Geplaatst Laten we het jaar rustig beginnen met een zondagse buitenrit in februari, waar paps mee was op de fiets
We begonnen in april met onze allereerste 'cross', indoor. We hadden pas 1 crosslesje gehad maar die gekke dame vind alles best, dus waarom niet?
Tijdens het wachten voor we de bak in konden, hier zie je pas hoe groot ze eigenlijk is
En dat smaakte naar meer... Dus gingen we in mei maar voor een outdoor oefencross.
Maar dat was niet alles wat we deden in mei, want we kregen ook nog belangrijk bezoek. Hij wilde zien wat mijn favoriete plekje in mijn woonplaats was, dus ik zei natuurlijk "overal, als het maar vanaf de rug van mijn paard is". Dus zo gezegd zo gedaan, met de burgemeester op buitenrit
En toen hingen we ook nog even tentoon bij een tentoonstelling van de "raadsleden in beeld". Sterallures alom hiero, want stiekem toch een beetje trots.
En ondertussen ergens hierboven was het paddockseizoen over en het weideseizoen weer begonnen! Vorig jaar moest ik nog wel eens een halfuurtje vangen, dus dit jaar toch ook wel een beetje bang voor geweest. Niks was echter minder waar
... (even een linkje naar een video op instagram, weet niet helemaal hoe ik een video moet posten)https://www.instagram.com/p/BihEidEnbYU
Inmiddels aanbeland bij juni. En mensen wat was het lekker weer! Al sinds Wonderfull een maandje bij mij is zijn we alleen op buitenrit gegaan vanaf stal. Eerst in het 'bosje' achter stal, later gewoon de weg op. En elke keer prijs ik mezelf zo ontzettend gelukkig met dit paard dat dit zo kan, dat ze zo braaf en zo stoer is.
Toen ik dan ook het geluk had dat ik een trailer van een stalgenootje mocht lenen, ben ik samen met mijn vader naar de Loonse en Drunense duinen gereden. Hij aan de koffie, ik en paardlief op pad. Hoe trots ik was dat ze gewoon zonder aarzelen het bos in loopt en 3 uur lang alleen maar relaxed en vrolijk gelopen heeft
Vervolgens werd het alleen maar heter en heter, en dat was geen weer om hard te werken hoor
en toen was ik ook nog eens op vakantie. Superzielig voor paard lief natuurlijk, die stond in de wei te genieten. Er zo uit zien en dan ook nog haar tong naar mij uitsteken.... De arrogantie
Augustus paardlief weer lekker opgepakt, dressuurlesje hier, springlesje daar, maar omdat het weer zo mee zit toch vooral genieten met buitenritjes. Ze vond al dat werken maar zwaar hoor.
(zo hangt ze vaker tegen me aan, dan moet ik haar hoofd kriebelen. Als ik dan wegloop om bijvoorbeeld verder te poetsen, draait ze net zo lang tot ze weer zo staat
)Inmiddels was ik al een tijdje aan het sparen voor mijn eigen trailer. Omdat dame nog wel eens lastig kan doen met laden, wilde ik een ifor williams. En zowaar kwam er 1 voorbij op FB die ik de volgende dag nog opgehaald heb
trailerlaadproblemen waren in 1 klap over. Dus zo begon september dan maar weer een uitje naar de Loonse en Drunense duinen. Die nieuwe trailer bevalt de dame wel 
Ik trok mijn apenpakkie ergens achteruit de kast tussen de spinnenwebben voor een onderling wedstrijdje (vanwege het complete gebrek aan dressuurfoto's dus toch maar 1 erbij doen). Foto is genomen ergens halverwege richting halsstrekken.
Ook was mijn verjaardag in september, van mijn ouders kreeg ik een crossles bij Rob Janssen cadeau. Wat hebben we in een les weer een brok extra vertrouwen in de cross opgebouwd! Tijdens de lessen van Rob heb ik echt het gevoel dat we alles aankunnen. De waterbak ging opeens foutloos, eerste keer op- en afsprongen waren superleuk, echt een toffe les! (wederom, filmpjes...)
https://www.instagram.com/p/BorIHA8CZLp/
En wat een top voorbereiding op de laatste cross van het jaar. Met een brede glimlach heb ik mijn rondje gereden, we leken wel te vliegen, wat was ze enthousiast
(bewijs van de glimlach, goed kijken hieronder...)
In oktober hadden we nog meer leuke dingen op de agenda. Ik kan er nog niet teveel over zeggen, maar........
En tot slot dan het begin van november. Haar wintervacht liep toch wel uit de hand, dus voor de eerste keer het scheerapparaat erover. Ook dat deed ze weer voorbeeldig
En zo zijn we alweer aan het einde van dit jaarverslagje. Nog steeds kan ik af en toe niet geloven dat ze van mij is. Ze is voor mij echt een stukje geluk, een moment op de dag dat de zorgen even weg zijn en mijn hoofd alleen bij haar. Niks wat mij blijer maakt dan een rondje door het buitengebied, lekker stappend op ons gemakje, hoofd even leegmaken. Voor volgend jaar staat dat ook gewoon op het programma: veel genieten en wellicht officieel de cross gaan starten. Ik zou me geen beter maatje kunnen wensen en hoop dat ik nog veel jaren van mijn witte dame mag genieten
tipje van de sluier, de intocht is het niet maar ze wordt wel een lokale televisiester 
