Geplaatst Ik plaats niet vaak wat op bokt, maar wou dit toch graag even met jullie delen.
Ik ben Renate Zuidema nu 25 jaar en toen ik 19 was kreeg ik de diagnose Trigeminus Neuralgie, oftewel aangezichtspijn. te vergelijken met clusterhoofdpijn.
in de jaren hiervoor had ik al 2 operatie's gehad . Bij aangezichtspijn kan het zijn dat er aders tegen je hersenzenuw aanliggen wat de pijn veroorzaakt. dit was bij mij dus ook het geval.
helaas heeft de eerste operatie maar kort geholpen. ik bleek allergie's te zijn voor het Teflon wat ze er tussen stoppen. dus operatie 2 om die eruit te halen. toen 1 jaar lang pijnvrij geweest. heerlijk..
helaas begon het daarna weer. en wist de neurochirurg niet meer wat te doen. begin dit jaar hebben ze geprobeert om de zenuw te beschadigen door middel van bestraling,zodat die zenuw de pijn niet meer goed kon doorgeven. helaas had dat niks geholpen. toen naar een ander ziekenhuis in Tilburg. daar was een neurochirurg die het nog wel een keer aandurfde om te opereren en dus mijn 3e janetta operatie gehad. dit was afgelopen september. het resultaat lijkt goed te gaan. maar kreeg helaas pfeiffer na de operatie dus dit vertraagt het herstel enorm.
Ondanks alles moest en zou ik de Z bereiken met mijn paard Tenno die ik nu 9 jaar in mijn bezit heb. en het is gelukt!!! we zijn nu Z1+ 7 winstpunten. het was erg zwaar en kon alleen 2 proeven rijden met een pauze ertussen in. de meeste jury's waren gelukkig erg begripvol voor mijn situaties en vonden dat ook niet erg. ik wou dit gewoon graag delen, omdat ik toch wel erg trots ben op mijn paardje en wat hij voor me doet!
Tenno is trouwens een 18 jarige KWPN ruin met de afstammeling Kimberley x Zuidhorn
knap als je alles gelezen hebt, maar hier een verslag van afgelopen jaar.
Eind december 2017 meegedaan aan IICH Zuidbroek in het B Springen. ging erg goed. ben rond gekomen met wat morfine in me lijf haha ( had toen erg veel pijn in de winter )
later gestopt met wedstrijden springen, aangezien als ik val ook direct helemaal buiten bewustzijn ben,dus wou niet teveel risico's meer.
vlak hierna ben ik bestraald. dus lag 6 weken uit de training.
maar mijn lieve mannetje Dominique kan ook erg goed rijden (springen), dus die is hem verder gaan trainen voor mij.
Tenno in Februari
in het voorjaar ergens. erg blij hoe mijn opaatje eruit ziet!
In de zomer zijn we weer wedstrijden gaan rijden in de dressuur en dus ook winstpunten gehaald in de Z1. super trots.
we haalden zelfs af en toe een prijsje op.
Mijn vriend doet veel een samengestelde men wedstrijden met zijn welshjes. en dus ook tussendoor nog bij hem gegroomt op zijn wedstrijden.!
in de zomer nog even een foto geschoten van mn lieve grote vriend.
al een klein beetje begonnen met de vliegende wissels erin te krijgen. en zo nu en dan ging dat ook nog aardig goed!
en toen was het zover, nog 1 keer bij mn grote vriend langs om afscheid te nemen. de operatie was 1 dag na deze foto.
Operatie was geslaagd! en we waren allebei erg opgelucht!
na 6 weken eindelijk mn opaatje weer zien!!! dat geeft je weer zo'n goed gevoel!
en nu zijn we weer rustig aan het opbouwen. mn pfeiffer maakt alles wel nog iets zwaarder, maar ben nu zo blij dat ik weer wat met hem kan doen!
en we genieten samen weer van ontspannen ritjes
sorry voor de wat slechtere kwaliteit foto's hier en daar, loop niet constant met een spiegelreflex om mn nek, maar het geeft wel het duidelijkste weer hoe mijn jaar is gegaan.
voor nu verder herstellen en misschien in 2019 nog wel Z2 starten???
bedankt voor het kijken!
volgen hoe het nu verder gaat?
kijk op Instagram- rz_equestrian
