Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-01-20 18:20

En dan wil je stoppen met paarden houden...

Geplaatst: 11-01-20 18:20

Geen idee of iemand zich hierin gaat herkennen. Het moet even van mijn hart.

Zoals de meesten hier al van kleins af aan paardengek. Op mijn 16de mijn eigen paard gehad en sindsdien altijd paarden in eigen beheer gehouden. Ondertussen zijn wij 11 jaar verder en hebben wij anderhalf jaar terug ons droomhuis kunnen kopen met de mogelijkheid om de paarden aan huis te zetten. Dat is ook gebeurd. Kijk ik naar buiten, dan zie ik ze staan. Zalig niet, zou je denken? Ware het nier dat ik er totaal geen band meer mee heb.

Mijn leven is de laatste 2 jaar ingrijpend veranderd. Van een zo goed als helemaal verbouwd huis naar een huis waar alles weer opnieuw moet gebeuren. Alles strippen voor nieuwe elektriciteit, leidingen, isolatie etc. Dochter gekregen, werk veranderd en noem maar op. Tijd te kort dus. Tijd die je dus eerst in jou huis, dochter, vriend, werkt steekt en als er wat over is in de paarden (buiten het normaal onderhouden uiteraard)

Wat is nu het probleem? Ik heb eigenlijk geen band meer met mijn paarden. De voorbije jaren heb ik veel oude en verwaarloosde paarden gehad en verzorgd tot hun einde. Veel zorgen, veel geld, veel verdriet. Niet zomaar verwaarloosde paarden maar echt dieren die gewoon stuk waren, vaak ook mentaal. Toen een jaar terug de laatste van deze paarden werd ingeslapen omdat ze meerdere onbehandelbare kwalen kreeg door haar fysieke conditie, riep ik: En nu gaan we genieten van de 3 die wij hebben, want die zijn wel gewoon goed!

Was het maar waar. Paard 1 had toen al artrose. Dit wist ik, maar dat is sinds enkele maanden flink verslechterd. Wij zijn weer flink aan het dokteren en de dierenarts heeft ons al gewaarschuwd dat hij op dit tempo de 25 niet haalt. Hij is nu 17. Dus zorgen, een hoop geld en speciale verzorging.

Paard 2 heeft sinds deze zomer een flinke eiwitallergie. Zij mag onder geen beding nog op gras. Daar sta je dan met jou weides aan huis... Ze is nu voor de laatste maal drachtig en vanwege de allergie wordt er niet meer verder gefokt. Dus wederom speciale verzorging en de droom om hobbymatig nog met tinkers te fokken is weg. Ze is nu 13 jaar, beleerd, maar echt een draak onder het zadel. Alles trekt zij in discussie en betrouwbaar is ze niet.

En dan paard 3. Haar zoon. Nu anderhalf, zware verwondingen aan zijn benen opgelopen toen hij 7 weken was. Het was nooit de bedoeling om hem te houden maar ja, paard is stuk dus je moet er wat mee... Prognose qua rijden/mennen? Mwa. De enige dag loopt hij goed en de andere dag niet. Belasten is dus eigenlijk geen goed idee.

Dus ja, daar sta je dan met 3 onverkoopbare paarden. Van alle 3 is de waarde de slachtprijs, want je kunt er niet veel meer mee. Adoptie? Eenmaal gedaan en zelfs met een contract is dit helemaal fout gegaan en het paard is tot op de dag van vandaag vermist. Ik zoek al even achter een verzorgster/verzorger. Enige taak? Knuffelen en kroelen. Zin om mest te scheppen? Ga je gang maar zeker geen verplichting. Met de jongste, die als het goed is nog heel wat jaren te gaan heeft, heb ik totaal geen band. Hij heeft mij al in mijn gezicht geschopt en ik heb er schrik van. Dus ik vermijd hem liever. Nogal moeilijk als hij van jou is en jij hem moet verzorgen.

