( ik wil absoluut niet vreemd of verwend over komen, maar gewoon mijn verhaal eventjes kwijt)
Ik heb een erg leuk paard die ik inmiddels alweer bijna 3 jaar heb. Toch denk ik er de laatste tijd over na om er mee te stoppen. Ik werk 40 uur per week in 3 ploegen, dus vroege dienst, nacht dienst en late dienst. Elke week weer wat anders. Mijn paard staat op een kwartier fietsen afstand vanaf mijn huis. Wat op zich prima te doen is. Ik ben nu bezig met mijn rijbewijs en mag volgende maand voor het eerst afrijden. Door het werk wat ik doe ben ik op veel dagen helemaal gesloopt als ik thuis kom. Hierdoor heb ik nu vaak geen zin meer of ga ik er maar eventjes heen voor een aai over z'n bol of ik vraag iemand anders die hem kan doen. Sinds 2 weken staan ze weer lekker op het land dus hij krijgt nu gelukkig alle vrijheid om lekker rond te rennen. Er is altijd zicht op hem en komt elke dag met buiten en binnen zetten wel door de handen van de staleigenaren. Ik voel me dan ergens ontzettend schuldig dat ik nu een week niet bij hem ben geweest. Zit deze week weer in 5 nachten achter elkaar en ben helemaal kapot. ( ander werk zoeken doe ik niet, het is tijdelijk werk aangezien ik weer naar school wil gaan) Ergens vind ik dat hij het 'beter' verdiend, maar aan de andere kant hij weet niet dat hij bij iemand anders meer aan het werk is of dergelijke..
Ik zou ook erg graag uit huis willen en een plekje voor mezelf hebben. Alleen door de stalling kosten etc kan ik alleen niet beide betalen. Ik weet van mezelf wel dat het ook een stukje sociaal is voor mezelf, in contact blijven met mensen. De deur uit moeten ( wat ik dan nu niet heb gedaan) Maar een beetje een verplichting hebben.. Misschien is het straks ook anders als ik straks een rijbewijs heb en makkelijker er naar toe kan gaan maar dat weet ik ook niet. Zit gewoon erg met een dubbel gevoel de laatste tijd en dat wou ik even van me afschrijven

Voor de mensen die me ergens mee willen helpen, tips willen geven of dergelijke, graag. Blijf alleen wel een beetje aardig
