Stel een jong paard met een goede sport bloedlijn. Paard is in alles geschikt om een goed en hoger sportpaard te worden. Maar uiteindelijk wordt het paard recreatief gereden/gebruikt. Geen sport of wedstrijd doelen, lekker relaxte buitenritjes, met grondwerk en misschien hier en daar een les op de plaatelijke manege.
Anders om je koopt een paard wat perfect geschikt is om recreatief mee te rijden. Waarmee je uren in het bos met een lang teugeltje kunt rijden en niet zo elegant beweegt als een hoger dressuurpaard doet. (als we uit gaan van de dressuur!) Maar het paard wordt aangeschaft om uiteindelijk wedstrijden mee te gaan rijden en mocht het lukken wellicht hoger in de sport.
Ervan uit gaan dat beide paarden medisch gezien helemaal in orde zijn en happy met de situatie zijn.
Hoe staan jullie hierin? Vinden jullie dat dit kan of is het toch eigenlijk wel zonde? Ook leuk: hoe kijkt recreant hier tegen aan en de wedstrijdruiter? Ik ben benieuwd!

Na 2 jaar merkte ik gewoon dat ik de druk niet fijn vond in de springsport, ik deed het niet meer graag en was meer bang dan blij. Onze scores op wedstrijdjes waren wel altijd goed, een paar keren mee gedaan, altijd foutloos, maar ik was echt zò misselijk van de stress altijd. Dus overgeschakeld naar recreatief dressuren, wat ik persoonlijk wel altijd jammer gevonden heb voor mijn paard aangezien hij wel echt het talent en de goesting had om verder te gaan in springen. Maar verkopen en een dressuurpaard aanschaffen kon ik niet over mijn hart krijgen, dus het is nu gewoon maar zo

Buitenritten, ponykampen voor volwassenen, grondwerk, balkjes, springen, maar toch ook serieus trainen en wedstrijden. En juist door de lessen die we nemen om haar goed te rijden en goed haar lijf te laten gebruiken gaan die wedstrijden juist enorm goed. Bij het vorige paard werd een foutje goed gemaakt door bijvoorbeeld een middengalop die enorm goed was, bij dit paard maak ik de mindere gangen goed door netjes recht, goede aanleuning en halsstrekken voor een 8/9/10. Andere manier, maar niet minder succesvol. Met vorige ben ik gestopt met wedstrijden toen bleek dat hij het niet meer aankon door een blessure na een ongeluk, de grens vind ik wel heel belangrijk om in de gaten te houden.
Ze hoeven allebei van mijn ook niets. Als ze kapot gaan of in het geval van de jongste als hij echt te bang blijft onder het zadel, dan stop ik met rijden en gaan we andere dingen doen.
Dus wij doen grondwerk en wandelen lekker buiten. Deze zomer beginnen we met mennen. Maar ik denk niet dat je mij snel weer op een paard zal zien. Heb er totaal geen lol aan, ongeacht het papiertje wat je er bij krijgt.