Wat ik wil? Geen idee. Vooral eens even genieten denk ik en niet constant oplossingen moeten bedenken en dierenartsen over de vloer hebben. Geen schrik als ik ze verzorg. Het idee dat ik eigenlijk nog 25 jaar met een paard zit dat ik gewoon niet vertrouw is niet fijn. Daarbij komt dat mijn vriend juist met hem de beste band heeft maar ja. Die doet weken van 60/70 uur. Dus tijd? Die is er ook niet.

Ik wil met dit topic niets bereiken. Het moest mij eigenlijk vooral even van mijn hart. Ik zit er ontzettend mee in de knoop...

**Geplaatst**: 11-01-20 18:27

Re: En dan wil je stoppen met paarden houden...

Geplaatst: 11-01-20 18:27

De balans is compleet zoek.

Je bent alleen maar aan het zorgen voor dieren en je gezin.
De zorgen en het werk die een verbouwing en paarden met zich meebrengen.

Maar (nog) niet het plezier van een huis wat helemaal af is en niet het plezier van onbezorgd met je paarden op pad.

De balans tussen spanning en ontspanning is zoek en dat breekt je op en dat is helemaal niet vreemd.

**Geplaatst**: 11-01-20 18:34

Geplaatst: 11-01-20 18:34

Hier precies in hetzelfde schuitje gezeten een paar weken geleden.
Pony 1 overleed aan verstoppingskoliek. Pony 2 bleef achter. Nieuwe pony erbij gekocht, maar iedere keer als hij ging liggen was ik bang dat hij ook koliek had. Toen hij 2 keer achter elkaar smorgens iets koliekerig was, heb ik besloten er mee te stoppen. Ik had er geen lol in. Ik kon alleen nog maar naar ze kijken, bang dat ze iets hadden.
Dus pony 3 kon gelukkig terug naar de fokster, en pony 2 heb ik verkocht.

Ik wil niet uit de paarden, dus ik ga denk ik maar bij iemand anders rijden. Maar zelf hebben, aan huis.. ik durf het gewoon niet meer. Te bang dat ze iets krijgen, en dat ik er niet ben om het op te merken.

En ook hier, 2 jaar geleden een huis gekocht waar ze aan huis konden staan. Alles er op aangepast. Maar nu ben ik alles af aan het breken. We gaan de tuin maar inrichten voor de kinderen (bijna 3 en net 1). Want voor mij is de lol er wel van af...

En eerlijk? Het is moeilijk. Heel moeilijk om de beslissing te maken. Maar het geeft ook ontzettend veel rust als je er eenmaal een beetje aan gewend bent...

**Geplaatst**: 11-01-20 18:37

Geplaatst: 11-01-20 18:37

Waarom is die merrie dan nog gedekt ??

Je hebt maar 24u in een dag. Meer is tot nu toe helaas niet mogelijk

Wil je zelf niet een beetje veel te veel van alles ?
Zelfvoorzienend gaan leven.
3, binnenkort 4, paarden houden. Schapen houden. Honden houden.
Kippen, eenden, konijnen en waarschijnlijk vergeet ik nog wel wat.

Een verhuizing, een verbouwing, een kindje,...

Kan toch niet allemaal goed gaan zo.

**Geplaatst**: 11-01-20 18:43

Geplaatst: 11-01-20 18:43

Het is allemaal teveel (teveel ballen in de lucht houden, teveel ziektes bij de paarden) en je gevoel dat begrijp ik helemaal.
Sterkte meid en knuffel.

**Geplaatst**: 11-01-20 18:46

Geplaatst: 11-01-20 18:46

Pandora2 schreef:
Waarom is die merrie dan nog gedekt ??

Je hebt maar 24u in een dag. Meer is tot nu toe helaas niet mogelijk

Wil je zelf niet een beetje veel te veel van alles ?
Zelfvoorzienend gaan leven.
3, binnenkort 4, paarden houden. Schapen houden. Honden houden.
Kippen, eenden, konijnen en waarschijnlijk vergeet ik nog wel wat.
Een verhuizing, een verbouwing, een kindje,...

Kan toch niet allemaal goed gaan zo.

