelukken bent omdat je paard niet kan lezen. Voor mijn (en zijn) veiligheid moest Sam echt snel leren wat "ho" was en ook dat ik het hoofd laag kon krijgen wanneer hij gooide. (Mensen letten er niet op. Maar nog steeds wanneer ik voel dat Sam extreem gespannen is, zal je mij lichtjes naar één kant zien leunen met mijn bovenlichaam om te zorgen dat ik opzij kan "duiken" als hij zich omhoog gooit. Hij heeft mij nooit in het gezicht kunnen raken met zijn hoofd om die reden.)

Heel sterk versimpeld en verkort uit gelegd heeft Sam op korte tijd "druk" leren accepteren. Zowel van het been als van de hand. Toen hij daar niet meer tegen protesteerde, lieten we vooral de druk van de hand geheel weg vallen. Eerste jaar a anderhalf jaar heeft Sam met boogjes in de teugels gelopen. (iets waar ik overigens veel commentaar op gekregen heb op bokt ook.

) en leerde hij alles kwa hulpen op been en zit. Zowel naar voren en terug als opzij.

Toen hij daar eenmaal in ontspande en niet meer zo rende zijn we geleidelijk aan heel licht contact gaan nemen. Toen is hij begonnen met het "schudden". Op de filmpjes zie je dat inmiddels niet meer maar in een vorig topic die je het wel in een filmpje van een proef. Hij gaat dan in de aanleuning enorm spelen met dat bit en "schud" met zijn neus. Dat is het enige dat nu nog de kop op steekt als hij erg gespannen is of iets erg moeilijk vindt. :(:)

Voor zowel Chris als mij is "schudden" ook echt een cue geworden om hem lucht te geven en even duidelijk die ontspanning op te zoeken. Af en toe moet hij er door (nieuwe oefeningen aan leren neemt met Sam nu eenmaal spanning mee.) maar dan negeren we het en belonen we het geen hij wel goed doet. Het is gewoon zijn manier om om te gaan met spanning. Op wedstrijd staat hij 99% van de tijd braaf stil en moet je hem zelfs niet vast houden. Af en toe zit er eentje tussen dat je hem af laad en dat hij niet kan stappen. In principe hoef je hem dan overigens ook niet vast te houden. Hij blijft dan ook op de plek maar hij staat te piafferen.

Ook hier op stal in de poetsplaats zijn er dagen dat hij staat te rillen tijdens het poetsen (heb daar zelfs een filmpje van ergens denk ik.) en daar is dan geen reden voor. Ik blijf dan gewoon rustig door doen en blijf tegen hem banketstaaf. Dat zijn dan weer wel momenten dat ik hem niet "af geef".

Dan moeten ze hem bij mij in de buurt laten. Sam heeft zich enorm aan mij gehecht en als ie bang of nerveus is, moet ie dus ook mij hebben. Het meest jammere is dat hij ook een enorme wever is.

Het is t.o.v vroeger veel gebeterd maar ik vrees dat het voor hem ook een gewoonte is geworden. Hij staat op de camion en trailer soms te weven. (niet altijd. Sam heeft echt goede en slechte dagen en zelfs goede en slechte periodes.), op de poetsplaats en zelfs op de weide als hij even moet wachten voor hij buiten kan (omdat je de draad open moet doen.) hervalt hij snel in het weven. Op verplaatsing hebben we hem ook vrijwel altijd aan de hand tenzij hij echt een rustige dag heeft. (mensen die ons kennen van op wedstrijd kunnen dat ook wel bevestigen.) omdat hij dusdanig extreem weeft als hij druk is dat het echt sneu is. Hij "hupst" echt van het ene been op het andere. Niet gewoon gewicht verplaatsen maar echt een soort hele bizare wiegende piaffe.

Héél af en toe gaat hij nog rennen maar daar is nu eigenlijk wel altijd een aanleiding voor, niet meer zomaar. In het begin stadium van de vliegende wissels aanleren zette ie het bij Chris voor het eerst op een rennen. (had hij al anderhalf jaar niet meer gedaan.) Waarop die schrok en een martingaal is gaan halen. :')

Ik heb nog steeds geen idé hoe het "uit ziet" voor mensen die staan te kijken als Sam dat doet maar Chris schrok er duidelijk harder van dan ik.

