Geen flauw idee of het hier goed staat

Zoals de titel al zegt, ben ik ten einde raad met mijn paard. Nika is een 12 jarige SWB merrie, die wij afgelopen september hebben gekocht. Mei 2018 is zij naar Nederland geïmporteerd. Ze heeft in Zweden m springen en 2* eventing gelopen met winst. Tijdens het testrijden liep ze 'fijn'. Ze was wel slecht aan het been en een beetje vluchterig, maar vanwege de klik, hoe lief ze was en het idee dat ik dit er onder goede begeleiding uit kon rijden hebben we haar wel gekocht.
Standaard ben ik 1/2 keer per week gaan lessen bij mijn huidige instructrice. Zij rijdt voor een stal en leidt daar paarden op, van inrijden tot Z. Iemand met de nodige ervaring met paarden dus. Ondertussen zijn we ruim 8 maanden verder en gaat het steeds slechter. Tijdens het rijden kan ik instappen, en zodra ik aan wil draven flipt ze helemaal. Ze raakt in paniek en ze kan alleen nog maar óf heel hard rondjes rennen, óf achteruit rennen, óf steigeren. Dit heeft nu meermaals tot een gevaarlijke situatie geleid. Bij het steigeren is ze nu 2 keer achterover geklapt, waarbij ik er 1 keer onder ben gekomen en daarbij 2 ribben heb gekneusd. Ook is ze een keer door het hek heengelopen.
Zodra ze zo hard in paniek raakt sluit ze zich af van alle hulpen. Beenhulpen, zithulpen en teugelhulpen negeert ze allemaal. Op een gegeven moment hebben we haar in training gezet. Na een tijdje hebben we haar teruggekregen zonder verbetering. Hun vroegen zich af hoe ze ooit over een hindernis is gekomen. Een balkje lopen is al te moeilijk. Ze dachten niet dat dit nog opgelost kon worden en raadden aan om haar niet meer te berijden. Wel wouden we haar nog 1 kans geven door haar door de hele medische molen te halen. Hier is niks uitgekomen. Nu weten we niet meer wat we ermee moeten. We hebben voor ons idee alles geprobeerd, van een ander zadel tot andere beenkappen tot een andere neusriem. Mijn ouders vinden dat de maat vol is en dat het tijd is om haar te verkopen als fokmerrie (ze heeft al 2 veulens gehad), als paard om mee buiten te rijden of als weidemaatje. Ik vind dit echter niks. Dit voelt voor mij als opgeven, en dat is niet hoe ik ben. Heeft bokt misschien nog een idee wat we nog zouden kunnen proberen? Wij weten het namelijk echt niet meer....