Dit is pas naar bovengekomen nadat ze drachtig was. Anders was ze inderdaad niet gedekt. Ze is met een volle bos manen en dikke staart naar de hengst gegaan, daar ook mee terug gekeerd en in juli heeft ze alles tot bloedens toe afgeschuurd.

Buiten 3 legkippen is alles weg qua gevogelte omdat het inderdaad te veel was. Ik heb inderdaad nog schapen en konijnen maar het en de verzorging daaraan is peanuts ivm de paarden. Over het zelfvoorzienend leven: Wij hebben inderdaad een aardige boomgaard aangeplant en moestuin. Dit is de manier waarop wij willen leven en een levenswijze waar wij 100% achterstaan. Dit is niet zo maar even voor de lol. Wij zijn tegen massale vleesproductie, stressvol slachten, groenten die worden afgekeurd omdat ze krom, klein, groot,... zijn.

Maar eigenlijk zou ik mij hier niet moeten verdedigen. Ik wou enkel mijn hart luchten.

**Geplaatst**: 11-01-20 18:51

Geplaatst: 11-01-20 18:51

Pandora2 schreef:
Waarom is die merrie dan nog gedekt ??

Je hebt maar 24u in een dag. Meer is tot nu toe helaas niet mogelijk

Wil je zelf niet een beetje veel te veel van alles ?
Zelfvoorzienend gaan leven.
3, binnenkort 4, paarden houden. Schapen houden. Honden houden.
Kippen, eenden, konijnen en waarschijnlijk vergeet ik nog wel wat.
Een verhuizing, een verbouwing, een kindje,...

Kan toch niet allemaal goed gaan zo.

Pfff..wat tactischer kon je het niet brengen? :')

Wat rot TS. Misschien is nu eerst de tijd voor jou zelf nodig en de rust weer een beetje terugkomt voordat je na gaat denken over oplossingen?
Of juist anderom, zou het al schelen als de ruin weg is gezien de zorg op jou neerkomt voor een paard waar je niets mee hebt? In dit geval is eerlijkheid naar jezelf ook eerlijk naar het dier gezien het in de handel belanden ook niet gewenst is hoe ik je hoor. Sterkte maar vooral denk ook aan jezelf. Veel zorgen voor mens en dier kunnen veel van je vergen.

**Geplaatst**: 11-01-20 18:54

Geplaatst: 11-01-20 18:54

Laat ik nou altijd gedacht hebben dat het de hemel op aarde is om je eigen paarden aan huis te hebben.Dank voor je eerlijke verhaal.Ik heb indertijd nog op jouw veulen gestemd voor de verkiezing van hengstveulen van het jaar. Dat dat zo'n draakje geworden is! Je hoeft je niet te laten schoppen.Laat die dan maar door je vriend verzorgen.En verder is het natuurlijk zo dat de natte koude winterperiode ieder jaar weer een vervelende tijd is voor de paardenbezitter.Vaak ga je het in het voorjaar wel weer leuk vinden!

**Geplaatst**: 11-01-20 18:55

Geplaatst: 11-01-20 18:55

Ik herken dit heel erg, twee jaar geleden had ik er echt helemaal geen zin meer in, 3 paarden die niet heel makkelijk verkocht zouden kunnen worden en het ene paard wat nog goed terecht zou kunnen komen was ook het enige paard waar ik nog iets van plezier aan beleefde dus om die nou weg te doen en met die andere vier te blijven zitten zag ik ook niet zo zitten.

Ik heb uiteindelijk mijn fijne paard een jaar in bruikleen gegeven aan iemand die er een opleiding mee ging doen. In dat jaar stonden de overige paarden op een stal waar de basis verzorging geregeld was (voer, water, buitenspelen) en daar ben ik ook echt amper geweest (1x per week max, soms maar 15 minuten).

Voor mij is het naar huis halen (wel samen met eerst dat jaar rust) juist de oplossing geweest want dat is wat ik na dat jaar heb gedaan. Ik ben wel gestopt met moeten. Ik moet niks meer, ze hebben het een jaar met nauwelijks aandacht prima naar hun zin gehad dus als ik nu geen zin heb doe ik ook niks. Maar ‘s avonds lekker op stal zitten en alles horen knabbelen daar geniet ik nou echt weer van. En als ik niet wil rijden/poetsen etc. Doe ik het gewoon niet. Komt wel weer een keer, of niet ook prima.