Gaan "zitten" op het moment dat hij gaat rennen maakt het overigens enkel erger en bovendien is hij niet uit te zitten als hij in die galop gaat. Ik ging vroeger bij paarden die bokte al altijd in mijn beugels staan voor mijn rug te sparen. Sinds Sam zie je me dat ook vrij snel doen als ze gaan hupsen of rennen.

Het "gehups" dat hij in prijsuitreikingen doet is overigens ook zijn manier om stoom af te blazen. Inmiddels ken ik hem bijna beter dan hij zichzelf kent. Ik negeer veel gedrag waar anderen misschien op zouden reageren of dat men denkt dat ik niet consequent ben. Maar bij Sam is daar altijd een reden voor.

Meestal komt die reden neer op "Alle andere opties maken het gedrag erger en hij kan het oprecht niet helpen."

Ik heb in het begin wel eens van Sam gezegd dat het voornaamste probleem met Sam was, dat de oplossingen voor Sam's issues, de issues alleen maar erger leken te maken.

En dat was eigenlijk Sam in een notendop...

webster543 :+:

Ik heb ook het idé dat hij nog ietsje breder geworden is dan vorig jaar. :+:

Hij lijkt het ook makkelijker aan te kunnen allemaal eigenlijk. Het "voelt" allemaal wat simpeler. Aanleuning is ook weer een stukje rustiger geworden maar het is met Sam altijd een beetje afwachten of dat op wedstrijd ook zo gaat zijn.

**Geplaatst**: 17-06-20 09:19

Geplaatst: 17-06-20 09:19

Cantheon schreef:
Ik kan inderdaad zien dat je lijf je dwarszit, maar enorm veel respect met hoe je daar toch mee om weet te gaan en je paard alsnog zo goed aan het lopen krijgt. Sowieso lees ik altijd met veel plezier jouw blogs en topics. Ik vind het echt superknap wat je allemaal voor elkaar krijgt en hoe open en eerlijk je daarover schrijft.

Niets aan toe te voegen! Altijd leuk om jullie voorbij te zien komen!

**Geplaatst**: 17-06-20 09:33

Geplaatst: 17-06-20 09:33

Wat heb je al veel bereikt met hem. Hoe reageerde je omgeving als je vanuit je ziekenhuisbed zo een zwaar projectje wou overnemen ?
Zou je het overdoen ? Ik zit op dit moment met een sensibel probleempaard en ik heb zoiets van never...never...never again. Als die verkocht is, geef ik een feest.

Je hebt hem in ieder geval super aan het lopen. De vliegende wissel ziet er al veelbelovend uit.
Bij het voorwaarts neerwaarts loopt hij wel veel losser in zijn lijf. Goede oefening voor hem. Ik heb een lesgever die voorwaarts neerwaarts enorm veel gebruikt en je voelt de paarden er echt van verbeteren in hun beweging. Ik heb zelf lang voorwaarts neerwaarts verward met teugels losgooien, maar hier toon je mooi hoe het wel moet

**Geplaatst**: 17-06-20 09:35

Geplaatst: 17-06-20 09:35

Sinds 2011 alweer joh.. wat vliegt de tijd he! En wat zijn jullie ver gekomen ondanks alles :+:

ben heel benieuwd waar jullie nog terecht komen en ook hoe het verder gaat met de ontwikkeling en groei van Rêve

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-06-20 10:04

Geplaatst door de TopicStarter : 17-06-20 10:04

loez:

thanks!

betadine: Mijn moeder was op zijn zachtst gezegd "not amused". _O-

Mijn ouders zijn gescheiden dus mijn vader had niet echt zicht op wat ik nu weer uit gestoken had. En mijn moeder weet dat er wb paarden toch weinig uit mijn hoofd te praten is als ik eenmaal iets besloten heb. Mijn man heb ik leren kennen na/door Sam dus die was toen nog niet in beeld maar ook die leerde snel dat als ik zeg dat ik voor een paard ga, dat ie twee keuzes heeft: helpen of uit de weg gaan.

Ik ben ook meteen de eerste dag er op gegaan omdat ik er op rekende dat hij nog "onder de indruk" zou zijn van zijn omgeving. Dus hij heeft even mogen bekomen van de reis en daarna is hij gezadeld. Mijn moeder heeft hem wel aan de longe genomen (omdat ik even wilde voelen waar ik mee te maken had en of alles het wel deed bij mij zelf want ik had nog niet echt terug gereden toen. _O-

Ja een keer op Explosion..

) en is een tijdje mee gekomen omdat ik nog niet mocht auto rijden.

