Geplaatst Ikzelf heb dit ook al gedaan: ik ben namelijk al een aantal jaren op zoek naar mijn eerste paard.
Maar ik stel mezelf steeds vaker de vraag in hoeverre dit oké is.
Ik vraag bijvoorbeeld ook niet aan de huidige bewoner van mijn vorige woning of ik de keuken nog eens mag komen bekijken omdat ik die zo mis. Natuurlijk is een paard geen keuken, maar verkocht is verkocht, kort door de bocht gezien.
We zijn denk ik allemaal wel nieuwsgierig naar hoe het een vorig paard vergaat. We zouden allemaal heel graag te horen krijgen dat hij/zij zijn/haar gouden stal gevonden heeft en het nu super doet.
Maar - in hoeverre zit de huidige eigenaar daarop te wachten? De meesten onder ons zullen het wel goed bedoelen. Ik ben zelf ook 2x op bezoek mogen gaan bij degene die mijn paard van mij gekocht heeft, daar ben ik altijd heel dankbaar voor geweest. Vermits zij hem van mij gekocht heeft, "kenden" we elkaar wel, dus was het voor haar denk ik wel makkelijker om mij te vertrouwen.
Maar, in mijn geval, zit mijn vorige paard alweer een aantal eigenaars verder, en die ken ik dus niet, en zij mij dus ook niet. In hoeverre zit iemand op een compleet onbekend iemand te wachten? Evengoed ben ik een gestoorde gek die het paard wil ontvoeren oid
Dat ben ik helemaal niet van plan - ik heb hem tenslotte voor een reden verkocht; namelijk omdat ik ontzettend veel bang had van dat paard.Anderzijds lees ik vaak verhalen op bovengenoemde Facebookgroep over paarden die verkocht zijn op momenten dat men er financieel gezien niet meer voor kon zorgen. Of dat er bijvoorbeeld gescheiden werd tussen de eigenaars, en dat de ene het paard van de ander verkocht. Daar zou ik als nieuwe eigenaar wel zenuwachtig van worden, stel je voor dat je toelaat dat een vorige eigenaar op bezoek komt en dat deze beweert dat jij het paard gestolen hebt, of dat ze het dier terug willen, het je lastig willen maken door bijvoorbeeld de dierenbescherming te bellen, ... Ik "ken" iemand via FB die vrij populair en gekend is, natuurlijk wordt deze persoon niet door iedereen "bewondert" en zij heeft daadwerkelijk voorgehad dat iemand zo gek was haar paard uit de wei te stelen. Uiteindelijk werd het dier in kwestie terug gevonden, maar je zal het maar meemaken!
Nog zo'n verhaal: meisje dat ik ken, haar pony die ze al jaar en dag had werd uit de wei gestolen. Als ik het me correct herinner zijn ze jaren later weer op zijn spoor gekomen, maar geen idee meer wat ze daar verder mee gedaan hebben. Stel dat je paard gestolen en verkocht wordt, dat jij de eerlijke koper bent, daar sta je dan. Wat dan?
Zo heb ik een goede vriendin die haar paard destijds verkocht om verschillende redenen. Financieel, een beetje bang van het paard. Paard dus verkocht. Afspraken gemaakt die imo aan beide kanten niet zijn nagekomen. Een aantal maanden later bleek dat degene die het paard van haar gekocht heeft, het paard zelf ook weer verkocht heeft. Mijn vriendin dus flyers maken en berichten op social media laten rondgaan dat het paard gestolen was. Nou nee.. Je hebt hem zelf verkocht, jullie zijn beide de gemaakte afspraken niet nagekomen, en nu heeft hij het paard ook verkocht. Dat is imo geen diefstal. Je zal dat paard maar eerlijk gekocht hebben en een half jaar laten het dier tegen komen op een "vermist-gestolen" flyer...
Zou jij dié eigenaar over de vloer willen?
Zou jij een onbekende vorige eigenaar bij je paard op bezoek willen?
Ik heb het dan over iemand die netjes een afspraak met jou maakt en niet plots op je stal staat. Alhoewel dat laatste volgens mij ook wel kan gebeuren als je op een drukkere/grotere openbare manege gestald staat, dan zal je paard sneller herkend worden. Mijn paard staat een beetje verstopt zeg maar, lekker kleinschalig. Niet dat ik me zorgen maak over zo'n situatie, ik heb mijn paard geadopteerd van mijn oom en die is ten allen tijde welkom
Maar ik vraag het me dus wel af. In hoeverre zit jij op een vorige eigenaar te wachten?
Ikzelf zou het gemakkelijk hebben met dé vorige eigenaar, degene van wie ik het paard zelf heb overgenomen. Tenzij die heel raar gaat doen haha. Maar een onbekend iemand, ik denk persoonlijk dat ik er een beetje nerveus van zou worden
.
En het was ook leuk een foto te hebben van mijn schatje als veulen. Inmiddels heb ik hem in moeten laten slapen, en eigenlijk vindt ik het best bijzonder zo'n compleet levensverhaal in foto's te hebben. 