Het paard waar je echt niks mee hebt/ bang voor bent zou ik wel weg doen. Ik had er ook zo een, geen echte angst voor hem maar ik kon gewoon nooit ontspannen bij hem in de buurt zijn, hij was ook niet 100% goed maar ik heb er toch een fijne plek voor gevonden. Eerlijk, het is niet de beste plek en misschien had ie het bij mij nog beter gehad maar het is toch een hele opluchting dat ie er niet meer staat en dat is ook belangrijk.

**Geplaatst**: 11-01-20 18:57

Geplaatst: 11-01-20 18:57

Op zich moet je voor jezelf een beetje uitmaken of het het paarden houden in het algemeen is dat je niet meer leuk vindt of dat het echt enkel DEZE paarden zijn die je het plezier ontnemen. Stel je voor dat je nu een paardje had waarmee je je paardendroom kon waarmaken, laat ons even zeggen: een op en top gezonde Tinkermerrie waarmee je lekker weg kan rijden, die je leuke veulens schenkt en die het begin kan zijn van je hobbyfokkerij. Zou je in dat geval wel nog zoiets hebben van 'ja, dat wil ik, daar wil ik voor gaan' of heb je in het algemeen een beetje een gevoel van 'pfff, die paarden, het hoeft niet meer en die hobbyfokkerij wil ik ook niet meer aan'?

**Geplaatst**: 11-01-20 19:03

Geplaatst: 11-01-20 19:03

LBLGypsyCobs schreef:
De balans is compleet zoek.

Je bent alleen maar aan het zorgen voor dieren en je gezin.
De zorgen en het werk die een verbouwing en paarden met zich meebrengen.

Maar (nog) niet het plezier van een huis wat helemaal af is en niet het plezier van onbezorgd met je paarden op pad.

De balans tussen spanning en ontspanning is zoek en dat breekt je op en dat is helemaal niet vreemd.

Dit inderdaad en dan is het heel moeilijk te beslissen wat te doen. Deze 3-4 weg en geen paarden/groot vee meer (herinner mij iets van vriend die koeien wilde?) of kijken naar een paar shetjes/minipony's (ruinen, dan wel, niet fokken scheelt stress), stuk kleiner en minder intimiderend maar toch vertrouwd qua hoe te benaderen. Paarden geven nl wel mooi veel mest voor de moestuin, schapen en kippen veel minder (en schapenmest is niet uit te mesten + beter te laten liggen en de schapen te verplaatsen qua wormenbestrijding). Kleintjes slopen ook je grasmat een stuk minder en hebben een net zo goede omheining nodig als schapen, dus die is er al. Dus in hoeverre is 2 knuffelbare mestmachines een optie?

**Geplaatst**: 11-01-20 19:11

Re: En dan wil je stoppen met paarden houden...

Geplaatst: 11-01-20 19:11

Paarden die je nu hebt brengen zoals ik lees ook totaal geen plezier...
en nee die verkoop je ook niet en doe je ook niet met contract weg.
Maar dat zijn niet de enige twee oplossingen... en misschien is paarden houden (zeker die alleen maar energie kosten en waar je zelf schrik van hebt) nu niet het moment... dat mag ook.
Net als dat je prima de droom mag hebben om zelfvoorzienend te leven maar dat niet volgend jaar meteen alles uit de moestuin haalt. Het zijn grote dromen... tinkers fokken, zelfvoorzienend leven en dat naast een gezinsleven en werk... niemand verplicht je dat volgende maand goed te hebben of ook maar een antwoord. En ook niemand verplicht je paarden aan te houden die eigenlijk al in extra tijd leven.