Maar die zegt nog steeds dat ze echt niet blij was met de komst van Sam. Hoe lief en leuk hij nu ook is. _O-

Gewoon omwille van de timing. :))

Ik heb het haar overigens ook pas gezegd toen ie er al was.

Ik had een hele goede band met de eigenares van het pension waar hij zou komen te staan. Die kwam me ook regelmatig op zoeken. (ze is lang als een tweede moeder geweest voor me.) en ik had met haar geregeld wanneer Sam zou komen en als ik zelf nog niet uit het ziekenhuis zou zijn (want dat is kantje boort geweest. _O-

) zou zij hem voor me op vangen en installeren. Hij kwam sowieso vol pension te staan de eerste tijd dus die zorg was sowieso geregeld en betaald. Maar het "opvangen" wilde ze dus ook voor me doen. Ik ben dan vrijdag ontslagen uit het ziekenhuis en heb één keer op Ex kunnen rijden (want die wonde op mijn hoofd moest natuurlijk ook eerst genezen.) en de dag voor hij kwam zei ik tegen mijn moeder "he mam, zouden we zaterdag zo rond een uur of half drie naar m&m kunnen?" waarop zij "ja natuurlijk waarom?" dus ik "ja nou, omdat daar een paard voor mij gebracht wordt om drie."

_O-

Ik zou het zonder een seconde twijfelen opnieuw doen. Ik heb aan Sam een wereldpaard. Hij is druk en nerveus en ontzettend moeilijk om te rijden (het komt allemaal best nauw met hem.) maar hij is altijd 200% Sam en hij heeft een werkwilligheid die ik bij nog maar heel weinig paarden gezien en gevoeld heb. Ik heb al zo vaak om en met hem gelachen... Hij gaat voor me door het vuur en hij geeft me dagelijks dat unieke gevoel dat we elkaars gedachten kunnen lezen. :+:

Sam is een heel expressief paard. Hij "praat" met zijn hoofd en blik. Je weet echt exact wat hij wil, niet wil en vindt van dingen.
Gedurende de weg er naar toe heb ik ook wel eens gezucht van "nooit meer" en "ik wil een makkelijke" en dan kreeg ik steevast van ergens het antwoord "Kath de dag dat jij een simpele onder je kont krijgt stop je er mee."

Maar hij is het echt 200% waard geweest. Elke vloek, elke traan, elke onzekerheid... al die "diepste dalen" wegen gewoon niet op tegen de momenten van intens geluk die ik al met dit paard gehad heb. Hij is prachtig, hij is helemaal bezeten van mij en ik van hem. Mijn man vervloekt hem elke keer als hij in een straal van tien meter van hem moet komen maar zelfs hij kan niet ontkennen dat Sam bij mij hoort. Hoe graag ie 'm ook een stempel op de kont zou willen zetten en verkopen. _O-

Met Sam op buitenrit gaan vereist een maatje. En de eerste tien minuten kan ie niet stappen. Dan heb je de keuze tussen galopperen op stap-tempo of vrijetijds-passage. Hij blijft bij je he, maar hij kan niet stappen. :')

Maar het is echt een feest... Hij is erg onzeker als hij alleen is maar als hij een vriendje heeft dan is ie echt overal voor in. Vindt ie het even eng, vriendje voor op en dan is ie overal voor in! We hebben samen gezwommen, we hebben wat croshindernisjes (ook waterhindernissen) mee genomen gedurende buitenritten. (opsprong, afsprong durfde ik niet. :')

Ik heb te veel filmpjes gezien van ruiters die met de afsprong in het water eindigen en we waren nog maar aan het redelijke begin van de rit. _O-

). We hebben echt van die "trail padjes" gedaan, dus kronkelend omhoog en omlaag en ook echt dalen dat ze de kont onder zich moeten trekken. We hebben heuvels op gegaloppeerd. We hebben kilometers zo hard samen gegaloppeerd op vlakke ondergronden dat de tranen in mijn ogen kwamen... Hij blijft gaan, hij wordt alleen maar enthousiaster maar hij heeft me buiten nog nooit het gevoel gegeven dat ik geen controle heb. Hoe hard hij ook gaat, ongeacht of het andere paard stopt of niet, hij komt terug op de pinken. En ook dát is een sensibel paard. Dat gevoelige is niet alleen maar negatief. Als je eenmaal weet hoe je het kan kanaliseren dan heeft het veel meer voordelen dan nadelen. Maar het proces daar naar toe kan wel frustrerend zijn.

