Geplaatst 
Zo scrolde ik een aantal weken geleden wat verveeld door Facebook. Via een pagina voor Arabische Volbloeden zag ik ineens dit paardje voorbij komen:
"Knap dier!", was mijn eerste gedachte. Toen las ik de tekst erbij. AF Mattvey, een 7-jarige, onbeleerde ruin die op zoek was naat een nieuw plekje. Ze zochten iemand met tijd en geduld, want het beestje had wat dingetjes meegemaakt.
Nu had ik mijn grote vriend Titane al, maar ook mijn vriend is dol op paarden en rijdt van jongs af aan. Op Titane rijdt hij zo weg. Op den duur wilden we wel op zoek naar een paardje erbij, zodat we ook samen kunnen gaan rijden. Vriendlief wilde dan het liefst een jonkie, die hij zelf nog zou kunnen beleren.
Dus liet ik hem het bericht op Facebook zien. Waarop hij reageerde: "Zullen we eens contact opnemen met de eigenaar?" Dus dat deden we. En we hebben ruim drie kwartier aan de telefoon gezeten om wat meer te weten te komen over dit knappe paardje.
Een hoop informatie later, kwamen we er (in grote lijnen achter), dat Mattvey dus in ieder geval in paniek raakt in een trailer. De eigenaren hadden hem gekocht als wedstrijdpaard voor de endurance, dus een trailerprobleem was al lastig. De meeste wedstrijden liggen niet naast de deur.
Ook kan Mattvey absoluut niet tegen iets om zijn billen (dubbele lijnen bvb). De eigenaren wilden hem onder andere beleren voor een sulky, zodat hij getraind kon worden zonder ruiter op zijn rug.
Nu was Mattvey bedoeld voor hun dochter. Hier bleek hij echter (nog) niet geschikt voor. Dit, in combinatie met de andere puntjes, maakt dat de eigenaren een ander plekje voor hem wilden zoeken.
Afijn, vriendlief en ik wilden dan wel eens kennis maken. Dus een kleine week later zijn we gaan kijken.
Ik was direct verliefd, Arabieren blijven een speciaal plekje in mijn hart houden
Ook vriendlief zag het wel zitten. Dus na een nachtje slapen en wat nadenken, besloten we dat we Mattvey een kans wilden geven.
In de tussentijd nog eens gaan kijken. Met het karakter is in ieder geval niets mis. Volgt als een hondje en reageert prima op lichaamstaal
En zeg nou zelf, dit hoofdje is toch moeilijk te weerstaan?
Gisteren (14 maart) was het eindelijk zo ver! Mattvey zou opgehaald worden.
Vanwege het trailerprobleem had ik Ropatrans (al een hele poos mijn vaste taxiservice) de situatie uitgelegs. Zij zouden met een vrachtwagentje komen, waar Mattvey makkelijker in stond dan een trailer.
De rit zou ruim 3 uur duren, dus voor de zekerheid wat pasta, zodat ie rustig zou staan.
Het laden ging eigenlijk vrij rustig. En onderweg heeft hij, ook toen de pasta wat begon uit te werken, heel rustig gestaan.
Er hangt camera in de wagen, dus we konden alles goed volgen.Eenmaal bij ons op stal kwam ie onbezweet de wagen af. Eenmaal op stal begon ie direct te knabbelen aan zijn hooi.
Later die middag hebben we hem nog wat muesli en wortels gegeven, wat ook probleemloos weg gewerkt werd.
Voorlopig blijf hij een poosje op stal, ivm eventuele ziektes en om wat bij te komen. Daarna mag hij lekker de kudde in, die 24/7 buiten staat.
Mattvey is al licht zadelmak. Wij gaan eerst wat grondwerk doen, zodra hij gewend is bij ons. Daarna gaan we op ons gemakje verder met beleren.
Via dit topic zal ik regelmatig foto's met updates plaatsen. En wie weet kan ik over een tijdje hele leuke buitenrij-foto's showen.
hopelijk gauw weer beter! 