**Geplaatst**: 11-01-20 19:18

Geplaatst: 11-01-20 19:18

DeMolenhoek schreef:
Dit is pas naar bovengekomen nadat ze drachtig was. Anders was ze inderdaad niet gedekt. Ze is met een volle bos manen en dikke staart naar de hengst gegaan, daar ook mee terug gekeerd en in juli heeft ze alles tot bloedens toe afgeschuurd.

Buiten 3 legkippen is alles weg qua gevogelte omdat het inderdaad te veel was. Ik heb inderdaad nog schapen en konijnen maar het en de verzorging daaraan is peanuts ivm de paarden. Over het zelfvoorzienend leven: Wij hebben inderdaad een aardige boomgaard aangeplant en moestuin. Dit is de manier waarop wij willen leven en een levenswijze waar wij 100% achterstaan. Dit is niet zo maar even voor de lol. Wij zijn tegen massale vleesproductie, stressvol slachten, groenten die worden afgekeurd omdat ze krom, klein, groot,... zijn.

Maar eigenlijk zou ik mij hier niet moeten verdedigen. Ik wou enkel mijn hart luchten.

Die merrie doelde ik niet op dat schuren, maar op het teveel aan werk met 3 paarden al.

En je hoeft je zeker niet te verdedigen. Absoluut niet. Ik probeer je alleen een heel klein beetje een spiegel voor te houden dat Rome ook niet op 1 dag gebouwd is en je niet alles in 1 keer moet willen.
En dat het ook af en toe zinvol kan zijn om eens goed na te denken over less is more. En niet meer willen dan je aankunt.

**Geplaatst**: 11-01-20 19:19

Geplaatst: 11-01-20 19:19

_Carien schreef:
Pandora2 schreef:
Waarom is die merrie dan nog gedekt ??

Je hebt maar 24u in een dag. Meer is tot nu toe helaas niet mogelijk

Wil je zelf niet een beetje veel te veel van alles ?
Zelfvoorzienend gaan leven.
3, binnenkort 4, paarden houden. Schapen houden. Honden houden.
Kippen, eenden, konijnen en waarschijnlijk vergeet ik nog wel wat.
Een verhuizing, een verbouwing, een kindje,...

Kan toch niet allemaal goed gaan zo.

Pfff..wat tactischer kon je het niet brengen?

Ts is ook niet heel erg tactisch in haar reacties in topics, dus ik vermoed dat ze zelf wel tegen een stootje kan

**Geplaatst**: 11-01-20 19:34

Geplaatst: 11-01-20 19:34

tamary schreef:
LBLGypsyCobs schreef:
De balans is compleet zoek.

Je bent alleen maar aan het zorgen voor dieren en je gezin.
De zorgen en het werk die een verbouwing en paarden met zich meebrengen.

Maar (nog) niet het plezier van een huis wat helemaal af is en niet het plezier van onbezorgd met je paarden op pad.

De balans tussen spanning en ontspanning is zoek en dat breekt je op en dat is helemaal niet vreemd.

Dit inderdaad en dan is het heel moeilijk te beslissen wat te doen. Deze 3-4 weg en geen paarden/groot vee meer (herinner mij iets van vriend die koeien wilde?) of kijken naar een paar shetjes/minipony's (ruinen, dan wel, niet fokken scheelt stress), stuk kleiner en minder intimiderend maar toch vertrouwd qua hoe te benaderen. Paarden geven nl wel mooi veel mest voor de moestuin, schapen en kippen veel minder (en schapenmest is niet uit te mesten + beter te laten liggen en de schapen te verplaatsen qua wormenbestrijding). Kleintjes slopen ook je grasmat een stuk minder en hebben een net zo goede omheining nodig als schapen, dus die is er al. Dus in hoeverre is 2 knuffelbare mestmachines een optie?

Klopt, maar dat heb ik afgekapt. We zijn zelfs naar extra grond gaan kijken om aan te kopen maar toen heb ik gezegd dat het voor mij stopte. Het werd al snel duidelijk dat zijn idee was dat ik ook daarvan de volledige verzorging ging doen en dat was voor mij toen en nu nog steeds een echte no go.