Maar ik zou tekenen voor een tweede Sam. Hij heeft me inmiddels door drie vlaamse kampioenschappen heen gedragen ondanks dat dat voor zijn "psyche" wel heel erg "veel" is. Hij moet dan ook echt een paar dagen even "niks" kunnen doen na die wedstrijden en dat mag hij dan ook gewoon.

Tot ik aan hem merk dat hij er klaar voor is. Dit soort paarden heeft op elk gebied gewoon een goed "management" nodig. Ze hebben niet alleen iemand nodig die rekening met hen houdt in het rijden, maar ook op stal, bij het poetsen, op de weide... Gewoon in elk aspect.

Dat moet je wel "willen". Ik vind dat niet erg en doe het zo automatisch dat ik het niet eens meer merk. Pas als ik mensen bij hem laat die dat niet gewoon zijn merk ik hoe vaak ik moet zeggen "niet dit of dat doen." of "rustig" of "zachtjes." En dat gaat dan puur over aanrakingen en riempjes vast doen he. Want als we rijden ben ik echt niet de ruiter die stopt omdat de buurman gaat grasmaaien ofzo. Maar in je handelingen rond zijn lijf vereist hij enige gevoeligheid.

Je ziet dat ook aan zijn hele houding en aan zijn hoofdje en manier van doen. Hij zelf is ook ontzettend voorzichtig en zacht in zijn manier van doen naar mij toe. Als hij aandacht wil of komt snuffelen dan is dat altijd heel rustig en voorzichtig. Zelfs als hij schrikt of nerveus of bang is... Hij zal nooit druk op dat touwtje zetten.

Bij de palomino zit ik nu een beetje in de fase dat ze vaak met "boogjes" loopt. (Heb de foto's inmiddels maar je mag maar 1 topic per week aan maken geloof ik.) en ook het voorwaarts neerwaarts is dus met "boogjes". Maar bij sam inderdaad niet. Ook in de proeven op de "neutrale" stukken geef ik hem heel vaak even lucht. Gewoon heel even die hand naar voren en hem iets laten zakken. Een paar passen is vaak voldoende om de druk van de ketel te halen.

Heb er nog nooit iets over op mijn protocol gezien dus of de jury's zien het niet, of het stoort ze niet. En ook dat is het mooie aan een sensibele. Het "verschil" hoeft ook niet zo enorm te zijn. Als ze eenmaal mee willen denken dan is een centimeter al een wereld van verschil.

Het sleutelwoord bij dit type paarden is denk ik "negeren". _O-

Niet alles willen corrigeren. Is het niet gevaarlijk? Negeren en belonen zodra ze het goed doen. Geen gevechten aan gaan die je niet absoluut moet aan gaan. Want je jaagt ze alleen maar over hun toeren en maakt het erger. En ze kalmeren niet. Sam iig niet. Eens over de rooie ben je klaar voor die dag. En bizar veel "Wtf" momenten die ergens op een gegeven moment ook wel grappig worden. Misschien is dat een vorm van "opgave" dat het grappig wordt. Maar er gaat geen week voorbij zonder dat ik me afvraag "Wat is ie nou eigenlijk aan het proberen?" of "Wat is daar in godsnaam de logica achter?" _O-

Ik sta of zit echt heel vaak naar hem te kijken met een uitdrukking die vast een mengelmoes is van verwarring, vertederdheid en berusting. _O-

Sam is Sam... :')

Vliegende wissel gaat nog vaker mis dan goed en hij bouwt dan best spanning op.

Heb een foto waar goed te zien is wat hij vindt van die wissel maar weet niet of ik die moet posten. _O-

Moet hem ook nog erg ‘terug’ rijden en mijn rare paard springt ze alleen op een volte als hij ze springt. _O-

Rechte lijnen is te simpel ofzo.

