Ik zal ons even voorstellen, ik van 30 jaar jong, mama van 2 kids en mijn paard(je) (ze is maar 1.56 m namelijk) Van 25 jaar.


Al ruim 16 jaar een team.
Nou is mijn paard altijd al een beetje een angsthaas geweest en zeer sensibel maar is sinds ik kids heb het de verkeerde kant opgegaan.
In de bak geen probleem, maar buitenrijden is niet goed voor mijn hartslag en levensduur.
Want ik ben angstig geworden, wat als ik er af val, wat als, wat als... heb wel een generatie na mij.
Gevolg: een paard wat dat aanvoelt en nog meer sensibel en angstig is, wat zich zelfs in de bak ging voortzetten.
(Misschien is mijn titel wel fout, en ben ik vooral degene die de angsthaas is
).Dit uitte zich in er vandoor gaan om de kleinste dingen, 180 graden draaien, opzij springen om alles etc etc, kortom te gevaarlijk om nog mee op pad te gaan.
Ook smalle doorgangen wil ze niet, trailer ook niet meer en als ik aan de hand buiten stap is er geen houden meer aan en sleep ik maar een beetje mee.
Maar aangezien zij ook al 25 is en wij gewoon heerlijk ontspannen buiten willen rijden heb ik besloten het roer om te gooien en hulp te zoeken.
Jolanthe Schretlen (2Moons) begeleid mij hierheen en het leek mij heel leuk om een volgtopic te maken, volgen jullie mee?


), wel jammer dat soms mensen zich ongevraagd er mee gaan bemoeien en niet snappen dat dit niet werkt, Tsja dit had ik zelf ook al vaak geprobeerd op deze manieren.