Gini: Als ik er over nadenk zijn het echt deze 3 paarden specifiek. Na 5 zorgenkindjes wou ik eigenlijk echt eens even genieten, lekker rijden etc. Maar dat blijkt nu niet mogelijk te zijn en in grote lijnen komt het er op neer dat ik 3 paarden heb waar ik eigenlijk niets mee kan buiten een aai over de neus en eens borstelen. Wat ik, cru gezegd, ook gewoon met mijn schapen, konijnen en honden kan. Dat brengt mij evenveel rust en ontspanning. Maar wegdoen vind ik dan weer geen optie. Toch niet in de huidige conditie. Met de oudste komen er al een hoop kosten en zorgen mee. De merrie heeft ook een handleiding qua stalmanagment en die zie ik liever niet meer gereden. Ik ben er al door geslaan geweest meerdere jaren terug. Ze is even verkocht geweest en de reden dat ze is terug gekomen is ook niet omdat ze zo braaf en makkelijk is

En de jongste is uiterlijk niets aan te zien dus dat vind ik eigenlijk nog de moeilijkste om weg te doen... Die mag niet gereden worden en dat zal dan waarschijnlijk toch gebeuren. Ik vind dat je verantwoordelijkheid moet nemen voor dieren die niet meer 100% zijn.

Pandora: Het veulen is sowieso voor de verkoop. Moeder ster, vader ster, topafstamming.

En inderdaad, ik ben zelf ook zo dus moet er maar tegen kunnen.

**Geplaatst**: 11-01-20 19:42

Geplaatst: 11-01-20 19:42

Herkenbaar hoor.
Ik heb dan wel 3 gezonde paarden, maar ook wij hebben 4.5 jaar terug een klushuis gekocht met een hectare grond zodat paard naar huis kon.
4 jaar later heb ik er 3 staan, het huis is zo goed als af.
Maar mijn paard staat gras te maaien en meer niet.
Ook hier de lol er af, geen zin meer om elke keer de bende buiten op te ruimen, 3 kids, 2 honden, 3 katten, hobby's, werken, mijn man zijn rug kapot.

Ik was er zo zat van dat we begin okt het huis te koop hebben gezet.
Inmiddels nieuw huis gekocht, met een normale tuin.
Paard gaat weer terug naar pension en de andere 2 worden verkocht.
Ik hoop dat het rust geeft...

3 'kapotte' paarden maakt het eeb stuk lastiger voor je.
Mijn tinker is een luchtzuiger, verder helemaal gezond en zelfs die krijg ik tot nu toe niet verkocht.

**Geplaatst**: 11-01-20 20:09

Geplaatst: 11-01-20 20:09

Wat ik dan zou doen TS, is op heel veel kleinere doelen stellen en je daar stapje voor stapje op focussen.

Tussen wat je nu hebt en een succesvolle Tinkerfokkerij ligt inderdaad een kilometerslange weg, daar gaan we niet moeilijk over doen, dat zal nog veel tijd kosten voordat je daar bent. Maar dat wilt niet zeggen dat je überhaupt die weg maar niet in moet slaan. Alleen moet je kleinere tussenstops onderweg hebben, zodat je niet alleen die lange asfaltweg zonder einde voor je ziet. Ik heb ook een zorgenkind van een paard die niet bereden kan worden. Als ik nu alleen voor ogen ga houden dat ik een internationaal springruiter met een eigen trainingsstal wil worden, dan zet ik mezelf op voor ontgoocheling. Tussen mijn huidige situatie en die droomsituatie zit op dit moment nog zoveel verschil dat ik me alleen maar zal kunnen focussen op dat verschil. En hoe groot het contrast nog is. Als ik nu echter als doel stel 'om de twee weken meegaan met mijn stalgenoot als hulpje wanneer zij op springwedstrijd gaat'. Dan is dat al een heel klein stapje, heel haalbaar, heel gemakkelijk, maar het kan wel al een eerste stapje richting dat uiteindelijke hoofddoel zijn. Volgend doel kan dan zijn 'haar sportpaarden longeren wanneer zij op vakantie is' of 'een springgefokt bijrijdpaard zoeken' of 'stalhulp bij een opfok voor springpaarden'. Je bepaalt zelf wat de stapjes zijn, je moet ieder stapje natuurlijk wel zelf leuk vinden. En wie weet kom je ergens onderweg wel een afslag tegen die je leuker vindt. "Ik wil geen internationaal springruiter worden, ik wil jonge paarden zadelmak maken, want dat vind ik leuker."