Hanafubuki Tijd vliegt he? Het is echt gewoon een wereldpaard geworden. :+:

Van Rêve komt ook een topic zodra ik weer eentje mag openen. Maar die was echt zo pisnijdig die dag... _O-

Dat ben ik van haar thans niet gewend. :')

**Geplaatst**: 17-06-20 10:48

Re: Een thuis training met SuperSam

Geplaatst: 17-06-20 10:48

jullie zijn echt een hele coole combi

**Geplaatst**: 17-06-20 11:07

Re: Een thuis training met SuperSam

Geplaatst: 17-06-20 11:07

Wow, worden we hier in dit topic zo maar verblijd met 2 nieuwe blogs verpakt als reguliere posts. Ik zit tegelijkertijd blij en verdrietig te zijn bij de posts over Sam. Het bevestigt maar weer eens hoe veel er nodig is om goed met een paard om te gaan. Het lijkt soms zo simpel, maar dat is het eigenlijk nooit.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-06-20 11:23

Geplaatst door de TopicStarter : 17-06-20 11:23

NadineBlaBla thx! :+:

maflinger: haha! Oeps! _O-

tja... Waar het hart van vol is? _O-

En te bedenken dat ik deze maand wat moeite had met mijn blog omdat ik slecht kan inschatten waar men nu over zou willen lezen. _O-

Wat ik versta onder goed om gaan met een paard kan niet simpel zijn. Het zijn net mensen... Als het simpel is, heb je geen diepgang. En dat is voor mij niet ‘goed genoeg.’
Dat is vast ook de reden dat ik niks kan verkopen. _O-

Ik heb veel voor anderen gereden en dat was altijd tijdelijk. En die ‘oppervlakkigheid’ die je dan hebt met een paard vond ik nooit leuk.

Laatst bijgewerkt door Ayasha op 17-06-20 11:26, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-06-20 11:24

Re: Een thuis training met SuperSam

Geplaatst: 17-06-20 11:24

Nou, hier dus over. Vind jouw topics altijd heel fijn te lezen.

**Geplaatst**: 17-06-20 13:55

Re: Een thuis training met SuperSam

Geplaatst: 17-06-20 13:55

Ik vind het een heel mooi paard, maar ik heb een vraag. Misschien heb ik eroverheen gelezen, maar dit paard loopt toch in een verkeerde houding in die zin dat hij met een holle rug loopt? Of zie ik het verkeerd en is het zijn bouw? Ik hoop hiervan te leren

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-06-20 14:08

Re: Een thuis training met SuperSam

Geplaatst door de TopicStarter : 17-06-20 14:08

Zou je kunnen verduidelijken wat je bedoelt?

Sam heeft een vrij weke rug met een hoog kruis en een hoge schoft. Wat in houdt dat hij inderdaad altijd ietwat die gebogen "bovenlijn" zal hebben. Maar wellicht is dat helemaal niet wat je bedoelt?

**Geplaatst**: 17-06-20 14:33

Re: Een thuis training met SuperSam

Geplaatst: 17-06-20 14:33

Zie nu de toevoeging in je een na laatste post over simpel en goed als het gaat om omgaan met een paard. Zo sta ik er ook in: ik zet me 100% in om met mijn eigen paard(en) goed om te gaan en dat is nooit simpel. Met een bijrijdpaard, hoe leuk ook, heb ik dat niet. Ik heb het geprobeerd, maar dat werd niks.

Bij het zo goed mogelijk met een paard omgaan hoort voor mij ook: kijken naar de toekomst en de beste beslissing voor het paard nemen. Dat heeft voor mij betekend dat paard 1 en 2 vanwege niet herstelbare blessures zijn ingeslapen. Van pijnvrij was geen sprake dus daar ga ik het paard en een andere eigenaar niet mee lastig vallen. Ik hoop dat ik nog jaren goed met mijn huidige paard, nr. 3, mag en kan omgaan.

**Geplaatst**: 17-06-20 14:39

Geplaatst: 17-06-20 14:39

Ayasha schreef:
Zou je kunnen verduidelijken wat je bedoelt?
Sam heeft een vrij weke rug met een hoog kruis en een hoge schoft. Wat in houdt dat hij inderdaad altijd ietwat die gebogen "bovenlijn" zal hebben. Maar wellicht is dat helemaal niet wat je bedoelt?

Ah ik denk dat dat is wat ik zie inderdaad want hij treedt wel mooi onder. Dank voor je reactie en succes met verder trainen!

**Geplaatst**: 17-06-20 17:07

Re: Een thuis training met SuperSam

Geplaatst: 17-06-20 17:07

Jemig Kath, wat ben jij van ver gekomen met dat dier :oo

Nu wist ik dat natuurlijk wel, want wij kennen elkaar al heel erg lang, maar om dat dan zo even terug te lezen... En toch heb ik er ook nooit aan getwijfeld dat het wel goed zou komen met jou en Sam

Hij blijft/is z'n gewicht in goud waard