Dat je "vastzit" aan de paarden die je nu hebt, dat is zo, maar hoe kun je toch al zo een eerste stapje op je weg naar een hobbyfokkerij bepalen?

Laatst bijgewerkt door Gini op 11-01-20 20:16, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-01-20 20:15

Re: En dan wil je stoppen met paarden houden...

Geplaatst: 11-01-20 20:15

Gini: Ik heb enkel het begin gelezen, lees straks de rest, maar meer dan 2 merries ging het nooit worden. De bedoeling was om mijn huidige merrie verder te gebruiken en dan een dochter van haar. Maar ik denk dat het slimmer is om deze plannen voorlopig in de frigo (koelkast) te steken

**Geplaatst**: 11-01-20 20:21

Geplaatst: 11-01-20 20:21

Ik heb een soortgelijk verhaal.
3 ponies waarvan 1 onverkoopbaar door leeftijd en dat je er niet op kan rijden.
Afgelopen jaar teveel gebeurd en veranderd en heb nu een baan met veel reizen naar het buitenland. Heb de paarden op een weide en doe alles zelf iedere dag.
Al maandenlang geen plezier meer erin, kom mesten en voeren en weer weg.
Afgelopen maand besloten dat het anders moet, 1 verkocht naar een fijn huisje en de andere heeft een fijn troetelhuisje gevonden via Bokt, en de shet die overblijft zet ik op volpension.

Wens je veel sterkte, en succes met de beslissingen. Het is niet leuk om ze weg te doen maar soms wel het beste.

**Geplaatst**: 11-01-20 20:29

Re: En dan wil je stoppen met paarden houden...

Geplaatst: 11-01-20 20:29

Herkenbaar hoor. Ik ben jaren alleen maar aan het zorgen geweest voor alle zielige paarden waar ik niks meer mee kon of oud waren. Vroeger veel plezier gehad in het rijden en de wedstrijden maar een tijd lang veel pech gehad en alleen maar tijd gestopt in het zorgen. En veel geld erin gestopt. En voor je gevoel krijg je daar niks voor terug, ja elke dag letterlijk een berg stront. Ik was er na zo’n 10 jaar helemaal klaar mee. En heb toen alles weggedaan. En wat een rust en tijd heb ik nu zeg, zoveel keuzes om andere dingen te doen.
Tijden veranderen gewoon. En mensen ook. Soms moet je gewoon keuzes maken. Maar ik heb daar ook heel lang over gedaan hoor, voordat ik echt alles weg deed. Het was een proces denk ik.

**Geplaatst**: 11-01-20 20:50

Geplaatst: 11-01-20 20:50

anjali schreef:
Laat ik nou altijd gedacht hebben dat het de hemel op aarde is om je eigen paarden aan huis te hebben.Dank voor je eerlijke verhaal.

Het is ook de hemel op aarde maar niet als je alleen maar kapotte en/of vervelende paarden hebt.
Heb zelf ook wel eens gedacht van ik stop met de paarden. Inderdaad paard waar ik geen klik mee had en de andere stuk. Dan ben je alleen maar een slaafje die schijt moet ruimen en alles kan betalen. Dan is het echt een afschuwelijke hobby

**Geplaatst**: 11-01-20 21:05

Geplaatst: 11-01-20 21:05

Ik snap je hoor TS. Hier ook paarden aan huis, verbouwing, twee kleine kindjes en een drukke baan en soms vraag ik me af of ik het wel zo leuk vind, die paarden aan huis. En dan heb ik twee paarden zonder zorgen. Maar dit is ons derde jaar en ik heb dit altijd in de winter, in de zomer geniet ik er met volle teugen van. Kan dit voor jou ook niet meespelen? In de winter, met regen en donkere avonden is het ook gewoon een stuk minder leuk.

**Geplaatst**: 11-01-20 21:10

Geplaatst: 11-01-20 21:10

Ook al is de mijne niet kapot, in tegenstelling zelfs maar toch herkenbaar. Ik heb 15 jaar geleden mijn eerste paard gekocht. Enorm veel plezier dus er een veulen bij gefokt. Ook een superfijn dier. 5 jaar geleden ben ik naar een leuke doe het zelf stal verhuisd waar mijn paarden het goed hadden. Door al het geregel, gezorg en tijd voor onderhoud ben ik ook het plezier kwijt geraakt. Inmiddels heb ik nog maar 1 paard maar met (bijna) full time werk, een sociaal leven, het huishouden en alle stal klusjes kom ik niet meer toe aan het leuke van een paard. Zelfs het rijden voelt als een verplichting terwijl mijn paard echt enorm fijn rijd en werkwillig is...

**Geplaatst**: 11-01-20 21:14

Geplaatst: 11-01-20 21:14

Is er eventueel voldoende ruimte voor een 4de paard? Dan zou je kunnen overwegen iemand gratis stalling aan te bieden in ruil voor de zorg van je paarden.

Overigens kan ik het me goed voorstellen. Onze paarden staan al jaren gras te maaien en iedere keer als in weer begin met mijn rijpaard oppakken gebeurt er iets waardoor ik het toch weer moet stop zetten. Ik hoop dus echt dat ik over een tijdje eindelijk weer met hem kan beginnen want ik mis het enorm om gewoon lekker met hem bezig te zijn. Maar voorlopig komt het er gewoon op neer dat we 5 grasmaaiers hebben waarvan 2 definitief met pensioen, 1 kinderpony, 1 6-jarige die door tijdgebrek nog steeds niet is ingereden of beleerd en dus als fokmerrie dient en mijn rijpaard van inmiddels alweer 17. Ik blijf er maar op vertrouwen dat we ooit weer meer tijd hebben voor ze en troost me met de gedachten dat we in ieder geval 5 hele gelukkige paarden in de wei hebben staan.

**Geplaatst**: 11-01-20 22:31

Re: En dan wil je stoppen met paarden houden...

Geplaatst: 11-01-20 22:31

Ik herken het wel een beetje. Sinds 2 jaar de paarden aan huis. Een echte droom die uitkomt, maar heel veel werk qua onderhoud die erbij komt. Nu heb ik een heel goed paard, maar die echt meer als 1 of 2x per week gereden moet worden. Die wordt dit jaar verkocht. Ik heb niet altijd de fut na mijn werk om te rijden en wil echt een paard dat ik gemakkelijk eens 1 of 2 weken kan laten staan. Mijn merrie is hierin heel makkelijk en staat ook steeds paraat voor een rustig buitenritje. Voor haar mest ik met plezier dagelijks haar stal uit. In de zomer staan ze op de wei met auto drinkbak en heb ik er geen werk aan.

Geef jezelf een maand de tijd en neem een beslissing. Wil je een gezond rijpaard, een fokmerrie of helemaal geen paarden meer ? Ben je bereid om je huidig bestand te verkleinen of weg te doen ?
Hoe hard ook, paarden zijn vee en zijn te kostelijk aan werkuren en geld om er niets aan te hebben. Ik geef mijn paarden de beste zorgen, maar ga mij niet kromwerken voor een luxe grasmaaier waar ik niets mee heb. Dan red ik nog liever een stel geiten. Het is niet omdat je een paard inslaapt of slacht dat je een slecht mens bent. Ik ben dagelijks blij dat ik maar 2 paarden heb. Bewust ook maar 2 stallen gezet. Werk zat, maar ik krijg er wel veel voor terug. De dag dat ik het niet meer zie zitten gaan ze weg. Desnoods naar een weidepension. Heb ooit zelf een paard naar de slacht gebracht. Niet leuk, maar wel een eerlijke beslissing. Paard heeft het goed gehad bij me en daar hou ik mij aan vast.